Η πτώση της Βασιλεύουσας Πόλεως, της Κωνσταντινουπόλεως και ολόκληρης της Ρωμαίϊκης Αυτοκρατορίας, αποτελεί και θα αποτελεί ένα από τα πιο θλιβερά γεγονότα του γένους μας.
Ο Φώτης Κόντογλου, με πολύ θρηνητικούς λόγους, περιγράφει τη θλιβερή εκείνη ημέρα:
"Κλάψετε πέτρες άψυχες. Μαρανθείτε δένδρα ανθισμένα, γιατί δεν είναι πλέον Μάιος δι’ εμάς, από τότε που έκαψε τα φυλλοκάρδια μας εκείνος ο καταραμένος Μάιος.
Ο πλέον καλός μήνας, ο μοσχοβολημένος μήνας της χαράς, γίνηκε για εμάς ο πλέον ασβολερός, ξέρακας χειρότερος από τον Δεκέμβρη.
Εμαράνθη το άνθος της καρδιάς μας. Έπεσεν ο στέφανος από την κεφαλή μας.
Από τότε, ωσάν να μην εξημέρωσε ποτέ, γιατί οι ημέρες μας είναι ωσάν τες νύκτες.
Αηδόνια δεν λαλούν πλέον επάνω εις τα δένδρα μας, αμή μονάχα κόρακες και κουρούνες κράζουν λυπητερά.
Μεγάλη εβδομάδα εγίνηκεν όλη η ζωή μας.
Τα τραγούδια μας εγίνηκαν ωσάν μοιρολόγια, το χρυσοκέρινον πρόσωπον της Παναγίας είναι φαρμακωμένον, οι άγιοί μας κοιτάζουν συλλογισμένοι και παραπονεμένοι".
Γιατί έπεσε η Βυζαντινὴ αυτοκρατορία;
Ο Μακαριστός Μητροπολίτης Φλωρίνης, Αυγουστίνος απαντά:
"Τίποτε, αγαπητοί μου, δεν είναι τυχαίο στον κόσμο.
Ούτε μια σταγόνα νερού ούτε ένα φύλλο από τα δέντρα δεν πέφτει χωρίς κάποια αιτία.
Κάθε πράγμα ή γεγονός έχει την αιτία του.
Οι άνθρωποι ερευνούν για να βρουν τα βαθύτερα αίτια.
Αξιέπαινη η έρευνα της Επιστήμης. Αλλά, όχι σπάνια, η έρευνα για να βρεθεί η αιτία αποτυγχάνει.
Ο νους των επιστημόνων πλανάται, λοξοδρομεί, πέφτει σε λαβύρινθο αμφιβολιών και βγάζει σφαλερά συμπεράσματα, που δεν δίνουν την εικόνα της πραγματικής αιτίας των γεγονότων.
Έτσι και προκειμένου για την αιτία της πτώσεως του Βυζαντίου.
Από όσα μαρτυρούν αυτόπτες και αυτήκοοι, βγαίνει το συμπέρασμα ότι «η απερίγραπτη εκείνη συμφορά δεν επήλθε μόνη της. Ήταν αποτέλεσμα μιας γενικής εξαχρειώσεως του έθνους, ότι κυρία αιτία δεν ήταν τόσο η δύναμη του κατακτητή όσο οι αμαρτίες που πλημμύρισαν τον πολιτικό, κοινωνικό και ιδιωτικό βίο» (Νικηφόρος Καλογεράς).
Πράγματι η Πόλις και μαζί της η Βυζαντινή αυτοκρατορία έπεσε για τις αμαρτίες των κατοίκων της…"
Ηρακλής Ρεράκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου