Τρίτη 21 Σεπτεμβρίου 2010

Ράσμι Σούκουλη«Η κρίση ευνοεί τη δημιουργικότητα»

Η βραβευμένη πρωταγωνίστρια της ταινίας του Παναγιώτη Καραμήτσου «Τρυφερότητα» επιμένει να αισιοδοξεί... και ας μην υπάρχουν λεφτά

Το πρώτο πράγμα που σου κάνει εντύπωση είναι το όνομα: Ράσμι Σούκουλη. Τι μπορεί να σημαίνει Ράσμι; «Είναι αρχαία ινδική λέξη και σημαίνει ηλιοτρόπιο» απαντά χαμογελώντας η νεαρή ηθοποιός από τη Θεσσαλονίκη, της οποίας η κινηματογραφική ταινία «Τρυφερότητα» προβάλλεται αυτές τις ημέρες στην αίθουσα Ελλη.

Ταινία γυρισμένη πριν από δύο χρόνια, η «Τρυφερότητα» χάρισε στη Σούκουλη τη Χρυσή Αθηνά πρωτοεμφανιζόμενης γυναίκας ηθοποιού στο περυσινό Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογρά- φου της ΑθήναςΝύχτες Πρεμιέρας. Για την ίδια ταινία όμως βραβεύθηκε και ο Παναγιώτης Καραμήτσος , που μοιράστηκε τη Χρυσή Αθηνά πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη μαζί με τον Αργύρη Παπαδημητρόπουλο του «Βank Βang».

Η «Τρυφερότητα» είναι ένα ψυχόδραμα με βάση μια ασυνήθιστη γυναικεία μονομαχία. Από τη μια πλευρά η Δανάη ( Αλεξάνδρα Παυλίδου ), μια μεσόκοπη, καταπτοημένη, καταθλιπτική αλλά και ραδιούργα γυναίκα. Από την άλλη, η Κλαίρη (Σούκουλη), νεαρή, ανέμελη και κυνική. Ζουν σε διπλανά διαμερίσματα και μια σειρά σκληρά και επώδυνα γεγονότα τις κάνουν να γνωριστούν και να έρθουν κοντά. Μέσα από τη γνωριμία τους αποδεικνύεται η ομοιότητά τους: άνθρωποι σε αδιέξοδο, γεμάτοι εμμονές, χαμένοι και μόνοι μέσα στον υπερπληθυσμό της πόλης.

Ρωτώ τη Σούκουλη πώς αντιμετώπισε την ηρωίδα της. «Από ό,τι έχω καταλάβει, ο καθένας κάνει τη δική του ανάγνωση γι΄ αυτή τη γυναίκα» απαντά. «Για μένα είναι μια κοπέλα-δείγμα του σημερινού νέου πληθυσμού προς το ακραίοαλλά όχι τόσο ακραίο ώστε να γίνει εξωπραγματικό. Περιπτώσεις τέτοιων ανθρώπων συναντάμε συχνά. Στο βάθος της έχει καλή ουσία αλλά έχει και πάρα πολλά προβλήματα. Παλεύει να υπάρξει, να την αγαπήσουν, να αγαπήσει. Η επαφή της με τη γειτόνισσα είναι η δίοδος επικοινωνίας με το καλό της υλικό».

Στην «Τρυφερότητα» ο ρόλος της Κλαίρης είναι ο πρώτος της ηθοποιού «από απόψεως βαρύτητας». Ενα ερώτημα όμως είναι γιατί αυτή η ταινία καθυστέρησε να έρθει μπροστά της. Η Σούκουλη τελείωσε πριν από αρκετά χρόνια τη Σχολή Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδας και η απόφασή της να ακολουθήσει καριέρα ηθοποιού υπήρξε συνειδητή. «Μου άρεσε από την αρχή η δουλειά της υποκριτικής. Αλλά τα πράγματα δεν γίνονται όταν τα ζητάς. Επρεπε να περιμένω αρκετά χρόνια ώσπου να μου δοθεί η ευκαιρία να υπάρξω σε αυτόν τον χώρο». Ξεκίνησε πέρυσι με τη θεατρική ομάδα Grand Βabushka και τώρα ετοιμάζεται για τις «Ρώσικες νύχτες», έργο που έγραψε μαζί με τη Βιργινία Διακάκη και παίχτηκε πέρυσι με επιτυχία στο Θέατρο του Ηλιου. Πώς αισθάνεται σήμερα ένας νέος ηθοποιός αντιμέτωπος με την οικονομική κρίση; «Τα πράγματα ήταν, είναι και θα είναι δύσκολα» λέει. «Ο νέος ηθοποιός, εκείνος που δεν θα αναγνωριστεί περπατώντας στον δρόμο, που δεν θα του ζητήσουν αυτόγραφο, περνά δύσκολα. Μιλώ για τον ηθοποιό που σκέφτεται πώς θα πληρώσει τους λογαριασμούς του και ταυτόχρονα πώς θα εκπληρώσει το καλλιτεχνικό όραμά του. Αυτός περνά δύσκολα. Παρ΄ όλα αυτά, παλεύουμε, ονειρευόμαστε, απογοητευόμαστε, προσπαθούμε να χτίσουμε εμείς οι ίδιοι τον δρόμο μας».

Κλείνοντας η Σούκουλη μνημονεύει την κουβέντα που άκουσε πριν από λίγο καιρό από έναν φίλο της- και της άρεσε πολύ. «Σε περιόδους οικονομικής κρίσης ή πολέμωνοι άνθρωποι κάνουν έρωτα» λέει. «Προσπαθούν να κρατηθούν από κάτι, γι΄ αυτό και γεννιούνται τόσα παιδιά. Νομίζω ότι κάτι παρόμοιο συμβαίνει αυτή την εποχή στην καλλιτεχνική ζωή της Ελλάδας. Προσπαθούμε να δημιουργήσουμε. Δεν υπάρχουν λεφτά; Θα τα βρούμε! Θα τα βρούμε και θα κάνουμε αυτό που θέλουμε όπως μπορούμε».


πηγή

Δεν υπάρχουν σχόλια: