Διαβάστε την συνέντευξη που έδωσε ο παπά Χρήστος στο Αθλητικό Μετρόπολις για την παρουσία του στην Τούμπα που σκανδαλίζει τους πιστούς (κατά κάποια κολλημένα μυαλά) αλλά και την συνέντευξή που έδωσε στα Νέα. Ένας καταπληκτικός άνθρωπος!
« Ήμουνα με τα παιδιά μου στην Τούμπα και παρακολουθούσα την πρώτη του ΠΑΟΚ. Ήταν μια ανακοίνωση που έγινε και δεν έγινε, ότι θα πάρει μέτρα. Εκεί βέβαια μας είπε ο Μητροπολίτης ότι το θέμα τελείωσε, κακώς βέβαια μας είπε πως βρεθήκαμε εκεί, αλλά εντάξει. Μάλιστα ενημέρωσε τον πατέρα Ιωάννη Κρασα, ο οποίος είναι πρωτοσύγκελος να μην ασχοληθεί άλλο το θέμα. Όμως στις 30 Ιουλίου με έγγραφο με κάλεσαν να απολογηθώ γιατί παρακολούθησα την προπόνηση.
Νομίζω ότι αυτό προσβάλει και τον κόσμο του ΠΑΟΚ αλλά και όλους όσους πάνε στο γήπεδο. Δηλαδή αυτά παιδιά που πάνε στο γήπεδο και στην εκκλησία, τι είναι; Αλήτες;
Πόσο όμως ο κόσμος δεν σκανδαλίζεται με αυτά που εμείς οι κληρικοί κάνουμε τελευταία και σκανδαλίζετε με έναν παπά που είναι στο γήπεδο.
Η απάντηση μου είναι ξεκάθαρη. Θα είμαι πάντα κοντά στον ΠΑΟΚ, θα είμαι εκεί, και ότι και αν είναι θα το πληρώσω εγώ.
Δεν θα βάλω τον ΠΑΟΚ να το πληρώσει, εγώ θα το πληρώσω, αλλά θα είμαι εκεί κοντά στον λαό.
Ο ΠΑΟΚ κουβαλάει και μια άλλη ιστορία στις πλάτες του και γιαυτο έχει και σήμα τον Δικέφαλο. Δεν ξεχνιούνται αυτά. Θα ηθελα να δώ και εγω να δω τις επιπτώσεις. Κανένας δεν ξέρει τι τάσεις θα εχει. Πρώτη φορά γίνεται αυτό. Στην εκθεση φωτογραφίας της Μπαρτσελόνα υπάρχει μια φωτογραφία ενός κληρικού να παίζει μπάλα»
Νέα
«Θα ήθελα όλοι αυτοί να μου απαντήσουν στο ερώτημα των Γραμματέων και των Φαρισαίων που έλεγαν κοροϊδευτικά για τον Ιησού "μα, δεν ντρέπεται ο δάσκαλος σας να τρώει και να πίνει μετά αμαρτωλών και τελώνων και πορνών», ήταν η απάντηση - ερώτηση του παπα-Χρήστου Μήτσιου σε όλους αυτούς που τις τελευταίες ημέρες θέτουν το ερώτημα πώς είναι δυνατόν ένας ιερέας να βρίσκεται στην ίδια θύρα με τους φανατικούς οπαδούς του ΠΑΟΚ και να συμμετέχει στις εκδηλώσεις τους.
Η ιστορία ξεκίνησε μετά τη δημοσίευση της φωτογραφίας του παπα-Χρήστου και του παπα-Πέτρου στην πρώτη προπόνηση του «Δικεφάλου» στην Τούμπα. Η Μητρόπολη Εδέσσης, Πέλλας και Αλμωπίας έκανε συστάσεις στον παπα-Πέτρο να είναι «πιο ιεροπρεπής». Ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Άνθιμος εξέδωσε δελτίο Τύπου με το οποίο προειδοποιούσε τους δύο ιερείς να είναι πιο προσεκτικοί στο μέλλον.
(τρελο-γιάννης-Oι υποκριτέες λέμε εμείς τι είναι άραγε ιεροπρεπές και τη Εκκλησία εκφράζουν όταν δεν αγγαλιάζει καθε πτυχή της ζωής;)
Η ιστορία όμως του παπα-Χρήστου στη θύρα των φανατικών οπαδών του ΠΑΟΚ δεν ξεκίνησε τώρα. Κρατά εδώ και πολλά χρόνια και η σχέση του με τους φανατικούς οπαδούς της θύρας 4 δεν είναι ούτε τυχαία ούτε περιστασιακή. Δεν έχει να κάνει τόσο με την αγάπη του για τον ΠΑΟΚ όσο με την ανάγκη του να προσεγγίσει τους νέους μέσα στους χώρους που ζουν και εκφράζονται. Ακόμη και μέσα στους χώρους που εκφράζονται με φανατισμό.
Ο παπα-ΠΑΟΚ, όπως τον αποκαλούν πολλοί, έχει εισιτήριο διαρκείας στην θύρα 4 του γηπέδου της Τούμπας, μαζί με τους δύο γιους του. Τον Κοσμά που θα πάει στην τρίτη λυκείου και τον Σεβαστιανό που θα πάει στην τρίτη γυμνασίου. «Νομίζω ότι θα μου έλειπε μεγάλο κομμάτι από την ιερωσύνη μου αν δεν είχα έρθει σε επαφή και επικοινωνία με αυτά τα παιδιά. Με αυτή την κοινωνία. Το κομμάτι που έχουμε πετάξει στα αζήτητα της κοινωνίας» λέει και η συζήτηση μαζί του αποκτά νέο ενδιαφέρον. Όπως μεγάλο ενδιαφέρον έχει και η ζωή του.
Ο Παΐσιος
Ήρθε από την Κόνιτσα το 1978 και σπούδασε στην θεολογική σχολή του ΑΠΘ. Για 27 χρόνια, ήταν καθηγητής Θεολογίας, ενώ τα τελευταία 11 χρόνια είναι ιερέας. «Παπάς έγινα με την τρέλα του πατέρα Παΐσιου. Ήταν ένας άνθρωπος που σημάδεψε τη ζωή μου. Γνωρίζω και την οικογένειά του, που είναι από την Κόνιτσα, ενώ έζησα όλη την διαδρομή του και στο Άγιο Όρος και μετά. Ιερέας έγινα σε μεγάλη ηλικία και μου βγήκε πραγματικά πολύ όμορφα» λέει για να έρθει και πάλι η συζήτηση στο αγαπημένο του θέμα. Τους νέους.
«Στην κερκίδα των φανατικών έχει πολλά παιδιά πεταμένα για διάφορους λόγους από την κοινωνία. Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι αγκαλιά αισθάνομαι από όλα αυτά τα παιδιά. Τι ομορφιά αισθάνομαι μέσα στην ψυχή μου και πόσες εκατοντάδες παιδιά από την κερκίδα έρχονται κάθε μήνα στην εκκλησία για εξομολόγηση. Έρχονται και με ψάχνουν αγωνιωδώς. Αν δεν το ζήσει κάποιος αυτό, δεν μπορεί να το καταλάβει. Είναι κρίμα που δεν τον κατανοούν εύκολα κάποιοι της Εκκλησίας μας. Αυτά τα παιδιά θέλουν πολλή αγάπη και αν τους δώσεις αγάπη, τρελαίνονται» λέει ο πατέρας Χρήστος και του λόγου το αληθές το διαπιστώνουμε και μόνοι μας στη βόλτα που κάναμε μαζί του στο χωριό του Τριλόφου όπου είναι η ενορία του.
Ο φανατισμός
«Και ο φανατισμός, πάτερ, στη θύρα 4 τι είναι;» γεννάται εύλογα το ερώτημα. «Δεν νομίζω ότι ο φανατισμός των οπαδών έχει να κάνει με τους αντιπάλους» λέει ο παπα-Χρήστος και συνεχίζει: «Είτε μιλάμε για τους χώρους των οπαδών, είτε μιλάμε για τον χώρο της αναρχίας, με όλα αυτά που συνέβησαν τον περασμένο Δεκέμβριο, πιστεύω ότι φανατισμός των νέων κατά βάθος εκφράζεται εναντίον της αδικίας της κοινωνίας. Απέναντι στην κοινωνία που βασανίζει τη νεολαία. Τα παιδιά αυτά έχουν ανάγκη από κάποιον να τα αγκαλιάσει.
Έχουν τρελή ανάγκη, αρκεί να τα αγκαλιάσει κάποιος δίχως υποκρισίες. Να τα αγκαλιάσει όπως είναι. Για μένα τα παιδιά αυτά είναι κάτι μοναδικό. Έχουν επιλέξει έναν δρόμο λίγο απέναντι από την υπόλοιπη κοινωνία και την Εκκλησία, όμως η Εκκλησία πρέπει να σκύψει επάνω στα προβλήματα των νέων.
Η Εκκλησία πρέπει να φτάσει μέχρι το τέρμα της κοινωνίας και να αγκαλιάσει όλους τους ανθρώπους. Πρέπει να φτάσει μέχρι τον πάτο της, και ο καινούργιος Αρχιεπίσκοπος μπορεί να το κάνει αυτό το πράγμα. Έχει και αγκαλιά μεγάλη και κατανόηση μεγάλη, μια αληθινή κατανόηση. Όχι μια δήθεν κατανόηση που είχε ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, ο οποίος ήταν πολύ φίλος μου, όμως μετά δεν εξέφραζε τον δικό μου εσωτερικό κόσμο, τις δικές μου ανησυχίες και τον δικό μου τρόπο προσέγγισης.
Πρέπει και εμείς ως Εκκλησία να κοιτάξουμε τη χούφτα μας και να δούμε τι έργο έχουμε μέσα για τους νέους. Κηρύγματα από άμβωνος δεν ακούει κανένας. Ο γερο-Παΐσιος έλεγε ότι αν θέλουμε τα παιδιά να μας ακούσουν πραγματικά, χρειάζονται ένα χάδι, ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά και καθόλου κηρύγματα. Και εμείς τι έχουμε κάνει; Έχουμε απογοητεύσει τη νεολαία μας. Ειδικά με την υπόθεση του Βατοπεδίου απογοητεύθηκε και η νεολαία και η υπόλοιπη κοινωνία».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου