Κυριακή 10 Δεκεμβρίου 2017


Είπε Γέρων: Μην έχουμε εγκεφαλική μετάνοια άλλα έμπρακτη. 
Νά! Κοιτάξτε σήμερα πόσες γνώσεις περί πνευματικής ζωής αποκτήσαμε μέσα από τήν αύξηση των θρησκευτικών βιβλίων και ιδιαιτέρως από τις πολυπληθείς χριστιανικές ιστοσελίδες του διαδικτύου. 

Ολημερίς και όλονυκτί μπροστά σε μία οθόνη καθόμαστε. 

Πιο πολύ μάς βλέπει ό υπολογιστής παρά το εικονοστάσι. 

 Όλοι ενημερωμένοι πλέον γνωρίζουμε γιά τους σύγχρονους Γέροντες και τις προφητείες τους μικροί και μεγάλοι, δίκαιοι και αμαρτωλοί, ώμος παρά ταύτα οι εκκλησίες είναι ακόμη άδειες και ή αμαρτία, αμαρτία. Λοιπόν, τί καταφέραμε;

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Είπε ο Άγιος Πέτρος σε μια ψυχή που πήγε και γύρισε:
«Η χειρότερη σου αμαρτία είναι που δεν πήγαινες στην εκκλησία, δεν εξομολογούσουν και δεν κοινωνούσες, δηλαδή περιφρονούσες τον Θεό».
Και τότε ήρθαν οι δαίμονες και είδε ότι πράγματι υπάρχει παράδεισος και η φρικτή κόλαση...
Ευτυχώς επέστρεψε στη ζωή και στην εκκλησία!

Μαρία Π. είπε...

To θέμα της μετάνοιας είναι τόσο πολύπλοκο, και τόσο διαφορετικό από τον έναν άνθρωπο στον άλλο.Στην ουσία της η μετάνοια (μεταβολή του νου), δεν είναι η μεταμέλεια από κάποιες αμαρτίες (έτσι μπορεί να αρχίζει για κάποιους) αλλά η συνεχής ψυχική και νοητή αποκοπή απ΄τον κόσμο, και η συνεχώς αυξανόμενη εσωτερική ελευθερία απ΄όλα. Με αυτή την έννοια διαρκή μετάνοια είχαν όλοι οι Άγιοι ακόμα και όσοι υπήρξαν ενάρετοι, χωρίς αμαρτωλό παρελθόν. Μετάνοια είναι η ανάπλαση και η δημιουργία "καινής κτίσης" μέσω της διαδικασίας της συνεχούς "αναμόχλευσης" (όπως το όργωμα του χώματος) που γίνεται όπως μας λένε οι Άγιοι με την διαρκή νοητή "άνοδο" (κατάσταση ελπίδας και χαράς λόγω της παρηγορίας του Αγίου Πνεύματος όταν η καρδιά μας είναι "συντετριμμένη και τεταπεινωμένη") και "κάθοδο" (εξαιτίας όσων διαρκώς μας προσβάλλουν όπως οι πειρασμοί οι θλίψεις κ.α. για να ταπεινωθούμε).Και με αυτές τις συνεχείς εναλλαγές καταστάσεων γίνεται η ανάπλαση, προχωράμε και ανεβαίνουμε πνευματικά, χτίζεται η αιώνια σύνδεση με τον Θεό μέσω της διαρκούς ευεργεσίας, ενίσχυσης και φωτισμού, και της δικής μας επίγνωσης, ευγνωμοσύνης και αγάπης. Αυτός είναι ο δρόμος που περπάτησαν όλοι οι Άγιοι όπως μας λέει ο Άγιος Ισαάκ. Ακόμα και αν μας φαίνεται "περίεργος" γιατί δεν έχει κάποια "σταθερότητα", κάποια μόνιμη κατάσταση "πνευματικής δύναμης". Και μπορεί να είμαστε πάντα σε κατάσταση ανασφάλειας. Αλίμονο όμως στους πνευματικά "βολεμένους". Συνήθως η "σταθερότητα" (έτσι φαίνεται) υπάρχει σε τυπικές νομικίστικες φαρισαϊκές καταστάσεις με άγνωστες αυτές τις διεργασίες της πραγματικής μετάνοιας-μεταβολής.
Το διαδίκτυο μπορεί να αυξήσει τις γνώσεις μας και να μας βοηθήσει ουσιαστικά όταν γίνεται σωστή χρήση. Απ΄την άλλη όμως μπορεί να γίνει ένας ακόμα εθισμός. Ένα ακόμα γήινο "βαρίδι" που μας κρατάει κάτω. Και ακόμα χειρότερα ένα θρησκευτικό υποκατάστατο (αυτός είναι ένας μεγάλος κίνδυνος).Ειδικά όταν ασχολούμαστε μόνο με μια "καφενειακού" τύπου αντιμετώπιση κάποιων πραγμάτων.Και η πνευματική μας κατάσταση να χειροτερεύει. Και τελικά είτε να γινόμαστε εμπαθείς, είτε διαταραγμένοι και ολιγόπιστοι όταν όσα διαβάζουμε μας προκαλούν φόβο και ταραχή (με την κακή έννοια) και μας απελπίζουν.
Όποιος θέλει ας διαβάσει τα τελευταία κεφάλαια απ΄τον Αόρατο Πόλεμο για την καρδιακή ειρήνη και δύναμη, που είναι ο πρώτος στόχος για να νικηθεί ο διάβολος, όλο το κλειδί για να μπορέσει ο άνθρωπος να μην καταποντιστεί και να καταπολεμήσει τα πάντα. Και ακόμα να πολεμήσει σωστά και στα θέματα της πίστης, και να μην πλανηθεί.
Ο άνθρωπος έχει την τάση να φτιάχνει "είδωλα" στην καθημερινότητά του (με χειρότερο τον ίδιο τον εαυτό του) τα οποία λατρεύει, (και κολλάει σε διάφορες καταστάσεις). Τότε τον αρπάζουν (νοητά) οι δαίμονες και του προκαλούν τρομερούς πειρασμούς ακόμα και μεγάλη θλίψη (μπορεί μάλιστα να νομίζει ότι η αιτία που δεν είναι καλά, είναι κάποιες εξωτερικές καταστάσεις της ζωής του, ενώ το προβλημά του έχει καθαρά πνευματική ρίζα). Αν δεν τα γκρεμίσει μέσα στην καρδιά του, δεν πρόκειται ποτέ να ελευθερωθεί και να φτάσει στην "παραδεισένια κατάσταση" της "κατάπαυσης" που υπόσχεται ο Χριστός και της ένωσης μαζί Του.Και αυτό μας το λέει ο Άγιος Νικόδημος πως γίνεται. [Ο Θεός μας λέει ότι είναι "Εις Κύριος" και να μην έχουμε άλλους "κυρίους" εκτός απ΄Αυτόν. Οτιδήποτε όμως (αφήνουμε να) μας "κυριεύει" το μυαλό και την καρδιά, γίνεται "κύριος" επάνω μας και εμείς μετατρεπόμαστε σε δούλους.]
www.pigizois.net/arxeia/o%20aoratos%20polemos.pdf (διαβάστε τα τελευταία κεφάλαια από το ΙΔ και μετά).

Μαρία Π. είπε...

Η Θεία Λειτουργία είναι το "μόνιμο θαύμα", η ίδια η Βασιλεία του Θεού πάνω στη γη ως προς την πνευματική ουσία της, όταν βιώνουμε την Θεία Χάρη. Είναι πηγή μεγάλης δύναμης πάνω σε όλα τα πάθη, και όλες τις καταστάσεις, ειδικά όταν υπάρχει και η Θεία Κοινωνία. Έτσι είναι και η προσευχή, και η μελέτη των ιερών κειμένων όταν εμβαθύνουμε στα κρυμμένα νοήματα της κάθε λέξης, και βιώσουμε το μεγαλείο και τη σοφία του Θεού.Και τι έχει κάνει για τον άνθρωπο. Όποιος τα γευτεί αυτά δεν μπορεί μετά να "συγκινηθεί" από κατώτερα πράγματα. Αυτό είναι το μυστικό των Αγίων, και όχι το "πρέπει" και η καθηκοντολογία. Δεν το θέλει αυτό ο Θεός.