ΑΡΧΑΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΦΙΛΟΣΟΦΟΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ

  

Στον διάλογο «Αλκιβιάδης δεύτερος», συμβουλεύει ο (Πλατωνικός) Σωκράτης τον Αλκιβιάδη, που ετοιμαζόταν για μια θυσία:

Σωκράτης: «Είναι ανάγκη λοιπόν να περιμένει κανείς μέχρι να μάθει πώς πρέπει στους θεούς και στους ανθρώπους να συμπεριφέρονται»

Αλκιβιάδης: «Πότε λοιπόν θάρθει αυτή η ώρα Σωκράτη, και πού είναι αυτός που θα μας διδάξει; Γιατί νομίζω με πολλή χαρά θάβλεπα αυτόν τον άνθρωπο, ποιος είναι».

Σωκράτης: «Αυτός που νοιάζεται για σένα, αλλά μου φαίνεται, όπως στον Διομήδη λέει ο Όμηρος ότι η Αθηνά αφαίρεσε την αχλύν, για να ξεχωρίζει καλά τον θεό ή τον άνθρωπο, έτσι και σε σένα πρέπει πρώτον μεν από την ψυχή την αχλύν αφού αφαιρέσει, που τώρα υπάρχει, τότε ήδη να σου προσφέρει αυτά, με τα οποία πρόκειται να γνωρίζεις τι είναι κακό και τι είναι καλό, γιατί τώρα δεν μου φαίνεται πως θα μπορέσεις»

Και όχι μόνο ξεκαθαρίζει ότι «περιμένει να έρθει κάποιος μπορεί να μας διδάξει» όσα η φιλοσοφία δεν μπορεί, «κάποιον που ενδιαφέρεται», αλλά επίσης προφητεύει ότι δια του Θεού μόνο γίνεται ο άνθρωπος να απολυτρωθεί από την αμαρτία:
«Τοιούτος ουν άλλος ου ραδίως υμίν γενήσεται, ω άνδρες, αλλ' εάν εμοί πείθησθε, φείσεσθε μου, υμείς δ' ίσως ταχ' αν αχθόμενοι, ώσπερ οι νυστάζοντες εγειρόμενοι, κρούσαντες αν με, πειθόμενοι Ανύτω ραδίως αν αποκτείναιτε, είτα τον λοιπόν βίον καθεύδοντες διατελεοίτ' αν, ει μη τινα άλλον ο Θεός υμίν επιπέμψειε κηδόμενος υμών» (πλάτων Απολ. Σωκρ ιη΄)

Σαφέστατα λοιπόν, εδώ ο Σωκράτης, μίλησε για «κάποιον άλλον, που ο Θεός θα στείλει στους ανθρώπους μετά τη δική του εκτέλεση». Λοιπόν, εμείς τα λέμε ή ο Σωκράτης; Αυτός τίμησε τον εαυτό του προφητεύοντας για τον Χριστό. Και όχι μόνο ο Σωκράτης προφήτεψε για τον Χριστό, αλλά και ο Αισχύλος στον «Προμηθέα Δεσμώτη». Όταν ο Χριστός μίλησε στον Παύλο, από τον Προμηθέα Δεσμώτη του μίλησε, και όλα αυτά του θύμισε. Γιατί ο Παύλος ήταν γνώστης των Ελληνικών κειμένων.

Πιθανόν ο Παύλος τότε να θυμήθηκε και το εξής απόσπασμα του Προμηθέα Δεσμώτη: Όταν ο Δίας τιμωρεί τον Προμηθέα επειδή ο Προμηθέας έκανε καλό στους ανθρώπους, ενώ οι άλλοι «θεοί» φθονούσαν την ευτυχία τών ανθρώπων, ο Προμηθέας «φτύνει» και τον Δία και τον απεσταλμένο του τον Ερμή, με τα εξής λόγια: «Απλώ λόγω τους πάντας εχθαίρω θεούς». (Αισχ. Προμηθέας δ΄, στ. 975). Εκεί λοιπόν, ο Αισχύλος δια στόματος Ερμή, πετάει την εξής προφητεία στους στίχους 1026-1028:

«Σ' αυτά τα βάσανά σου τέρμα κανένα να μην περιμένεις πριν να φανεί και να θελήσει κάποιος απ' τους θεούς να πάρει τα βάσανά σου επάνω του και να πάει στον σκοτεινό Άδη στα σκοτεινιασμένα βάθη του Ταρτάρου».

Πρόσεξε προφητεία! Προδιέγραψε εδώ ο Αισχύλος, τη βούληση του Θεού Λόγου, του Ιησού Χριστού, να πάρει πάνω του τα βάσανά μας, και να κατεβεί ως τον Άδη με τη σταυρική του θυσία για να μας σώσει!

Όμως δεν τελειώνει εδώ το θέμα. Ο Αισχύλος κάνει μια ακόμα πιο εντυπωσιακή προφητεία για τον Ιησού Χριστό, αυτή τη φορά μέσα από τα λόγια του Προμηθέα, σε διάλογό του με την ΠΑΡΘΕΝΑ Ιώ:

ΙΩ: «Ποιος είναι που θα σε λύσει χωρίς τη θέληση του Δία;»
ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ: «Ένας από τους δικούς σου απογόνους πρέπει να είναι».
ΙΩ: «Πώς είπες; Αλήθεια δικό μου παιδί θα σ' απαλλάξει απ' τα βάσανα;»
ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ: «Τρίτης γενιάς γέννημα θα είναι μετά από δέκα γενιές».

Προσέξτε! Εδώ ο Αισχύλος, σε ανύποπτο χρόνο, δηλώνει ότι από την ΠΑΡΘΕΝΟ θα γεννηθεί μετά από 13 γενιές Ο ΣΩΤΗΡΑΣ, που θα ενεργήσει χωρίς τη θέληση του Δία (!!!) Πότε δηλαδή;

Τα 450 - 460 που χωρίζουν την παράσταση του Αισχύλου για τον Προμηθέα Δεσμώτη από τη γέννηση του Ιησού Χριστού, χωράνε ΑΚΡΙΒΩΣ 13 ΓΕΝΙΕΣ.

ΟΟΔΕ