Οι “υπερορθόδοξοι” αρχίζουν και αυξάνουν. Μετά τον Γέροντα Παΐσιο, τον Γέροντα Επιφάνειο Θεοδωρόπουλο, προστίθεται στη « χορεία τους» και ο Γέρων Γαβριήλ ο Διοννυσιάτης. Έπεται συνέχεια…
Ο πολιός Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Διονυσίου Αγίου Όρους Γαβριήλ, αποκρούων ως λίαν επικίνδυνον τον επί «ίσοις όροις» θεολογικόν διάλογον μετά της Ρώμης, γράφει: «Τι να συζητήσωμεν με τους Καθολικούς; Αν είναι εν τάξει η προσθήκη τους εις το Σύμβολον της Πίστεως, το οποίον τηρούμεν ημείς αναλλοίωτον χάριτι Χριστού,… ή επί της μωρολογίας του αλάθητου του Πάπα, το οποίον ουδέ χωρεί εις τον νουν του κοινού ανθρώπου…;
Οι απλοϊκοί αγιορείται μοναχοί, νομίζομεν, ότι τοιούτοι διάλογοι επιτρέπονται εις τα Πανεπιστήμια προς ιστορικήν και ακαδημαϊκήν συζήτησιν. Πιστεύομεν δε ακραδάντως, ότι συζήτησις περί της εν ημίν ελπίδος και πίστεως είναι απαράδεκτος. Μένομεν πιστοί εις τας αποφάσεις των επτά Οικουμενικών Συνόδων και τας θεοπνεύστους αποφάσεις των Αγίων Πατέρων. Έχομεν φανεράν την ομολογίαν της Ορθοδοξίας και δεχόμεθα φιλαδέλφως πάντα ετερόδοξον, αποδεχόμενο αυτήν και αποκηρύσσοντα τας κακοδόξους προσθήκας και τα αυθαίρετα καινοφανή δόγματα. Ευχόμεθα «υπέρ της των πάντων ενώσεως»…
Ας ευσταθήσουν οι διιστάμενοι επί του σταθερού επιπέδου των επτά οικουμενικών Συνόδων, ας αποσείσουν τας αυθαιρέτους καινοτομίας των και τότε ουδεμία χρεία διαλόγων. Αυτομάτως ενούμεθα δογματικώς και λατρευτικώς και εν ενί στόματι και μιά καρδία θα δοξάζωμεν το Πανάγιον όνομα του Θεού ημών, ως εμπρέπει εις αδελφούς χριστιανούς. Δεν κατεχόμεθα από μισαλλοδοξίαν, ως θέλουν να μας χαρακτηρίζουν οι επιπόλαιοι φιλενωτικοί, προμαχούμεν της πίστεως των Πατέρων μας και κατά καθήκον πνευματικόν φέρομεν εις γνώσιν του χριστεπωνύμου Ορθοδόξου πληρώματος τα ανωτέρω, ίνα προφυλάξωμεν αυτό από τας σατανικάς παγίδας του Ουνιτισμού».
http://egolpio.wordpress.com/2009/09/11/gavriil_dionysiatis/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου