Τα κοράκια διαθέτουν «μυαλό» και στρατηγική επιβίωσης

Ενας από τους πιο γνωστούς μύθους του Αισώπου θεωρεί το κοράκι ανόητο πουλί που παρασύρεται από την πονηρή αλεπού, η οποία καταφέρνει να του κλέψει την τροφή. Ωστόσο από την εποχή του Αισώπου έχουν περάσει περισσότερα από δύο χιλιάδες χρόνια, τα οποία μάλλον έκαναν τα κοράκια... σοφότερα! Τα πουλιά που εξαιτίας του χαρακτηριστικού μαύρου φτερώματος έχουν συνδεθεί στο ανθρώπινο θυμικό με ζοφερά συναισθήματα, διαθέτουν, σύμφωνα με νέες μελέτες βρετανών επιστημόνων, δεξιότητες που παρέμεναν ως τώρα κρυφές. Για παράδειγμα χρησιμοποιούν σύρματα ή κλαδιά ως «εργαλεία» για τη συλλογή τροφής.

«Μελετήσαμε τη συμπεριφορά των κορακιών σε σύγκριση με αυτή των πιθήκων και, όπως αποδείχθηκε, οι ικανότητές τους είναι αντίστοιχες και σε πολλές περιπτώσεις μεγαλύτερες» δηλώνουν ο δρ Νέιθαν Τζον Εμερι από το Πανεπιστήμιο του Λονδίνου και ο Κρίστοφερ Μπερντ από το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ.

Στις εργαστηριακές μελέτες τους, τα συμπεράσματα των οποίων δημοσιεύονται στην επιστημονική επιθεώρηση «Current Βiology», αποδεικνύουν ότι τόσο τα κοράκια όσο και οι κίσσες, που ανήκουν στην ίδια οικογένεια, έχουν αναπτύξει ξεχωριστές «στρατηγικές προστασίας» για να διαφυλάσσουν την τροφή αλλά και τις φωλιές τους από άλλα αρπακτικά. Επίσης το μαύρο χρώμα τα βοηθά να κρύβονται τη νύχτα κοντά σε φωλιές άλλων πτηνών περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή για να τους κλέψουν την τροφή.

Εκτός από αυτές τις τεχνικές, τα κοράκια έχουν παρά το μικρό μέγεθος του εγκεφάλου τους, που δεν είναι μεγαλύτερος από ένα καρύδι, την ικανότητα να χρησιμοποιούν κλαδιά δέντρων σαν εργαλεία, κάτι που θεωρούνταν ως τώρα «αποκλειστικότητα» του ανθρώπου και των πρωτευόντων θηλαστικών.

«Πιστεύουμε ότι αυτά τα είδη έχουν τη στοιχειώδη ικανότητα να επιλύουν προβλήματα. Επίσης σχηματίζουν ζευγάρια όπως οι άνθρωποι, ενώ έχουν αναπτύξει και γνωστικές δεξιότητες που τους επιτρέπουν να προβλέπουν τις συνέπειες των πράξεών τους» δηλώνουν οι δύο επιστήμονες.