*μτφρ: ο λαός σώπαινε, και κανείς δεν μιλούσε, γιατί ήταν φοβισμένος και έβλεπε πως οι συνωμότες ήταν πολλοί.
Κάπως έτσι αίρεται το τεκμήριον της αθωότητας για τους Ιεράρχες της Εκκλησίας της Ελλάδος, που ακόμα... διατηρούν αντιαιρετικά γραφεία.
Για ποιο λόγο; Ο αντιτρομοκρατικός νόμος που επιβλήθηκε με τις δικές τους ευλογίες, κάθε αντιαιρετική εκδήλωση μπορεί να τη θεωρήσει ρητορική μίσους και οι μηνύσεις να πέσουν βροχή. Υπάρχει ένας Ιεράρχης που να μπορέσει να σταθεί απέναντι σε λυσσασμένους δημοσιογράφους και στα ξεπουπουλιασμένα πρωϊνάδικα ή μεσημεριανάδικα, να τον κατηγορούν πως είναι ιεχωβοφοβικός ή ψευδοπροφητοφοβικός; Πως δε σέβεται τη διαφορετικότητα του ιεχωβά και του ψευδοπροφήτη; Σε μια υποθετική εξέταση περίπτωσης (case study) Θα μπορούσε να τεθεί θέμα ίδρυσης τμήματος Ιεχωβικών σπουδών στο Α.Π.Θ. στη θεολογική σχολή του, και να την υποστηρίζουν ο Κοσμήτορας λ.χ. της Σχολής, το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής καθώς και τρεις Ιεράρχες από μητροπόλεις με τους περισσότερους Ιεχωβάδες σε ποσοστό πανελλαδικά; Να βρεθεί και μια καθηγήτρια Ιστορίας, με καμπόσους άλλους καθηγητάδες που σπουδάσανε σε πανεπιστήμια των Ιεχωβάδων με τα μάστερ και τα πι_εητζ_ντι, με δήθεν υποτροφίες, να μας παρουσιάσει μια έρευνα πως οι Αρχαίοι Αχαιοί είχαν κοινά στοιχεία με τη σημερινή λατρεία του Ιεχωβά πριν το δωδεκάθεο, οπότε αν σήμερα έπρεπε να είχαμε μια επίσημη θρησκεία στην Ελλάδα θα έπρεπε να ήμασταν όλοι μάρτυρες του Ιεχωβά; (μη γένοιτο). Να σέρνονται σε διωγμούς και σε επισκοπικά δικαστήρια Ιερείς και μοναχοί που αντιδρούν σε όλα αυτά, υπερασπιζόμενοι το πατροπαράδοτον σέβας. Το κερασάκι στην τούρτα θα ήταν βέβαια και η σύγκλιση μιας Πανορθόδοξης Συνόδου, όπου η επιχείρηση (μπίζνα) των μαρτύρων του Ιεχωβά θα αναγνωριζόταν με το ιστορικό της όνομα “Εκκλησία”, ο Πατριάρχης μας θα τελούσε Θ. Λειτουργία σε δικούς τους “ναούς”, η Ιερά Σύνοδος θα εξέδιδε προς το Λαό, ένα απαράδεκτο κείμενο, δείχνοντας την άγρυπνη ποιμαντική της φροντίδα:“Πως να μας βαυκαλίσουν[1] καλώς”.
Κάθε ομοιότητα με πρόσωπα ή καταστάσεις που διαδραματίζονται σήμερα στην Ορθόδοξη Εκκλησία, δεν είναι καθόλου τυχαία.
Ο πιστός λαός έχει ανάγκη ποιμένες, όχι κηφήνες ή υποτελείς. Άραγε θα έχει το τσαγανό ένας από τους εντεταλμένους να “τινάξει την συνδιάσκεψη στον αέρα”, υποβάλλοντας μόνον μια ερώτηση για τον οικουμενισμό; Ευχόμαστε και προσευχόμαστε...
πηγή
ΚΘ΄ Πανορθόδοξη Συνδιάσκεψη για θέματα αιρέσεων και παραθρησκείας
Με απόφαση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος και υπό την αιγίδα του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου πραγματοποιείται στη Λεπτοκαρυά Πιερίας, με τη φιλοξενία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος κ. Γεωργίου, από 30 Οκτωβρίου έως 1 Νοεμβρίου 2017, η «ΚΘ΄ Πανορθόδοξη Συνδιάσκεψη Εντεταλμένων Ορθοδόξων Εκκλησιῶν και Ιερών Μητροπόλεων για θέματα αιρέσεων και παραθρησκείας», με θέμα: «Ψευδοπροφήτες – Ψευδομεσσίες και έσχατα».
Στη Συνδιάσκεψη συμμετέχουν Εντεταλμένοι Ορθοδόξων Αυτοκεφάλων Εκκλησιών και Ιερών Μητροπόλεων της Εκκλησίας της Ελλάδος, της Κρήτης και της Δωδεκανήσου.Οι Συνδιασκέψεις αυτές διοργανώνονται από την Εκκλησία της Ελλάδος και ασχολούνται με τη μελέτη της ποιμαντικής αντιμετώπισης της σύγχρονης ποικιλόμορφης πλάνης.Την έναρξη των εργασιών θα κηρύξει ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λαρίσης και Τυρνάβου κ. Ιγνάτιος, Πρόεδρος της Συνοδικής ΕπιτροπήςΣτο πλαίσιο του Προγράμματος, θα λάβουν τον λόγο και Εντεταλμένοι των Ιερῶν Μητροπόλεων, για να παρουσιάσουν τη δράση τους.
[1] Βαυκαλίζομαι
λοιπόν, αυταπατώμαι, ξεγελώ τον εαυτό μου. Και ενεργητικό, βαυκαλίζω
κάποιον, τον ξεγελώ, τον αποκοιμίζω με ψεύτικες υποσχέσεις ή, σύμφωνα με
τον ορισμό του ΛΚΝ: δημιουργώ σε κπ. εφησυχασμό και αισιοδοξία με
απατηλές υποσχέσεις και ελπίδες, που δεν ανταποκρίνονται στην
πραγματικότητα. Όταν ξεγελάμε κάποιον με ψεύτικες υποσχέσεις, τον
νανουρίζουμε -και αυτή είναι η πρώτη σημασία της λέξης «βαυκαλίζω», που
είναι λέξη αρχαία, ή μάλλον ελληνιστική: σήμαινε «νανουρίζω». Πρέπει να
συνδέεται με το αρχαιότερο «βαυβώ» που επίσης «νανουρίζω» σήμαινε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου