Δευτέρα 6 Μαΐου 2019

!!!!


Ρε Γρηγόρη, πόσο άσχετος είσαι παλικάρι μου!
Labels:

5 σχόλια:

Τριατατικός είπε...

Και ο π. Χρήστος που δεν τον βάζει στη θέση του γίνεται μέτοχος και συνένοχος αυτού του χαρακτηρισμού ;
Ή κάτι άλλο συμβαίνει ;
Θα ήθελα μία διακριτική απάντηση.

7 Μαΐου 2019 στις 12:10 μ.μ.
ΤΡΕΛΟ-ΓΙΑΝΝΗΣ είπε...

Δυστυχώς οσο γλυκός και αν φαίνεται ο παππούλης ,είναι και αυτός θύμα της μετά -πατερικής θολοογιας ,κάνουμε στην άκρη την εμπειρία των αγίων την θεραπευτική της Εκκλησίας για να «αρέσουμε έτσι όπως νομίζουμε» ,ξεχνά ο καλός παππούλης ότι εκεί δεν είναι απλά ο Χρήστος δεν εκπροσωπεί τον εαυτόν του ,αλλά την τον Κύριο και την Εκκλησία του.

7 Μαΐου 2019 στις 1:23 μ.μ.
Τριατατικός είπε...

Η εμπειρία των Αγίων
εκ των ων ουκ άνευ.
Ενεργεί όμως ως συνειδητός
και γνήσιος μεταπατερικός
με την έννοια πως και οι Πατέρες
σήμερα κάπως αλλιώς θα τα έλεγαν
ή ενεργεί επίσης Αγιοπνευματικά
ωσάν να αφήνει τα 99
για να πάει να βρει το 1
το χαμένο ;
Βέβαια το πνεύμα όπου θέλει πνει
και το Αγιο Πνεύμα
ποικιλοτρόπως ενεργεί.
Επίσης όποιος δεν είναι εναντίον μας
είναι μαζί μας.
Το θέμα είναι αν
αυτούς που ψάχνει και βρίσκει
ή τον ψάχνουν και τον συναντούν
τους οδηγεί στο Χριστό
ή τους κρατάει σε πλάνη
και γίνεται η δεύτερη αυτή πλάνη
χειρότερη από την πρώτη ;
Το σίγουρο είναι πως ενεργεί
ασύμβατα.
Εμμέσως πλην σαφώς προορατικά
ο Άγιος Παΐσιος αφήνει τα ίχνη του
στη δράση αυτή του παπα Χρήστου.
Μήπως η εξατομικευμένη ποιμαντική
κατανάγκην και δίκην οικονομίας
περνάει και μέσα από τέτοιες
συμπεριφορές ;
Να βλέπεις την πόρνη να επιστρέφει.
Να βλέπεις τον ετοιμοθάνατο
που για ένα μήνα παιδεύεται
και βογγάει από τους πόνους
να εξομολογείται το φόνο
και να φεύγει εν ειρήνη
εν μιά νυκτί.
Απορώ και εξίσταμαι.
Το ψάχνω και ψάχνομαι.
Θα με ενδιέφερε κάποια
περαιτέρω εμβάθυνση.

7 Μαΐου 2019 στις 5:55 μ.μ.
ORTHODOXIA ORTHO είπε...

Χριστος Ανεστη!

Πολυ σωστα νομιζω απαντησε ο τρελλογιαννης!
Συγχωρηστε με!
Ποια ειναι η αληθεια που μας ποναει πολλα τεκνα της Εκκλησιας;;;
Η ωθηση μακραν Του Θεου δεν ειναι μονον η αμαρτιες αλλα κυριως ο αφανισμος των διαφορων μεταξυ Ορθοδοξιας και αιρεσεως,ετσι ωστε να μειωθει το ενδειαφερον των πιστων για τα της Ορθοδοξου Πιστεως και ετσι οι πιστοι να γινουν απιστοι,οι δε απιστοι αμετανοητοι,οποτε και η τακτικη φυγομαχιας ειναι μεσα στα πλαισια ενος πλανου,ετσι ωστε να ξεπροβαλλει η διψυχIα,που ειναι παγιδα θανατου,διοτι δεν ειναι καιρος του σιγαν.Η ειναι;
Και το ερωτημα παραμενει: οταν παραβλεπουν μιαν αιρεση,αγρυπνουσιν υπερ των ψυχων;;;
Αλλα ,περι ποιμαντικης,καποια που ειπωθηκαν ηταν καλα,τι να το κανεις ομως να εισαι ληστης αλλα να μη μπορεις να αναγνωρισεις Τον Αληθινο Θεο,οπως τον αναγνωρισε ο Ληστης στον σταυρο,ενω ο αλλος οχι!

Ομιλουμε περι αγαπης Χριστιανικης.Ο ομοφυλοφυλος σκεπαζεται στοργικα γιατι οχι ομως ο αντιδρων στην κακοδοξια,,,,ποια ειν'αυτη η ποιμαντικη...εχει σχεση με τους Πατερες;;;

Η διακοινωνια λοιπον με τις αιρεσεις,που στην Κρητη,ονομαστηκαν εκκλησιες,σε ποια κκλησιολογια θεμελιωνεται;;;Ποτε κ που πραδεχτηκαν μυστηρια ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ. στις αιρεσεις;;;

Τι ψαχνουμε να βρουμε καλοι μου χριστιανοι,να ψαξουμε στη Ζ`Οικουμενικη για το τι φρονει περι τοις κοινωνουσιν εν γνωσιν τοις καις καινοτομοις;;;
Θυμηθηκα τον παπουλη αυτον,που ειπε :
Ολοι οσοι γραφουν με εισαγωγικα ειναι φανατικοι.
Ετσι ειναι;;;
Και τουτον εκει τον εσταυρωμενο,ποιος θα τον κατεβασει απο τον σταυρο;;;
Συγχωρειστε με!

7 Μαΐου 2019 στις 6:21 μ.μ.
Τριατατικός είπε...


Ο Τρλγννς μπορεί
να δευτερολογήσει
εάν θέλει.
Τον αιρετικό έχουμε εντολή μετά από πρώτη και δεύτερη νουθεσία να παραιτούμε.
Στην πίστη δεν κάνουμε εκπτώσεις.
Την αίρεση την καταδικάζουμε.
Απερίφραστα.
Από την άλλη χαρά γίνεται στον ουρανό για έναν αμαρτωλό που μετανοεί.
Και την αμαρτία εντελλόμεθα να την αποφεύγουμε.
Τον αμαρτωλό, όντες αμαρτωλοί, όμως ;
Και τον πλησίον να αγαπούμε ως εαυτόν.
Το χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν
είναι καταλυτικό.
Όλα τα καλά και άγια της χάριτος είναι.
Ενεργεί η χάρις, συνεργεί ο άνθρωπος.
Προέγνω, προόρισε, εκάλεσε, εδικαίωσε.
Εχει ο Θεός για τον καθένα μας,
εκ των εντός της Εκκλησίας,
αυτή την ευλογημένη πρόγνωση ;
Για να βιώσουμε και όλα
τα υπόλοιπα ρήματα ;
Και με τους μακράν τί γίνεται ;
Πόσοι εντός δεν ήταν πρώην μακράν.
Μπαίνουμε μέσα και σπεύδουμε
να κλείσουμε την πόρτα ;
Δεν είναι ο Χριστός που κρούει
την προσωπική θύρα του καθενός
με το πόμολο κατασκευαστικά
να είναι από μέσα ;
Ο Θεός πάντας ανθρώπους
θέλει σωθήναι.
Εικόνες του είμαστε όλοι.
Και για να επανέλθουμε στην αφορμή,
αν το έργο του είναι από το Θεό,
μπορούμε να γίνουμε Θεομάχοι ;
Αν όχι ;
Μή πίστευε και μή απόρριπτε.
Κύριος οίδεν

7 Μαΐου 2019 στις 10:27 μ.μ.

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)