Όπως το ελάφι πάντα μέσα στα βουνά ποθεί
ψάχνοντας νερό για να βρει, λίγο να ξεδιψασθεί……
Έτσι κι η καρδιά μου πάντα, τρέχει και ποθεί να βρει,τον Κύριο, τον Άγιο, έστω και για μια στιγμή. Κι όταν ο εχθρός με λύσσα σκύβει μεσ’ τ’ αυτί κρυφά
και με πονηριά μου λέει, «πού είναι ο Θεός σου πια;»… …
Στρέφω το δειλό μου βλέμμα εις τον ουρανό ψηλά, στον Κύριο, τον Άγιο, για να βρω παρηγοριά. Τότε, κι η καρδιά μου, λέει: «Ξέχασες πόσες φορές,σ’ έσωσε από κίνδυνους κι από τόσες σύμφορες;
Έλπιζε εις τον Θεό σου, με αγκάλες ανοιχτές ο Κύριος σε προσκαλεί,
σε αθάνατες πηγές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου