~ Ψάλλει ο π.Θεοδόσιος Νεοσκητιότης
Κυριακή 10 Αυγούστου 2025
Έχει ακόμα κάτι ανθρώπους του λαού μας, αγνούς και πονεμένους, πού ζουν με τον καημό και την ανημπόρια όλου του κόσμου στα στήθια τους.
Αυτοί φέρνουν στον νου τους και βλέπουν στον ύπνο τους την Παναγία, σαν μάνα μαυροφόρα, θλιμμένη και βασανισμένη γυναίκα, άνθρωπο του πόνου, όπως ο Υιός της κατά τον Ησαΐα.Είναι το καθρέφτισμα της ψυχούλας τους, αυτή η παράσταση της Παναγίας, η αρχοντικιά θλίψη πού βρίσκεται ακόμα στους ανθρώπους του Θεού. Μετά έρχονται οι φουσκωμένοι και οι ευδαίμονες, αυτοί για τους οποίους ο Χριστός είπε:"ουαί οι γελώντες" και χλευάζουν την πίστη αυτών των θλιμμένων, σαν τους χωριάτες πού πατούν με τις αρβύλες τους τα ταπεινά και όμορφα κρίνα του αγρού.
π.π.
αίσθηση κατευναστική

ευεργετική η δροσιά της καλοκαιρινής νύχτας στην ύπαιθρο
ποτίζει σώμα και ψυχή
καλλιέργειες, αντοχές και προσδοκίες
η προσμονή της καρποφορίας…

και τα χαρίσματα της φύσης
να υπενθυμίζουν…
-αντίλογος σθεναρός στη διαχρονική και σύγχρονη φρίκη -

ότι η ομορφιά υπάρχει

και είναι αγαθό το χέρι που τη δημιούργησε
στην προσμονή των απαντήσεων…
ANAZHTHΣH
Υπάρχουν και γιατροί με φιλότιμο
Ο Δρ. Ντάνιελ Νάιντες καταρρέει καθώς ζητά συγγνώμη για την άγνοια σχετικά με τα εμβόλια: «Απέτυχα να δώσω ενημερωμένη συγκατάθεση»
Απηύθυνε μια συγκινητική συγγνώμη στους πρώην ασθενείς του, παραδεχόμενος ότι δεν είχε κατανοήσει πλήρως ή δεν είχε επικοινωνήσει τους κινδύνους και τις λεπτομέρειες που αφορούν τα εμβόλια κατά τη διάρκεια της ιατρικής του καριέρας.
Αλίμονο στην χώρα που έχει ανάγκη από αφυπνισμένους και ενεργούς πολίτες
Γράφει ο Κωνσταντίνος Ι. Βαθιώτης
Ξανακαίγεται η Αττική…
Πού είστε τώρα, υπουργέ της Αδικοσύνης, κύριε Γεώργιε Φλωρίδη;¹
Γιατί δεν βγαίνετε να αναγγείλετε νέα αυστηροποίηση του Ποινικού Κώδικα και, ειδικότερα, των εκ προθέσεως και εξ αμελείας εμπρησμών;
Πόσο αισχρά κορόιδεψαν πάλι τον ελληνικό λαό τα γαλαζοπράσινα γιουσουφάκια της Νέας Δικτατορίας;
Πάντα προστρέχουν στην εύκολη και ανέξοδη λύση του ποινικού λαϊκισμού², αντί να οργανώνουν την προληπτική άμυνά τους μέσα στον χειμώνα για την προάσπιση του δασικού μας πλούτου.
Αλλά την πρόληψη την έχουν μόνο για καμιά επιδημία, ώστε να διασφαλίσουν τάχα του λαού την υγεία, ενώ το μυαλό είναι είναι πώς θα γεμίσουν φράγκα τα ταμεία με μπίζνες για πειραματικά εμβόλια.
Τα δάση μας θα καίγονται ασταμάτητα μέχρι να μη μείνει όρθιο ούτε ένα δέντρο πράσινο.
Στην θέση τους θα βάλουν λευκές προπέλες ή φωτοβολταϊκά για να λύσουν τάχα το πρόβλημα της ενέργειας, μετατρέποντας την Ελλάδα σε «μπαταρία της Ευρώπης».
Αλλά το σχέδιο της αποδάσωσης δεν είναι ελληνικό, αφορά ολόκληρο τον πλανήτη.
Φέτος, η «πύρινη λαίλαπα», όπως συνηθίζουν οι Νεοταξίτες δημοσιογραφίσκοι να αποκαλούν παραπλανητικά τους εμπρησμούς, εξολοθρεύει παράλληλα τα δάση της Νότιας Γαλλίας³ και του Λος Άντζελες⁴.
Υπό το πρόσχημα της δήθεν ανθρωπογενούς κλιματικής αλλαγής, οι σατανάδες που μας κυβερνούν βάζουν τις φωτιές και μετά ρίχνουν το φταίξιμο στην Φύση που τάχα μας εκδικείται. Το κόλπο είναι πλέον προφανές και τετριμμένο.
Αναρωτιέται κανείς: Δεν βαρέθηκαν οι πολίτες κάθε χρόνο να παρακολουθούν την ίδια «πύρινη σαπουνόπερα»;
Όπως κάθε καλοκαίρι οι καναλάρχες προβάλλουν σε επανάληψη τα ίδια και τα ίδια σίριαλ, έτσι μας δείχνουν κατ’ επανάληψιν σε ζωντανή μετάδοση τις καταστροφές που υποκριτικά τις αποδίδουν στην… μανία της Φύσης.
Κι όμως, αυτή η ψευδεπίγραφη μανία φαίνεται πως ακόμη δεν έχει προκαλέσει στον μέσο πολίτη την επαναστατική ανία.
Θα έπρεπε, ωστόσο, μετά από τόσα χρόνια δασικής κακοποίησης, να έχει συνειδητοποιηθεί ότι:
Όσο και αέρα να έχει, όσο υψηλή και να είναι η θερμοκρασία, το παραμύθι της αυτοανάφλεξης ή της αντανάκλασης της ηλιακής ακτινοβολίας πάνω σε κάποια σπασμένα γυαλιά, ή των ατίθασων καλωδίων της ΔΕΗ είναι πια ένα πληκτικό καμουφλάζ⁵.
Η τεχνολογία έχει προχωρήσει τόσο πολύ, που πλέον οι φωτιές μπορούν να μπουν περίπου αόρατα, με την χρήση ενεργειακών όπλων.
Έχοντας δε η ελληνική διαβολοκυβέρνηση απαγορεύσει και την πρόσβαση του πολίτη στα δάση και τα άλση, ουδείς μπορεί να γνωρίζει ποιοι, πώς και για λογαριασμό ποίου βάζουν ανενόχλητοι τις φωτιές, αφού έχει διασφαλισθεί ότι αυτόπτες μάρτυρες δεν θα υπάρξουν.
Έτσι, οι κάθε λογής εμπρηστές «παίζουν μπάλα» μόνοι τους και παντελώς ανενόχλητοι.
Παράλληλα, εκδιώκονται και οι κάτοικοι κακήν-κακώς από τα φλεγόμενα σπίτια τους, με αποτέλεσμα να παίρνει σάρκα και οστά η γνωστή ρήση που εδώ βρίσκει κυριολεκτική εφαρμογή: «γαία πυρί μιχθήτω».
Την δεκαετία του 1980, όταν προσχηματικά-λαϊκιστικά επικηρύσσονταν οι «οικοπεδοφάγοι», οι Τούρκοι πράκτορες ή άλλης κατηγορίας εμπρηστές, στην κατάσβεση των πυρκαϊών βοηθούσαν άπαντες, από τον στρατό μέχρι τον απλό πολίτη, ο οποίος τότε δεν είχε ακόμη καταντήσει ένα φοβισμένο ανθρωπάκι που τρέμει τον ίσκιο του και τις φλόγες (παρατίθενται δύο χαρακτηριστικά εξώφυλλα εφημερίδων της δεκαετίας του 1980: σαν να μην πέρασε μια μέρα).
Αντιθέτως, σήμερα μας εκπαίδευσαν να το βάζουμε στα πόδια, επαληθεύοντας στο έπακρο την διαπίστωση ότι ζούμε σε μια μεθηρωική κοινωνία, για την οποία ο Μπέρτολτ Μπρεχτ είχε εμπνευστεί για το θεατρικό έργο του «Η ζωή του Γαλιλαίου»⁶ την εξής υπέροχη στιχομυθία:
«ΑΝΤΡΕΑΣ: Αλίμονο στη χώρα που δεν έχει ήρωες! […]
ΓΑΛΙΛΑΙΟΣ: Όχι. Αλίμονο στη χώρα που έχει ανάγκη από ήρωες!».
Εμείς σήμερα βρισκόμαστε σε πολύ χειρότερη κατάσταση, διότι δεν έχουμε ανάγκη απλώς από ήρωες αλλά από κάτι θεμελιώδες: από αφυπνισμένους και ενεργούς πολίτες, που θα μπορούν να αντιληφθούν ότι πρέπει να πολεμήσουν ενάντια στους πολιτικούς απατεώνες που έχουν βαλθεί να παραδώσουν την χώρα στην απόλυτη καταστροφή.
Σε όλους αυτούς που, σαν τους νονούς της νύχτας, μας πουλάνε προστασία και σωτηριολογία:
Πρώτα καίνε το «μαγαζί» μας, εν προκειμένω τα δάση μας, και μετά έρχονται να μας υποσχεθούν ότι θα πάρουν μέτρα για την… κλιματική αλλαγή, αφού αυτή φταίει για το ετήσιο-καλοκαιρινό ολοκαύτωμα.
Αλλά μέχρι να πάρουν τα μέτρα για την κλιματική αλλαγή, πανηγυρίζουν για την μαγική συνταγή:
Δρακόντειες ποινές για κάθε επιπόλαιο πολίτη που τολμά και ανάβει φωτιά π.χ. για να βράσει κόλλυβα, όπως μας είπαν ότι συνέβη το 2007 στο ολοκαύτωμα της Πελοποννήσου σε συνδυασμό με τον «στρατηγό άνεμο».
Και κάπως έτσι σκαρφίζονται προπαγανδιστικά σλόγκαν μηδενικής ανοχής του τύπου:
«Δεν ανάβουμε φωτιά για κανέναν λόγο».
Φυσικά, όλα τα παραπάνω θα προκαλέσουν το μειδίαμα πολλών αναγνωστών, οι οποίοι είναι πολύ πιθανό ότι θα εγκαταλείψουν το κείμενο, χλευάζοντας τον συγγραφέα του ως συνωμοσιολόγο.
Για κακή τους τύχη, υπάρχει ένα βιβλίο γραμμένο στα γερμανικά από τον Δρ. Γιόαχιμ Ζόνταγκ (Joachim Sonntag) με τίτλο «2025: Το τελικό παιχνίδι – η δικτατορία εκ των άνω»⁷.
Σε αυτό περιγράφονται τα «αόρατα όπλα» που χρησιμοποιεί η παγκόσμια ελίτ εναντίον των ανυποψίαστων λαών.
Ακόμη και οι πυρκαϊές στο Μάτι τον Ιούλιο 2018 και στην Καλιφόρνια τον Οκτώβριο 2017 και τον Νοέμβριο 2018, κατά πάσαν πιθανότητα οφείλονται, σύμφωνα με τον συγγραφέα, σε δέσμες ενεργειακής ακτινοβολίας που εκτοξεύθηκαν από αεροσκάφη με ειδικό εξοπλισμό (σελ. 130). Έτσι εξηγείται, μάλλον, και το κοινό φαινόμενο των λιωμένων αυτοκινήτων ή κτηρίων δίπλα σε παντελώς άθικτα αντικείμενα (στο βιβλίο υπάρχει και σχετικό φωτογραφικό υλικό).
![]() |
Δυστυχώς, ο κόσμος στον οποίο ζούμε είναι όχι μόνο ανάποδος αλλά και ψεύτικος.
Η συμφορά, όμως, είναι ότι ο κόσμος σαγηνεύεται από τα ψέματα και απωθείται από την αλήθεια.
Έλεγε και πάλι ο Μπρεχτ στο προαναφερθέν θεατρικό έργο του:
«Σαράντα χρόνια ζωής στους ανθρώπους με δίδασκαν συνεχώς ότι δεν παίρνουν από λογική. Δείχ’ τους την κόκκινη ουρά ενός κομήτη, κάν’ τους να τρομοκρατηθούνε για τα καλά, και θα τους δεις να χιμάνε έξω απ’ τα σπίτια τους και να τσακίζουν τα ποδάρια τους μες στην τρεχάλα. Πες τους όμως μια σκέψη λογική κι επιβεβαίωσέ τους την μ’ εφτά αποδείξεις, να δεις πώς θα σε κοροϊδεύουν».
Αλλά και στο δοκίμιό του «Πέντε δυσκολίες για να γράψει κανείς την αλήθεια»⁸, είχε διατυπώσει τον ακόλουθο πενταπλό κανόνα:
«Όποιος σήμερα θέλει να πολεμήσει την ψευτιά και την αμάθεια και να γράψει την αλήθεια, έχει [να] ξεπεράσει το λιγότερο πέντε δυσκολίες.
1. Πρέπει να έχει το θάρρος να γράψει την αλήθεια παρ’ όλο που παντού την καταπνίγουν.
2. Πρέπει να έχει την εξυπνάδα να την αναγνωρίσει παρ’ όλο που τη σκεπάζουν παντού.
3. Πρέπει να έχει την τέχνη να την κάνει ευκολομεταχείριστη σαν όπλο.
4. Πρέπει να έχει την κρίση να διαλέξει εκείνους που στα χέρια τους η αλήθεια θ’ αποκτήσει δύναμη.
5. Πρέπει να έχει την πονηριά να τη διαδώσει ανάμεσά τους».
Δεν αρκεί, λοιπόν, να διαλαλεί κανείς urbi et orbi ότι οι φωτιές είναι σατανικό προϊόν του νεοταξίτικου σχεδίου της παγκόσμιας αποδάσωσης (πανεμπρησμός!).
Θα πρέπει και να είναι σε θέση να εφαρμόσει τους παραπάνω πέντε κανόνες.
Αν δεν το μπορεί, τότε θα του μείνει ο λεκές του συνωμοσιολόγου και θα θριαμβεύσει το θέατρο του παραλόγου!
Από τον Στυλιανό Παττακό στον Γιώργο Φλωρίδη | ||||||
| ||||||
Γράφει ο Κωνσταντίνος Ι. Βαθιώτης | ||||||
|
Βλ. και:
Μτφ.: Σπ. Ευαγγελάτος, εκδ. Ερμής, Αθήνα 2000, σελ. 129.
3η έκδ., 2020, σελ. 109 επ.
Εκδ. Στοχαστής, μτφ.: Β. Βεγωτής, Αθήνα 1971, σελ. 15.
ΕΙΔΕΣ Η Δ.Ε.Η; Τώρα και στο Άγιον Όρος
Ρεύμα εξυπηρέτησης ή υπηρέτησης στο κράτος και σε καινούργιες ανάγκες που με την σειρά τους θα πυροδοτήσουν και άλλες τεχνητές ανάγκες που τελειωμό δεν θα έχουν;
Σε λίγο καιρό, από έγκυρες πληροφορίες ,θα καταφτάσει η ΔΕΗ και στο Άγιον Όρος για να κοσμήσει με τις κολώνες και τους μεταλλικούς πυλώνες της το αγιονορείτικο παρθενικό τοπίο.
Γνωρίζουμε την ταλαιπωρία των ιερών σκηνωμάτων από τις γεννήτριες και ειδικά των μεγάλων Μονών, που πρέπει να καταναλώνουν πολλή ενέργεια καθημερινά για να ανταπεξέρχονται στις ανάγκες τόσο των Μοναχών αλλά και του πλήθους των προσκυνητών.
Όπως επίσης κατανοούμε και την ανάγκη για σταθερή ηλεκτροδότηση του Κέντρου υγείας στις Καρυές.
Όμως προβληματιζόμαστε από τα εξής:
1ον Πως θα γίνει σεβαστή η φυσιογνωμία του Αγίου Όρους όταν σε λίγο θα αντικρύζουμε παντού στον Άθωνα να ξεπροβάλουν νεκρές κολώνες, λαμαρίνες από πυλώνες και σύρματα ανάμεσα στην ησυχαστική φύση του ,που επί μία χιλιετία έχει παραμένει σεβαστή και άθιχτη από την ανθρώπινη παρέμβαση , μα και στα προσευχητικά μονοπάτια που δεν μολεύτηκαν μέχρι τώρα από τον κοσμικό πολιτισμό, κάνοντας ολόκληρη διαδρομή από την Ουρανούπολη, όπου θα εισέρχεται το ρεύμα, μέχρι την βίγλα του Αγίου Όρους;
2ον Θα αρκεστούν μονάχα στις βασικές αυτονόητες ανάγκες ή όλο αυτό θα εμπνεύσει και θα ωθήσει στην εκβιομηχάνευση του Αγίου Όρους, βλέποντας σε λίγο να ξεφυτρώνουν όλο και νέες βιομηχανικές πρωτοβουλίες όπως π.χ. το εργοστάσιο εμφιαλώσεως της Σιμωνόπετρας;
Η Βασιλεία Του Θεού βιάζεται (Ματθ. 11, 12) μα δεν βιομηχανοποιείται.
3ον Θα εισέλθουν μαζί με την Δ.Ε.Η. και ιδιωτικοί πάροχοι, έχοντας λόγο ,με τα διάφορά ενεργειακά προγράμματά τους, στο Περιβόλι της Παναγιάς;
4ον Θα αρκεστούν στην παραδοσιακή μεταφορά ρεύματος ή ύστερα, αφού θα υφίστανται ήδη οι αναγκαίες εγκαταστάσεις, θα προχωρήσουν και στην θεμελίωση ιερών ανεμογεννητριών;
5ον Μήπως τοιουτοτρόπως συρρικνώνεται κι’άλλο η αυτάρκεια και η αυτονομία της Αγιονορείτικης πολιτείας, αφού με το πάτημα ενός κουμπιού από τον Καίσαρα ή από οποιασδήποτε κυβερνοεπίθεση θα καθίσταται η Αθωνική χερσόνησο έρμαιο της κάθε περιστάσεως;
Σε αυτή την περίπτωση, μήπως τα σύρματα εξελιχθούν σε νήματα εξάρτησης ,που ποιος μετά θα μπορεί να αντιλέξει ένα ΟΧΙ στον κάθε αδίστακτο πρωθυπουργό και στην κυβέρνησή του;
Μήγαρις ένα μήνα σχεδόν πρίν ,κατά την επίσκεψη του Πρωθυπουργού στο Άγιον Όρος, συζητήθηκαν «off the record» και άλλα θέματα που δεν γνωρίζουμε;
Δεν μπορώ να απαντήσω ,μα ανησυχώ !
Και τέλος, μήπως υπό το πρόσχημα πως μέχρι τώρα δεν έχει ανατραπεί το γυναικείο άβατο ,εφησυχάζουμε, ενώ παράλληλα έχουμε μεταποιήσει σε άβαταρ το Άγιο Όρος, ήτοι σε μία απλή εικονική πραγματικότητα του παλαιού Άθωνα που πλέον απονοηματοδοτήθηκε από την ζωηφόρο ασκητική παράδοσή του και από πυλώνας του φωτός Του Αγίου Πνεύματος θα γίνει απλώς πυλώνας της ΔΕΗ;
Μιλτιάδης Περικλέους
«Από την Πολιορκία των Βέβηλων Αβάρων στη Σωτήρια Επέμβαση της Υπέρμαχου Στρατηγού και το πώς ο Ακάθιστος Ύμνος έγινε ο Εθνικός ύμνος του Γένους»
Καὶ σὰν ἐθνικό μας ὕμνο ἔπρεπε νὰ τὸ κρατήσει καὶ ἢ ἀπελευθερωμένη Ἑλλάδα τοῦ 21, ἂν οἱ λόγιοι καὶ οἱ πολιτικοὶ τῆς ἐποχῆς ἐκείνης εἶχαν τὴν ὀξυδέρκεια νὰ καταλάβουν τὴ σημασία ποὺ παίρνει ἡ Παράδοση στὴ ζωὴ τῶν ἐθνῶν καὶ δὲν ἔβλεπαν τὴν κλασικὴ Ἑλλάδα νὰ ἑνώνεται ἠθικὰ καὶ ἱστορικὰ μὲ τὸ ἀπελευθερωμένο Ἔθνος, δίχως τὴν ἔνδοξη καὶ μεγαλόπρεπη περίοδο τῆς Βυζαντινῆς χιλιετίας ποὺ μεσολάβησε καὶ σφυρηλάτησε τὴ νέα μας Ἑλληνοχριστιανικὴ συνείδηση. Δῆτε ὅμως. Αὐτὸ ποὺ δὲν ἔκαμε τὸ μεταεπαναστατικὸ κράτος τὸ ἔκαμε μόνος του ὁ Ἑλληνικὸς Λαός.
Ἔτσι κάθε φορὰ ποὺ ἕνα μεγάλο γεγονὸς τρικυμίζει τὴ ψυχή μας, τὸ βυζαντινὸ τροπάρι αὐθόρμητα ἀνεβαίνει στὰ χείλη μας καὶ σμίγει μὲ τοὺς στίχους τοῦ Σολωμοῦ. Καὶ πάλι αὐθόρμητα κάθε φορὰ ποὺ ἕνα ὑπόδουλο τμῆμα τοῦ Ἑλληνισμοῦ ἑνώνεται μὲ τὴν ἑνιαία ἐλεύθερη πατρίδα, ὁ Ἑλληνικὸς Λαὸς ἀλληλοχαιρετᾶται μὲ τὴ θρησκευτικὴ φράση «Χριστὸς Ἀνέστη».
~Στρατής Μυριβήλης~
Σαν σήμερα την νύχτα της 6ης προς 7η Αυγούστου, κι ενώ οι Άβαροι ήταν προ των πυλών κι ετοιμάζονταν για την τελική επίθεση, ο Πατριάρχης Σέργιος περιέτρεχε τα τείχη της Πόλης με την εικόνα της Παναγίας της Βλαχερνίτισσας και ενεθάρρυνε το λαό στην αντίσταση.
Τα ξημερώματα της 7 Αυγούστου 626 μ.Χ ο αυτοκρατορικός στόλος της Ρωμανίας καταναυμαχεί και διασκορπίζει τον στόλο των Αβάρων Σλάβων που πολιορκούσε την Κωνσταντινούπολη για περισσότερο από έναν μήνα. Η νίκη αυτή αποδόθηκε στην «Υπέρμαχο Θεοτόκο», στην οποία αφιερώθηκε ο «Ακάθιστος Ύμνος».
Στην ιστορία κάθε λαού υπάρχουν στιγμές που ξεπερνούν τα όρια του ιστορικού γεγονότος και μετατρέπονται σε μνήμη, σύμβολο και ταυτότητα. Μια τέτοια στιγμή υπήρξε η αποτυχημένη πολιορκία της Κωνσταντινούπολης από τους Αβάρους το 626 μ.Χ. και η συνακόλουθη ψαλμωδία του Ακάθιστου Ύμνου προς τιμήν της Παναγίας. Το γεγονός αυτό συνιστά μία από τις πλέον δυναμικές συναντήσεις της πίστης με την ιστορία, της θείας παρέμβασης με την ανθρώπινη αγωνία και αντίσταση. Ο ύμνος της ευχαριστίας, το «Τη Υπερμάχω», που ακούστηκε τότε στους ναούς της Πόλης, δεν έμεινε απλά ως ψαλμωδία, αλλά έγινε διαχρονικός ύμνος του Γένους και της Ορθοδοξίας.
Κατά τη διάρκεια του έκτου αιώνα, η Βυζαντινή Αυτοκρατορία βρισκόταν αντιμέτωπη με συνεχείς εξωτερικούς κινδύνους και εσωτερικές αδυναμίες. Το 626 μ.Χ., ο αυτοκράτορας Ηράκλειος απουσίαζε σε εκστρατεία κατά των Περσών, όταν οι Άβαροι, σε συντονισμό με τους Πέρσες, περικύκλωσαν την Κωνσταντινούπολη. Οι δυνάμεις της άμυνας ήταν περιορισμένες, η απειλή ήταν υπαρξιακή και η πόλη κινδύνευε να πέσει. Σε αυτήν τη δύσκολη στιγμή, η ηγεσία των πολιορκουμένων αναλαμβάνεται από τον Πατριάρχη Σέργιο και τον στρατιωτικό διοικητή Πατρίκιο Βώνο.
Ο Πατριάρχης, κρατώντας την θαυματουργή εικόνα της Παναγίας, περιέτρεχε τα τείχη ενθαρρύνοντας τον λαό και συνδέοντας την υπεράσπιση της Πόλης με την προστασία της Θεοτόκου. Η πίστη δεν περιορίστηκε σε λόγια έγινε πράξη, ανάσα, ψυχή της άμυνας. Και ενώ οι Άβαροι ετοίμαζαν την τελική επίθεση, ανεμοστρόβιλος και τρικυμία που ερμηνεύθηκαν ως θεϊκή παρέμβαση κατέστρεψαν τον εχθρικό στόλο. Παράλληλα, η αντεπίθεση των υπερασπιστών προκάλεσε σοβαρές απώλειες στον αντίπαλο, ο οποίος αναγκάστηκε να αποσυρθεί.
Η επόμενη ημέρα βρίσκει την Πόλη ελεύθερη. Οι κάτοικοι, αποδίδοντας την σωτηρία στην Παναγία, συγκεντρώνονται στον Ναό της Παναγίας των Βλαχερνών και ψάλλουν όρθιοι, σε στάση ευγνωμοσύνης, τον Ακάθιστο Ύμνο. Το «Τη Υπερμάχω Στρατηγώ τα νικητήρια» αποτελεί δοξολογικό προοίμιο, εκφράζοντας όχι μόνο ευχαριστία αλλά και εθνική υπερηφάνεια, καθώς η Πόλη γλιτώνει από τη μεγαλύτερη απειλή της έως τότε ιστορίας της.
Ο Ύμνος αυτός, δομημένος σε 24 στροφές με αλφαβητική διάταξη, είναι ένα θεολογικό αριστούργημα που αποδίδεται στον Ρωμανό τον Μελωδό. Παρόλο που δεν συνετέθη αυθόρμητα εκείνη τη νύχτα, ο τρόπος που ενσωματώθηκε στη λατρευτική ζωή, ιδιαίτερα κατά τη Μεγάλη Σαρακοστή, υπογραμμίζει τον ρόλο του ως σταθερό πνευματικό στήριγμα του λαού. Περιγράφει τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και αναπτύσσει με θεολογική ακρίβεια το μυστήριο της Ενανθρώπησης, ενώ παράλληλα συνδυάζει ποιητική ένταση, δογματικό βάθος και συναισθηματική φόρτιση.
Η σύνδεση του Ακάθιστου Ύμνου με την πολιορκία του 626 δεν ήταν η μοναδική. Μεταγενέστερες πολιορκίες της Πόλης, όπως αυτές του 673, του 717-718 και του 860, συνοδεύτηκαν από παρόμοιες αναφορές στον ύμνο αυτό. Η λειτουργική και ιστορική παράδοση διασταυρώνονται, με την πίστη να λειτουργεί όχι μόνο ως έκφραση ελπίδας αλλά και ως όργανο ιστορικής ερμηνείας και επιβίωσης.
Ιδιαίτερη αξία αποκτά ο ύμνος κατά την Επανάσταση του 1821. Οι ραγιάδες, οι κατατρεγμένοι Χριστιανοί, ψάλλουν τον Ακάθιστο Ύμνο σε στιγμές αγώνα και κινδύνου, ζητώντας και πάλι την παρέμβαση της Υπέρμαχου Στρατηγού. Ο ύμνος μετατρέπεται σε "Εθνικό Ύμνο" της Ορθοδοξίας, σε πνευματικό οπλοστάσιο πίστης, σε στοιχείο πολιτισμικής ταυτότητας που συνοδεύει το Γένος στις πιο κρίσιμες ώρες του.
Η ιστορία της σωτηρίας της Κωνσταντινούπολης το 626 μ.Χ. δεν είναι απλώς ένα ακόμα επεισόδιο στρατιωτικής επιτυχίας. Είναι μια πράξη πίστης, ένα βίωμα συλλογικό όπου η θεία χάρη, η ανθρώπινη καρτερία και η ύψιστη ποιητική έμπνευση συναντιούνται. Ο Ακάθιστος Ύμνος, με τα λόγια του «Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε», ξεπέρασε τα όρια της λατρείας και ενσωματώθηκε στην ιστορική ταυτότητα του Γένους. Είναι ο ύμνος της πίστης και της ελπίδας, της άμυνας και της νίκης ένα άσμα που, αν και γράφτηκε πριν αιώνες, αντηχεί ζωντανό μέχρι σήμερα, σε κάθε εποχή πνευματικής και εθνικής δοκιμασίας.
Παναγία η Βλαχερνίτισσα είναι ο χαρακτηρισμός της παλαιοτάτης και θαυματουργής εικόνας της Θεοτόκου στον ναό της Παναγίας των Βλαχερνών στην Κωνσταντινούπολη. Η εικόνα παριστάνει την Θεοτόκο όρθια, μετωπική, σε στάση δεομένης, με τα χέρια υψωμένα στον ουρανό, φέροντας στο στήθος της εγκόλπιο με τον Ιησού.Στην παρακάτω φωτογραφία βλέπουμε βυζαντινή απεικόνιση της ομώνυμης εικόνας του 13ου αιώνα.
Σύμφωνα με την παράδοση, κατά την περίοδο της Εικονομαχίας καλύφτηκε η εικόνα μέσα στον νότιο τοίχο του ναού της Παναγίας των Βλαχερνών από τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Ε’ (741-775) για να εξουδετερωθεί η προς εκείνη αποδιδόμενη τιμή από τους Βυζαντινούς, όμως αποκαλύφθηκε με θαυμαστό τρόπο κατά την περίοδο της βασιλείας του Ρωμανού Γ’ Αργυρού (11ος αιώνας).
Με την εικόνα της Βλαχερνίτισσας συνδέεται και το θαύμα του πέπλου που ανασηκωνόταν από το πρόσωπο της Θεοτόκου ανάλογα με την περίπτωση, όπως μαρτυρεί η Άννα η Κομνηνή.
Στυλιανός Καβάζης
Σινᾶ: Τὸ ἐπικίνδυνο ἀνέκδοτο.
Γράφει ο Γεώργος Κ. Τζανάκης
Οἱ πατέρες τῆς μονῆς Σινᾶ, ἀπὸ τὴ στιγμὴ ποὺ ἀντέδρασαν ἐμπράκτως α) μὲ τὶς ἐνστάσεις τους στὴν δημιουργία τοῦ ΝΠΔΔ, τὶς ὁποῖες κοινοποίησαν σὲ ὅλους πρὶν τὴν ψήφισί του, β) τὸ ἐξώδικο καὶ γ) τὴν παῦσι τοῦ πρώην Σιναίου Δαμιανοῦ, βρέθηκαν νὰ βάλλονται πανταχόθεν, χωρὶς κανένα σεβασμὸ, μὲ χτυπήματα κάτω ἀπὸ τὴν μέση , καὶ χωρὶς καμμία δυνατότητα ἀντιλόγου, καθότι τὰ συστημικὰ μέσα ἐνημερώσεως, ἔκαναν αὐτὸ ποὺ πάντα κάνουν, νὰ ἐξυπηρετοῦν τὶς ἐπιδιώξεις τῆς ἐξουσίας.
Ἕνας μάλιστα ἀπὸ τοὺς δημοσιογραφοῦντες, ὅπως λέμε δουλειὲς μὲ φοῦντες, παρουσιάζει ὡς ἐξῆς τὰ γεγονότα (δὲν εἶναι ἡ ἐξαίρεσις, οὔτε ἐστιάζω εἰδικὰ σὲ αὐτόν· παὶρνω τὰ λόγια του ὡς ἀφορμὴ γιὰ τὸν περαιτέρω σχολιασμό):
«Πήρε μερικές δεκαετίες στους μοναχούς της Μονής Σινά για να αντιληφθούν πως δεν έχουν καλό ηγούμενο. 52 χρόνια μετά την εκλογή του 90χρονου σήμερα ηγούμενου Δαμιανού, οι μοναχοί του Σινά ή τουλάχιστον ένα μεγάλο μέρος τους, αποφάσισαν να τον αμφισβητήσουν, να τον αποδοκιμάσουν, και πάνω απ’ όλα να το κάνουν δημόσια, μπροστά στα μάτια κάθε ενδιαφερόμενου, καλοπροαίρετου ή και μη».[1]
Ὅποιος διαβάσει αὐτὸ, ἀντιλαμβάνεται ὅτι στὴ Μονὴ Σινὰ ὑπάρχει ἕνα ζήτημα, ἄν ὁ ἡγούμενός τους εἶναι ἤ ὄχι καλός. Οἱ βραδύνοες αὐτοὶ μοναχοὶ χρειάστηκαν 52 χρόνια γιὰ νὰ ἀντιληφθοῦν, τελικῶς, ὅτι ὁ ἡγούμενος τους δὲν εἶναι καλὸς, καὶ ἀποφάσισαν νὰ τὸν ἀμφισβητήσουν, νὰ τὸν ἀποδοκιμάσουν καὶ μάλιστα δημοσίως.
Τί κάνει ὁ δημοσιογράφος; Αὐτὸ ποὺ συνηθίζεται στὶς μέρες μας νὰ λέγεται ἀποπροσανατολισμὸς μὲ, ταυτόχρονη, δολοφονία χαρακτήρων. Προσπαθεῖ νὰ παρουσιάσῃ αὐτὸ ποὺ συμβαίνει στὸ Σινᾶ, ὡς μία ἐπιπόλαια ἐνέργεια κάποιων μοναχῶν, ποὺ ξύπνησαν ξαφνικὰ καὶ ἐναντιώθηκαν στὸν ἡγούμενό τους. Γιατί ἐναντιώθηκαν; Γιατὶ ἔγιναν ὅλα αὐτά;
«Κι όλα αυτά επειδή διαφωνούν με νόμο που ετοιμάζει για λογαριασμό της Μονής τους η ελληνική κυβέρνηση, την οποία οι μοναχοί εγκαλούν αποδίδοντας της πρόθεση ξεπουλήματος της περιουσίας την οποία όπως όλος ο κόσμος έχει πλέον μάθει… δεν κατέχουν».[ὅ.π.]
Θεωρεῖ ὅτι ὁ νόμος αὐτὸς, δηλαδὴ ὁ λόγος γιὰ τὸν ὁποῖο, κατὰ τὴ γνώμη του, ξεσηκώθηκαν, εἶναι … ἕνα ἐπικίνδυνο ἀνέκδοτο.
«Κι όσο για τον λόγο για τον οποίο ξεσηκώθηκαν οι μοναχοί, το σχέδιο Νόμου του Υπουργείου Παιδείας για την δημιουργία ενός Νομικού Προσώπου Δημοσίου Δικαίου στο όνομα της Μονής δηλαδή, επιτρέψτε μου να πω πως αν δεν ήταν εξαιρετικά επικίνδυνο, θα ήταν απλά ανέκδοτο». [ὅ.π.]
Ἄς δοῦμε κατὰ πόσο ἀποτελοῦν ἀνέκδοτο, ὅσα περιλαμβάνονται σ᾿αὐτὸ τὸ σχεδιο Νόμου.
Τὸ νομοσχέδιο τότε καὶ νόμος πλέον (στὴν συνέχεια: Νόμος) εἶναι μία κατὰ περιεχόμενο, ἀλλὰ καὶ κατὰ λέξιν ἀντιγραφὴ τοῦ ΠΔ Β΄ 752, 31/10/1986 περὶ τοῦ Ὁργανισμοῦ τοῦ κοινωφελοῦς Ἰδρύματος μὲ τὴν ἐπωνυμία «Ἵδρυμα Ὅρους Σινᾶ» (στὸ ἐξῆς; Ὀργανισμός).
Ὅποιος μπεῖ στὸν κόπο νὰ διαβάσῃ προσεκτικὰ τὸν Νόμο παράλληλα μὲ τὸν Ὀργανισμὸ τοῦ Ἱδρύματος θὰ μείνῃ ἔκπληκτος -ἄν ὑπάρχουν πλέον ἐκπλήξεις ἀπὸ ὅσα κατεργάζεται καὶ νομοθετεῖ ἡ λαμπρά κυβέρνησις μας- διότι ὅλοι οἱ σκοποὶ καὶ τὰ μέσα ἐκπληρώσεως, ποὺ προτείνονται στὸν Νομο, ὑπάρχουν ἤδη καὶ στὸν Ὁργανισμὸ τοῦ Ἱδρύματος. Ἄρα τίποτα καινούργιο δὲν προσφέρει, κανένα πρόβλημα δὲν λύνει, κανένα κενὸ δὲν καλύπτει. Πολὺ δὲ περισσότερο δὲν προσδίδει καμμία «νομικὴ ἐκπροσώπησι ποὺ δὲν ὑπῆρχε πρίν», ὅπως πανηγυρικῶς, ἀλλὰ ψευδῶς, δήλωνε ὁ πρώην Σιναίου Δαμιανός, διότι ἤδη ὑπῆρχε ἡ νομικὴ ἐκπροσώπησις.
Ἡ μόνη διαφορὰ εἶναι στὴν ἀρίθμησι τῶν ἄρθρων, τῶν παραγράφων καὶ τῶν χωρίων ἐκάστης παραγράφου, ὅπου ὁ Νόμος ἔχει περισσότερες παραγράφους διότι ἔχουν σπάσει σὲ μικρότερα κομμάτια τὰ ἄρθρα καὶ τὶς παραγράφους τοῦ Ὀργανισμοῦ. Ἐπίσης ἔχουν προστεθεῖ πολλὰ περὶ ψηφιοποιήσεως, διαδικτύου κλπ, ποὺ δὲν ὑπῆρχαν τὸ 1986, χωρὶς νὰ ἀλλάζει ἡ οὐσία τῶν στόχων, καὶ ἔχουν κάνει καὶ μερικὲς σημαντικὲς καὶ οὐσιώδεις ἀλλαγές, ἀφαιρῶντας τὴν διαχείρησι τῆς περιουσίας τῆς Μονῆς ἀπὸ τοὺς Πατέρες τῆς Μονῆς.
Γιὰ νὰ μὴν παραθέσω ὁλόκληρα τὰ δύο κείμενα, παραθέτω μερικὰ ἄρθρα πρὸς τεκμηρίωσι:
Νόμος. Άρθρο 4 Σκοποί και μέσα εκπλήρωσης …
2. Οι σκοποί του ν.π.δ.δ. εκπληρώνονται ιδίως μέσω:
α) της μελέτης και της διάδοσης της Πατερικής Γραμματείας (3.1.α), της μετάφρασης σε άλλες γλώσσες, όπως στην αραβική, κειμένων των Ελλήνων Πατέρων, (3.1.β), της μετάφρασης στην ελληνική Πατερικών κειμένων που έχουν διασωθεί μόνο στις αρχαίες ανατολικές γλώσσες, (3.1.γ), της έκδοσης βιβλίων και περιοδικών Αγιοπατερικού, μοναχικού, ιστορικού και επιστημονικού χαρακτήρα για τη θρησκευτική κατάρτιση και πνευματική καλλιέργεια και για την προαγωγή της επιστημονικής έρευνας και πληροφόρησης σε θέματα εκκλησιαστικής ζωής, τέχνης και ιστορίας, (3.1.δ), των προβολών, διαλέξεων και της ενημέρωσης του κοινού (3.1.στ), και της ενίσχυσης των Σιναϊτικών Μετοχίων…
Αὐτὸ εἶναι ἀντιγραφὴ τοῦ ἄρθρου 3 τοῦ Ὀργανισμοῦ (ἐντὸς τῶν περενθέσεων μὲ κόκκινο ἔχω ἐπισημάνει τὰ ἀντίστοιχα χωρία τοῦ ἄρθρου, ὅπως φαίνονται παρακάτω):

Ἀπὸ τὸ ἴδιο ἄρθρο τοῦ Νόμου (ἄρθρο 4) τὸ στοιχεῖο β):
β) της συστηματικής διοργάνωσης ιεραποδημιών και προσκυνηματικών ταξιδιών στους Αγίους Τόπους και ιδιαίτερα στο Όρος Σινά (3.2.α)
Εἶναι ἀντιγραφὴ τοῦ 3.2.α) τοῦ Ὀργανισμοῦ:

Μόνο προσοχή! Παραλείπεται ἡ τελευταῖα πρότασις: μὲ ἀπώτερο στόχο τὴν καλὴ ἐπάνδρωση τῆς Μονῆς. Θὰ ἦταν πολὺ ἀταίριαστο γιὰ μιὰ κυβέρνησι σὰν αὐτὴ (καὶ ὅλο τὸ πολιτικὸ σύστημα ποὺ συναίνεσε στὴν ἔγκρισι τοῦ Νόμου) νὰ ἐνδιαφέρεται γιὰ τὴν ἐπάνδρωσι, καὶ μάλιστα γιὰ τὴν καλὴ ἐπάνδρωσι, τῆς Μονῆς. Τί ἀντινατιβιστὲς καὶ ἐκκλησιομάχοι θὰ ἦταν; Τί θὰ ἔλεγαν στὰ ἀφεντικά τους;
Τὰ στοιχεία γ) καὶ δ) εἶναι κατακερματισμένο τὸ 3.2.ε) τοῦ Ὀργανισμοῦ:
γ) της παροχής αρωγής στη Μονή, ώστε να ανταποκριθεί στις ευθύνες της αναφορικά με την πνευματική εποπτεία της στο Όρος του Δεκαλόγου, (3.2.ε),
δ) της υποστήριξης της Μονής για τη συντήρηση και επισκευή των σκαλοπατιών και του μονοπατιού προς την Ιερά Κορυφή καθώς και των διάσπαρτων στη Σιναϊτική χερσόνησο βυζαντινών παρεκκλησίων και καθισμάτων, (3.2.ε),

Τὰ στοιχεῖα ε) καὶ στ) εἶναι διηρημένο τὸ 3.2.γ) τοῦ Ὁργανισμοῦ:
ε) της συμβολής στη συντήρηση των Ιουστινιάνειων έργων γενικά καθώς και μεταγενέστερων κτισμάτων της Μονής και στην αποκατάστασή τους, (3.2.γ),
στ) της συντήρησης και προστασίας των κτισμάτων και έργων που κινδυνεύουν να καταρρεύσουν ή να καταστραφούν, καθώς και της εκτέλεσης αναστηλωτικών εργασιών, (3.2.γ),

Νομίζω ὅτι καταλαβαίνει, ὅποιος θέλει, καὶ μπορεῖ πλέον, νὰ καταλάβῃ τί συμβαίνει.
ΤΟ ΖΟΥΜΙ ΤΗΣ ΥΠΟΘΕΣΕΩΣ
Ἄρα ὁ Νόμος ποὺ ψήφισε τὸ κοινοβούλιο δὲν ἔχει τίποτα καινούργιο στοὺς στόχους καὶ τὰ μέσα. Ἔχει ὅμως μιὰ σημαντικὴ διαφορά. Τὸ Ἴδρυμα εἶχε ὡς σκοπὸ «Τὴν ἀρωγὴ του πρὸς τὴ Μονὴ γιὰ τὴν ὀρθολογικότερη καὶ ἐπωφελέστερη ἀξιοποίησι τῆς κινητῆς καὶ ἀκίνητης περιουσίας της καὶ τῶν οἰκονομικῶν της πόρων, ὥστε νὰ μπορέσῃ νὰ ἐκτελέσῃ χωρὶς ἐμπόδια τὴν ἀποστολή της» (Ὀργανισμὸς Ἄρθρο 3.2.ζ)

Ποιός, κατὰ τὸν Νόμο, εἶναι ὁ σκοπὸς τῆς δημιουργίας τοῦ ΝΠΔΔ;
«γ) η διαχείριση της ανατεθείσας περιουσίας της Μονής προς το νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου με την επωνυμία «Ελληνορθόδοξη Ιερά Βασιλική Αυτόνομη Μονή του Αγίου και Θεοβάδιστου όρους Σινά στην Ελλάδα», προς εκπλήρωση των σκοπών της».(Νόμος . Ἄρθρο1, γ)
Ἀντιλαμβάνεται ὁ κάθεὶς τὴν διαφορά. Ἄλλο ἡ ἀρωγή, ἄλλο ἡ διαχείρησι. Ἄλλο νὰ βοηθᾶς τὴν Μονὴ γιὰ τὴν διαχείρησι τῆς περιουσίας της, καὶ ἄλλο νὰ διαχειρίζεσαι ἐσὺ τὴν περιουσία τῆς Μονῆς.
Δεδομένου ὅτι ὑπάρχει ἡ πρόβλεψις ἡ περιουσία τῆς Μονῆς νὰ μπορῇ νὰ μεταβιβαστῇ στὸ ΝΠΔΔ («Η Μονή μπορεί να μεταβιβάζει στο ν.π.δ.δ την κυριότητα και κάθε άλλο εμπράγματο δικαίωμα ή τη χρήση της κινητής και ακίνητης περιουσίας της» Νόμος. Ἄρθρο5.3) ἀντιλαμβάνεται κανεὶς πόσο εὔκολα μπορεῖ νὰ γίνῃ κάτι τέτοιο μὲ τὴν ἀγαστὴ συνεργασία ἑνὸς ἀρχιεπισκόπου, ὅπως συμβαίνει τώρα μὲ τὸν πρώην Σιναίου Δαμιανό, τῆς Ἐλληνικῆς Κυβερνήσεως (μὲ ἐπιδόσεις ΟΠΕΚΕΠΕ), καὶ τῶν δύο λαϊκῶν ποὺ μετέχουν στὸ ΔΣ τοῦ ΝΠΔΔ καὶ μαζὶ μὲ τὴν Πρόεδρο (τὸν Ἀρχιεπίσκοπο) ἔχουν πλειοψηφία!!!
Δηλαδὴ τὸ μοναστήρι καὶ ἡ περιουσία του ἔχει φύγει πλέον ἀπὸ τὰ χέρια τῶν Πατέρων καὶ βρίσκεται στὰ χέρια ἑνὸς ΝΠΔΔ τὸ ὁποῖο μπορεῖ νὰ ἐνεργῇ ὄχι πλέον ὡς ἀρωγὸς τῶν Πατέρων τῆς Μονῆς, ἀλλὰ ὡς νόμιμος διαχειριστής, συνεργάτης τῶν ξεμπαζωτῶν τῶν Τεμπῶν καὶ τῶν πάσης φύσεως ΟΠΕΚΕΠΕδων.
Καὶ κάτι ἄλλο. Σύμφωνα μὲ τὸ ἄρθρο 20 τοῦ Νόμου:
«Άρθρο 20
Καταργούμενες διατάξεις
Από την έναρξη ισχύος του παρόντος καταργούνται:
α) το από 15.10.1986 π.δ. «Έγκριση σύστασης κοινωφελούς ιδρύματος με την επωνυμία «ΙΔΡΥΜΑ ΟΡΟΥΣ ΣΙΝΑ» και κύρωση του οργανισμού αυτού» (Β’ 752),
β) το από 28.4.1993 π.δ. «Έγκριση σύστασης κοινωφελούς ιδρύματος με την επωνυμία «ΟΡΟΣ ΣΙΝΑ, ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ» και κύρωση του Οργανισμού αυτού» (Β’ 334)».
Αὐτὸ τὸ Εὐρωπαϊκὸ Πολιτιστικὸ Κέντρο στὴν Τραγάνα πόσα λεφτὰ ἔχει ἀποροφήσει; Ποίας διαχειρήσεως ἔτυχαν; Ποῦ ἔχουν καταλήξει; Δὲν ὑπάρχει κανεὶς νὰ ψάξῃ καὶ νὰ μᾶς ἐνημερώσῃ; Γιατὶ τὸ καταργοῦν, ἄρον ἄρον, τώρα ποὺ ὁ ἐμπνευστὴς, ἰδρυτὴς καὶ προαγωγός του ἐτοιμάζεται γιὰ ἀναχώρησι; Γιατὶ δὲν τὸ ἄφησαν νὰ ὑπάρχει; Μήπως θέλουν μαζί μὲ τὴν ὕπαρξι του νὰ ξεχαστῇ καὶ ἡ μέχρι τώρα διαχείρησις τῶν πόρων καὶ τῆς πορεῖας του καὶ νὰ μπῇ κάτω ἀπὸ τὸ πέπλο τοῦ ΝΠΔΔ καὶ τῶν κρατούντων, ποὺ ξέρουν πῶς νὰ καλύπτουν τὰ πάντα;
Καὶ παρὰ ταῦτα ὁ δημοσιογράφος θεωρεῖ τὴν ἀντίδρασι τῶν Πατέρων ἀνέκδοτο, καὶ τοὺς ἀναγνῶστες τῶν ἀπόψεῶν του ἡλιθίους, προφανῶς!!! Ὁ ἴδιος (καὶ ὅσοι τηροῦν τὴν ἴδια γραμμή) τί εἶναι, ὅταν ἀγνοεῖ (ἤ προσποιεῖται ὅτι ἀγνοεῖ) τὰ παραπάνω -τὰ ὁποία εἶναι ἕνα μικρὸ μόνο μέρος τοῦ θέματος- καὶ προβαίνει σὲ ἀστήρικτους ὑβριστικοὺς χαρακτηρισμοὺς σὲ ἀνθρώπους ποὺ, ἄν μὴ τί ἄλλο, παλεύουν στὶς πνευματικὲς ἐσχατιές τῆς Ὀρθοδοξίας, στὰ ἀκρινά μέρη, στὴν κράϊνα, στὴν οὐκρανία τοῦ Σινᾶ, τώρα ποὺ ἡ Συρία, τὸ ἑλληνικὸ λίκνο τῆς Ἐκκλησίας, ἔχει παραδοθῇ ἀπὸ τοὺς Ταλμουδιστές τῆς Δύσεως στοὺς Ἰσλαμιστὲς σφάχτες;
Γι᾿ αὐτὸ παρακαλοῦμε τὸν μὲν Πατριάρχη Ἱεροσολύμων νὰ μὴν ὑποκύψῃ στὶς πιέσεις καὶ νὰ ὑποστηρίξῃ, ὅσο μπορεῖ, τοὺς Πατέρες τῆς Μονῆς καὶ τὴν ἴδια τὴν Μονή, τοὺς δὲ Πατέρες νὰ βαστάξουν, ἄν μποροῦν, τὸν καύσωνα τῶν ὕβρεων, τῶν ἀπειλῶν καὶ τῶν ραδιουργιῶν. Τί ἔχουν νὰ χάσουν, πλέον; Γιὰ δὲ τὸν λαὸ τοῦ Θεοῦ ἐλπίζουμε νὰ ξυπνήσῃ, γιατὶ δὲν εἶναι ὄνειρο ὅλα αὐτὰ, ἀλλὰ ἡ δαιμονικὴ πραγματικότης τῶν ἐσχάτων, ὅπου, ἀφοὺ θὰ πλανηθοῦν οἱ ἐκλεκτοὶ, τί θὰ πάθουμε ἐμεῖς τῆς σειρᾶς, ποιμενόμενοι καὶ νανουριζόμενοι ἀπὸ τέτοιους «πνευματικούς» καὶ ἐνημερωνόμενοι ἀπὸ τέτοιους δημοσιογραφοῦντες;
Ἀκρωτήρι Χανίων. 9 Αὐγούστου 2025
……………………………………………………………
[1] https://orthodoxia.info/news/ayti-ti-fora-vatos-sina-kaigetai-k/