Πέμπτη 2 Σεπτεμβρίου 2010

Το ίδρυμα Ροκφέλλερ οραματίζεται την «δικτατορία των ελίτ»

Παγκόσμιες πανδημίες που σκοτώνουν εκατομμύρια, υποχρεωτικές καραντίνες, αστυνομικά σημεία ελέγχου, βιομετρικές ταυτότητες, και ένας κόσμος γεμάτος από κρατικούς ελέγχους. Δεν πρόκειται για κάποια ταινία επιστημονικής φαντασίας, αλλά για το όραμα του ιδρύματος Rockefeller σχετικά με το πώς θα είναι ο κόσμος μας σε 15-20 χρόνια από σήμερα, κάτω από μια νέα τάξη, ελεγχόμενος από μια ελίτ. Ιδού ένα από τα τέσσερα σενάρια για το μέλλον του πλανήτη, όπως τα περιγράφει η μελέτη του ιδρύματος Rockefeller με τίτλο «Σενάρια για το μέλλον της τεχνολογίας και της διεθνούς ανάπτυξης», που εκπονήθηκε σε συνεργασία με το Global Business Network.
https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjn7cDoJryuP_kMhLwSCwYH1teukAxS8WY1gemzFUfUPgI4-MhdHuz8Hll_MCOAERQWRJpMRc2IJuZlPyTPIghafFHQwlsdwZVxnihP9r2lfgLu1XpFB1DWqxgqHgnRarlTHg59MaDBy8M/s1600/Prison+Planet.jpg

Με τίτλο «Lock Step», το σενάριο απεικονίζει έναν κόσμο «πλήρους κυβερνητικού ελέγχου, απολυταρχικής ηγεσίας, με περιορισμένες καινοτομίες, και με αυξημένη οπισθοδρόμηση των πολιτών». Μετά από μια παγκόσμια πανδημία Η1Ν1 που ξεκινάει από χήνες, και που μολύνει το 20% του πληθυσμού της γης, σκοτώνοντας 8 εκατομμύρια ανθρώπους, η παγκόσμια οικονομία σταματάει, και οι κυβερνήσεις εφαρμόζουν έκτακτα απολυταρχικά μέτρα για να ανταποκριθούν στη κρίση. Σύμφωνα με το σενάριο:«Στη διάρκεια της πανδημίας, οι παγκόσμιοι ηγέτες έδειξαν την εξουσία τους επιβάλλοντας αεροστεγείς κανόνες και περιορισμούς, από την υποχρέωση των μασκών προσώπου έως τους υποχρεωτικούς ελέγχους σωματικής θερμοκρασίας στις εισόδους κοινόχρηστων χώρων, όπως τα σουπερ μάρκετ και οι σιδηροδρομικοί σταθμοί».

Όμως, ακόμη και μετά το πέρασμα της πανδημίας, τα δρακόντεια μέτρα παραμένουν σε ισχύ, και μάλιστα εντατικοποιούνται, καθώς οι ηγέτες σταθεροποιούν την εξουσία τους ενώ οι πολίτες απεμπολούν εθελοντικά τη κυριαρχία και την ιδιωτικότητα τους, κάτι που οδηγεί σε έναν πιο ελεγχόμενο κόσμο, υπό την εξουσία «πατερναλιστικών κρατών» που επιβάλλουν βιομετρικές ταυτότητες για ολόκληρο το πληθυσμό. Η επιβαλλόμενη διεθνής συνεργασία μέσω κανονιστικών συμφωνιών, ανοίγει το δρόμο για μια παγκόσμια διακυβέρνηση, ακόμη και εν μέσω κάποιων δημόσιων αντιδράσεων λόγω «δηλητηριώδους εθνικισμού». Στο εν λόγω σενάριο εισάγεται ακόμη και ο οίκο-φασισμός, με συζητήσεις για την απαγόρευση κυκλοφορίας αυτοκινήτων υψηλών εκπομπών, και την δια νόμου υποχρεωτική εγκατάσταση ηλιακών θερμοσιφώνων σε όλα τα σπίτια.

Η επιβολή μιας κάθετης απολυταρχίας προκαλεί τριγμούς στην επιχειρηματικότητα, και η οικονομία σκοντάφτει, όμως το 2025 οι λαοί αρχίζουν να ασφυκτιούν από τον πλήρη έλεγχο και από την λήψη αποφάσεων εκ μέρους άλλων για λογαριασμό τους, οπότε και οι αντιδράσεις αρχίζουν να γενικεύονται. «Ακόμη και αυτοί που προτιμούσαν τη σταθερότητα και τη προβλεψιμότητα αυτού του νέου κόσμου, άρχισαν να δυσανασχετούν από τους πολλούς περιορισμούς και τη αυστηρότητα. Η αίσθηση πως κάτι θα συνέβαινε και θα άλλαζε τη κατάσταση για την οποία πάλεψαν οι κυβερνήσεις του κόσμου, άρχιζε να διαδίδεται παντού», καταλήγει το σενάριο. Το κυριότερο στοιχείο που βγαίνει από το παραπάνω σενάριο του ιδρύματος Rockefeller, είναι το ότι η Κίνα δέχεται τα εύσημα, ως το ιδανικό μοντέλο για το πώς οι κυβερνήσεις θα πρέπει να αντιδρούν στις εκάστοτε κρίσεις. Τα πλέον δρακόντεια και δικτατορικά μέτρα, όπως η υποχρεωτική καραντίνα, θεωρούνται ως απαραίτητα, καθώς «σώζουν εκατομμύρια ζωές, διακόπτουν τη μετάδοση του ιού, και επιτρέπουν μια συντομότερη επανάκαμψη από την πανδημία…», ενώ η μη απαγόρευση των μετακινήσεων θεωρείται παράγοντας επιδείνωσης της κρίσης.

Πάντως είναι ειρωνικό πως μόλις αυτή την εβδομάδα, το ΑΡ ανέφερε ότι η κυβέρνηση της Κίνας έχει ήδη επιβάλλει ελέγχους και καραντίνες στους φτωχότερους των πολιτών της, «περιφράζοντας και κλειδώνοντας ολόκληρες γειτονιές χαμηλών εισοδημάτων, με αστυνομικούς ελέγχους όλο το 24ωρο». Η μελέτη του ιδρύματος Rockefeller δεν αποτελεί κάποια προειδοποίηση εναντίον αυτού του είδους της τυραννίας που περιγράφει, αλλά είναι ένα σχέδιο για το πώς οι υπέρμαχοι της παγκοσμιοποίησης θα πρέπει να εκμεταλλευτούν κάποιες κρίσεις όπως οι πανδημίες και οι βίο-τρομοκρατικές επιθέσεις, προκειμένου να καταστρέψουν την κοινωνία και να τη ξαναχτίσουν υπό την αιγίδα μιας νέας τάξης, όπως αυτοί την οραματίζονται. Η συγκεκριμένη μελέτη θυμίζει πολύ μια άλλη μελέτη του 2007, εκ μέρους του βρετανικού υπουργείου Άμυνας, που προέβλεπε πως έως το 2035, οι άνθρωποι θα είχαν εμφυτευμένα εγκεφαλικά τσιπ, πως η μεσαία τάξη θα ήταν επαναστατική, και πως η κοινωνία θα βρίσκονταν σε κατάσταση χάους και κοινωνικών αναταραχών, ως αποτέλεσμα της αυξημένης παγκοσμιοποίησης, της μετανάστευσης , και των απολυταρχικών κυβερνήσεων. Η ανάγνωση του σεναρίου Lock Step, ξεκαθαρίζει πως η καταπιεστική κοινωνία που περιγράφεται σε αυτό, δεν θεωρείται απλά ως μια απεικόνιση της κυνικότητας κάποιων κρατούντων που θα εκμεταλλεύονταν μια κρίση για να στήσουν μια αστυνομική εξουσία, ανακηρύσσοντας τους εαυτούς τους δικτάτορες, αλλά πρόκειται για μια επιβεβαίωση, πως αυτού του είδους η προσέγγιση είναι και η πιο σωστή. Μιλάμε για την μετά-βιομηχανική κοινωνία που απαιτούν οι προεξάρχοντες της λέσχης Bilderberg, όπως είναι ο επικεφαλής της ευρωπαϊκής Κομισιόν Jose Manuel Barroso.

Είναι αυτό που οι οπαδοί της παγκοσμιοποίησης επιθυμούν διακαώς: πανδημίες, πολέμους, χάος, και κρίσεις τις οποίες αυτοί θα σχεδιάσουν και θα εκμεταλλευτούν, έτσι ώστε να εγκαθιδρύσουν μια δικτατορία υπό την ηγεσία μιας ελίτ, την ίδια ώρα που οι πολίτες θα έχουν εξαθλιωθεί, θα μαλώνουν μεταξύ τους, και θα ελέγχονται από μια εξελιγμένη τεχνολογία τύπου «Μεγάλου Αδελφού», ανησυχώντας περισσότερο για το που θα βρουν το επόμενο τους γεύμα, από το πώς θα ανατρέψουν τους δεσπότες τους.

πηγή

Δεν υπάρχουν σχόλια: