Ο Γιώργος Κοντογιώργης Ομότιμος Καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης και πολυγραφότατος διανοητής, ακτινογραφεί με την οπτική του τις πολλαπλές αναγνώσεις των αποτελεσμάτων στις Ευρωεκλογές για την Ε.Ε. και τις ηγεσίες της, τις ηγεσίες των πρωταγωνιστών κρατών-μελών αλλά και την πολιτική και κοινωνική προέκταση της εκλογικής συμπεριφοράς του ελληνικού εκλογικού σώματος και τον ουσιαστικό αντίκτυπο στο πολιτικό σύστημα της χώρας. Όπως σημειώνει το ευρωιερατείο αλλά και οι ηγέτες των κρατών μελών της Ε.Ε. έχουν υποστεί ένα σοκ από την εκλογική συμπεριφορά εκατομμυρίων ευρωπαίων πολιτών, έχοντας ουσιαστικά για πρώτη φορά ηττηθεί και απονομιμοποιηθεί η αντίληψη της αφ υψηλού περιφρόνησης των κοινωνιών.
Το γεγονός πως ότι έκρυβαν από τις κοινωνίες σε αγαστή σύμπνοια με την διεθνή των αγορών στα γεωπολιτικά, οικονομικά και στρατηγικά παιχνίδια τους, ήρθε στην επιφάνεια και αποδοκιμάστηκε ηχηρά, δεν σημαίνει και αλλαγή στην πλεύση τους. Στην Ελλάδα, όπως λέει καταδείχτηκε και με την αποχή και με την καταψήφιση του συγκεκριμένου πολιτικού συστήματος που συγκροτεί , όπως λέει, μία εκφυλισμένη εκλόγιμη μοναρχία, τα όρια πλέον του συγκεκριμένου συστήματος . Το θέμα δεν είναι μόνο η κρίση και παρακμή του πολιτικού συστήματος, το οποίο με αλλαγές κυβερνητικών σχημάτων ή πολιτικών ηγεσιών ή άθροισμα εκλογικών δυνάμεων , δεν μπορεί να υπερβεί την παρακμή του πλέον, αλλά κατά τον ίδιο πλέον υπάρχει και πολιτειακό ζήτημα. Ο Κοντογιώργης προχωρά και σε σοβαρές επισημάνσεις για τα εθνικά θέματα, σημειώνοντας εμφατικά, πως 50 χρόνια από την τραγωδία-προδοσία της Κύπρου , με την Τουρκική εισβολή και κατοχή, αλλά και 50 χρόνια από την μεταπολίτευση στην Ελλάδα που "πάτησε" πάνω στη τραγωδία της Κύπρου, η Κύπρος κινδυνεύει με πλήρη τουρκοποίηση της και η Ελλάδα με "Ιμιοποίηση" , χωρίς στρατηγική και κουλτούρα ασφάλειας στην ευρύτερη περιοχή , έναντι μιας απροκάλυπτα αναθεωρητικής Τουρκίας με στρατηγική βάθους όμως και διακομματική συμφωνία σε αυτό.
1 σχόλιο:
... "κοινή βούληση τῆς κοινωνίας"...
ἀκούγεται πολύ ὄμορϕο, ἀλλά αὐτό ποὺ μοάζει δυνατό νὰ συμβεῖ
σὲ μιά μικρή ὁμάδα ἀνθρώπων
και τὸ εἴδαμε πράγματι νὰ συμβαίνει, σὲ χωριά καὶ ἄλλες κοινότητες τῶν Ρωμηῶν προγόνων μας
(και ὁ κ. Γ. Κοντογιώργης μᾶς μιλᾶ συχνά καὶ γι αὐτά καὶ γιὰ τὴν ἀρχαιότητά μας)
ἀλλά σήμερα ἡ... "κοινωνία",
γίνεται λόγω τῶν μ ε γ ε θ ῶ ν μὶα λέξη, κενή νοήματος
μιά γλυκειά καραμέλλα
που χαροποιεῖ τὸν λάρυγγα
(μὰ ἀπειλεῖ τὴν ὀδοντοστοιχία μας)
καὶ νομίζω πὼς ἡ ἱδέα μιὰς κοινωνικῆς συνύπαρξης -μιᾶς γειτονιάς- διὰ τῶν μέσων κοινωνικῆς δικτύωσης
εἶναι ἴσως μία γοητευτική ἰδέα
ἀλλά, ἅμα δὲν γνωριζόμαστε ἀπό πιτσιρικᾶδες, στὶς γειτονιές καὶ τὶς ἀλᾶνες,
στὴν Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία, τό σχολειό, τό πανηγύρι στὴν πλατεία τοῦ χωριοῦ
καὶ στὰ χωράϕια
καὶ γενικά σὲ κάθε ἐκδήλωση τοῦ βίου,
κοινωνία ἀληθινή, δὲν μπορεῖ νὰ ὑπάρξει... !
ἄλλωστε καὶ στὴν Γραϕή, ὁ Θεός, θεωρεῖ ἰκανοποιητικές τὶς ἤδη ὑπάρχουσες, στὰ σπλάχνα τοῦ Λαοῦ Του
π ρ ω τ ο γ ε ν ε ῖ ς δομές, ποὺ ρυθμίζουν
τὰ τῆς ζωῆς καθημερινά ζητήματα
καὶ μέσα ἀπὸ τὶς ὁποῖες
θὰ ἐπισκοπεῖ καὶ θὰ βασιλεύει ὁ ἴδιος
ἐνῶ στὶς ἔκτακτες περιστάσεις ἑνός πολέμου, ὑπόσχεται νὰ
στέλνει πάντοτε,
ἄξιους ἡγέτες (τοὺς Κριτές)
ποὺ μὲ τὴν δικιά Του βοήθεια
θὰ ὁδηγοῦν τὸν Λαό στὴν νίκη...
ὄμως δυστυχῶς ὁ Λαός Του, μὲ σκοτασμένο τὸν Νοῦ, ζήτησε ἀπαιτητικά... καὶ πῆρε
ἕναν ἐγκόσμιο ἡγέτη, ὅμοιον μὲ αὐτόν ποὺ εἴχαν τὰ ἄλλα ἔθνη,
(σύμϕωνα με τὰ πολιτικά δεδομένα ἐκείνης τῆς ἐποχῆς...)
ἔτσι κι ἐμεῖς τὼρα, ψάχνουμε
μὲ... τὸ μικροσκόπιο, νὰ βροῦμε
σὲ πολιτικές λύσεις
τὴν πανάκεια, γιὰ τὴν λύση
ὅλων μας τῶν προβλημάτων... !
Δημοσίευση σχολίου