Παρασκευή 3 Νοεμβρίου 2017

Θαυμαστό γεγονός! Μυροροούσα εικόνα του Αγίου Γαβριήλ στην Γεωργία


 Όσιος Πατήρ Γαβριήλ, ο Εξομολογητής – Σαλός


Στη Γεωργία, στο σπίτι μιας οικογένειας από το τέλος του Ιουλίου η εικόνα του Αγίου Γαβριήλ στάζει μύρο. Πρόκειται για μια οικογένεια με δύο μικρά παιδιά και περιγράφονται από όλους ως πολύ καλοί άνθρωποι. Η ιδιοκτήτητρια του σπιτιού όπου βρίσκεται το εικονίδιο λέει: «Αυτό είναι το εικονίδιο που αγόρασα το Πάσχα. Το τοποθέτησα στην θέση που του αρμόζει στην ιερή γωνία. Περίπου πριν από τρεις μήνες, άρχισε να στάζει μύρο. Σκούπισα το εικονίδιο και παρατήρησα ότι το ύφασμα, πότισε. Ξεκίνησε πολύ μεγαλή ροή. μύρου σε ολόκληρη την επιφάνεια της εικόνας. Πριν από μία εβδομάδα, παρατήρησα και το ραγισμένο γυαλί. Το πρωί, την αυγή στις 4 το πρωί ακούστηκε ένα τρίξιμο. Μπορείτε να δείτε πώς στάζει το μύρο … » Πρόσφατα, τα μέλη της οικογένειας έδειξαν την εικόνα στον Πατριάρχη Ηλία Β. ο οποίος δήλωσε πολύ χαρούμενος. «Μιλήσαμε με τον Πατριάρχη, – λέει η γυναίκα – Μας ευλόγησε. Είπε ότι ήταν ένα μεγάλο θαύμα. Είμαστε πολύ περίεργοι για το τι σημαίνει το ραγισμένο γυαλί. Ο Πατριάρχης είπε ότι προφανώς μας περιμένει μια μεγάλη δοκιμασία. » Το μύρο συλλέγεται σε ένα δοχείο, διότι ρέει άφθονο. Κληρικοί έρχονται να το πάρουν για να ευλογήσουν ενορίτες, σύμφωνα με το την τηλεόραση του Πατριαρχείου Γεωργίας





1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Με αφορμή το περιστατικό με τους Γεωργιανούς ληστές που έκαψαν με σίδερο μια 85χρονη, η οποία μαρτύρησε στα χέρια τους, τσάκωσα τον εαυτό μου να κάνει ρατσιστικά σχόλια για τους Γεωργιανούς γενικά, θεωρώντας τους επικίνδυνους, αδίστακτους..Φαίνεται πως ο όσιος Γαβριήλ-για τον οποίο δεν είχα ακούσει ποτέ ξανά-θέλησε να με ενημερώσει πως δεν είναι έτσι τα πράγματα..το ξανάπαθα..με αφορμή μια συζήτηση για τη δύναμη της οσφρητικής εικόνας, είχα θυμηθεί πόσο ωραία μύριζε ένα λαδάκι που είχαμε στο σπίτι, από τότε που ήμουν παιδί. Κλεισμένο σε ροζ περλέ κουτάκι κοσμηματοπωλείου. Η μάνα μου το είχε βάλει εκεί. Με απορία είπα πως δεν ήξερα καν ποιου αγίου ή αγίας ήταν. Όταν την επόμενη μέρα ήρθε μια φίλη στο σπίτι, μου έφερε λαδάκι από την αγία Μαρίνα της Άνδρου. Μόλις το μύρισα διαπίστωσα πως ήταν ακριβώς το ίδιο λαδάκι που είχαμε χρόνια στο σπίτι..