Κατήχηση για ορθόδοξους Επισκόπους,και καθε ενδιεφερομενο πιστό.
Πρωτοπρεσβ. Ἄγγελος Ἀγγελακόπουλος
Πρωτοπρεσβ. Ἄγγελος Ἀγγελακόπουλος
Πρόσφατα σέ συνέντευξή του ὁ οἰκουμενιστής Ἀρχιεπίσκοπος Τελμησσοῦ κ. Ἰώβ ὑποστήριξε: «Ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης δέν
εἶναι μόνο ἕνας ἀνάμεσα στούς Πατριάρχες στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Δέν
εἶναι μόνο ‘’ὁ πρῶτος μεταξύ ἴσων’’. Παρεπιμπιπτόντως, ἡ λατινική
φόρμουλα ‘’πρῶτος μεταξύ ἴσων’’ δέν ὑπάρχει πουθενά στό δίκαιο τῆς
Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία, ἀντίθετα, ἀναφέρεται στά ‘’πρεσβεῖα
τιμῆς’’, ἀναφέροντας μία ὁρισμένη ἱεραρχία ἤ τουλάχιστον κάποια μορφή
τάξης. Ἔχοντας αὐτά τά ‘’πρεσβεῖα τιμῆς’’, σύμφωνα μέ τούς ἱερούς
κανόνες, ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης, ὡς ἡ ‘’κεφαλή’’ καί ὁ ‘’πρῶτος’’ στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, πρέπει
νά ἐξασφαλίσει τήν ἑνότητα τῶν Τοπικῶν Ἐκκλησιῶν καί νά τίς συντονίσει.
Αὐτό ἦταν ἐμφανές τόν 20ό αἰώνα στήν προετοιμασία τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καί στόν συντονισμό τῶν Τοπικῶν Ἐκκλησιῶν στόν διαχριστιανικό διάλογο σέ παγκόσμιο ἐπίπεδο»[1].
Ἕτερος οἰκουμενιστής, ὁ Σεβ. Μητρ. Ἀδριανουπόλεως κ. Ἀμφιλόχιος, σέ πρόσφατο κείμενό του ἐπεσήμανε: «Τί
θά ἦταν ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ἄνευ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου; Ἕνας
ἄλλου εἴδους προτεσταντισμός, καί μάλιστα ἐπικίνδυνος, ἀφοῦ θά ἦταν
περιβεβλημένος μέ τόν μανδύα τῆς ἀλήθειας». Σέ ἄλλο σημεῖο τοῦ κειμένου του τονίζει: «Ὅποιος διανοηθεῖ νά ἐπιχειρήσει νά ξεθεμελιώσει τόν ἀκρογωνιαῖο λίθο τοῦ Ὀρθοδόξου Οἰκοδομήματος, πού λέγεται καί εἶναι ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης, τότε θά ἔχει γίνει ἀπό μόνος του αὐτόχειρας καί θά ἔχει ἀσεβήσει στήν πίστι μας μέ ἀνυπολόγιστες καί ἀνεπίστροφες συνέπειες»[2].
Γιά
τούς δύο, λοιπόν, παραπάνω οἰκουμενιστές Ἱεράρχες, οἱ ὁποῖοι συνεχίζουν
τό ἀποδομητικό τῆς Ὀρθοδοξίας ἔργο τῆς ἐπιβολῆς τοῦ Οἰκουμενικοῦ
Πατριάρχου ὡς πρώτου ἄνευ ἴσων καί ὡς Πάπα τῆς Ἀνατολῆς στήν Ὀρθόδοξη
Ἐκκλησία, τό ὁποῖο πρῶτος δίδαξε ὁ βετεράνος οἰκουμενιστής Σεβ. Μητρ.
Γέρων Περγάμου κ. Ἰωάννης Ζηζιούλας[3] καί συνέχισαν οἱ Σεβ. Μητρ. Προύσσης κ. Ἐλπιδοφόρος[4] καί Σηλυβρίας κ. Μάξιμος[5], ὁ οἰκουμενιστής Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος εἶναι «ἡ ‘’κεφαλή’’ καί ὁ ‘’πρῶτος’’ στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία» καί «ὁ ἀκρογωνιαῖος λίθος τοῦ Ὀρθοδόξου Οἰκοδομήματος».
Οἱ
ἀνωτέρω θέσεις ἀποτελοῦν προσβολή καί βλασφημία ἔναντι τοῦ ἰδίου τοῦ
Θεανθρώπου Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. Διαστρέφουν, μεταλλάσσουν καί τῷ
ὄντι καταστρέφουν καί διαλύουν τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Εἰσάγουν
βατικάνεια, παπικά πρότυπα. Φέρνουν τό πρωτεῖο ἐξουσίας τοῦ αἱρεσιάρχη
Πάπα Ρώμης μέσα στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Ἐκτοπίζουν τόν Θεάνθρωπο καί Τόν
ἀντικαθιστοῦν μέ τόν ἄνθρωπο. Ἐξοβελίζουν τόν Θεανθρωποκεντρικό
χαρακτήρα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καί σκορπίζουν τό οὑμανιστικό,
ἀνθρωπιστικό πνεῦμα ὡς ἰό μέσα της. Ὑποβιβάζουν, ἀπομειώνουν καί
θρησκειοποιοῦν τήν ἀποκαλυφθείσα ἁγία Ὀρθόδοξη πίστη καί εὐσέβεια.
Ἀποτελοῦν προσωπολατρεία, ἡ ὁποία καταλήγει σέ εἰδωλολατρεία, ἀπιστία
καί ἀθεΐα, διότι λατρεύουν καί προσκυνοῦν ὡς Θεό ἀντί τοῦ Κτίστου τό
κτίσμα, ἀντί τοῦ Θεανθρώπου Χριστοῦ τόν κοινό, θνητό, ἁμαρτωλό, ἐμπαθή,
αἱρετικό καί οἰκουμενιστή ἄνθρωπο Πατριάρχη. Οὐσιαστικά ἀπιστοῦν καί
ἀσεβοῦν ἔναντι τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ.
Ἔχει
ἀπόλυτο δίκαιο ὁ Πρωτοσυγκελλεύων τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας, Σεβ.
Μητροπολίτης Ἁγίας Πετρουπόλεως καί Λάντογκας κ. Βαρσανούφιος, ὁ ὁποῖος,
κατά τό πρόσφατο προσκύνημά του στούς Ἁγίους Τόπους, δηλώσε ὅτι: «Τόν
Πάπα τῆς Ἀνατολῆς, δέν τόν θέλουμε. Ὅλες οἱ Ὀρθόδοξες κατά τόπους
Ἐκκλησίες εἶναι ἰσότιμες, ὅπως ἰσότιμοι εἶναι κατά τήν ἐξουσία τους ὅλοι
οἱ Πατριάρχες»[6].
Μόλις
πού χρειάζεται νά τονισθεῖ ἡ βασικώτατη χιλιομαρτυρημένη καί διαχρονική
θέση τῆς Ὀρθοδόξου διδασκαλίας ὅτι ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία εἶναι Σῶμα
Χριστοῦ καί ὅτι ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός εἶναι ἡ Κεφαλή τοῦ Σώματος.
Αὐτός εἶναι ὁ πρῶτος ἄνευ ἴσου καί ὁ ἀκρογωνιαῖος λίθος τοῦ Ὀρθοδόξου Οἰκοδομήματος.
Στό κατά Ματθαῖον Εὐαγγέλιο διαβάζουμε: «Λέγει
αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς˙ οὐδέποτε ἀνέγνωτε ἐν ταῖς γραφαῖς, λίθον, ὅν
ἀπεδοκίμασαν οἱ οἰκοδομοῦντες, οὗτος ἐγενήθη εἰς κεφαλήν γωνίας˙ παρά
Κυρίου ἐγένετο αὕτη, καί ἔστι θαυμαστή ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν;… καί ὁ πεσών
ἐπί τόν λίθον τοῦτον συνθλασθήσεται˙ἐφ’ὅν δ΄ἄν πέσῃ, λικμήσει αὐτόν»[7]. Δηλ.
«Τούς λέγει ὁ Ἰησοῦς (τούς Ἰουδαίους)˙ ποτέ, λοιπόν, δέν διαβάσατε στίς
Γραφές˙ λίθον, δηλ. Ἐμένα, τόν ὁποῖο ἀπέρριψαν οἱ κτίστες, δηλ. ἐσεῖς
οἱ οἰκοδόμοι τοῦ λαοῦ, ἔγινε ἀκρογωνιαῖος λίθος στήν πνευματική οἰκοδομή
τοῦ Θεοῦ, δηλ. στήν Ἐκκλησία, ἡ ὁποία ἔγινε ἀπό τόν Θεό καί εἶναι
ἀξιοθαύμαστη στά μάτια σας;… Ἐκεῖνος δέ, ὁ ὁποῖος θά πέσει ἐναντίον τοῦ
ἀκρογωνιαίου αὐτοῦ λίθου, θά κατατσακισθεῖ˙ καί σέ ὅποιον πέσει πάνω ὁ
βαρύς αὐτός λίθος, θά τόν κάνει συντρίμμια καί σκόνη».
Στίς Πράξεις τῶν Ἀποστόλων, ὁ Ἀπόστολος Πέτρος λέγει: «Οὗτός ἐστιν ὁ λίθος ὁ ἐξουθενωθείς ὑφ’ὑμῶν τῶν οἰκοδομούντων, ὁ γενόμενος εἰς κεφαλήν γωνίας»[8]. Δηλ.
«Αὐτός εἶναι ὁ λίθος, τόν ὁποῖο ἐσεῖς, οἱ πρωτοστατοῦντες στήν
πνευματική οἰκοδομή τοῦ Ἰσραήλ, τόν περιφρονήσατε ὡς ἄχρηστο, καί ὁ
ὁποῖος ἐν τούτοις ἔγινε θεμελιακό ἀγκωνάρι στή νέα πνευματική οἰκοδομή
Ἰσραηλιτῶν καί εἰδωλολατρῶν».
Ὁ ἴδιος Ἀπόστολος σέ ἄλλο σημεῖο λέγει: «…εἴπερ
ἐγεύσασθε ὅτι χρηστός ὁ Κύριος. Πρός ὅν προσερχόμενοι, λίθον ζῶντα, ὑπό
ἀνθρώπων μέν ἀποδεδοκιμασμένον, παρά δέ Θεῷ ἐκλεκτόν, ἔντιμον…». Δηλ. «Εἶναι
φυσικό νά αἰσθανθεῖτε τόν ἔντονο αὐτόν πόθο τῆς πνευματικῆς τροφῆς, ἐφ’
ὅσον γευθήκατε καί ἀπό τήν προσωπική σας πεῖρα γνωρίσατε, ὅτι ὁ Κύριος
εἶναι πάντοτε εὐεργετικός καί ἀγαθός. Νά προσέρχεσθε δέ πάντοτε μέ ἱερό
πόθο καί εὐλάβεια πρός τόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό, ὁ Ὁποῖος εἶναι
ἀκρογωνιαῖος λίθος τῆς Ἐκκλησίας, ζωή καί πηγή τῆς ζωῆς, πού ἀπό μέν
τούς ἀνθρώπους ἔχει ἀποδοκιμασθεῖ καί περιφρονηθεῖ, ὅπως φάνηκε ἀπό τό
γεγονός τῆς σταυρώσεως, ἐνώπιον ὅμως τοῦ Θεοῦ εἶναι ἐκλεκτός καί
τιμημένος». Λίγο παρακάτω σημειώνει ὁ Ἀπόστολος Πέτρος: «…
διότι περιέχει ἐν τῇ γραφῇ˙ ἰδού τίθημι ἐν Σιών λίθον ἀκρογωνιαῖον,
ἐκλεκτόν, ἔντιμον καί ὁ πιστεύων ἐπ’αὐτῷ οὐ μή καταισχυνθῇ[9]». Δηλ.
«Διότι, περιέχεται στήν Ἁγία Γραφή ἡ θεόπνευστη αὐτή φράση˙ Νά, θέτω
στή Σιών ἀκρογωνιαῖο, θεμελιακό λίθο, πού θά βαστάζει καί θά συγκρατεῖ
στερεά τό οἰκοδόμημα τῆς Ἐκκλησίας, λίθο ἐκλεκτό, πολύτιμο, καί ἐκεῖνος,
πού πιστεύει καί στηρίζεται πάνω σ’αὐτόν, δέν θά ντροπιασθεῖ».
Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος λέγει: «… ἰδού τίθημι ἐν Σιών λίθον προσκόμματος καί πέτραν σκανδάλου, καί πᾶς ὁ πιστεύων ἐπ’αὐτῷ οὐ καταισχυνθήσεται»[10]. Δηλ.
«… Νά, ἐγώ θέτω στήν Ἱερουσαλήμ ἀκρογωνιαῖο θεμέλιο λίθο, τόν Ἰησοῦ
Χριστό, στόν Ὁποῖο, ὅμως, θά σκοντάπτουν καί σάν σέ πέτρα σκανδάλου θά
πίπτουν ὅσοι δέν πιστεύουν. Ἀντιθέτως, καθένας, πού πιστεύει καί
θεμελιώνεται πάνω σ’Αὐτόν, δέν θά ντροπιασθεῖ». Σέ ἄλλο σημεῖο λέγει ὁ
Ἀπόστολος τῶν Ἐθνῶν : «… ἐποικοδομηθέντες ἐπί τῷ θεμελίῳ τῶν ἀποστόλων καί προφητῶν, ὄντος ἀκρογωνιαίου αὐτοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ»[11]. Δηλ.
«Ἔχετε δέ κτιστεῖ πάνω στό πνευματικό θεμέλιο τῶν Ἀποστόλων καί τῶν
προφητῶν σέ μία πνευματική οἰκοδομή, τήν Ἐκκλησία, τῆς ὁποίας
ἀκρογωνιαῖος καί θεμελιακός λίθος εἶναι αὐτός οὗτος ὁ Ἰησοῦς Χριστός».
Ὁ ἴδιος Ἀπόστολος σέ ἄλλο σημεῖο λέγει: «…καί αὐτόν (τόν Χριστόν) ἔδωκε κεφαλήν ὑπέρ πάντα τῇ ἐκκλησίᾳ, ἥτις ἐστί τό σῶμα αὐτοῦ…»[12].
Δηλ. «Τόν ἔνδοξο αὐτόν Κύριό μας τόν κατέστησε κεφαλή στήν Ἐκκλησία
παραπάνω ἀπ’ὅλα. Αὐτή δέ ἡ Ἐκκλησία εἶναι τό σῶμα Του». Σέ ἄλλο σημεῖο
λέγει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος: «…
καί αὐτός (ὁ Χριστός) ἐστίν ἡ κεφαλή τοῦ σώματος τῆς ἐκκλησίας˙ ὅς
ἐστιν ἀρχή, πρωτότοκος ἐκ τῶν νεκρῶν, ἵνα γένηται ἐν πᾶσι αὐτός
πρωτεύων…»[13].
Δηλ. «Καί αὐτός εἶναι ἡ κεφαλή καί ὁ ἀρχηγός τοῦ σώματος, δηλ. τῆς
Ἐκκλησίας˙ ἡ ἀρχή καί ἡ ζωοποιός δύναμη τῆς Ἐκκλησίας, ὁ πρῶτος, πού
ἀναστήθηκε ἀπό τούς νεκρούς, γιά νά γίνει Αὐτός, καί ὡς ἄνθρωπος, πρῶτος
σέ ὅλα».
Ἀπαντώντας, λοιπόν, στό ἐρώτημα τοῦ οἰκουμενιστοῦ Σεβ. Μητρ. Ἀδριανουπόλεως κ. Ἀμφιλοχίου «Τί θά ἦταν ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ἄνευ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου;», θά
λέγαμε: Ἀφοῦ τόσα χρόνια μέ τήν παρουσία του, ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης
κ. Βαρθολομαῖος μετατρέπει καί μεταλλάσσει τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία σέ μιά
βατικάνεια, παπική, οὐνιτική καί οἰκουμενιστική ἀπομίμηση, χωρίς αὐτόν,
βέβαια, ἡ Ἐκκλησία θά ἦταν ἁπλά Ὀρθόδοξη καί ἐλεύθερη.
[1] 15-9-2018, Abp. Job of Telmessos gets a tad bellicose. «The
Ecumenical Patriarch is not only one among the patriarchs in the
Orthodox Church. He is not only “the first among equals”. Incidentally,
the Latin formula “primus inter pares” is nowhere to be found in
Orthodox Church law, which, on the contrary, refers to the “seniority of
honour” (presbeia timês), indicating a certain hierarchy or at least
some sort of order. Having this “seniority of honour” according to the
sacred canons, the Ecumenical Patriarch, as the “head” and “protos” in
the Orthodox Church, must ensure the unity of the Local Churches and
coordinate them. This was evident in the 20th century in the preparation
of the Holy and Great Council of the Orthodox Church and in the
coordination of the Local Churches in the inter-Christian dialogue at
the universal level». http://byztex.blogspot.com/ 2018/09/abp-job-of-telmessos- gets-tad-bellicose.html
[2] 15-9-2018 Μητροπολίτης Ἀδριανουπόλεως : Ἀρνούμενος τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο ἀρνεῖσαι τήν πηγή τῆς ὕπαρξής σου, https://orthodoxia.info/news/ αρνούμενος-το-οικουμενικό- πατριαρχε/
[3] Σχ.
βλ. τήν «εὐχαριστιακή ἐκκλησιολογία», τήν ὁποία κηρύσσει ὁ Περγάμου.
Χαρακτηρίζεται ἡ «εὐχαριστιακή ἐκκλησιολογία» ὡς ὁ Δούρειος ἵππος, μέσω
τοῦ ὁποίου θά ἑνωθεῖ τό μεγαλύτερο τμῆμα τῶν μελῶν τῆς Ὀρθοδόξου
Ἐκκλησίας μέ τό Βατικανό. (Ἡ αἵρεση τῆς εὐχαριστιακῆς ἐκκλησιολογίας
συνδέεται μέ τό Πρωτεῖο τοῦ Πάπα). Ὁ Σεβ. Περγάμου ἀναπτύσσει τήν θεωρία
τῆς ἱερότητος τοῦ πρωτείου τοῦ Πάπα, τό ὁποῖο ἡ ἐκκοσμικευμένη
Ὀρθοδοξία δέν ἠδύνατο νά κατανοήσει. Ὁ ἴδιος ὁ Περγάμου ἔχει πεῖ :
«Κοσμικοί παράγοντες, οἱ ὁποῖοι κυριαρχοῦσαν τότε στήν ἐκκοσμικευμένη
Ὀρθοδοξία δέν τῆς ἐπέτρεψαν νά δεῖ τήν Ἱερότητα τοῦ πρωτείου» καί «Ἡ
Ἐκκλησία ἔχει ἀνάγκη τό παπικό πρωτεῖο». Σχ. βλ. «Βαρύταται κατηγορίαι
ἐπί αἱρέσει ἐναντίον τοῦ φιλοπαπικοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Περγάμου»,
Ὀρθόδοξος Τύπος (13-4-2012) 1,7 καί Bose Ἰταλίας, Ὀρθόδοξος Τύπος
(16-7-1999) καί Ὀρθόδοξος Χριστιανικός Ἀγωνιστικός Σύλλογος «ΑΓΙΟΣ
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΣΤΟΥΔΙΤΗΣ» καί Φιλορθόδοξος Ἕνωσις «ΚΟΣΜΑΣ ΦΛΑΜΙΑΤΟΣ», «Οἱ
βασικές κακοδοξίες τοῦ αἱρετικοῦ ἐπισκόπου κ. Ζηζιούλα», Κοσμᾶς
Φλαμιάτος 10 (Σεπτέμβριος-Ὀκτώβριος 2011) 15).
[4] Σχ.βλ. ἡμέτερον κείμενο «Ἐλπιδοφόρεια οἰκουμενιστικά φληναφήματα», 12-6-2018, https://www.katanixis.gr/2018/ 06/blog-post_96.html
[5] Σχ.βλ.
ἡμέτερον κείμενο «Μιά ὀρθόδοξη κριτική ματιά στήν παρουσίαση τῆς
μελέτης τοῦ Μ. Ἀρχιδιακόνου Μαξίμου γιά τό πρωτεῖο ἀπό τόν παν. ἀρχιμ.
Παντελήμονα Μανουσάκη», 6-5-2014, http://aktines.blogspot.com/ 2014/05/blog-post_6004.html
[7] Ματθ. 21, 42, 44 καί Μάρκ. 12, 10 καί Λουκ. 20, 17 καί Α΄ Πέτρ. 2, 7.
[8] Πράξ. 4, 11.
[9] Α΄ Πέτρ. 2, 3-4, 6.
[10] Ρωμ. 9, 33.
[11] Ἐφ. 2, 20.
[12] Ἐφ. 1, 22-23.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου