Σταυρού πανήγυρη και ποιος να μην σκιρτήσει; Ανάστασης διακήρυξη και ποιος χαρούμενα να μην γελάση; Ναι, ανασκίρτηση δια τον Σταυρόν: Διότι όταν αυτός ενεπήχθη στον τόπον του Κρανίου έχοντας καρφωμένο επάνω του τον Δεσπότη της κτίσεως, έσχισε το εις βάρος μας χρεωστικό έγγραφο , το όποιον είχε υπογράψει ό προπάτωρ μας ό Αδάμ, όταν παρέβη τάς εντολές του Θεού. Έτσι ό Σταυρός μας ελευθέρωσε από τα δεσμά της αμαρτίας κάνοντας μας να αναπηδούμε με εύθυμα σκιρτήματα σαν μικροί μόσχοι πού έχουν λυθεί από κάποια δεσμά. Διότι όπου ή αμαρτία πλεόνασε, εκεί περίσσευσε ή χάρις του Θεού.
Για την Ανάστασιν γέλιο χαράς: Διότι αυτή εξόρισε την φθορά του θανάτου και εξεδίωξε το ζοφερό σκοτάδι του Άδη και ανέστησε τους νεκρούς από τους τάφους. Εξήλειψε το δάκρυαπό κάθε πρόσωπον, όπως λέγει ό προφήτης, και άντ’ αυτού χάρισε την πραγματικά ατελείωτη χαρά σε κάθε άνθρωπο. Και αληθώς, το δώρημα της Αναστάσεως δεν είναι μόνον για μερικούς ούτε το κατόρθωμα της επραγματοποιήθηκε προς χάριν κάποιων ολίγων. Διότι κατ’ αυτήν εκείνος ό όποιος πραγματοποίησε με ανθρώπινη σάρκα την ταφή, μάλλον δε την Ανάσταση, δεν ήτο άλλος από τον Θεό ολ΄κληρης της κτίσης, ό όποιος ποτέ δεν χορηγεί χαρίσματα εσε μερικούς μόνον ούτε υπάρχει εις Αυτόν καμία προσωποληψία. Αποδεικνύοντας λοιπόν τον εαυτόν του αληθή Θεόν των όλων, απλώνει την δωρεάν της σωτηρίας εις όλους τους ανθρώπους, ευσπλαχνιζόμενος την δική του εικόνα και ανακαινίζοντας την εξ ολοκλήρου· διότι κατ’ εικόνα Θεού έχει πλασθή κάθε άνθρωπος επί της γης.
Του Σταυρού ή επέτειος πρόβαλε και ποίος άνθρωπος να μην σταύρωση τον εαυτό του; Διότι ό Σταυρός γνωρίζει ως απολύτως γνήσιο προσκυνητή του, μόνον εκείνον ό όποιος σταύρωσε τον εαυτόν του ως προς τον κόσμον και απέδειξε έτσι εμπράκτως δια τον εαυτόν του, ότι είναι απροκάλυπτα γνήσιος φίλος του Σταυρού.
Αναστάσεως τα εγκαίνια και ποίος πιστός δεν θα ανακαινισθή, απορρίπτοντας κάθε νέκρωση την εκ των παθών και ενδυόμενος αφθαρσίαν ψυχής; Διότι αλλιώς ορίζεται ό θάνατος της ψυχής και αλλιώς γνωρίζεται ό θάνατος του περί αυτήν σώματος. Τον πρώτον τον κυιοφορεί ή αμαρτία, όπως έγραψε ό αρχηγέτης και προεξάρχων αυτού του θρόνου, ό άδελφόθεος Ιάκωβος. Τον δε δεύτερο είναι νόμος της φύσεως να τον γεννά ή διάλυση των στοιχείων τα όποια συνθέτουν την ουσία των όντων.
Ό Σταυρός υψώνεται και ποίος δεν θα ύψωθή μυστικώς από την γή; Διότι όπου υπερυψούται ό Λυτρωτής, εκεί πέρα πηδά και παρίσταται και ό λυτρωθείς, ποθώντας να ευρίσκεται πάντοτε μαζί με τον Σωτήρα του και να τρυγά Εκείνου την άφθαρτη βοήθεια.
Tι έχουμε λοιπόν υψηλότερο από αυτές τις μακαριες εορτές; Ποιον από όλα όσα έχουμε είναι Ιερώτερον από αυτές τις Ιερές πανηγύρεις; Πώς δεν θα χαρούμε και δεν θα σκιρτήσουμε επιτελώντας τούτων των δύο τάς εορτάς; Αναστάσεως ολόλαμπρος φωταψία και Σταυρού πυρσοφώτιστος προσκύνηση! Αυτά τα δύο είναι δι` ημάς τα τρόπαια ολοκλήρου της σωτηρίας μας. Αυτά μας λύτρωσαν από τον θάνατο και τα πάθη και την κακοποίησιν των δαιμόνων και μας ωδήγησαν πίσω εις τον Δεσπότην μας. Αυτά κατέλυσαν κάθε κατήφεια και σκυθρωπότητα και ανέτειλαν σε μάς την αυγή της χαράς. — Ή μήπως ή ζωοδότρια Άνάσταση δεν μας δωρίζει την εισοδον της αθανάτου ζωής; και ό Σταυρός πού υψούτε δεν γεννά μέσα μας την απολύτρωση των παθών; Διότι πράγματι, αυτά μας ανέδειξαν και πάλιν μετόχους της προς τον Θεόν οικειώσεως, χάριν της οποίας και ήλθαν εις τον κόσμον και ανέτειλαν σε όλους εμάς τους γηγενείς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου