Διαβάσαμε με
ικανοποίηση το παρακάτω άρθρο του γνωστού και πολύ καλά ενημερωμένου
Κυπρίου δημοσιογράφου Κώστα Βενιζέλου. Η ικανοποίηση δεν προέρχεται
φυσικά από τα όσα, εξόχως ανησυχητικά, γράφει. Αλλά γιατί εδώ και
δεκαπέντε μήνες, από τον Δεκέμβριο του 2016, νοιώσαμε μεγάλη μοναξιά
εξηγώντας γιατί και οι δύο Διασκέψεις στην Ελβετία για την Κύπρο δεν
είναι παρά μια πραξικοπηματική επιχείρηση να διαλυθεί το κυπριακό
κράτος, να γίνει η Κύπρος αποικία, όχι τουρκική αλλά δυτικο-ισραηλινή
αποικία, χωρίς καν να ρωτηθούν οι κάτοικοί της. ‘Ολη η μηχανή στήθηκε
ακριβώς για τον λόγο αυτό να παρακαμφθεί η υποχρέωση δημοψηφίσματος, ή,
να καταστεί άνευ αντικειμένου δια των ρυθμίσεων που θα είχαν
προσυμφωνηθεί.
(Δεν το γνωρίζουμε, αλλά
δεν αποκλείεται ίσως από αυτές τις μεθοδεύσεις να εμπνεύστηκε ο κ.
Κοτζιάς και τις παράξενες ιδέες του περί διεθνούς συμφώνου για τα
Σκόπια. Μόνο που δεν νομίζουμε ότι η πΓΔΜ και οι Σλαβομακεδόνες
διακρίνονται για τον βαθμό αναξιοπρέπειας που απαντάται παρ’ ημίν).
‘Ενα πραξικόπημα
στο οποία συμμετείχαν ενεργά οι κυβερνήσεις Κύπρου και Ελλάδας, αλλά και
υποστήριζε πολύ μεγαλύτερο τμήμα του πολιτικού κόσμου. Και το οποίο
απέτυχε, προς ώρας, λόγω του ότι ο Ερντογάν διεκδικεί πολύ περισσότερα
δσικαιώματα επί της νέας “Κύπρου χωρίς ‘Ελληνες” που θα δημιουργηθεί,
από όσα είναι διατεθειμένοι να του δώσουν οι άλλοι νταβατζήδες, με
αποτέλεσμα ο καυγάς να εμποδίζει την τυπική κατάλυση της κρατικής
κυριαρχίας της Κυπριακής Δημοκρατίας, όπως έγινε ήδη με την Ελληνική,
δια των Μνημονίων και των Δανειακών, αν και όχι στην έκταση που
προβλέπουν τα συζητούμενα σχέδια για το κυπριακό.
Τα σχετικά
επιχειρήματα τα αναπτύξαμε και σε ένα βιβλίο μας που εκδόθηκε πέρυσι, “Η
Κύπρος σε Παγίδα” (εκδ. Ινφογνώμων), και που μας έκανε την τιμή να
προλογίσει ο Μίκης Θεοδωράκης και ο Θέμος Στοφορόπουλος.
Αν κρίνουμε από την
τελευταία συνέντευξη Αναστασιάδη στην ΕΡΤ, ελπίζουμε ότι κάποια επιρροή
άσκησαν αυτές οι ιδέες, αλλά βέβαια είμαστε πολύ μακριά από το να
έχουμε ανακτήσει τη στοιχειώδη εθνική αξιοπρέπεια και τον αυτοσεβασμό
των κρατών μας. Να επισημάνουμε επίσης στο σημείο αυτό, ότι δεν
πιστεύουμε ότι οι ‘Ελληνες της Κύπρου μπορούν να επιβιώσουν μακροχρόνια,
ως μία ομάδα ανθρώπων που τους συνέχει το “όνειρο” να γίνουν
πετρελαιοπαραγωγοί, παρά η εθνική τους ταυτότητα. Η προσωπική μας
εκτίμηση, μακάρι να πέφτουμε έξω, είναι ότι τα πετρέλαια και οι
“σύμμαχοι” που πήγε και βρήκε η Λευκωσία για να τα βγάλει, έχουν πολύ
περισσότερες πιθανότητες να καταστρέψουν την Κύπρο, απότι να κάνουν
πολούσιους τους Κυπρίους.
Αυτά που έγιναν
στην Ελλάδα με τα Μνημόνια και τις Δανειακές, στην Κύπρο με τα σχέδια
Ανάν και τις παραλλαγές του είναι πρωτοφανή στη σύγχρονη ιστορία, η
αυτοκτονία δηλαδή δύο κρατών με τη συνενοχή των πολιτικών, κρατικών και
οικονομικών ελίτ τους. Δεν ξέρουμε τι θα μπορέσει να γίνει με την
Ελλάδα, τουλάχιστον όμως ας μην διαλυθεί η Κυπριακή Δημοκρατία,
αποτέλεσμα της Επανάστασης του 1955-59.
Στην Κύπρο υπάρχει
ακόμα καιρός, όσο δύσκολο κι αν είναι, να επιστρέψει τάχιστα η Λευκωσία,
με την υποστήριξη της Αθήνας (που δεν θα επιβιώσει μιας καταστροφής
στην Κύπρο) στο στέρεο έδαφος της υπεράσπισης των θεμελίων, του πυρήνα
της εθνικής ανεξαρτησίας και κρατικής κυριαρχίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου