Η δύναμη του Σταυρού του Χριστού, αχ, αν γνώριζαν όλοι οι χριστιανοί τί θησαυρό έχουν εν Όνόματι του Χριστού και τί μέγα όπλο εν τω Σταυρώ του Χριστού!

Τῇ Ϛʹ (6ῃ) τοῦ μηνὸς Μαρτίου, ἡ Εὕρεσις τοῦ Τιµίου Σταυροῦ καὶ τῶν Τιµίων Ἥλων (Καρφιῶν) τοῦ Χριστοῦ παρὰ τῆς Ἁγίας Ἑλένης (326)

Στίχοι Εἰς τὴν εὕρεσην τοῦ Τιμίου Σταυροῦ
Δίδωσιν ἡμῖν Ἑλένη ταύτην χάριν,
Βλέπειν τὸ σῶσαν ἐκ φθορᾶς ἡμᾶς ξύλον.
Στίχοι Εἰς τὴν εὕρεσην τῶν Τιμίων Ἥλων
Φανέντες ἧλοι Βασιλεῖ, τοῦ μὲν κράνους,
Ἄγαλμα κεῖνται, τοῦ χαλινοῦ δὲ κράτος.

Ύμνος
στον Τίμιο Σταυρό

Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Ό Σταυρός της σωτηρίας, αιματοβαμμένος,
γιά χρόνο πολύ θαμμένος ήταν στο σκοτάδι σαν σε τάφο!
Προς χάριν σου, Τίμιε Σταυρέ,
ένας Ήρωας κατοίκησε στο σκότος επί τρεις ημέρες
Και συ,
τριακόσια χρόνια θαμμένος έμεινες κάτω από το χώμα.

Ό Κύριος, αφού απελευθέρωσε τούς προπάτορες άπ’ τον Άδη, ηγέρθη
και συ, Σταυρέ, όταν η ελευθερία βασίλεψε στην Εκκλησία, υψώθηκες.

Μετά την έγερσή Του ο Κύριος
παρέμεινε γιά λίγο χρόνο επί της γης
και σύ έλαμψες γιά καιρό επί τούς πιστούς της γης.

Τους στήριξες μέχρι να στερεωθούν στην Πίστη,
μέχρι πού όλοι έμαθαν να σφραγίζονται με το σημείο τού Σταυρού,
μέχρι πού οι βαπτισμένοι αναγνώρισαν με τη συνείδησή τους τη δύναμη του Σταυρού.

Με αυτά ολοκλήρωσες την υπηρεσία σου ενδόξως.
Χίλιες εποχές ίσως έλθουν και παρέλθουν
όμως η εικόνα σου και η δύναμή σου δεν θα χαθούν. 

Οι πιστοί προσεύχονται στον Χριστό ενώπιον του Τιμίου Σταυρού:
να θεραπεύσει όλες τις δυσκολίες,
να γιατρέψει όλους τους πόνους, διά του Τιμίου Αυτού Σταυρού.
Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, Ο Πρόλογος της Αχρίδος – Φεβρουάριος, Εκδόσεις Άθως

***

Σχετικά με τη δύναμη του θανάτου και τη δύναμη του Σταυρού του Χριστού, ο άγιος Αθανάσιος γράφει: «Τίνος ο θάνατος εξέβαλε ποτέ δαιμόνια; Τίνος ο θάνατος προξένησε ποτέ μεγαλύτερο φόβο στα δαιμόνια, από τον θάνατο του Χριστού;
Όπου υπάρχει επίκληση του Χριστού, κάθε δαιμόνιο εκδιώκεται. Ποιος δάμασε τα πνευματικά πάθη των ανθρώπων σε τέτοιο βαθμό, ώστε οι πόρνες να φθάσουν να ζουν αγνή ζωή, οι δολοφόνοι να αφήνουν το σπαθί τους και οι δειλοί να γίνονται άφοβοι; Δεν είναι η Πίστη στον Χριστό; Δεν είναι το σημείο του Σταυρού; Τί άλλο έχει πείσει τόσο βαθιά τους ανθρώπους για την αθανασία, όσο ο Σταυρός του Χριστού και η Ανάσταση του Σώματος Του;
Ο θάνατος και ο Σταυρός του Αναμάρτητου και Φιλάνθρωπου Θεού έδωσαν μία νίκη απείρως μεγαλύτερη και διαρκέστερη άπ’ αυτές πού κατόρθωσαν όλοι οι βασιλείς της γης, μαζί με τα εκατομμύρια των στρατιωτών τους. Ποιος επίγειος στρατός κατάφερε ποτέ να νικήσει έστω και ένα μόνο δαιμόνιο; Η αναφορά και μόνον τού Ονόματος τού Εσταυρωμένου τρέπει σε φυγή λεγεώνες δαιμόνων. ’Αχ, αν γνώριζαν όλοι οι χριστιανοί τί θησαυρό έχουν εν Όνόματι του Χριστού και τί μέγα όπλο εν τω Σταυρώ του Χριστού!».
Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, Ο Πρόλογος της Αχρίδος –

***

Η δύναμη του Τιμίου Σταυρού

Ο ακαδημαϊκός Fatei Yakovlevich Shipunov (1933–1994):
στον καθεδρικό ναό Elohovsky πριν από περίπου δέκα χρόνια μετρήσαμε την ενέργεια (το Πάσχα) του σταυρού. Αρκετά κιλοβάτ ενέργειας ανά δευτερόλεπτο εκπέμπονται από κάθε τετραγωνικό εκατοστό κατά τη διάρκεια της λατρείας – απιστευτη ενέργεια. Και το πιο περίεργο είναι ότι το κατακόρυφο τμήμα του σταυρού δέχεται κοσμική ακτινοβολία και το οριζόντιο τμήμα την ακτινοβολεί στην επιφάνεια της Γης. Άλλωστε, ο Σταυρός είναι το πιο τέλειο σημείο συρροης. Το κλασικό σημείο συρροής είναι μια βελόνα σε ένα δέντρο, σε ένα πεύκο για παράδειγμα, και ο σταυρός είναι ο πιο ισχυρός εκπομπός ηλεκτρικών φορτίων, επιπλέον, ζωογόνον φορτίον, που δεν επαρκούν στη Γη. Αυτό είναι ένα καθαρά φυσικό φαινόμενο, δεν θα μιλήσω για άλλα. Ο σταυρός είναι ένα από τα πιο ισχυρά φαινόμενα τροφοδοσίας των ζωτικών δυνάμεων της Γης. Δεν υπάρχει άλλο σαν αυτό στη φύση.

***

Οσία Ματρώνα η Ρωσίδα η Αόμματος της Μόσχας

ʽ

ʽΝα κανετε πιο συχνά τον σταυρό σας και να σταυρώνετε με τον Τίμιο Σταυρό τα πράγματα γύρω σας. Ο σταυρός είναι κλειδαριά, όπως και της πόρταςʼʼ. Συμβούλευε να μην ξεχνά κανείς να σταυρώνει το φαγητό. ʽʽ Να καταφεύγετε στη σωστική και προστατευτική δύναμη του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρούʼʼ.

Τελικά θα έλθει καιρός πού θα βάλουν μπροστά σας τον ΣΤΑΥΡΟ και το ΨΩΜΙ και θα σας πουν «Διαλέξετε!»
Θα διαλέξουμε τον Σταυρό, της έλεγαν, αλλά πώς θα μπορέσουμε να ζήσουμε..;
-«Ε, θα κάνουμε προσευχή, θα πλάσουμε βώλους λίγο χωματάκι, θα προσευχηθούμε στον Θεό, θα φάμε και θα χορτάσουμε! » αποκρινόταν προφητικά η Αγία Ματρώνα, ενώ αλλού έλεγε:
“Θα πάρετε χώμα, θα κάνετε κουλουράκια, θα τα σταυρώνετε, και θα είναι σαν ψωμί!”

Άγιος Ιουστίνος Πάρβου

Είμαστε τώρα ακριβώς όπως ήταν οι παλαιοί χριστιανοί μαζί με τα λιοντάρια στη Ρωμαϊκή αρένα. Να είσαι μέσα στην αρένα και να περιμένεις όπως κάνανε και οι παλαιοί Χριστιανοί να απελευθερώσουν τα λιοντάρια. Περιμένετε να σας σφάξουν, να σας κόψουν, δεν υπάρχει άλλη σωτηρία.
Ο πόλεμος είναι ανοικτός, πολεμάτε μέχρι το τέλος. Μη φοβείσθε. Όπως άρχισε ο Χριστιανισμός έτσι και θα τελειώσει, με πολύ πόνο και ταλαιπωρία. Σφραγίστε το Χριστιανισμό με το μαρτύριό σας.

