Πέμπτη 20 Ιουνίου 2019

Αρνούνται τον Χριστό δημόσια και μετά πρώτη θέση στις εκκλησίες, παντρεύονται,παντρεύουν , κηδεύονται και πολλοί κοινωνούν κιόλας.

Άλλοι δηλωνουν άθεοι, άλλοι ζεν βουδιστές, καβαλιστες, αγνωστικιστές , υπαρξιστές, κάτι το ψαγμενο που τους δίνει μια κάποια επιστιλβωση καλτ πνευματικότητας.

Αν το λάιφ σταιλ σε κάνει από μηδενικό νούμερο, αυτό μπορεί να το κάνει και η ψήφος πολύ άνετα. 
 Και μακάρι να έρχονται στην Εκκλησία να παίρνουν ευωδία Χριστού έστω. Όλοι οι άνθρωποι προσκαλούνται στο μυστήριο της σωτηρίας. Αλλά τα έργα που ποιούν δεν το αποδεικνύουν. Αυτό όμως δεν αποδεικνύει την καπηλεία απλώς,αλλά το δικό μας έλλειμμα αγάπης. 

Γιατί και οι κυβερνητικοί και οι δημόσιοι λειτουργοί και οι ασχολούμενοι με τα πολιτικά θέλουν την ποιμαντική τους. 
Μήπως να τους δούμε σαν ενεργώς ασθενείς και δυνάμει σεσωσμενους; Το κάνουμε με τους ανθρώπους της καθημερινοτητας. 
Γιατί όχι με αυτούς; 
Γιατί η μέριμνα ή ακόμα χειρότερα η αυστηρότητα μας να εξαντλείται στον λαό και μάλιστα πολλές φορές σε ανθρώπους με φανερό πνευματικό αγώνα και όχι στους ισχυρούς της ημέρας;
π.Π.

Δεν υπάρχουν σχόλια: