Όταν η Η Pfizer κλήθηκε πληρώσει 163,5 εκατομμύρια αποζημίωση μετά το θάνατο παιδιών της Νιγηρίας σε δοκιμαστικό πείραμα φαρμάκου

 “Μια απίστευτη ιστορία για την Pfizer”…

Ο πληρεξούσιος του Λάγος επρόκειτο να αναλάβει τη μεγαλύτερη φαρμακευτική εταιρεία στον κόσμο σε μια άνευ προηγουμένου αγωγή κατηγορίας που κατατάσσει τους Αφρικανούς γονείς ενάντια σε έναν αμερικανικό εταιρικό γίγαντα. Και χρειαζόταν βοήθεια. Ο κ. Etigwe επέλεξε τον κ. Altschuler επειδή, το 1979, ο δικηγόρος του Κοννέκτικατ υπερασπίστηκε με επιτυχία έναν φίλο του Νιγηριανού.

Το απίθανο ζευγάρι επρόκειτο να ξεκινήσει ένα ταξίδι μαραθωνίου στον κόσμο του “big pharma”. Εννέα χρόνια μετά και οι προσπάθειές τους ανταμείφθηκαν επιτέλους με μια διευθέτηση 75 εκατομμυρίων δολαρίων (50 εκατομμύρια λίρες), των οποίων οι όροι είναι πιθανό να κυκλοφορήσουν αυτήν την εβδομάδα.

Αν ακούγεται σαν το σενάριο ενός blockbuster του Χόλιγουντ, αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι αυτή η ιστορία ώθησε τον John Le Carre να γράψει το The Constant Gardener, σύμφωνα με τον κ. Altschuler.

Στην πραγματική ζωή ήταν η Νιγηρία, όχι η Κένυα, που γύρισε ο Pfizer. Το 1996, η εταιρεία χρειάστηκε μια ανθρώπινη δοκιμή για αυτό που ελπίζει ότι θα είναι ένα φαρμακευτικό “blockbuster”, ένα αντιβιοτικό ευρέος φάσματος που θα μπορούσε να ληφθεί σε μορφή δισκίου.

Η εταιρεία που εδρεύει στις ΗΠΑ έστειλε μια ομάδα από γιατρούς της στη φτωχογειτονική πόλη Kano της Νιγηρίας, εν μέσω μιας ελκυστικής επιδημίας μηνιγγίτιδας για να εκτελέσει αυτό που αποκαλεί «ανθρωπιστική αποστολή». Ωστόσο, οι κατηγορούμενοι ισχυρίζονται ότι ήταν ιατρική δοκιμή χωρίς άδεια σε παιδιά με σοβαρή ασθένεια.

Μια ομάδα γιατρών της Pfizer έφτασε στο στρατόπεδο της Νιγηρίας, καθώς το ξέσπασμα, το οποίο σκότωσε τουλάχιστον 11.000 ανθρώπους, κορυφώθηκε. Εγκαταστάθηκαν μέσα σε λίγα μέτρα από ένα ιατρικό σταθμό που διευθύνεται από την ομάδα βοήθειας Médecins Sans Frontières, η οποία έδινε αποδεδειγμένες θεραπείες για την ανακούφιση της επιδημίας.

Από το πλήθος που είχε συγκεντρωθεί στο νοσοκομείο μολυσματικών ασθενειών του Κάνο, επιλέχθηκαν 200 άρρωστα παιδιά. Οι μισοί έλαβαν δόσεις του πειραματικού φαρμάκου Pfizer που ονομάζεται Trovan και οι άλλοι έλαβαν ένα αποδεδειγμένο αντιβιοτικό από μια αντίπαλη εταιρεία.

Έντεκα από τα παιδιά πέθαναν και πολλά άλλα, σύμφωνα με ισχυρισμούς, αργότερα υπέστη σοβαρές παρενέργειες, από την ανεπάρκεια οργάνων έως την εγκεφαλική βλάβη. Αλλά με μηνιγγίτιδα, χολέρα και ιλαρά εξακολουθούν να μαίνονται και πλήθη να περιμένουν στην ουρά στο στρατόπεδο του στρατοπέδου, η ομάδα του Pfizer μπήκε μετά από δύο εβδομάδες και έφυγε.

Αυτό πιθανότατα θα ήταν το τέλος της ιστορίας αν δεν ήταν για τον υπάλληλο της Pfizer, Juan Walterspiel. Περίπου 18 μήνες μετά την ιατρική δίκη έγραψε μια επιστολή στον τότε διευθύνοντα σύμβουλο της εταιρείας, William Steere, λέγοντας ότι η δίκη «παραβίασε κανόνες δεοντολογίας». Ο κ. Walterspiel απολύθηκε μια μέρα αργότερα για λόγους «άσχετους» με την επιστολή, επιμένει η Pfizer.

Η εταιρεία ισχυρίζεται ότι μόνο πέντε παιδιά πέθαναν μετά τη λήψη του Trovan και έξι πέθαναν μετά την ένεση του πιστοποιημένου φαρμάκου Rocephin. Ο φαρμακευτικός γίγαντας λέει ότι ήταν η μηνιγγίτιδα που έβλαψε τα παιδιά και όχι τη δοκιμή τους για τα ναρκωτικά. Αλλά οι γονείς γνώριζαν ότι προσφέρουν στα παιδιά τους μια πειραματική ιατρική δοκιμή;

«Όχι», είπε ο γονέας της Νιγηρίας, Malam Musa Zango. Ισχυρίζεται ότι ο γιος του Sumaila, ο οποίος ήταν τότε 12 ετών, αφέθηκε κωφός και σίγασε μετά τη συμμετοχή του στη δίκη. Ωστόσο, η Pfizer το αρνήθηκε και λέει ότι είχε δοθεί συναίνεση από το κράτος της Νιγηρίας και τις οικογένειες αυτών που υποβλήθηκαν σε θεραπεία. Δημιούργησε μια επιστολή άδειας από μια επιτροπή δεοντολογίας του Κάνο. Η επιστολή αποδείχθηκε ότι είχε καθυστερήσει και η επιτροπή συγκροτήθηκε ένα χρόνο μετά την αρχική ιατρική δοκιμή.

Τότε, ζητήθηκαν περισσότερα από 8 δισεκατομμύρια δολάρια σε ποινικές αποζημιώσεις σε σειρά υποθέσεων, καθώς και πιθανούς ποινές φυλάκισης στη Νιγηρία για αρκετό προσωπικό της Pfizer. “Υπήρξε ένας σύνθετος ιστός υποθέσεων με διαδικασίες στο Κοννέκτικατ, τη Νέα Υόρκη, το Λάγος, την Αμπούζα και το Κάνο”, δήλωσε ο κ. Etigwe.

«Η στρατηγική των μεγάλων εταιρειών όταν αντιμετωπίζουν μικρότερους αντιπάλους είναι να επεκτείνει τη διαδικασία, να μας κατακλύσει μέχρι να είμαστε έτοιμοι να δεχτούμε ό, τι θέλουν να προσφέρουν». Η Trovan δεν έγινε ποτέ το blockbuster που ήλπιζε η Pfizer και δεν είναι πλέον σε παραγωγή. Η ΕΕ έχει απαγορεύσει το φάρμακο και έχει αποσυρθεί από την πώληση στις ΗΠΑ.

Φαίνεται ότι η Pfizer τελείωσε τελικά τον εφιάλτη των δημοσίων σχέσεων με τον διακανονισμό της Παρασκευής. Αλλά η μάχη του Τροβάν μπορεί να μην έχει τελειώσει ακόμη.

Στα τέλη Ιανουαρίου 2009, ένα εφετείο της Νέας Υόρκης έκρινε ότι ο κ. Etigwe και η υπόθεση του κ. Altschuler μπορούσε να ακουστεί στις ΗΠΑ. Ο πληρεξούσιος του Κονέκτικατ λέει ότι θα μπορούσε ακόμη να προχωρήσει. “Η υπόθεσή μας είναι σταθερά ενσωματωμένη στις ΗΠΑ … οπότε ένας νιγηριανός διακανονισμός δεν αποκλείει την υπόθεσή μας. Αλλά αυτό είναι πολύ καλά νέα. Χαίρομαι που παρέμεινα σταθερή”

πηγή