Η σφραγίδα του παρελθόντος με τα ιστορικά κτίρια από τη χρυσή εποχή του καπνού.
Η σφραγίδα του μέλλοντος με τα δίκτυα των πεζόδρομων και τις αναπλάσεις. Το Αγρίνιο αλλάζει με
γοργούς ρυθμούς και μετατρέπεται σε σημαντικό τουριστικό προορισμό
Πρωινό στην πλατεία Δημοκρατίας με το γλυπτό του Θόδωρου για τους τρεις απαγχονισθέντες του 1944. Κόσμος παντού, ήλιος με δόντια. Τη ζωντάνια του Αγρινίου, σε πολύ λίγες πόλεις της Ελλάδας τη βρίσκεις. Αν σε αυτό προσθέσεις τις συντονισμένες προσπάθειες που γίνονται για να μεταμορφωθεί σε σύγχρονη και βιώσιμη πόλη και αν λάβεις υπ΄ όψιν πως σιγά σιγά αποκτά ταυτότητα και μνήμη με την αξιοποίηση ιστορικών κτισμάτων, το Αγρίνιο κερδίζει πόντους στον τουριστικό χάρτη και έχεις λόγους να το επισκεφθείς.
«Δημιουργούμε ένα δίκτυο πεζόδρομων στην πόλη και προσπαθούμε με ελεγχόμενη στάθμευση να απομακρύνουμε το αυτοκίνητο.
Δίνουμε έμφαση στον άνθρωπο και το περπάτημα», μου λέει ο Στάθης Τσούκαλος, αντιδήμαρχος και αρχιτέκτονας, στο «Πολιτεία Cafe» του ξενοδοχείου «Selini» λίγο πριν το επιβεβαιώσω.
Είναι αλήθεια πως το Αγρίνιο υπέστη ζημιά από την εγκατάλειψη του καπνού την τελευταία δεκαετία. Ελάχιστοι πια καλλιεργούν τη γη και τώρα γίνονται δειλά βήματα στο πεδίο του τουρισμού.
Με 7 ξενοδοχεία, 55.000
κατοίκους (100.000 με τα περίχωρα!) αποτελεί το εμπορικό κέντρο όλου του Νομού Αιτωλοακαρνανίας και καταγράφει νέες τάσεις σε εμπόριο και επιχειρήσεις. Για παράδειγμα, υπάρχει Σύνδεσμος Σπαραγγοπαραγωγών, γίνονται εξαγωγές στη Γερμανία και 300 γυναίκες απασχολούνται μόνο στη συσκευασία.
Οι ντόπιοι συνυπάρχουν με τους 1.200 φοιτητές του Τμήματος Μάρκετινγκ και Οικονομίας Αγροτικών Προϊόντων, ενώ η άναρχη ρυμοτομία αρχίζει να μπαίνει σε τάξη. «Θυμάμαι ακόμη τον τρυφερό αστικό ιστό με τα διώροφα κτίρια, τα ρέματα, τις αυλές, τα ξέφωτα. Τότε οι εργάτες (από την Ευρυτανία, την Ήπειρο αλλά και ντόπιοι) μάζευαν τον καπνό τη νύχτα και μετά δούλευαν στα κιόσκια των χωραφιών τους», θυμάται ο κ. Τσούκαλος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου