Κάθε νοικοκυριό φροντίζει για τον τραχανά του. Καλοκαίρι παρασκευάζουν τον τραχανά, τον απλώνουν, γιατί έχει αρκετή ζέστη και ελάχιστη ως καθόλου υγρασία για να στεγνώσει. Κατά τη διάρκεια του στέγνωματος του, αναδύεται η έντονη μυρουδια του στα μπαλκόνια των σπιτιών, στις αυλές, στα δωμάτια!
Τραχανάς γλυκός ή ξινός! Στη Χαλκιδική συνηθίζονται και τα δύο είδη!
Η μαγεία του ξινού τραχανά κρύβεται στη ζύμωση. Είτε μιλάμε για τη ζύμωση του αλευριού, είτε για εκείνη του γάλακτος, είναι το ελαφρύ ξίνισμα που δίνει τη γεύση στον τραχανά, που τον βοηθά να διατηρηθεί όλη τη χρονιά (μαζί με το στέγνωμα στον ήλιο).
Ένα τρόφιμο - φαγητό με μεγάλη διατροφική αξία. Πρόκειται για ένα φαγητό με ιστορία αιώνων και μεγάλη γεωγραφική εξάπλωση σε Ασία και Ευρώπη. Πολλοί μελετητές ανά τον κόσμο έχουν ασχοληθεί με την καταγωγή του και την ετυμολογία της λέξης.
Ο τραχανάς, λοιπόν, είναι κοσμοπολίτης, είναι πολυταξιδεμένος, έχει γνωρίσει πληθυσμούς, παραλλαγές στην παραγωγή του, πάμπολλους τρόπους να μαγειρευτεί. Τον συναντάμε πλέον στις κουζίνες των σπιτιών, των εστιατορίων, όπου στα χέρια κάθε μάγειρα ξεπερνάει τα όρια του παραδοσιακού πιάτου και μεταμορφώνεται σε νέα γαστρονομική πρόταση, μέσα από νέες τεχνικές μαγειρέματος του!
(Πίνακας: Καίτη Ζγέμπα "Το άπλωμα του τραχανά")
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου