"Δε με ευχαριστεί η σιγή της ερήμου
Δε με ελκύουν οι ψηλές κορφές
Δε με αναπαύει η ομορφιά του δάσους
Δε μαλακώνει τον πόνο μου το γλυκό κελάηδισμα των πουλιών
Τίποτα, ...τίποτα δεν μπορεί να μου δώσει χαρά αυτή την ώρα...
Η ψυχή μου κομματιάζεται από τον πόνο..."
(Απόσπασμα, σε ελεύθερη απόδοση, από τον "Αδαμιαίο Θρήνο" του Γέροντα Σιλουανού)
...Κι όταν η ψυχή σού μιλά, καλύτερα εσύ να σιωπάς. Και σκύψε όσο μπορείς να την ακούσεις, γιατί η φωνή της είναι πάντα ψίθυρος, για να μην ενοχλεί την επιθυμία σου...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου