Αρχιμ. Καλλίνικος: Πάτερ Μάξιμε, χαιρόμαστε πού σάς έχουμε κοντά μας καί μετά τήν γνωριμία μας στήν Γεωργία τό καλοκαίρι, μέ τήν ευκαιρία τής παρουσίασης τού βιβλίου τού Σεβασμιωτάτου "Ορθόδοξη Ψυχοθεραπεία" στά γεωργιανά από τόν Εκδοτικό σας Οίκο.
Πρωτοπρ. π. Μάξιμος Chanturia: Κι' εγώ είμαι πολύ χαρούμενος πού είμαι κοντά σας σήμερα καί έχω πάλι τήν ευκαιρία νά επικοινωνώ μαζί σας.
Ερώτηση: Θά θέλαμε νά μάς πήτε, γιά γνωριμία μέ τούς αναγνώστες, λίγα λόγια γιά τήν θέση σας στήν Εκκλησία τής Γεωργίας καί γιά τήν εργασία σας σ' αυτήν.
Απάντηση: Πρός τό παρόν είμαι Πρωτοπρεσβύτερος, προϊστάμενος τής εκκλησίας τού Αγίου Νικολάου στήν πρωτεύουσα τής Γεωργίας. Σέ αυτήν τήν θέση διακονώ τούς τελευταίους τρείς μήνες. Πρίν ήμουν στήν Μόσχα, προϊστάμενος στήν γεωργιανή εκκλησία τού Αγίου Γεωργίου. Καί επίσης ήμουν στήν Πετρούπολη, στήν γεωργιανή εκκλησία, σάν Πνευματικός. Θά ήθελα νά αναφέρω ότι πρίν πάω στήν Μόσχα ήμουν στήν Τιφλίδα, καί υπηρετούσα σάν Ιερέας στήν όμορφη εκκλησία τού Αγίου Νικολάου επάνω στά Κάστρα τής πόλης.
Σήμερα είμαι στόν μεγαλύτερο Εκδοτικό Οίκο εκκλησιαστικών κειμένων. Είμαι ιδρυτής αυτού τού Οίκου καί είμαι καί πρόεδρος. Ο Οίκος λέγεται "Νέων Ιβήρων" (Akhali Ivironi στά γεωργιανά). Επίσης διδάσκω στήν Θεολογική Ακαδημία τής Εκκλησίας τής Γεωργίας τό μάθημα τής Ασκητικής. Έχω κάνει ανώτατη εκπαίδευση καί είμαι καθηγητής θεολογίας.
Ερώτηση: Ποιός είναι ο σκοπός τής επισκέψεώς σας στήν Ελλάδα καί ιδιαίτερα στήν Ναύπακτο;
Απάντηση: Η επίσκεψή μου στήν Ναύπακτο οφείλεται σέ δύο λόγους. Ο πρώτος λόγος είναι ο εξής: Όπως ξέρετε, πρίν δύο χρόνια εκδώσαμε στήν γεωργιανή γλώσσα τό πρώτο βιβλίο τού Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου κ. Ιεροθέου "Ορθόδοξη Ψυχοθεραπεία" καί η παρουσίαση τού βιβλίου έγινε τό περασμένο καλοκαίρι. Επειδή έχουμε σκοπό νά συνεχίσουμε αυτήν τήν συνεργασία καί νά εκδώσουμε καί άλλα βιβλία τού Σεβασμιωτάτου, θά θέλαμε νά συζητήσουμε μέ τόν Δεσπότη, νά πάρουμε τήν ευλογία του, τίς συμβουλές του, έτσι ώστε νά ξέρουμε ποιό βιβλίο θά μεταφράσουμε στήν συνέχεια (σάν δεύτερο βιβλίο). Γενικά θέλουμε τίς συμβουλές του γιά τό ποιά θεολογικά κείμενα καί βιβλία θά μπορούσαμε νά μεταφράσουμε στήν γεωργιανή γλώσσα. Επίσης θέλω νά τόν ρωτήσω κάποια πράγματα γιά τό θέμα τής "Ασκητικής". Νά πάρω τίς γνώσεις του γιά κάποια γενικότερα θέματα πού απασχολούν σήμερα τήν σύγχρονη Ορθόδοξη Εκκλησία (μέσα στόν κόσμο).
Ο άλλος λόγος τής επισκέψεώς μου είναι νά ακούσω από τόν ίδιο τόν Δεσπότη αυτά πού διαβάζω στά βιβλία του. Νά πάρω τήν πνευματική του εμπειρία καί τίς γνώσεις του γενικά γιά τόν ησυχασμό, γιά τήν νοερά προσευχή, η οποία είναι τό κεντρικό θέμα στά βιβλία τού Δεσπότη. Καί η οποία είναι τό κίνητρο στήν Εκκλησία γιά τήν πνευματική ζωή. Βέβαια καταλαβαίνουμε ότι από δύο έως τρείς συνεντεύξεις ή συνομιλίες δέν μπορείς νά μάθης αυτό πού λέγεται ησυχασμός, αλλά σιγά-σιγά μέ πολλές συναντήσεις, καί άν μάς επιτρέψη ο Δεσπότης νά τό πραγματοποιήσουμε στό μέλλον, καί μέ τήν προσωπική πνευματική μας εργασία θά μπορέσουμε νά κάνουμε σωστή χριστιανική ζωή. Προσπαθούσα σέ όλη μου τήν ζωή νά πλησιάσω αυτήν τήν διδασκαλία τού ησυχασμού καί δέν είχα τήν ευκαιρία νά μάθω αυτήν τήν επιστήμη από κάποιον έμπειρο Πνευματικό.
Στόν Γέροντα Ιερόθεο είδα έναν μεγάλο Πνευματικό, ο οποίος όχι μόνον γνωρίζει τόν ησυχασμό, αλλά προσπαθεί νά μεταδώση τίς γνώσεις του σέ αυτούς πού διψάνε νά μάθουν. Μέ τήν αγάπη του καί τήν φροντίδα του μάς διευκολύνει νά έχουμε σωστή επικοινωνία μαζί του. Γι' αυτό πιστεύουμε ότι είναι καλύτερο νά ακούς μία φορά παρά νά διαβάζης εκατό. Όσο μπορούμε δηλαδή.
Ερώτηση: Θέτετε τό θέμα τής μαθητείας από ό,τι κατάλαβα. Ήθελα προηγουμένως νά σάς ρωτήσω γιά τά κριτήρια μέ τά οποία μεταφράσατε τά έργα, αλλά από αυτά πού μού είπατε κατάλαβα ότι ήταν η αγάπη σας γιά τήν ησυχαστική ζωή. Οπότε η επόμενη ερώτησή μου είναι: Πώς έγινε η γνωριμία σας μέ τά έργα τού Μητροπολίτου καί η γνωριμία σας μέ τήν ασκητική διδασκαλία τής Εκκλησίας μας σέ ένα περιβάλλον πού ήταν σχετικά ξένο πρός αυτά; Είναι δική σας αναζήτηση ή τού λαού;
Απάντηση: Από τήν αρχή θά ήθελα νά σημειώσω ότι, όταν έκανα τήν διδακτορική μου στήν Θεολογική Ακαδημία τής Πετρούπολης, ένας φίλος καί συμφοιτητής μου έφερε τό βιβλίο τού Δεσπότη "Μιά βραδιά στήν έρημο τού Αγίου Όρους" μεταφρασμένο στά ρωσικά. Αυτό ήταν τό πρώτο βιβλίο τού Γέροντα μεταφρασμένο στά ρωσικά. Καί όπως εκδόθηκε τό έφερε ο φίλος μου νά τό διαβάσουμε. Όταν διάβασα αυτό τό βιβλίο μού έκανε μεγάλη εντύπωση. Όμως τότε δέν γνώριζα ούτε κάν ότι ο συγγραφέας του ζούσε καί ήταν στήν Ελλάδα ούτε καί ότι στό μέλλον θά τόν γνώριζα από κοντά. Ούτε πού τό φαντάσθηκα.
Μετέπειτα σάν κληρικός στόν Άγιο Γεώργιο τής Μόσχας, όπως σάς είπα, διάβασα τό δεύτερο βιβλίο τού Δεσπότη τήν "Ορθόδοξη Ψυχοθεραπεία" καί επίσης τήν "Ορθόδοξη πνευματικότητα" –νομίζω έτσι λέγεται. Καί όταν διάβασα τό τρίτο βιβλίο, κατάλαβα ότι είναι μεγάλος αγωνιστής ο συγγραφέας καί έμαθα ότι ζή στήν Ελλάδα. Ήμουν νέος Κληρικός, είχα κάνει τότε τόν Εκδοτικό Οίκο καί σκέφθηκα ότι έπρεπε οπωσδήποτε νά εκδώσουμε καί στήν γεωργιανή γλώσσα αυτά τά βιβλία τού Δεσπότη. Μετά έμαθα ότι ο Δεσπότης έχει γράψει και άλλα βιβλία, πάρα πολλά βιβλία. Δυσκολευόμουν ποιό βιβλίο νά επιλέξω πρώτο γιά μετάφραση, επειδή διαπίστωσα ότι όλα όσα γράφονται στά βιβλία αυτά έχουν πολύ μεγάλη αξία καί όλα είναι σύγχρονα προβλήματα.
Όσο γιά τά κριτήρια μέ τά οποία εγώ διαλέγω τά βιβλία τού Γέροντα λέγω. Επειδή δέν έχουμε τήν δυνατότητα νά μεταφράσουμε όλα μαζί τά βιβλία τού Γέροντα, γι' αυτό προσπαθούμε νά διαλέξουμε πρώτα εκείνο πού είναι συνοπτικό, πού περιλαμβάνει τήν ευρύτητα τών προβλημάτων. Γιατί βλέπω ότι όλα τά βιβλία έχουν κάτι πού τά συνδέει (έχουν μιά συνοχή). Ο Δεσπότης κάνει κατανοητή τήν ορθόδοξη πνευματικότητα στούς απλούς άνθρώπους. Γι' αυτό αποφασίσαμε τώρα τό δεύτερο βιβλίο πού θά μεταφρασθή στήν γεωργιανή γλώσσα νά είναι η "Θεραπευτική Αγωγή". (Τό δεύτερο μέρος τής "Ορθόδοξης Ψυχοθεραπείας").
Ερώτηση: Οι εκδόσεις πώς ξεκίνησαν; Από πού παρακινηθήκατε νά κάνετε αυτό τό μεγάλο βήμα, αυτόν τόν μεγάλο άθλο γιά εκείνη τήν εποχή; Σάς απέστειλε κάποιος ή μόνος σας τό αποφασίσατε καί γιά ποιόν λόγο;
Απάντηση: Άρχισα νά ασχολούμαι μέ τίς εκδόσεις από τότε πού άρχισα νά σπουδάζω στά πνευματικά σεμινάρια στήν Τιφλίδα, όταν ήμουν φοιτητής. Μέ τούς δασκάλους μου καί τούς συμφοιτητές μου ιδρύσαμε ένα περιοδικό πού λέγεται "Βασιλική Οδός". Καί διαπιστώσαμε ότι στήν νέα γεωργιανή γλώσσα υπήρχαν ελάχιστα πνευματικά βιβλία, λόγω τού κομμουνιστικού καθεστώτος. Πάντα είχαμε αυτό όνειρο εγώ καί οι συνεργάτες μου: Νά μεταφράσουμε πολλά θεολογικά βιβλία πού χρειαζόταν η Γεωργιανή Εκκλησία γιά τήν πνευματική ζωή. Από τήν εκκλησιαστική ιστορία τής Γεωργίας φαίνεται ότι οι Γεωργιανοί Πατέρες μας, οι οποίοι έζησαν καί στήν Ελλάδα καί στήν Γεωργία, έκαναν μεγάλο μεταφραστικό έργο από τήν ελληνική. Διαπιστώνεται από τήν ιστορία ότι τόν 3ο-4ο αιώνα μ.Χ. υπήρχε μεταφρασμένη στήν γεωργιανή γλώσσα η Αγία Γραφή. Βέβαια εμείς δέν μπορούμε νά κάνουμε τόσο μεγάλο έργο πού έκαναν αυτοί οι Πατέρες καί οι Αγιορείτες Γεωργιανοί Πατέρες, άγιοι Ευθύμιος, Γεώργιος καί Ιωάννης, πού έζησαν τόν 10ο αιώνα στό Άγιον Όρος, στήν Μονή Ιβήρων, αλλά προσπαθούμε νά κάνουμε κάτι καί νά συνεχίσουμε τό έργο τους. Γι' αυτόν τόν λόγο ονομάσαμε τόν Εκδοτικό Οίκο "Νέων Ιβήρων" από τούς Ιβηρίτες Πατέρες. Όταν δώσαμε τό όνομα αυτό στόν Οίκο, δέν γνωρίζαμε πόσο ένδοξο είναι. Βέβαια μάς φοβίζει τό ένδοξο αυτό όνομα, γιατί δέν είμαστε άξιοι αυτών τών αγίων ανθρώπων.
Δέν υπήρχε κάποια αποστολή, όπως είπατε, γιά νά κάνουμε αυτόν τόν Εκδοτικό Οίκο. Πιό πολύ ήταν τό όνειρο τών δασκάλων, τών συμφοιτητών μου εκεί στά Σεμινάρια καί δικό μου, τό οποίο θέλαμε νά πραγματοποιήσουμε.
Θέλω νά σάς πώ ότι, όταν υπηρετούσα στήν Μόσχα, στήν Γεωργιανή εκκλησία τού Αγίου Γεωργίου, είχα πολύ στενές σχέσεις μέ τόν Πατριάρχη τής Γεωργίας, τίς οποίες διατηρώ καί σήμερα, καί αυτός μού έδωσε δύναμη νά ιδρύσω τόν Εκδοτικό Οίκο καί νά είναι ελεύθερος από κάθε επιρροή είτε από τήν Ιεραρχία τής Εκκλησίας είτε από τούς κρατικούς παράγοντες. Αυτή η ελευθερία μάς δίνει τήν δυνατότητα νά εργαστούμε αποτελεσματικά. Προσπαθούμε νά κάνουμε σωστή δουλειά, σωστές προσεγγίσεις καί νά διαλέξουμε τά σωστά βιβλία πού θά μεταφρασθούν.
Ερώτηση: Εκτός από τά βιβλία τού Μητροπολίτου Ιεροθέου πείτε μας επιγραμματικά ποιά άλλα σπουδαία έργα έχει μεταφράσει ο Οίκος σας.
Απάντηση: Μπορώ νά σάς πώ συνοπτικά: Τό πρώτο βιβλίο πού μεταφράσαμε στήν νέα γεωργιανή γλώσσα ήταν "Οι Αρχές τής Αγιογραφίας τής Γεωργίας", μέ χίλιες σελίδες. Τό δεύτερο ήταν "Η Κλίμαξ" τού αγίου Ιωάννου τού Σιναΐτου. Τρίτο ήταν μιά πιό σωστή έκδοση τών Λειτουργικών Κειμένων καί τών Προσευχηταρίων. Κατόπιν ο 1ος Τόμος τής Φιλοκαλίας, "Ομιλίες τού Πνευματικού", ενός άγνωστου συγγραφέα, "Γιά τήν Προσευχή τού Ιησού", τήν "Εκκλησιαστική Ιστορία" τού Ευσεβίου Καισαρείας, "Οι θησαυροί τής Αποστολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας τής Γεωργίας", "Ορθόδοξη Ψυχοθεραπεία" τού Δεσπότη κ. Ιεροθέου, "Εκκλησιαστική Ιστορία" τού Θεοδώρητου Κύρου, "Ιστορία τών Επτά Οικουμενικών Συνόδων", τού Καθηγητού τής Ρωσικής Εκκλησίας Βασ. Μπολοντώφ. Τώρα ετοιμάζεται νά εκδοθή ο "Βίος τού αγίου Αμβροσίου τής Όπτινα". Τό δεκατοτρίτο θά είναι "Οι Διδαχές τού Αββά Δωροθέου". Άν ενδιαφέρεσθε, μπορώ νά σάς μιλήσω γιά τά μελλοντικά μας σχέδια. Σάς είπα αυτά πού κάναμε μέχρι τώρα.
Στόν Έλληνα αναγνώστη μπορεί νά φανή λίγο περίεργο τό ότι μέχρι τώρα δέν είχαν μεταφρασθή αυτά τά βιβλία, όμως πρέπει νά πώ ότι δέν πρέπει νά εκπλήσσονται, διότι η Γεωργιανή Εκκλησία ήταν υπό κατοχήν διακόσια χρόνια στήν Ρωσική Εκκλησία καί μετά στούς Κομμουνιστές. Η Εκκλησία ήταν υπό διωγμόν καί δέν μπορούσε όχι μόνο νά λειτουργήση εκδοτικός Οίκος, αλλά απαγορευόταν νά τελήται η θεία Λειτουργία στά γεωργιανά.
Ερώτηση: Τά τελευταία σας λόγια μού δίνουν τήν ευκαιρία νά ρωτήσω κάτι άλλο. Μεταφράσατε τό έργο τού Ευσεβίου Καισαρείας. Νομίζω ότι ο Ευσέβιος Καισαρείας λέγει σέ κάποιο σημείο ότι οι Γεωργιανοί είναι ο λαός πού δέχθηκε καί φύλαξε τήν πίστη τής Α' Οικουμενικής Συνόδου όσο κανένας άλλος λαός. Δηλαδή έμεινε πολύ πιστός. Καί επίσης παίρνοντας αφορμή από αυτό πού είπατε, ότι ήταν η Εκκλησία υπό αιχμαλωσίαν καί διωγμόν επί διακόσια χρόνια καί επειδή πιθανόν πολλοί από τούς αναγνώστες μας νά μήν έχουν μιά καθαρή άποψη γιά τήν χώρα σας, πού είναι λίγο μακριά, μπορείτε νά μάς περιγράψετε μέ αδρές γραμμές τό πρόσωπο τής χώρας αυτής;
Απάντηση: Συνοπτικά θά σάς πώ δυό λόγια. Η Γεωργία έχει ιστορία χιλιάδων χρόνων, όχι μόνο μετά τόν Χριστό αλλά καί πρίν. Η χώρα τής Γεωργίας στήν αρχαιότητα λεγόταν Κολχίδα. Η ιστορία ξεκινάει πρό Χριστού καί φτάνει μέχρι σήμερα. Ο λαός μας έχει μιά ηρωϊκή ιστορία. Όχι μόνον επειδή υπάρχουμε μέχρι σήμερα ως Έθνος καί δέν αφανιστήκαμε, όπως πολλοί άλλοι μεγαλύτεροι λαοί, αλλά εννοώ ότι έχει κάνει πολύ μεγάλο πολιτισμό. Καί εκτός από τόν πολιτισμό η θρησκεία πού δέχθηκε από τούς πρώτους αιώνες είναι ο Χριστιανισμός, καί, όπως είπατε κι εσείς, πάτερ, χωρίς νά αλλάξη ούτε ένα γράμμα ούτε μία έννοια διαφύλαξε μέχρι σήμερα τήν Ορθοδοξία. Μέ μεγάλη χαρά τό λέω, καί τό πιστεύω, ότι ο λαός μας αγάπησε τόν Χριστιανισμό τόσο πολύ, πού τόν έκανε δική του πίστη καί μέρος τής καρδιάς του, πράγμα πού δέν ξεχωρίζεται πιά από τήν Γεωργία. Όπως καί στήν Ελλάδα λέτε ότι Έλληνας καί Ορθόδοξος ταυτίζονται, έτσι καί ο Γεωργιανός ταυτίζεται μέ τήν Ορθοδοξία. Ο Γεωργιανός τό έχει μέσα στό αίμα του νά είναι Χριστιανός, τό έχει πάρει από τούς προγόνους του. Επίσης είναι γνωστόν ότι η Γεωργία θεωρείται τό "Περιβόλι τής Παναγίας", όπως καί τό Άγιον Όρος. Επίσης στήν παράδοσή μας λέγεται ότι κάποιοι Εβραίοι πού ζούσαν στήν Γεωργία πήγαν στά Ιεροσόλυμα νά καταδικάσουν τόν Χριστό, επειδή τούς κάλεσε η κεντρική Συναγωγή τους, καί μετά μετά τήν Σταύρωση αγόρασαν από τούς στρατιώτες τόν Χιτώνα τού Χριστού, τόν έφεραν στήν Γεωργία καί είναι θαμμένος στήν Εκκλησία της. Τέλος, θέλω νά πώ στούς Έλληνες αναγνώστες ότι καί η Γεωργία έχει πάρα πολλούς μάρτυρες.
Ερώτηση: Νά ρωτήσω γιά τό όνομα τής χώρας: Ιβηρία καί Γεωργία.
Απάντηση: Πάνω σ' αυτό υπάρχουν διάφορες θεωρίες τών επιστημόνων. Άν θέλετε τήν γνώμη μου Ιβηρία είναι τό πιό αρχαίο όνομα από τά ονόματα πού υπάρχουν. Υπήρχαν ιστορικές πραγματικότητες στήν αρχαία ιστορία τής Γεωργίας. Όταν κάποια επαρχία τής Γεωργίας αποκτούσε μεγαλύτερη δύναμη καί ανάπτυξη, η ονομασία τής επαρχίας αυτής επικρατούσε ως ονομασία όλης τής χώρας. Έτσι γιά μία περίοδο ονομαζόταν Κολχίδα, όταν ήρθαν οι Αργοναύτες, κάποιο χρονικό διάστημα ολόκληρη η Δυτική Γεωργία ονομαζόταν Απχαζία, είτε Λαζία καί μεταγενέστερα Κάρτλι καί Ιβηρία μετά.
Όσο γιά τήν ονομασία Γεωργία νομίζω ότι τό όνομα αυτό συνδέεται μέ τήν Δύση. Οι Δυτικοί μάς ονόμασαν έτσι. Εμείς ποτέ δέν ονομάσαμε τήν Γεωργία Γεωργία. Οι Δυτικοί μάς έδωσαν αυτό τό όνομα, όπως καί οι Έλληνες. Καί γιατί έγινε αυτό; Ονόμασαν τήν Γεωργία μέ αυτό τό όνομα οι Δυτικοί, Έλληνες καί Λατίνοι, επειδή θεωρούσαν ότι οι Γεωργιανοί είναι λαός τού αγίου Γεωργίου. Επειδή ο άγιος Γεώργιος προσκυνούνταν από τόν γεωργιανό λαό πιό πολύ από τούς άλλους αγίους καί οι Γεωργιανοί τόν θεωρούσαν σάν προστάτη τού λαού.
(Σ.σ.: Όπως εμείς ποτέ δέν ονομάσαμε τόν εαυτό μας Γραικούς, αλλά μάς οι δυτικοί μάς αποκαλούν έτσι)
Ερώτηση: Από τά ιστορικά θά ήθελα νά περάσω στά εκκλησιαστικά. Όταν είχαμε έρθει στήν Γεωργία τό καλοκαίρι, διαπιστώσαμε τήν αγάπη καί τόν σεβασμό τού γεωργιανού λαού στόν Πατριάρχη καί γενικά στόν θεσμό τού Πατριάρχη. Ήταν κάτι επιφανειακό αυτό πού αντιληφθήκαμε εμείς ή είναι όντως έτσι;
Απάντηση: Νομίζω πώς δέν σάς φάνηκε. Πράγματι υπάρχει μεγάλος σεβασμός. Αιτία αυτού τού σεβασμού εκ μέρους τού λαού πρός τόν Πατριάρχη, καί τόν θεσμό τού Πατριάρχη γενικότερα είναι πρώτον: Στήν χώρα μας εμείς οι Γεωργιανοί πάντα είχαμε μεγάλο σεβασμό στούς γονείς μας καί στούς προγόνους μας, στούς πατέρες μας. Καί ο ίδιος ο Μακαριώτατος Πατριάρχης μας Ηλίας λέει ότι, όταν ένας άνθρωπος έχη σεβασμό στούς πατέρες του καί στούς προγόνους του, αυτό είναι πηγή μιάς ευτυχισμένης ζωής. Δεύτερη αιτία είναι αυτό πού έχει νά κάνη μέ τήν προσωπικότητα τού ίδιου τού Πατριάρχη. Έχει νά κάνη μέ τήν πνευματικότητά του, τόν πατριωτισμό του, μέ τήν αγάπη του πρός τήν χώρα του. Καί τρίτον τό μεγάλο χρονικό διάστημα πού υπηρετεί σάν Πατριάρχης. Έχει κάνει μεγάλο έργο επί 30 χρόνια. Έγινε Πατριάρχης όταν ήταν μιά μεταβατική περίοδος γιά τήν χώρα. Καί είναι αυτός πού κατάφερε νά διαφυλάξη τήν ενότητα στήν Εκκλησία τής Γεωργίας. Όμως αυτό δέν σημαίνει ότι δέν υπάρχουν καί άνθρωποι πού τού κάνουν κριτική. Πάντα υπάρχουν. Τό ότι είναι Πατριάρχης τού πλήθους (τού λαού) είναι πραγματικότητα. Τό πλήθος τού Γεωργιανού λαού τόν αγαπάει. Πάντα ήμουν περήφανος γι' αυτό καί όταν πήγαινα στήν Ρωσία έλεγα ότι τόν Πατριάρχη τής χώρας μου τόν αγαπάει όλος ο λαός. Καί παρόλο πού είναι σέ μεγάλη ηλικία τώρα, όταν μετά τήν λειτουργία βγαίνη από τήν εκκλησία χρειάζεται μία ώρα γιά νά χαιρετήση καί νά ευλογήση όλους τούς ανθρώπους. Θέλει πάντα νά πάρη τόν πόνο τού καθενός, τού απλού συμπολίτη του, τού απλού Γεωργιανού, τού απλού πιστού ανθρώπου, νά τόν πάρη καί νά τόν κάνη δικό του. Έχει τέτοια κατεύθυνση καί ο λαός τό αντιλαμβάνεται αυτό, τό καταλαβαίνει, τό νιώθει καί τού τό ανταποδίδει μέ αγάπη.
Ερώτηση: Πείτε μας κάτι καί σχετικά μέ αυτό: Μάθαμε ότι ο ρόλος τού Πατριάρχη καί ορισμένων κληρικών, αλλά ιδίως τού Πατριάρχη, ήταν καταλυτικός στήν παύση τού πυρός στήν τελευταία πολεμική σύρραξη μέ τούς Ρώσους.
Απάντηση: Νομίζω ότι δέν είναι η απόλυτη αλήθεια καί πραγματικότητα αυτό. Όμως, επειδή σάν Εκκλησία δέν θά μπορούσαμε ποτέ νά επηρεάσουμε τά πολιτικά πράγματα, ώστε ένας πόλεμος νά γίνη ειρήνη, θέλω νά σημειώσω ότι ο Πατριάρχης καί οι Κληρικοί τής Εκκλησίας τής Γεωργίας έκαναν μεγάλο έργο, όταν καί κατά τόν πόλεμο αλλά καί μετά διακονούσαν τόν λαό, τόν πονεμένο λαό πού πέρασε πολλά σέ αυτόν τόν πόλεμο καί νά τού δώσουν ελπίδες γιά ένα καλύτερο μέλλον. Όμως δέν αποκλείω ότι σέ κάποιες φάσεις είχε κάνει κάποιες κινήσεις ο Πατριάρχης μέ τόν Ρώσο Πατριάρχη. Είχε ζητήσει νά επέμβη καί ο Πατριάρχης Ρωσίας γιά νά γίνη ειρήνη, καί μπορεί καί αυτό νά βοήθησε. Επίσης, όταν τελείωσε ο πόλεμος, οι Ρώσοι επέτρεψαν στόν Πατριάχρη καί τούς Κληρικούς νά πάρουν τούς σκοτωμένους στρατιώτες μας πού ήταν άταφοι, νά τούς φέρουν καί νά τούς θάψουν.
Ερώτηση: Μιά καί μιλάμε γιά τό Πατριαρχείο: Ποιά η σχέση τής Εκκλησίας τής Γεωργίας μέ τήν Πολιτεία. Υπάρχει ειδικός νόμος, Καταστατικός Χάρτης; Ή ρυθμίζονται εθιμοτυπικά μέ τήν παράδοση τού λαού; Καί άν η Εκκλησία είναι ευχαριστημένη μέ αυτήν τήν σχέση.
Απάντηση: Στήν σημερινή πραγματικότητα υπάρχει ένας νόμος μετά τήν απελευθέρωση τής Γεωργίας από τό κομμουνιστικό καθεστώς. Στήν σύμβαση πού υπογράφτηκε μεταξύ Πολιτείας καί Γεωργιανής Εκκλησίας, καί η οποία λέγεται Κονκορδάτι (Konkordati) αναφέρεται ότι ούτε τό Κράτος θά αναμειγνύεται στίς εργασίες τής Εκκλησίας, στά διοικητικά τής Εκκλησίας, ούτε καί η Εκκλησία θά αναμειγνύεται ή θά συμμετέχη στήν διοίκηση τού Κράτους. Όμως υπάρχουν καί κάποια πράγματα πού δέν μπορούν νά ρυθμιστούν από αυτόν τόν Νόμο καί εξαρτάται πάντα από τό ποιοί είναι οι εκπρόσωποι τής Εκκλησίας καί τής Κυβέρνησης. Αυτός ο νόμος υπογράφτηκε τό 2000. Όσο γιά τό άν είναι ευχαριστημένη η Εκκλησία, νομίζω ότι πρός τό παρόν είναι ευχαριστημένη από τήν σχέση μέ τήν Πολιτεία, η οποία ρυθμίζεται από αυτόν τόν Νόμο.
Ερώτηση: Ίσως θά ήταν καλό νά τό δούμε κι εμείς εδώ στήν Ελλάδα, γιατί τώρα γίνεται συζήτηση γιά τήν σχέση Εκκλησίας -Πολιτείας. Στήν Εκκλησία τής Ελλάδος ο Νόμος έχει πολλές λεπτομέρειες γιά τό πώς θά λειτουργή η Εκκλησία καί τά Δικαστήριά της καί στήν πραγματικότητα δεσμεύει πολύ τήν Εκκλησία καί δίνει τήν δυνατότητα στήν Πολιτεία νά επεμβαίνη πάρα πολύ. Πείτε μας κάτι γι' αυτό.
Απάντηση: Σέ μάς υπάρχει μιά άλλη κίνηση τώρα αντίθετη. Λένε ότι θέλουν νά κάνουν επίσημη θρησκεία τήν Ορθοδοξία, όπως είναι στήν Ελλάδα. Υπάρχουν βέβαια καί αυτοί πού θέλουν νά κάνουν καί στήν χώρα μας αυτό πού είναι καί στήν Ελλάδα. Υπάρχουν Μητροπολίτες πού νομίζουν θά είναι αυτό καλύτερο γιά τήν χώρα. Πιστεύουν ότι μέ αυτόν τόν τρόπο η Εκκλησία θά έχη περισσότερα πλεονεκτήματα καί προνομιούχο θέση στό Κράτος. Πιστεύω ότι καί στήν Ελληνική Εκκλησία καί στήν Γεωργιανή Εκκλησία στό θέμα τής επικοινωνίας μέ τήν Πολιτεία πρέπει νά γίνουν κάποιες αλλαγές. Επειδή δέν γνωρίζω καλά τί γίνεται στήν Ελλάδα μπορώ νά σάς πώ μόνο γιά τήν Γεωργία. Δέν βλέπω νά υπάρχουν κάποιοι πολιτικοί ή Ιεράρχες στήν Εκκλησία, πού νά θέλουν νά πάνε πιό πέρα από αυτόν τόν Νόμο πού ήδη υπάρχει, νά κάνουν δηλαδή κάποιες μεταρρυθμίσεις πρός τό καλύτερο. Πιστεύω καί στήν Ελλάδα υπάρχουν κάποιοι πού δέν θέλουν νά αλλάξουν πρός τό καλύτερο. Αυτό νομίζω είναι θέμα κομπλεξικής συμπεριφοράς. Κάποιοι εκπρόσωποι τής Εκκλησίας καί τής Πολιτείας κοιτάνε τί λένε άλλοι, αντί νά κάνουν οι ίδιοι αυτές τίς μεταρρυθμίσεις πού χρειάζεται η χώρα. Κοιτάνε στήν Αμερική, στήν Δύση καί μερικοί κάπου αλλού.
Ερώτηση: Μιά άλλη ερώτηση σχετικά μέ τόν Κλήρο, μέ τούς Ιερείς. Είδαμε στήν Γεωργία ότι πολλά νέα παιδιά πλησιάζανε τό Θυσιαστήριο. Έχετε ελπίδες ή υπάρχουν κάποια σημάδια κρίσης στό θέμα αυτό;
Απάντηση: Εγώ από δύο πλευρές βλέπω αυτό τό ζήτημα. Ότι δηλαδή σέ μάς όλη η νεολαία πηγαίνει στήν Εκκλησία. Από τή μιά πλευρά είναι καλό, διότι η νεολαία είναι τό μέλλον τής χώρας καί είναι καλό πού εκκλησιάζονται. Όμως υπάρχει καί η άλλη πλευρά. Ότι στήν πλειοψηφία οι γονείς τών νέων αυτών δέν είναι θρησκευόμενοι, Χριστιανοί, επειδή πέρασαν από αθεϊστικό καθεστώς, τόν Κομμουνισμό. Κάποια στιγμή στήν ζωή τους μπορεί νά γίνη μία κρίση, νά αντιμετωπίσουν κάποια εμπόδια πού μπορεί νά τούς οδηγήσουν σέ άλλον δρόμο καί επειδή δέν θά υπάρχουν οι ρίζες, οι γονείς, πάνω στούς οποίους θά στηρίζονται, σέ κάποια ηλικία δέν θά υπάρχουν οι άνθρωποι από τούς οποίους θά μπορούν νά πάρουν κατευθύνσεις πάνω σέ αυτά τά θέματα. Μπορεί τά παιδιά τους νά μεγαλώσουν μέ λάθος τρόπο. Αυτό τό λέω επειδή στά χρόνια τού '90 υπήρχαν κάποιες αντιφάσεις στό λαό καί έδειξε ότι ο λαός δέν είχε μεγαλώσει πνευματικά ακόμα. Όμως εγώ νομίζω ότι η πλειοψηφία τών νέων ανθρώπων αυτών στό μέλλον θά μείνουν στήν Εκκλησία.
Ερώτηση: Παρατηρείται προσέλευση στήν Ιερωσύνη;
Απάντηση: Τώρα τελευταία είναι πάρα πολύ μεγάλη η προσέλευση. Πολλοί ζητούν νά γίνουν Ιερείς, τόσο πού δέν ξέρουμε τί νά κάνουμε. Όμως αυτό έχει καί τήν αρνητική του πλευρά. Όταν τούς λέμε νά πάνε σέ ένα χωριό στά βουνά εκεί δέν θέλουν νά γίνουν Ιερείς. Όλοι θέλουν κοντά στίς πόλεις. Πράγμα πού τό θεωρώ αδυναμία καί δείχνει ότι δέν έχουν κατανοήσει τά πράγματα τής Χριστιανοσύνης. Γι' αυτό πιστεύω ότι πιό μεγάλο έργο μπορεί νά προσφέρη στήν χώρα του ένας Ιερέας τού χωριού. Έτσι στά βιβλία μας –τούς ιερατικούς καταλόγους– γράφουμε ότι ο τάδε προορίζεται γιά Ιερέας τών χωριών. Αυτό μπορεί νά έχη δύο νοήματα, αλλά όποιος θέλει μπορεί νά καταλάβη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου