Με αφετηρία τη νέα μουσική δημιουργία του Γιώργου Κουμεντάκη, μία ομάδα νέων καλλιτεχνών παρουσιάζει, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών, μια παράσταση μουσικού θεάτρου στην οποία οι μουσικοί του «dissonArt ensemble» γίνονται ηθοποιοί, υπερβαίνοντας τα όρια που τους επιβάλλει η τέχνη τους, κάνοντας πράξη τον όρο «μετάπραξη» που πρώτος χρησιμοποίησε ο Γιάννης Χρήστου. Σε κείμενα του Γιάννη Σβώλου, σκηνοθεσία του Αλέξανδρου Ευκλείδη και κοστούμια-σκηνικά του Πέτρου Τουλούδη, η παράσταση «Unknown dialects: 8 μουσικές διαλέξεις», τη Δευτέρα και την Τρίτη, στο Ιδρυμα «Μιχάλης Κακογιάννης», εισάγει ένα νέο ιδίωμα ανάμεσα στη μουσική και το θέατρο, όπου η θεατρική πράξη, ερμηνευμένη από τους μουσικούς, επιχειρεί την αφήγηση και εξερεύνηση της ιστορίας που κρύβεται πίσω από κάθε μουσικό έργο.
Η συνομιλία με την παράδοση είναι σήμερα μια δύσκολη υπόθεση. Ο Γιώργος Κουμεντάκης την επιχείρησε σε μια σειρά από έργα του, προσπαθώντας να αναδείξει τη μουσική παράδοση ως υλικό τού σήμερα, ανιχνεύοντας στο μουσικό υλικό την οικουμενική του διάσταση, πέρα από οποιαδήποτε εθνική χρήση και κτήση.
Οι διάφορες μουσικές διάλεκτοι της ελληνικής μουσικής παράδοσης συνομιλούν στα οκτώ μουσικά έργα που διαμορφώνουν τη ραχοκοκαλιά της παράστασης και που εμπεριέχουν διαφορετικές φόρμες και ιδιώματα. «Ο κύκλος των έργων με τον γενικό τίτλο «Unknown Dialects - 8 μουσικές διαλέξεις» επιχειρεί να αποκρυπτογραφήσει μουσικά γράμματα που στέλνονται σε διαφορετικούς παραλήπτες. Το κάθε έργο δίνει κάτι από τον κόσμο του στο επόμενο, και έτσι υπάρχει μια συνέχεια που η αρχή της χάνεται στην παράδοση μέσα στους αιώνες.
Το παρόν της δεν είναι στατικό και το μέλλον προσβλέπει στην υπεροχή της εξέλιξης. Η ιδέα των γραμμάτων προς διαφορετικούς παραλήπτες δημιουργεί έναν δραματουργικό άξονα, που επιτρέπει τη δόμηση των οκτώ έργων σε μια οπερατική - θεατρική λογική».
Ο σκηνοθέτης Αλέξανδρος Ευκλείδης και ο εικαστικός Πέτρος Τουλούδης στήνουν μια παράσταση μουσικού θεάτρου με αφετηρία τα καθαρά μουσικά, μη αφηγηματικά έργα του Κουμεντάκη. Οι ίδιοι οι μουσικοί αναλαμβάνουν εκτός από τη μουσική και τη σκηνική ερμηνεία. Οι ερμηνευτές καλούνται να υπερβούν τα όρια που τους επιβάλλει η εκπαίδευση και οι δεξιότητές τους και να πλουτίσουν την έκφρασή τους με μέσα άλλων τεχνών.
Ανάμεσα στα έργα θα υπάρχουν οκτώ δραματοποιημένες διαλέξεις που αφορούν τη μουσική και προετοιμάζουν το κλίμα για να ακουστεί το επόμενο κομμάτι ως μια καθαρή μουσική πράξη.
Ιστορικές προσωπικότητες της ελληνικής και παγκόσμιας μουσικής συνδιαλέγονται επί σκηνής, για να καταλήξουν σε μία απάντηση στο ερώτημα: τι είναι η (ελληνική) μουσική; Από τον Χατζιδάκι έως τον Σκαλκώτα και από τον Μπάρτοκ στον Αντόρνο, οι μουσικοί-περφόρμερ μεταμορφώνονται και συζητούν, διαπληκτίζονται, κρίνουν και συγκρίνουν.
Ευρύ φάσμα
Οι μουσικοί-περφόρμερ καλύπτουν ένα ευρύ εκφραστικό φάσμα, καλούμενοι να υποστηρίξουν το σκηνικό και μουσικό υλικό, να μεταμορφωθούν σε ιστορικά πρόσωπα, να παίξουν μουσική και με τη μουσική. Μέσα από τη μεικτή γλώσσα του μουσικού θεάτρου, οι επιμέρους εκφραστικές διάλεκτοι της παράστασης μεταμορφώνονται σε σκηνικές διαλέξεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου