Στην Ελλάδα το 2050, 1 στους 3 θα είναι ηλικίας άνω των 65 ετών
Υπάρχουν κάποιοι που
διαβάζουν απόψεις σαν κι αυτές που γράφονται σ’ αυτές τις σελίδες και
λένε, μα γιατί τα γράφετε τόσο αρνητικά και απαισιόδοξα; Γιατί δεν
δίνετε έμφαση και στα καλά, τα αισιόδοξα σημάδια; Γιατί τόσος
αρνητισμός; Παίρνω τουλάχιστον ένα τέτοιο μήνυμα κάθε ημέρα. Με αυτό εδώ
το κείμενο θα προσπαθήσω να εξηγήσω γιατί τα πράγματα είναι πολύ
χειρότερα από όσο περιγράφουν όσοι σχολιάζουν την καθημερινότητα σε
αυτές εδώ τις σελίδες.
Αλλά ας πάρουμε το θέμα από την αρχή.
Κάθε μέρα, ασυναίσθητα,
κάθε ένας από εμάς αξιολογεί την κατάσταση της ζωής και του κόσμου του.
Δεν δίνουμε πάρα πολύ μεγάλη σημασία σε αυτή την αξιολόγηση, συμβαίνει
συνήθως στο φόντο της καθημερινότητας, τις στιγμές που δεν ασχολούμαστε
με άλλες, πιο χειροπιαστές και συγκεκριμένες δραστηριότητες. Τα
τελευταία χρόνια που η χώρα στην οποία ζούμε χρεοκόπησε, αυτή την
αξιολόγηση και τις σχετικές με αυτήν σκέψεις τις κάνουμε πολύ πιο συχνά
από ό,τι παλιά. Και πλέον έχουμε και Facebook και Twitter για να
ενημερώνουμε τους πάντες για τις σκέψεις μας αυτές, ενδεχομένως για να
επηρεάσουμε ή να τροφοδοτήσουμε τις δικές τους σκέψεις, ή για
ψυχοθεραπευτικούς λόγους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου