Τρεις άγγελοι του Μόρφου
ασήμιν τζι αν το σπείρουσιν
λουρκά* τζι αν το γεμώσουσιν
τζι αν το περιβραμίσουσιν με το μαρκαριτάριν
μαρκαριτάριν νιον ένι του κόσμου τα δεντρά ΄σσει.
Έσσει μηλιές τζιαι νεραντζιές τζιαι δάμνες* τζιαι μυρσίνες
τζιαι κότζινες τρανταφυλλιές σμιμένες με τες άσπρες.
Οι κότζινες μυρίζουσιν, οι άσπρες λουλουπούσιν,
τζι ούλλου του κόσμου τα πουλλιά πάσιν τζιαι τζελαδούσιν.
Έναν πουλλίν, χρυσόν πουλλίν το λέουν λεονάτζιν*,
ζητά μου τζάμπρες* αρκυρές, μαλάδκια* υψωμένα*.
Εγιώνι τζείνα εν τα ΄χω, τζιαι το πουλλίν αγγρίστην
Τζι έκαμεν χρόνους να με δη τζιαι δκυο να μου συντύσση
Έκαμεν τρεις τζιαι τέσσερεις να με ποσσαιρετίση.
Μαρία Πατέρα, ετών 62, αγράμματη
Κάμπος της Τσακίστρας
29 Ιουλίου, 1919
Γλωσσάρι
ρηός, αντί ρηγός
λουρκά = σήμερα λέξη άγνωστης σημασίας (ίσως φλουριά = φλουρκά = λουρκά; ή λουλούδκια = λουδκιά = λουρκά;)
δάμνες = δάφνες
λεονάτζιν = σήμερα άγνωστο είδος και σημασίας πουλί.
τζάμπρες = αίθουσες υποδοχής, λέξη Γαλλική chambre
μαλάδκια, αντί παλάτια (περίεργο γλωσσικό φαινόμενο η τροπή του π ή του φ σε μ)
υψωμένα, αντί γυψωμένα
Το τραγούδι αυτό είναι σήμερα τελείως άγνωστο στη Κύπρο.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου