Πράγματα απλά...Βρε συ.
Δοκίμασε, λίγο να μαλακώσεις. Λίγο να είσαι πιο ευγενικός. Λίγο πιο χαρούμενος. Πιο χαμογελαστός. Αυτό θέλουν οι γύρω σου από σένα. Αυτό θέλουν οι άνθρωποί σου. Να σε δούνε λίγο πιο ήρεμο, πιο χαλαρό, να σε χαρούνε.
Ούτε τα λεφτά σου θέλουν, ούτε τα δώρα σου, ούτε τις εξυπηρετήσεις σου, ούτε τα πάντα ταιριαγμένα. Εσένα θέλουν. Να είσαι καλά εσύ και να είναι καλά και αυτοί μαζί σου.
Τι μου γυρνάς κατσούφης όλη την ώρα; Γιατί είσαι μέσα στα μούτρα; Μουντρούχος, σκοτεινός, προβληματισμένος…Γιατί;
Χαμογέλασε λίγο. Δώσε λίγο από το χρόνο σου σε αυτούς που σε αγαπάνε. Πες τους μια καλή κουβέντα, ένα γλυκό λόγο, κάτι τις μικρό. Αυτό θέλουν...
Είναι τόσο δύσκολο;
Δεν τελειώνουν οι δουλειές βρε συ. Ούτε οι υποχρεώσεις. Τι νομίζεις; Ο πρώτος είσαι ή ο τελευταίος που δεν προλαβαίνει να πάρει ούτε ανάσα;
Χαλάρωσε λίγο. Λίγο. Πάρτο αλλιώς. Δεν μπορείς να φανταστείς πόση χαρά θα δώσεις. Και μην νομίζεις. Αν το καταφέρεις, θα το χαρείς και εσύ...
27 σχόλια:
Πολλές φορές όταν γελάμε, μέσα μας κλαίμε.. Και όταν φαινόμαστε "κλεισμένοι", μέσα μας γίνονται διεργασίες και πράγματα δυνατά και απαραίτητα.. (η "συγκλονιστική" κατανόηση)..Και τότε "είμαστε (πραγματικά) καλά".. Δεν μπορούμε να κρίνουμε εξωτερικά τα πράγματα.[Διαβάστε το βιβλίο "Περί προσευχής" του Γ.Σωφρονίου].
Παρόλα αυτά ναι, έχεις δίκιο Τρελογιάννη.. Θέλουμε οι άνθρωποι που αγαπάμε να μας το δείχνουν, και δεν μας αρέσει η "εσωστρέφειά" τους.Την αγάπη μας λοιπόν ας την δείχνουμε γιατί τίποτα δεν είναι δεδομένο σ΄αυτό τον κόσμο.. ακόμα και όταν έχουμε ανάγκη την απομόνωση..
Γέλασα και δέν γελάσατε μαζί μου πένθησα καί δέν κλαύσατε μαζί μου Αδικος κόπος τρελλέ μου Μή προσπαθείς νά βρείς τον λόγο της κακίας Η κακία δέν έχει λογική Δυστυχώς η εκκλησία παράγει ή αγίους ή τέτοια αποβράσματα , θύματα (;) της παθογένειάς της
11.15 Η ανάρτηση περιγράφει τον συνηθισμένο (δυστυχώς) τύπο ανθρώπου της εποχής μας που τρέχει και δε φτάνει να τα προλάβει όλα και τελικά δεν έχει και δεν μπορεί να δώσει χαρά σε όσους αγαπάει, αφού δίνει προτεραιότητα μόνο στα υλικά πράγματα.
Δε νομίζω ότι κολλάει κάπου η κακία.Ίσα ίσα που πολλοί "χάνουν τη ζωή τους" δηλ. δεν μπορούν να ησυχάσουν για να τα έχουν όλα τέλεια.. νομίζοντας ότι έτσι θα ικανοποιήσουν τις ανάγκες και απαιτήσεις των άλλων. Ιδιαίτερα όπως είναι σήμερα τα πράγματα που η πίεση (από παντού) έχει αυξηθεί πάρα πολύ. Φυσικά καταλήγουν να είναι "προβληματικοί".. δεν είναι φυσιολογικοί άνθρωποι με την έννοια της χαράς και της απλής κοινωνικότητας..
[Δυστυχώς (το ξέρω και από ανθρώπους στο περιβάλλον μου) έτσι όπως καταντήσαμε, πολλοί δεν μπορούν "να βγάλουν την ημέρα" αν δεν πάρουν αντικαταθλιπτικά.]
Από την άλλη το πρώτο σχόλιο πιάνει και μια άλλη περίπτωση ανθρώπων που εμείς θεωρούμε ότι "δεν μας δίνουν το χρόνο τους", ή ότι είναι "καταθλιπτικοί" ενώ μπορεί να έχουν ανάγκη από την απομόνωση είτε γιατί ακριβώς τρέχουν (αναγκαστικά) όλη μέρα, είτε γιατί είναι σε κατάσταση "ψαξίματος" ή "αλλαγών", και τόσα άλλα. Αν δεις π.χ. τα λόγια της μητέρας της Ν.Λιονάκη, ήταν ακριβώς αυτά.. ότι η κόρη της από κοινωνική και εξωστρεφής, "κλείστηκε" και έγινε αντικοινωνική και "καταθλιπτική".
Δεν μπορούσε καν να υποψιαστεί τι διεργασίες γινόταν μέσα της.
Τα πράγματα λοιπόν είναι πολύπλοκα. Φυσικά αν ζεις συνέχεια με κάποιον κάποια στιγμή καταλαβαίνεις. Αλλά από μια απλή γνωριμία ή βλέποντας π.χ. έναν άνθρωπο "κλεισμένο στον εαυτό του" δεν μπορείς να κρίνεις την ψυχή του.
Υπάρχει και παρα-υπάρχει η κακία, ο ίδιος ο Κύριος μίλησε για τον Τελώνη και τον Φαρισαίο, όπως και για τον πρεσβύτερο υιό στην παραβολή του ασώτου. Η εκκλησία με τη σημερινή της έννοια όντως παράγει και τους δύο τύπους ανθρώπων. Απλά δε νομίζω ότι έχει σχέση με τη συγκεκριμένη ανάρτηση.
Κι εμείς δουλειές είχαμε και τις αφήσαμε στη μέση.
http://trelogiannis.blogspot.gr/2017/10/doyleies-sti-mesi.html
11:15 εχεις μια ταση να καταληγεις σε βεβιασμενα συμπερασματα..ο αγχωτικος τυπος δεν ειναι απαραιτητα αποβρασμα.
Ζητώ συγγνώμην που μέ τό σχόλιό μου δημιούργησα μία παρανόηση Τό απηύθυνα αποκλειστικά στον τρελλογιάννη , ο μόνος που θα μπορούσε ίσως νά καταλάβει τί εννοώ μέ δεδομένη την πιθανή αιτία που εικάζω οτι του έδωσε την αφορμή για να γράψει την "νουθεσία" Κατα τάλλα θεωρώ την ησυχία καί εσωστρέφεια ως τό απαραίτητο κλίμα της πνευματικής προκοπής Εχουν γραφτεί πάμπολλα θεολογικά κεφάλαια πάνω στό θέμα Τό μαρτυρεί ο προσωπικός αγώνας τού χριστιανόυ , όπως καί η μαρτυρία των δύο τελευταίων περιπτώσεων των ηθοποιών , της Γεωργίας Αποστόλου καί της Λιονάκη Ας μήν ανησυχούμε δέν θα πάθει κανείς κατάθλιψη απο ένα συμμάζεμα στον εαυτό μας όταν βέβαια αυτό αποτελεί μία εσωτερική ανάγκη Η χαρά έρχεται ως πνευματικός καρπός καί είναι αυτή που ουδείς αίρει αφ' ημών Ου καθώς ο κόσμος δίδωσι , εγώ δίδωμι υμίν .....Συνιστώ γιά πνευματική ωφέλεια την ομιλία του π. Αθανασίου Μυτηλιναίου : "πώς ο Θεός διαχωρίζει την εκκλησία του απο τον κόσμο " Αυτά τά λέμε όχι για νά αρχίσει κανείς νά βιάζει τον εαυτόν του σέ μία προσπάθεια απομόνωσης , κάτι που θά μπορούσε πραγματικά νά φέρει αρνητικά αποτελέσματα , αλλά όταν τό νοιώθουμε ως εσωτερική ανάγκη νά ξέρουμε οτι είναι κάτι που απο την ορθόδοξη πνευματικότητα επαινείται , ίσως είναι και από τον Θεό χάρισμα για νά μας συνδράμει στόν πνευματικό αγώνα καί θα πρέπει στό έπακρο νά τό εκμεταλλευτούμε , γιατί πού ξέρουμε μπορεί νά μήν διαρκέσει γιά πάντα Κατά τάλλα συμφωνώ μέ τον τρελογιάννη οτι ο χριστιανός παράλληλα μπορεί νά είναι κοινωνικός και μέ κοινωνική αντίληψη Η Παναγία πήγε στον εν Κανά γάμο καί μάλιστα διευθέτησε τό θέμα του οίνου Δέν είναι καλό νά έχει μούτρα νά μήν είναι ταπεινός και ευπροσήγορος Επίσης κανένα πρόβλημα μιας χαλάρωσης μέ την χρήση των άδολων χαρών του κόσμου τούτου Ο π.Πορφύριος από ό,τι ξέρουμε τις συνιστούσε Η εσωτερική επάρκεια μας θωρακίζει απέναντι στίς επιθέσεις της κακίας που πιθανόν νά δεχτούμε καί μας καθιστά σκληρά καρύδια απέναντί τους Οι χλευασμοί , οι ονειδισμοί , οι συκοφαντίες , τά μπούλιγκ, οι περιθωριοποιήσεις , οι εμπτυσμοί δέν μετράνε πλέον Ποιός γονιος μπορεί νά εμπνεύσει αυτή την εσωτερική επάρκεια στό παιδί του; Θα τό κάνει ευτυχισμένο !
Και εγώ ζητώ συγγνώμην που δεν αντελήφθην πως επρόκειτο περί σχολίου με χαρακτήραν προσωπικόν και το οποίον προοριζόταν αποκλειστικά και μόνον διά τον σαλόν Ιωάννην.
"..ο μόνος που θα μπορούσε ίσως νά καταλάβει τί εννοώ μέ δεδομένη την πιθανή αιτία που εικάζω οτι του έδωσε την αφορμή για να γράψει την "νουθεσία".."
Το κείμενο μιλούσε για "αγχωτικούς", και "προβληματισμένους" ανθρώπους (όπως ακριβώς γράφει). Πως κολλάνε οι λέξεις "κακία" και "αποβράσματα";
Όποια και αν εικάζεις ότι ήταν η αιτία που γράφτηκε η (θεωρούμενη)"νουθεσία", δεν καταλαβαίνω γιατί χαρακτηρίζεις τον "αγχωτικό" ή έστω τον "κατσουφιασμένο", ως "κακό άνθρωπο" και ακόμα χειρότερα ως "απόβρασμα".. Αυτές είναι βαριές κουβέντες.. Ελπίζω να μην είναι υπονοούμενο για κανέναν..Ας προσέχουμε λίγο τι λέμε.. Με αγάπη στο λέω. Και ειλικρινά. Το ίντερνετ και γενικότερα ο γραπτός λόγος είναι πολύ εύκολα παρεξηγήσιμο. Γιατί ακριβώς δεν ακούς τη φωνή του συνανθρώπου σου, ούτε βλέπεις το πρόσωπό του, την έκφραση του και τα μάτια του, για να καταλάβεις (όσο μπορείς την ψυχή του). Μια κούραση, μια θλίψη, ένα προσωπικό πρόβλημα, μια έλλειψη χρόνου, μια απουσία, οτιδήποτε μπορεί να προκαλέσει κάποια αλλαγή, αυτομάτως μπορεί να παρεξηγηθεί.. Να γίνει η αιτία να φανταζόμαστε διάφορα πράγματα..Ας έχουμε λοιπόν απλότητα και αγαθή προαίρεση απέναντι στους άλλους..
Συγγνώμη αν κάτι απ΄αυτά που γράφω είναι λάθος. Δεν θέλω να προσβάλω κανένα, ούτε να ενοχλώ. Έγραψα μόνο αυτό που σκέφτομαι για να μην υπάρχουν μεταξύ μας σκοτεινά σημεία.Ο Θεός να μας φωτίζει και να μας δίνει ειρήνη.
Πολλές φορές οι "χριστιανοί " όχι μόνο έχουν μούτρα , αλλά κατά μία κοσμική αντίληψη "πουλάνε " μούτρα !
Κούκλα , κάνεις κάποιο λάθος Τό κείμενο μιλά καί γιά μία προσπάθεια αποδοχής Ο τρελογιάννης το λέει μέ την καλή έννοια Αυτή όμως η προσπάθεια μπορεί νά πάρει μία κακή έως και δραματική διάσταση Μπορεί νά γίνει μιά ελαφράς μορφής ανθρωπαρέσκεια έως νά κακαρίζεις στό κοτέτσι κάποιου κόκορα ή ακόμα δραματικότερα νά πάρει την μορφή του μπούλινγκ ή τό ακόμα χειρότερο νά ματαιώνει την σωτηρία μέσω της ανθρωπαρέσκειας καί του κοσμικού φρονήματος Ελα τώρα, είναι γνωστά πράγματα για τό τί συμβαίνει στον κοινωνικό χώρο μα δυστυχώς λαμβάνουν χώρα μέ πιό ασφυκτικό τρόπο στον εκκήσιαστικό χώρο , έτσι ώστε νά καταδυναστεύουν τον άνθρωπο , τό φρόνημά του , την ελευθερία του , την κιονωνική του συμπεριφορά, την θρησκευτικότητά του Καί άν ακόμα δείξει κανείς τις καλύτερες των προθέσεων όπως περιγράφει ο τρελογιάννης μέ εκδηλώσεις φιλίας τότε ο κακοήθης αποδέκτης πάλι κάτι τό απροσδιόριστο θα του φταίει καί αυτό βεβαίως θά βρίσκεται μέσα του καί στην διαστροφή του , την οποία διεμόρφωσε μία ελλιπής θρησκευτικότητα Ας μήν θεωρούμε τά διάφορα "θρησκευτικά" περιβάλλοντα τόσο αθώα και μακράν της διαστροφής Αυτή ακριβώς η παθογένεια πνευματικών κύκλων , εκκλησιαστικών χώρων , επισκοπικών αυλών γεννά τά " αποβράσματα " για τά οποία μίλησα καί δέν έχει σχέση αυτό που είπα μέ τον φιλοήσυχο άνθρωπο που κάνει τον πνευματικό ή τον βιοτικό του αγώνα μέ τρόπο άδολο καί ευθύ απέναντι στον Θεό και τον συνάνθρωπο
2.20 Τα θεωρούμενα "μούτρα" (η σιωπή και το "ύψωμα τειχών"), μερικές φορές μπορεί να είναι ο μόνος τρόπος να αντιδράσεις στις επιθέσεις και τις προσβολές, μια απεγνωσμένη προσπάθεια να αποφύγεις να τσακωθείς, δείχνοντας παράλληλα στον άλλο τι κακό σου κάνει..
Τώρα αν κάποιος κάνει ότι θέλει, επιτίθεται, προσβάλλει, συκοφαντεί κτλ.., και μετά θεωρεί ότι όποιος του "κρατήσει μούτρα" (γιατί δεν ξέρει τι άλλο να κάνει, ώστε παράλληλα να μην τσακωθεί μαζί του, αλλά μόνο να τον κάνει να καταλάβει, μήπως τον διορθώσει), δεν είναι πραγματικός χριστιανός αλλά "χριστιανός" σε εισαγωγικά, γιατί "έτσι χωρίς λόγο", του ήρθε να "πουλήσει" μούτρα (λες και είναι κανένας μαζοχιστής ή σαδιστής που θέλει να βασανίζεται και να βασανίζει και τους άλλους αντί να περνάνε όλοι ωραία και να είναι καλά μεταξύ τους), τότε μάλλον πρέπει να κάνει την αυτοκριτική του.
Το ποιος είναι χριστιανός ή "χριστιανός", το κρίνει ο Θεός.Και το κρίνει με βάση την καρδιά, και τι έχει μέσα, και όχι με τα θεωρούμενα "μούτρα".. (Τι θα ήταν δηλαδή καλύτερο; Ν΄αρχίσει και ο άλλος τις επιθέσεις ή να σιωπήσει και να απομονωθεί για να καταλάβει και ο άλλος τι κάνει, χωρίς όμως να τσακωθούν;) Εμείς τώρα φτάσαμε στο σημείο να υποκαθιστούμε ακόμα και Αυτόν.. Τέλος πάντων.. Καλή φώτιση να έχουμε όλοι μας.
6.39 Eιλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω τι ακριβώς εννοείς με αυτά τα μπερδεμένα που γράφεις.
Δεν είπα τίποτα κακό για το κείμενο του Τρελογιάννη (ίσα ίσα που συμφώνησα στο πρώτο σχόλιο και έδωσα και μια άλλη διάσταση).
Είπα για τις λέξεις "κακία" και αποβράσματα" του δεύτερου σχολίου, που τις θεωρώ κακεντρεχείς και άτοπες. Τα υπόλοιπα όπως το "κακάρισμα στο κοτέτσι κάποιου κόκορα" τα έχω ξανακούσει και άλλες φορές από σένα (με το όνομα μάλιστα του "κόκορα", ζητώντας μου επανειλημμένα να "απολογούμαι" για όσα δεν σου άρεσαν μέσα στο "κοτέτσι" του, όπως έλεγες το ιστολόγιό του).Με λίγα λόγια σε μένα κατέληγαν οι δικές σου διαμάχες με άλλα πρόσωπα. Έχω ακούσει πολλά ωραία και κολακευτικά όπως "κότα", "ζώον θεούμενον" κ.α. Τώρα άκουσα και το "απόβρασμα".. Επίσης άκουσα και το "μπούλινγκ" (!!!).. Και δεν το πιστεύω!..[Ποιος έκανε μπούλινγκ σε ποιόν;;! Είναι απίστευτο πως αντιστρέφονται τα πράγματα..!]..
Έχουμε όμως (υποτίθεται) συμφιλιωθεί.. Υπάρχει μια "συγγνώμη" σου, γι΄αυτή την συμπεριφορά, στην οποία ανταποκρίθηκα, ζητώντας και εγώ (προληπτικά). Γιατί λοιπόν αρχίζεις τη συγκεκριμένη στιγμή, να λες για "κακαρίσματα στο κοτέτσι κάποιου κόκορα" για "ανθρωπαρέσκεια" και όλα τα υπόλοιπα;;
Όλοι έχουν δικαίωμα λόγου εκτός από μένα;; Αν μιλήσω, "κακαρίζω";; Τότε να σταματήσω. Αλλά ξέχασα.. αν σταματήσω θα μου πεις ότι "πουλάω μούτρα".. Ότι είμαι "κακός άνθρωπος".. Αποφάσισε λοιπόν τι θέλεις απ΄τον άλλο. Έχω κάνει πολλές προσπάθειες φιλίας κάνοντας και τη χαζή ή ότι δεν καταλαβαίνω.. και για χάρη του Τρελογιάννη που έχει πονετική καρδιά και λυπάται όταν κάποιος δεν είναι καλά. Αλλά μάλλον συμβαίνει ακριβώς αυτό που είπες:"... ο κακοήθης αποδέκτης πάλι κάτι τό απροσδιόριστο θα του φταίει καί αυτό βεβαίως θά βρίσκεται μέσα του καί στην διαστροφή του , την οποία διεμόρφωσε μία ελλιπής θρησκευτικότητα..".
Δεν μπορώ να εξηγήσω αλλιώς την επαναφορά σου στα ίδια..
Τέλος πάντων.. Έχω παρακαλέσει πολλές φορές να μην ασχολούμαστε με τους άλλους, και έχω κουραστεί (και στενοχωρηθεί).. Καθένας έχει τα προβλήματά του. Μπαίνει εδώ να μιλήσει με (υποτίθεται) πνευματικούς αδερφούς που δεν έχει στο περιβάλλον του. Δεν έρχεται ούτε για να "κακαρίσει" ούτε για "ανθρωπαρέσκεια" ούτε για όλα τα υπόλοιπα που γράφεις.. Αυτά υπάρχουν και στον κόσμο. Αυτό που δεν υπάρχει είναι η πνευματική επικοινωνία.. Πρόσεξε λοιπόν πως βλέπεις τα πράγματα και τους συνανθρώπους σου. Ας τελειώσει όμως εδώ το θέμα. Δεν έχω τίποτα μαζί σου.Μάρτυς μου ο Θεός, ΣΕ ΑΓΑΠΩ, γιατί έχουμε κοινή πίστη, που δεν υπάρχει στο περιβάλλον μου, αλλα σε παρακαλώ σταμάτα να συμπεριφέρεσαι με αυτό τον τρόπο.Εδώ θα είμαστε και θα τα λέμε. Δεν πρέπει να μας νικήσει ο πονηρός.Να είσαι καλά.
Mαρία , σου το λέω μέ κάθε ειλικρίνεια, τίποτα μά τίποτα από αυτά που είπα δέν έχουν σχέση μέ εσένα Σέ εσένα μόνο. επειδή είδα οτι παρανόησες από την αρχή κάποια πράγματα, είπα κανά δυό σκέψεις μου πάνω στο θέμα της εσωστρέφειας ,της ησυχίας , της απομόνωσης από πνευματικής πλευράς ,τίποτα περισσότερο Νά είσαι καλά
Φίλη, 6:39,
θα μπορούσα να σε είχα προσφωνήσει "κουκλίτσα". Ή "ομορφούλα". Ή "μανδάμ". Ή "κυρά μου".
Πρόσφατα, κάποια κοπελιά του χώρου, σχολίασε, με κάποια άλλη αφορμή, πως η σελίδα εδώ, δεν είναι λάιτ, δηλαδή ιστοχώρος της επιφάνειας, αλλά εννοούσε, προφανώς, πως είναι χώρος ουσίας. Ένας χώρος επικοινωνιακός, όπου ο καθένας εκφράζει-αυτό ακριβώς που είπε η maria.p.- την ανάγκη του να ανταλλάξει γνώμες, να προβληματιστεί, να εκφράσει απόψεις, να μοιραστεί σκέψεις, συναισθήματα, βιώματα, με μια παρέα ανθρώπων με τους οποίους αυτά που τους ενώνουν είναι ίσως περισσότερα από αυτά που τους χωρίζουν. Γι' αυτό θα σε πω φίλη. Μπορεί βέβαια να' σαι κούκλα, δεν αμφιβάλλω γι' αυτό, αλλά ξέρεις, μια τέτοια προσφώνηση, κρύβει μέσα της ειρωνεία. Και η ειρωνεία, φέρνει ειρωνεία, όπως η βία, αντιβία, όπως η αγάπη, αγάπη. Όλοι μας κάποιες φορές γινόμαστε καχύποπτοι, πονηροί..αλλά ας μην μας κάνει αυτό απότομους με τους γύρω μας. Ό, τι δώσεις θα πάρεις είπαμε. Λοιπόν, για να μην κατηγορηθώ πως κάνω κήρυγμα, βάζω τελεία.
Τώρα, για σύγκλιση απόψεων, αλλά και για να κλείσει ομαλά το θέμα-ΜΕ ΧΑΜΟΓΕΛΟ-θα έλεγα πως δεν αποκλείεται ο κοινωνικός τύπος "αγχωτικό απόβρασμα" , μόνο που σ' αυτή την περίπτωση, τα νευράκια, το άγχος, τα μούτρα, θα ήταν τα..προτερήματα του τύπου αυτού.
Και εγώ σε αγαπώ. Θα ήθελα να με αγαπάς και συ. Γίνεται;;
5.00 Είτε έτσι είτε αλλιώς δεν πειράζει που ειπώθηκαν κάποια πράγματα.. Καλό είναι να βγουν από μέσα μας να ακουστούν (και να εισακουστούν) για να μη μας εμπαίζει ο διάβολος..
Θέλω απλά να πω ακόμα κάτι τελευταίο σχετικά με το ίντερνετ, επειδή από μόνο του είναι παρεξηγήσιμο ακριβώς γιατί βλέπεις έτσι ξεκομμένο ένα γραπτό λόγο (ξεκομμένο από έκφραση, τόνο φωνής κτλ..)..
Πρέπει να υπάρχει αγαθή προαίρεση (τουλάχιστον απέναντι στους ανθρώπους που υποτίθεται ότι είναι πνευματικοί αδελφοί). Έχουμε όλοι μια ζωή με χίλια προβλήματα. Δεν είναι το κυρίαρχο οι στιγμές που θα καθίσουμε εδώ να ενημερωθούμε και να εκφράσουμε τον προβληματισμό και την αγωνία μας. Είναι ένα απ΄τα πολλά της καθημερινότητάς μας. Πολλοί είναι έτσι κι αλλιώς πολλές ώρες μπροστά σε ένα Η/Υ λόγω της δουλειάς τους. Έτσι λοιπόν πολλά πράγματα όπως η απουσία μας, το να είμαστε καλά ή πεσμένοι κ.α. οφείλονται σε διάφορες αιτίες.
Ακόμα μπορεί να είναι τυχαίο αν γράψουμε επώνυμα ή ανώνυμα ένα σχόλιο..Πολλά σχόλιά μας είναι ανώνυμα για να μη γίνεται κατάχρηση.
Επίσης το σημαντικότερο απ΄όλα είναι ότι καθένας είναι διαφορετικός, ζει σε άλλο περιβάλλον, έχει άλλες εμπειρίες, άλλο τρόπο να βλέπει ορισμένα πράγματα, και υπάρχουν μικρές ή μεγάλες διαφωνίες σε διάφορα θέματα. Είναι λογικό. Δεν πρέπει όμως αυτό να μπερδεύεται με τα υπόλοιπα. Δηλαδή η διαφωνία μου δεν σημαίνει ότι έχω κάτι προσωπικό με τον άλλο.
Από την άλλη όμως δεν μπορώ να λέω σε όλα ΝΑΙ, για να μη νομίζει ο άλλος ότι τον αντιπαθώ. Διάλογος γίνεται, έτσι κι αλλιώς κανείς δεν πιστεύει ότι είναι αλάθητος. Όλοι μαθαίνουμε και όλοι "ζυμωνόμαστε" μεταξύ μας.. "ρούχα μαζί που πλύθηκαν κι έχουνε γίνει ροζ"..
Έχουν υπάρξει υπονοούμενα ότι δεν χωνεύουμε κάποια άτομα ενώ πολύ απλά διαφωνούμε μαζί τους. Εξάλλου είναι λογικό να αντιπαθώ (σε προσωπικό επίπεδο) κάποιον άγνωστο που δεν έχω δει ποτέ μου;; Προφανώς αν πω κάτι για κάποιον είναι για τα λόγια και τις απόψεις του και όχι για τον ίδιο. Έχω αυτό το δικαίωμα. Όταν όμως οι άλλοι το βλέπουν αλλιώς και σε παρεξηγούν τότε δεν έχεις και όρεξη να μιλήσεις.. (και ακόμα αν σε "υποχρεώνουν" με τον τρόπο τους να δεχτείς μια άποψη, για να μην κατηγορηθείς ότι δεν χωνεύεις τον άλλο, ενώ δεν έχει καμιά σχέση η διαφωνία με την αντιπάθεια).
Γενικά αν όλα μπαίνουν στο μικροσκόπιο και παρεξηγούνται, αυτό σε μπλοκάρει γιατί σκέφτεσαι ότι για όλα θα κατηγορηθείς. Πρέπει όμως να νιώθεις ελεύθερος. Εξάλλου το ίντερνετ είναι το μοναδικό μέσο που μπορεί ο άνθρωπος να εκφραστεί ελεύθερα.
Λοιπόν ας χαλαρώσουμε όλοι μας όπως λέει και το κείμενο, και ας προχωρήσουμε έτσι απλά φιλικά και ζεστά.. μην ξεχνάμε ότι έρχεται χειμώνας (πραγματικός και μεταφορικός).. τη "ζεστασιά" θα την χρειαστούμε..:) Να είμαστε όλοι καλά..
5.57
Αγαπούμε όλους τους ανθρώπους , δέν αγαπούμε όμως την κακία τους Εγώ δέν περιέγραψα κάποιο κοινωνικό τύπο ως ΄΄αγχωτικό απόβρασμα ΄΄ Μέ κανένα τρόπο δέν χαρακτηρίζω ως ΄΄απόβρασμα ΄΄ έναν άνθρωπο που αγωνίζεται μέ δημιουργικό άγχος τον πνευματικό ή τον βιοτικό αγώνα Μέ κανένα τρόπο Ως ΄΄απόβρασμα ΄΄ και μάλιστα εκκλησιαστικό χαρακτήρισα τον άνθρωπο που κυκλοφορεί στά εκκλησιαστικά περιβάλλοντα και γίνεται φαυλοεπίφαυλος και αναπαράγει την εκκλησιαστική παθογένεια όπως την περιέγραψα παραπάνω Μέ κανένα τρόπο δέν θα γίνω μέρος αυτής της παθογένειας, κακοήθειας και φαυλότητος είτε ως θύμα είτε ως θύτης Σέ κανένα κοτέτσι δέν θα κακαρίσω ως κότα και σέ κανένα μπούλινγκ δέ θα λάβω μέρος σέ οποιονδήποτε ρόλο Περιττό να πούμε οτι όλες αυτές οι κακοήθειες περιβάλλονται τον μανδύα της πνευματικότητος , της υπακοής στον πνευματικό στον ΄΄επίσκοπό μας΄΄ κ.τ.λ. Αν κανείς αισθάνεται την ανάγκη να ξύσει την πλάτη του στην μαγκούρα του δεσπότη άς τό κάνει , χρειάζεται και χειροκροτητές ; Τά μπούλινγκ φιλενάδα πουθενά αλλού ! Σέ τά μάς τώρα ! Σέ τά μάς ! Βγές λιγάκι στο παράθυρο να δείς άν έρχομαι !
Bridge Over Troubled Water- Simon and Garfunkel. Άκουσέ το. Καληνύκτα.
☆Είσαι λίγο άτακτη.
Και λυπάμαι πραγματικά αν νομίζεις πως υπάρχει μπούλινγκ. Κρίμα.
Μόνο λίγο ; Είμαι πάαααρα πολύ άτακτη ! και καθόλου μά καθόοοολου ΄΄ καλό παιδί ΄΄ !
Το θέμα είναι οτι στο μπούλινγκ τον παίκτη τον θές οπωσδήποτε , όταν τον χάσεις τον αναζητάς , γιατί πού να βρείς άλλον έ! Είναι πραγματικά ένα παράξενο παιχνίδι αυτό το μπούλινγκ , μοιάζει λίγο μέ το κολοσσαίο , μπορεί στις καρκίδες να τρώς σουβλάκι και να απολαμβάνεις το θέαμα , χώρια η ηδονή γι αυτόν που σκηνοθετεί το θέαμα και βλέπει πόσο μπορεί να επιβάλλει τον νόμο του στο κοτέτσι , πόσο οι κότες κακαρίζουν στην παρουσία του και πόσο είναι κυρίαρχος, έ! φιλενάδα ; Είσαι έξυπνη γυναίκα και καταλαβαίνεις ....! Δέν πειράζει όμως μήν αισθάνεσαι καμμία λύπηση Το μόνο που λυπάμαι είναι το μαύρο ριζικό μας Τέτοιου είδους νοοτροπίες καταδυναστεύουν τις τοπικές κοινωνίες μας σάν τους νονούς της νύχτας Ποιός τολμάει να βγάλει κεφάλι , οι γονείς αγχώνονται μήν τυχόν το παιδί τους εξ απαλών ονύχων πέσει θύμα των κυρίαρχων της πιάτσας , που η γλώσσα τους πάει ροδάνι Σκληροί οι νόμοι της νύχτας, αλλά καί της ημέρας Νά ευτυχείς ! Σού εύχομαι μία ωραία Κυριακή , ημέρα του Κυρίου !
..μια ωραία Κυριακή, ημέρα του Κυρίου, σε μια..έξυπνη κότα; Επειδή, παρ' όλη την εξυπνάδα μου, αδυνατώ να πιάσω το νόημα της αλληγορίας του κοτετσιού, θα σε παρακαλούσα να γινόσουν πιο σαφής, αν μπορούσες. Αλλά ο χώρος εδώ δεν μου έμοιαζε με κοτέτσι, ούτε με χώρο του θεάματος, ούτε με διαγωνισμό καλλιστείων ή διαγωνισμό δείκτη νοημοσύνης. Ούτε με παλαίστρα, όπου αυτός που θα επιδείξει την μεγαλύτερη δύναμη, θα κατατροπώσει τον αντίπαλό του. Ούτε ζούγκλα, όπου το μεγαλύτερο θηρίο τρώει το μικρότερο. Ούτε με Hollywood, με τον τρελλογιάννη να έχει τον ρόλο του spielberg! Εκφράζομαι αυθόρμητα, όπως το κάνω άλλωστε κ έξω. Αυτός που διυλίζει τα λόγια μου για να βρει με ετσιθελισμό, ίντρικες ή αρρωστημένους εγωισμούς, όπως αυτούς που περιγράφεις, είναι άτομο με το οποίο δυσκολεύομαι να επικοινωνήσω, στην καλύτερη περίπτωση. Σταματώ εδώ επειδή ακριβώς οτιδήποτε γράψω θα το δεις με καχυποψία, προκατάληψη και μάλλον αντιπάθεια..Να σου πω πως λυπάμαι για όλο αυτό; Δεν σε πείθω..
Κατάλαβες τρελλέ ; Πήρε η κυρία το αφελές ύφος , οτι δέν καταλαβαίνει ποιό είναι το κοτέτσι και σάν την σουπιά αποχώρησε .....
΄΄Ούτε τα λεφτά σου θέλουν, ούτε τα δώρα σου, ούτε τις εξυπηρετήσεις σου, ούτε τα πάντα ταιριαγμένα. Εσένα θέλουν. Να είσαι καλά εσύ και να είναι καλά και αυτοί μαζί σου΄΄
Τίποτα από όλα αυτά δέν θέλουν και πρό πάντων δέν θέλουν το χαμόγελό σου -- πρέπει να θέλει ο άλλος να σέ κάνει να χαμογελάσεις καί όχι να σου ψήνει τό ψάρι στά χείλη -- μόνο τον κακό τους τον καιρό θέλουν ,τους τον έδωσα λοιπόν μέ τά δέκα , αλλά φαίνεται δέν τους φτάνει γιατί τα πάθη είναι ακόρεστα Μήν είσαι τόσο σίγουρος οτι ΄΄εσένα θέλουν ΄΄ Σέ θέλουν για να σέ λεηλατούν για να διασκεδάζουν , γιατί τους είναι ανυπόφορη η πλήξη Δέν είμαι είδος προς βορά Είσαι έξυπνος άνθρωπος και καταλαβαίνεις
Λοιπόν, τώρα βλέπω το σχόλιο, εννοείται! Κοίταξε να δεις, έχεις ξεφύγει πολύ! Θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω τη συνήθη φρασεολογία σου, το ύφος και το λεξιλόγιό σου. Δεν θα το κάνω. Για το κοτέτσι που λες, υποθέσεις μόνο μπορώ να κάνω, άλλωστε σου ζήτησα διευκρινίσεις, ενώ εσύ αοριστολογείς, απευθυνόμενη στον τρελλό και μάλιστα απαντάς μετά από οκτώ μέρες! Περιμένοντας τι;;Τι και πότε και πώς θα το σχολιάσω; Και βέβαια είμαι ίδια με σας! Απαράλλακτη! Και χειρότερη αν θέλετε! Είπα εγώ ποτέ ή υπαινίχθηκα πως είμαι κάτι παραπάνω; Συγγνώμη παιδιά για τον εγωισμό μου, δεν το κατάλαβα. Όσο για το ότι την κοπάνησα, ε ναι είμαι ίδια με σας και έχω δικαίωμα να θίγομαι όταν μου μιλάς απότομα και ειδικά όταν υπονοείς διάφορα. Δεν είναι δυνατόν να κάθομαι σ' ένα χώρο στον οποίο το κλίμα δεν με παίρνει..Πνίγομαι..χαλά η διάθεσή μου και ξέρεις τι; Είναι άδικο όλο αυτό για μένα. Και έρχεσαι μετά και ζητάς και τα ρέστα;; Κάνω εγώ μπούλινγκ;; Όχι κοπέλα μου, ποτέ. Απλά λέω όπως εσύ και η Μαρία και ο Γιάννης, τη γνώμη μου. Αλλά καταπώς μου φαίνεται έπεσα έξω. Γιατί για κάποιους δημοκρατία είναι απλά να συμφωνείς με ό,τι λένε και άμα σε προσβάλλουν, να το προσπερνάς, αλλιώς θα φας κλωτσιά! Τώρα σχετικά με την πλήξη μου, την παλεύω γιατί αγαπώ τη ζωή. Ξέρω πως αγαπάς τον τρελλό και προσπαθείς να τον προστατέψεις. Είμαι ΤΕΛΕΙΩΣ ακίνδυνη. Δεν ήθελα τίποτα άλλο από μια ζεστή παρέα, έτσι για κουβέντα. Αλλά ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ. "Σαν σουπιά;;;" Πας καλά; Είναι εδώ χριστιανικό ιστολόγιο; Απεχθάνομαι τέτοιες εκφράσεις. Τις αηδιάζω. Και θα σε συμβούλευα-πίστεψε με,με αγάπη-προσπάθησε να μην τις χρησιμοποιείς. Προδιαθέτουν αρνητικά τον οποιοδήποτε διαλέγεται μαζί σου. Με είπες σαδίστρια! Ε όχι, ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ. Μ'αρέσει ν' αγαπώ! Και για ποια ακόρεστα πάθη μιλάς; Αντιλαμβάνεσαι ότι είναι πολύ προσβλητικά αυτά που λες;;Ποιον θέλω να λεηλατώ για να διασκεδάζω!!Κουράστηκα με τις φλυαρίες σας, τις θεολογικές αναλύσεις σας, τις ΚΑΤΑΚΡΙΣΕΙΣ σας και τα ευλόγησον σας!!!!!!!!!!!!
Και άκου!!!!!! Αφελές ύφος εγώ ΠΟΤΕ!!!
Ευλόγησον αδελφή μου...που μιλάς για αγάπη, αναλύεις την αγάπη, ξέρεις όλους τους κανόνες της, την διαβάζεις αλλά ΠΟΤΕ δεν τη ΖΕΙΣ! Κρίμα!
"Είμαι άγριος, κτήνος, τέρας,
τσαμπουκάς, χοντρός και ΛΕΡΑΣ,
ο ΠΡΩΤΟΣ στην κορφή της ΜΑΥΡΗΣ ΛΙΣΤΑΣ,
τι κι αν σπέρνω πανικό,
έχω γάντζο σουβλερό,
θα ήθελα πολύ να 'μαι πιανίστας"..
Και που 'σαι: Αν ποτέ καταφέρεις να ξεπεράσεις το σύνδρομο του κοτετσιού, της συνωμοσίας, της ραδιουργίας, της
καταδίωξης αλλά κυρίως της πονηρίας, θα ανακαλύψεις τι πάει να πει ευτυχία! Α ξέχασα, αν δε οι λόγοι σου γίνουν λιγάκι πιο μελιστάλακτοι, θα αποκτήσεις καλούς φίλους..Εγώ πάντως σ' αγαπώ στ' αλήθεια! Και το εννοώ! Και δεν θέλω τίποτα από σένα. Απλά νόμιζα πως από μόνος του ο σταυρός που φοράς και φοράω στον λαιμό ήταν κάτι το οποίο μας έκανε να λεγόμαστε αδέλφια..Άντε γεια. Περιμένω..
Όπως με το να θυμάσαι τη φωτιά
δεν ζεσταίνεσαι,
έτσι και με το να πιστεύεις, χωρίς να εργάζεσαι την αγάπη,
δεν σώζεσαι..
Και επειδή δεν με ξέρεις,δεν έχεις απολύτως κανένα δικαίωμα να με κρίνεις. Την κατάστασή μου, τον αγώνα μου, τις αντοχές μου, τις ψυχικές μου δυνάμεις, τις αδυναμίες μου. Βέβαια, γνωρίζεις μάλλον απ'ότι θίγεις, πως έχω πάθη. Πες μου ποιος δεν έχει και πες μου πόσο βέβαιη είσαι πως τα δικά σου δεν είναι πιο βαριά απ' τα δικά μου. Αλλά, για ζύγισμα είμαστε εδώ; Και να με ήξερες, ακόμα και τότε, δεν θα σου έπεφτε λόγος. Για τον οποιοδήποτε. Ποιος είναι ο λόγος και ποια η ωφέλεια τότε να είμαι εδώ; Ποιου θέλω να ψήσω το ψάρι στα χείλη; Εσένα; Του τρελλού; Άλλου τρίτου; Κοίτα, με ζόρισες λιγουλάκι, στο λέω γιατί θύμωσα. Προσπαθείς εδώ και καιρό να ρίχνεις λάσπες. "Υπάρχει στον χώρο μια μοιραία, βρώμικη ύπαρξη που πασκίζει με δόλιο τρόπο να παρασύρει όποιον δεν φανεί έξυπνος". Αρκετά. Βέβαια, αύριο θα το έχω ξεχάσει,αλλά στ'αλήθεια, πώς νιώθεις που έκανες κάποιον έστω άγνωστο άνθρωπο να στεναχωρεθεί;-παρ' όλο που διαπιστώνω πως είναι σύνηθες φαινόμενο οι ξιφομαχίες και γενικά κάθε "χριστιανικός" τρόπος διαλόγου και σεβασμού. Και μου λες πως την Κυριακή θα πας εκκλησία;;;
Σε κρίνω είπες;;Μα το ίδιο κάνεις και συ! Μήνες τώρα!
Και πάψε να είσαι είρωνας και απότομη!!!
Και ποτέ δεν επιτρέπω στον εαυτό μου να πλήττει. Συχνά όμως, μου ξεφεύγει και απογοητεύεται πολύ. Ο εαυτός μου. Με τους ανθρώπους. Άλλοτε πάλι, ενθουσιάζεται εύκολα-ο εαυτός μου. Βλέπεις, κάποιες φορές χάνει το μέτρο.
Ο δικός σου, εαυτός λέω, δεν το χάνει ποτέ;;
Bγήκα έξω για βραδυνό περπάτημα Η πόλη σε μία ήρεμη προεόρτια παραπλάνηση Σχετικά αργά, την ώρα που κυκλοφορούν κυρίως οι νέοι Συναντώ ένα παλαιό φίλο Ανταλλάσσουμε χαιρετισμό Τυπικά ρωτώ τι κάνεις , μου απαντά ότι δεν είναι καλά και περιμένει να μπεί σε χειρουργείο Δείχνω ενδιαφέρον , αλλά γιατί να στεκόμαστε , άς τά λέμε περπατώντας Κατεβαίνουμε στην παραλία Είναι λίγο παράξενο μετά από διαπιστώσεις , ότι κάποιοι ανθρώποι είναι ακατάλληλοι για παραπάνω από ένα τυπικό ΄΄ γειά ΄΄ Λόγο στον λόγο , ψέμα στο ψέμα , κάποιοι αν λένε συνεχώς ένα ψέμα , στο τέλος το πιστεύουν για αλήθεια και το παρουσιάζουν για αλήθεια Η κακοήθεια με εξοργίζει Άρχισε η ίδια κασέτα σαν αυτή που έγραψες και σύ τρελλέ μου στην παραπάνω νουθεσία Να είσαι πιο γλυκειά , να χαμογελάς , να είσαι μελίρρυτη , να ειρηνεύεις , να πάς σε γιατρό να κοιτάξεις τά νεύρα σου κ.τ.λ. Φαίνεται η κασέτα κυκλοφόρησε Δεν πειράζει, είναι κασέτα χωρίς πνευματικά δικαιώματα ,κυκλοφορεί ελεύθερα Περιττό να σού πώ ότι δεν υπάρχει παρίπτωση να πεί κάποιος ένα αστείο και να μην ξεκαρδιστώ στα γέλια και χωρίς χαρά δεν μπορώ να λειτουργήσω Αν δεν έχω χαρά πάει να πεί ότι είμαι άρρωστη Αυτοί και οι δύο πάσχουν από κατάθλιψη και ζούν με φάρμακα Τι να κάνουμε τρελλέ μου, μέσα σε αυτό τον κόσμο ζούμε Οι άνθρωποι είναι μικροί , τους ενδιαφέρει ο μικρόκοσμός τους , να εντάσσονται σε μία παρεούλα , σε ένα κοινωνικό σύνολο και να υποτάσσονται σε αυτό Τους φαίνεται γλυκειά αυτή η σκλαβιά , τους δημιουργεί εξάρτηση , αισθάνονται ασφάλεια , το έχουν ψυχολογική ανάγκη Πειράζει που φίλη μου είναι μόνο η ΄΄αλήθεια ΄΄ με μεγάλο και μικρό άλφα ; Σίγουρα δεν είμαι ελέφαντας ούτε ιπποπόταμος Μικρός άνθρωπος είμαι με ελαττώματα Όμως μην τους ακούς Αν κυρά μου θές να βγάλεις κάτι παραέξω από την γειτονιά σου, βγάλε τον δημόσιο λόγο σου και όχι τους ψιθύρους σου Του είπα ΄΄υγίαινε ΄΄ και αποχωριστήκαμε …….
Δημοσίευση σχολίου