Γερόντισσα Αντωνία Kaveshnikova:
“Απλά πρέπει πριν φάτε φαγητό να κάνετε τον σταυρός σας”. Θα έρθουν οι καιροί, που όλα θα δηλητηριαστούν. Αλλά εάν πορεύεστε με πίστη, θα ζήσετε. Και ο άλλος που θα πιει ή θα φάει το ίδιο πράγμα, χωρίς να έχει πίστη – θα πεθάνει.

***

Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης

«Βλέπεις τα παιδιά σου και είναι νευρικά και φωνάζουν, κάνουν, φτιάζουν, θα σταυρώνεις τα παιδιά σου ή το βράδυ που κοιμούνται πήγαινε και σταύρωσε τα παιδιά σου, ή του φέρνεις ένα ποτήρι νερό, σταύρωσέ το «Εις το Όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος», ν΄ αγιαστεί το νερό, να το πιεί και να΄ναι αγιασμένο, να δεχτεί μέσα του στην ψυχή του Χάριν Θεού, να ευλογηθεί, να αγιασθεί ο άνθρωπος».

– Γέροντα, μου λέει ο λογισμός ότι ο διάβολος, ιδίως στις μέρες μας, έχει πολλή δύναμη.

– Ο διάβολος έχει κακία και μίσος, όχι δύναμη. Η αγάπη του Θεού είναι παντοδύναμη. Ο σατανάς προσπαθεί να φανή παντοδύναμος, αλλά δεν τα καταφέρνει. Φαίνεται δυνατός, αλλά είναι τελείως αδύναμος. Πολλά καταστρεπτικά σχέδιά του χαλούν, πριν καν αρχίσουν να πραγματοποιούνται. Θα άφηνε ποτέ ένας πολύ καλός πατέρας μερικά αλητάκια να χτυπούν τα παιδιά του;

– Γέροντα, φοβάμαι τα ταγκαλάκια.

– Τι να φοβηθής; Τα ταγκαλάκια δεν έχουν καμμιά δύναμη. Ο Χριστός είναι παντοδύναμος. Ο πειρασμός είναι σάπιος. Σταυρό δεν φοράς; Τα όπλα του διαβόλου είναι αδύναμα. Ο Χριστός μας μας έχει οπλίσει με τον Σταυρό Του. Μόνον όταν αφήνουμε τα όπλα τα πνευματικά, τότε ο εχθρός έχει δύναμη. Ένα μικρό σταυρουδάκι έδειξε ένας ορθόδοξος ιερέας σε έναν μάγο και έκανε να τρέμη ο δαίμονας που είχε επικαλεσθή με τις μαγείες του.

***

 

Άγιος Γαβριήλ ο δια Χριστόν σαλός ο εκ Γεωργίας

Ο Σταυρός είναι το σύμβολο της πίστεως. Σταυρός σημαίνει υπομονή.

Πρέπει να σταυρώνεις τα πάντα, εκτός από τα άγια Δισκοπότηρα της Θείας Μετάληψης. Αν κάτι είναι πεταμένο στο δρόμο, ενδέχεται να είναι εκ του πονηρού. Αν δεις ότι κάποιος άλλος το σταύρωσε, τότε δεν χρειάζεται να το κάνεις κι εσύ. Αν δεν θέλεις να προκαλέσεις σύγχυση σ’ όσους σε βλέπουν αλλά δεν σε κατανοούν, τότε μπορείς να σχηματίσεις το σημείο του σταυρού με τα μάτια σου.

Μια μέρα κάποιος έδωσε ένα μήλο σε έναν πιστό κι εκείνος αμέσως το έφαγε. Κι ο Γέροντας τον μάλωσε:
– Πόσο εύκολο είναι να σε καταστρέψουν! Κι άγγελος να σου το έδινε, έπρεπε πρώτα να το σταυρώσεις.

Πλησιάζοντας τον θάνατό του ο γέροντας Γαβριήλ αναπολούσε τα παιδικά του χρόνια: – Καθόμουνα στον δεύτερο όροφο, μόνος μου σκεπτόμενος, όταν η εσωτερική φωνή μού μου υπαγόρεψε να κοιτάξω στον ουρανό. Σηκώθηκα, πήγα στην άκρη του μπαλκονιού, κοίταξα στον ουρανό και βλέπω – στον ουρανό υψωνόταν ένας μεγάλος σταυρός. Τότε δεν αντιλήφθηκα, όμως τώρα ξέρω ότι αυτός ο σταύρος ήταν ο Σταυρός μου που έπρεπε να δεχτώ και να κουβαλήσω για όνομα της αγάπης προς τον Θεό και συνάνθρωπο.

***

Ένα θαυμαστό γεγονός από τη ζωή του παπά Φώτη Λαυριώτη, του διά Χριστόν Σαλού από την Μυτιλήνη

Μου έλεγε πως παλαιά, καθώς λειτουργούσε ο αείμνηστος Μητροπολίτης Μυτιλήνης Ιάκωβος ο Β’, ένας σκορπιός έπεσε μέσα στο Ιερό Ποτήριο. Όλοι τρόμαξαν. Ο Δεσπότης έβγαλε το ζωύφιο από το Αγιοπότηρο και πάει να το δώσει σ’ έναν διάκο, για να τον πετάξει στο χωνευτήρι. Ο παπα-Φώτης αστραπιαία, λέγοντας: “Φέρ’ τον εδώ. φέρ’ τον εδώ”, άρπαξε το μισοπεθαμένο-μισοζωντανό σκορπιό και τον έφαγε! “Αφού βάφτηκε με το Αίμα του Χριστού”, μονολόγησε. Κι ο Μητροπολίτης τού είπε: “Θαυμάζω, Γέροντα, την πίστη σας!
Έλεγε ο παππούλης πως “για τον Ιερέα το ήθος και η καθαρή ζωή είναι ό.τι το άλας. το αλάτι, στη ζωή μας. Αν ο παπάς, ο διάκος ή ο Δεσπότης δεν έχει καθαρή ζωή τότε είναι για πέταμα”
(Από το βιβλίο: “Παπά Φώτης, ο δια Χριστόν Σαλός”, του π. Αθανασίου Γιουσμά)

***

Μια γυναίκα επέμενε στον άντρα της να φορέσει σταυρό. Εκείνος δεν ήθελε. Αποφάσισε λοιπόν να του ράψει έναν στο εσωτερικό από το σακάκι του. Έτσι κι έγινε. Ο άντρας έβαλε το σακάκι και κίνησε για τη δουλειά του. Σ’ένα γεφυράκι που έπρεπε να περάσει, σκόνταψε 3 φορές, ώσπου έπεσε λιπόθυμος. Στον ύπνο του μάλιστα είδε έναν κακόμορφο που του είπε: ”3 φορές θέλησα να σε ρίξω απ’το γεφύρι, αλλά αυτό που έχεις πάνω σου δεν μ’άφησε”.

***

Ο άγιος νέος ιερομάρτυρας του Χριστού Ονούφριος (Γκαγκαλιούκ, + 1938), αρχιεπίσκοπος Κούρσκ

 

Το καλοκαίρι του 1914 ο αδελφός του π. Ονούφριου Ανδρέας. πού έμενε στην πατρίδα τους, το Λούμπλιν, ήρθε στην Πετρούπολη, χίλια χιλιόμετρα περίπου μακριά, για να τον δει. Δεν είχε φτάσει καλά-καλά στην πρωτεύουσα, όταν ξέσπασε ό Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος. Αμέσως πήρε τηλεγραφική εντολή να επιστρέψει στο Λούμπλιν και να παρουσιαστεί στην τοπική στρατιωτική μονάδα. Αποχαιρετώντας τον αδελφό του ο π. Ονούφριος, με έκπληξη και λύπη παρατήρησε ότι αυτός δεν φορούσε σταυρό. Αμέσως έβγαλε από τον λαιμό του τον δικό του σταυρό και τον πέρασε στον λαιμό του Ανδρέα.
– Να φοράς πάντοτε αυτόν τον σταυρό, του είπε, και να πιστεύεις ότι μπορεί να σε σώσει από τον θάνατο.
Ό Ανδρέας γύρισε ζωντανός και ακέραιος από τον πόλεμο.
Αργότερα, το 1919, και ενώ ο εμφύλιος πόλεμος βρισκόταν σε εξέλιξη, δούλευε σ’ ένα εργοστάσιο έξω από την πόλη Τσερκάσι της Ουκρανίας. Κάποια μέρα έφτασε στο εργοστάσιο μια έφιππη περίπολος πέντε Κοζάκων του Κουμπάν. Αφού έπιασαν τον Εβραίο επιστάτη του εργοστασίου, άρχισαν να τον κακοποιούν απάνθρωπα. Ό Ανδρέας τούς πλησίασε θαρρετά και μέ φανερή αγανάκτηση τούς είπε:
– Σταματήστε να χτυπάτε τον σύντροφό μας!
Ακούγοντας τη λέξη “σύντροφος”, ο επικεφαλής της περιπόλου έγινε έξαλλος και άρχισε να μαστιγώνει αλύπητα τον Ανδρέα με το καμουτσίκι του. “Υστέρα πέταξε το καμουτσίκι και για κάμποση ώρα τον χτυπούσε με τις γροθιές. Τέλος. τράβηξε το πιστόλι του και πυροβόλησε τον Εβραίο. Τον σκότωσε με την πρώτη πιστόλια. “Υστέρα πυροβόλησε τον Ανδρέα, αλλά αστόχησε. Ξαναπυροβόλησε. Και πάλι αστόχησε. όπως και την τρίτη και την τέταρτη φορά. Αφού ξόδεψε όλες του τις σφαίρες μάταια, πρόσταξε τούς τέσσερις άνδρες του να εκτελέσουν τον Ανδρέα.

Στο μεταξύ, από τα γρονθοκοπήματα το πουκάμισο του Ανδρέα είχε σκιστεί και ο σταυρός, πού του είχε δώσει ο π. Ονούφριος, φάνηκε κρεμασμένος στον λαιμό του. Οι Κοζάκοι, στρέφοντας τα όπλα τους εναντίον του, είδαν τον σταυρό, πού την ώρα εκείνη έλαμψε κάτω από τις ακτίνες του ήλιου. Πυροβόλησαν σχεδόν ταυτόχρονα. Καμιά σφαίρα δεν βρήκε τον Ανδρέα. Συγκλονισμένοι, κατέβασαν τα όπλα. Ό επικεφαλής τούς πρόσταξε να πυροβολήσουν άλλη μια φορά. Αρνήθηκαν, λέγοντας:
– Δεν θα σκοτώσουμε έναν ορθόδοξο, πού φοράει σταυρό στο στήθος. Είναι φανερό πώς αυτός ο σταυρός τον φυλάει από τις σφαίρες μας.
Ανέβηκαν στ’ άλογά τους κι έφυγαν. “Έτσι, έσωσε τον Ανδρέα από τον θάνατο ο σταυρός αδελφού του.
Από το βιβλίο: Ηγουμένου Δαμασκηνού (Ορλόφσκι), Άγιοι κατάδικοι: Ρώσοι ιερομάρτυρες και ομολογητές του 20ού αιώνα. Ιερά Μονή Παρακλήτου, Ωρωπός Αττικής 2014

***

Θαυμαστά σημεία προ της ευρέσεως του Τιμίου Σταυρού

 

Μετά την πρώτη Οικουμενική Σύνοδο και τα εγκαίνια της πόλεως όπου δόθηκε το όνομα Κωνσταντινούπολης προς τιμή του Μέγα Κωνσταντίνου, τότε δια οράματος του Θεού ο Μέγας Κωνσταντίνος στέλνει την μητέρα του Αγία Ελένη στα Ιεροσόλυμα με πολύ στρατό και μεγάλη συνοδεία για να βρουν τον Τίμιον Σταυρόν.
Στα Ιεροσόλυμα υποδέχεται την Αγία Ελένη ο Πατριάρχης Μακάριος και πλήθος κλήρου και λαού.
Όταν ρωτά η Αγία Ελένη να τις υποδείξουν το σημείο του τιμίου σταυρού οι ραβίνοι κάνουν πως δεν ξέρουν και με πολύ μυστικότητα κρύβουν το σημείο που ήταν θαμμένος ο Σταυρός.
Το θαυμαστό είναι ότι κάθε ημέρα ο τίμιος Σταυρός έκανε θαύματα για να δείξει την παρουσία του αλλά οι ραβίνοι αμέσως τα εξαφάνιζαν.
Πρώτον εις το σημείο που ήταν θαμμένος ο τίμιος Σταυρός πλησίον του Γολγοθά κάθε βράδυ έβγαινε ένας βασιλικός όπου είχε έντονη ευωδία αλλά ο ραβίνος τα μεσάνυκτα τον ξερίζωνε για να μην φανεί η μεγάλη χάρη του τιμίου Σταυρού.
Δεύτερον εις τον Πανάγιον Τάφο του κυρίου μας, την νύκτα φαινόταν σαν μεγάλος προβολέας το Τίμιο και Άγιον Φώς με ένα λευκό περιστέρι ακριβώς στο μέσο αυτού.
Τρίτον εις το Άγιο Σπήλαιο της Γεννήσεως του Σωτήρος Χριστού κάθε βράδυ ένα ξεχωριστό πουλάκι κελαηδούσε με μια ξεχωριστή φωνή όπου διαπερνούσε τα αυτιά των εβραίων, και αυτοί έκαναν θόρυβο δια να μην ακούγεται .
Τέταρτον στον Τάφο της Υπεραγίας Θεοτόκου κάθε βράδυ έβγαινε ένας κατάλευκος κρίνος όπου και αυτόν το ξερίζωνε ο εκάστοτε ραβίνος τα μεσάνυκτα.
Όλα αυτά τα μεγάλα γεγονότα τα ήξεραν μόνο οι ραβίνοι και τα κρατούσαν σαν επτασφράγιστο μυστικό και για όποιον είχαν την παραμικρή υποψία τον φόνευαν αμέσως.
Όταν η Αγία Ελένη πήγαινε στους γραμματείς και τους φαρισαίους , στους άρχοντας της Ιερουσαλήμ και ζητούσε να της υποδείξουν που είναι οι άγιοι τόποι αυτοί παμπόνηρα την έστελναν σε άλλο μέρος εντελώς αντίθετα από αυτούς.
Για 3 ολόκληρα χρόνια οι γραμματείς και οι φαρισαίοι και οι άρχοντες κορόιδευαν και παραπλανούσαν την Αγία Ελένη.
Στην ακολουθία της Αγίας Ελένης υπήρχε ένας αξιωματικός πάρα πολύ όμορφος όπου τον ερωτεύθηκε μια κόρη ενός ραβίνου Ιερέα η κόρη αυτή ήξερε το μεγάλο μυστικό πάει στην Αγία Ελένη της ζητάει να την βαπτίσουν χριστιανή και να της δώσει για άνδρα της τον αξιωματικό και φυσικά να την πάρουν μαζί τους και αυτή σαν αντάλλαγμα θα πει που είναι οι άγιοι τόποι και που κρύβονταν ο τίμιος σταυρός.
Έτσι και έγινε, η Αγία Ελένη βάζει παντού φρουρούς και αρχίζει τις ανασκαφές σε βάθος 20 οργιές βρίσκουν τρεις Σταυρούς και τα καρφιά όπου είχαν σταυρώσει τον κύριον μας.
φυσικά δεν ήξεραν ποίος ήταν ο Τίμιος Σταυρός του κυρίου μας αλλά η πρόνοια του θεού όλα τα τακτοποιεί λίγο πιο πέρα περνούσε μια νεκρική πομπή μιας γυναίκας την σταματά η Αγία Ελένη και λέγει όποιος σταυρός αναστήσει την νεκρή αυτή γυναίκα αυτός είναι ο Τίμιος Σταυρός του Ιησού Χριστού, και αρχίζει να βάζει έναν έναν τον Σταυρόν πάνω στην νεκρή, στους δυο πρώτους δεν έγινε τίποτα στον τρίτο Σταυρό μόλις η Αγία Ελένη τον ακούμπησε στην νεκρή αυτή γυναίκα αμέσως αναστήθηκε, και έτσι βεβαιώθηκαν ποίος ήταν ο Σταυρός του κυρίου μας.
Αυτός ο τίμιος Σταυρός της Σταυρώσεως του Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού υψώθηκε από τον Πατριάρχη Μακάριο στην Αγία Πόλη των Ιεροσολύμων.
Πρωτοπρεσβυτέρου Μιχαήλ Μεγαγιάννη Εφημερίου Ιερού Ναού Αγίου Γεωργίου Καμάρας

 

iconandlight