Τετάρτη 19 Μαΐου 2010

Μία χαλαρή σχέση...

http://assets.tovima.gr/files/Article%20Photos/20100207/thumbs/314082_310x.jpg

Το όνομά του φιγουράριζε στις λίστες των φοροφυγάδων κι εκείνος βρήκε να πει το εξής: «Εντάξει, είχα μία χαλαρή σχέση με την εφορία». Δεν ξέρω σε εσάς, αλλά σε εμένα ήρθε αυτόματα η εικόνα μιας «χαλαρής σχέσης»: «Έλα αγάπη μου, να μην βρεθούμε σήμερα διότι δεν νιώθω καλά. Να τα ξαναπούμε σε δύο – τρία τέρμινα. Όχι, μην έρθεις χωρίς τηλέφωνο». Α ρε μαστίγιο που μας χρειάζεται. Και δίχως... χαλαρότητα!

Για να μην είμαστε άδικοι και γκρινιάζουμε συνέχεια, η αλήθεια είναι ότι τον τελευταίο καιρό έχουν αρχίσει να γυρίζουν οι τροχοί ενός σκουριασμένου μέχρι πρόσφατα από την αχρηστία κρατικού μηχανισμού. Υπό τις παρούσες συνθήκες γίνονται κάποια βήματα και δεν πρέπει να τα μηδενίζουμε όλα.

Ποια θα είναι η τύχη των φοροφυγάδων που πιάστηκαν στα δίκτυα της εφορίας; Μέχρι να τελειώσουν οι δίκες και οι ενστάσεις επί των ενστάσεων θα έχουν περάσει πολλές ακόμη κυβερνήσεις. Παρόλα αυτά δίδεται ένα μήνυμα στην κοινωνία, ότι το πάρτι τελείωσε. Κι επιπλέον χρεώνεται η κυβέρνηση με τη «συνέχεια» αυτής της ιστορίας, γιατί σε διαφορετική περίπτωση οι πρόσφατες ανακοινώσεις θα χαρακτηριστούν –και όχι αδικαιολόγητα– ως πυροτέχνημα και η πολιτική αυτή ασυνέπεια θα έχει πολιτικό κόστος.

Ποια είναι η συνέχεια; Να γίνουν όλες εκείνες οι απαραίτητες μεταρρυθμίσεις που χρειάζονται έτσι ώστε οι φοροκλέπτες να μην κρύβονται πίσω από νομικά τερτίπια. Να πληρώνουν άμεσα τις συνέπειες των πράξεών τους.
Το σημαντικό τώρα είναι να συνεχιστεί η δουλειά. Βρέθηκε, λέει, γιατρός νοσοκομείου με καταθέσεις άνω των... 30 εκατομμυρίων ευρώ! Για εκατομμύρια μιλάμε και όχι για στραγάλια.

Με αυτά και με εκείνα καταλαβαίνουμε πως φτάσαμε ως εδώ. Όχι μόνο γιατί οι πολιτικοί έκλεψαν. Όλοι όσοι μπορούσαν έκλεψαν. Ναι, το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι, αλλά πολλές φορές κι αυτό είναι ένα καλό άλλοθι για τις δικές μας ανομίες.

Τέρμα, λοιπόν, στις χαλαρές σχέσεις. Τέρμα στις σχέσεις γενικότερα. Όποιος από μας παρανόμησε θα πρέπει να πληρώνει και μάλιστα άμεσα. Από την άλλη πλευρά είναι απαραίτητο να αλλάξουν πολλά στο φορολογικό καθεστώς.

Πριν από τις εκλογές του 2004 είχα συναντήσει ένα στέλεχος της ΔΑΚΕ των εφοριακών. Τον ρώτησα πως θα αντιμετωπίσουν τα «θέματα» κι εκείνος απάντησε: «Είναι απλό! Σε όλες τις χώρες ο φορολογικός κώδικας είναι ένα μικρό βιβλίο. Εδώ δεν φτάνει μία βιβλιοθήκη για να τοποθετηθούν οι τόμοι. Η πολυνομία ωφελεί την συνδιαλλαγή κι αυτό θα αντιμετωπίσουμε». Έναν χρόνο αργότερα τον πήρα και πάλι τηλέφωνο για να δω τι έγινε η περίφημη εκείνη απλή μεταρρύθμιση που με τόση ευφράδεια λόγου μου περιέγραφε προεκλογικά. « Ξέρεις τώρα, υπάρχουν ζητήματα. Δεν είναι εύκολα αυτά τα πράγματα. Θέλει συγκρούσεις...».

Τα είπε όλα. Θέλει συγκρούσεις. Τα είπε, αλλά δεν έκαναν το παραμικρό. Ίσως επειδή κι εκείνος, όπως και τα άλλα στελέχη της τότε κυβέρνησης, απόλαυσαν τους γλυκούς καρπούς του δέντρου της εξουσίας. Ίσως και να μην τα εννοούσαν. Σημασία έχει το αποτέλεσμα. Όπως σημασία και γι΄ αυτή την κυβέρνηση θα έχει και πάλι το αποτέλεσμα. Με μία διαφορά: Τώρα δεν υπάρχει το παραμικρό περιθώριο για καθυστερήσεις και παλινωδίες. Ούτε ακόμη και για εκστρατείες δημοσίων σχέσεων.

Θανάσης Μαυρίδης

Δεν υπάρχουν σχόλια: