Ο αντισυστημικός Μίδας που δεν μένει μόνο στα λόγια, αλλά υλοποιεί από την πρώτη μέρα της προεδρίας του όσα έλεγε (προεκλογικά)!Eίναι δισεκατομμυριούχος, παντρεμένος με πρώην τοπ μόντελ, άνθρωπος της αγοράς, δημοφιλής από τη συμμετοχή του σε ριάλιτι, ευθύς και ωμός σαν τους πρωταγωνιστές των γουέστερν παρελθουσών δεκαετιών και -πάνω και πριν απ' όλα- πατριώτης, οπαδός των εθνικών κρατών και πολέμιος της παγκοσμιοποίησης. Τον ψήφισαν αυτοί που η Χίλαρι Κλίντον αποκάλεσε περιφρονητικά «αξιοθρήνητους». Οι «αξιοθρήνητοι» είναι οι άνθρωποι που δούλεψαν για το αμερικανικό όνειρο, κατέστησαν αυτήν τη χώρα υπερδύναμη και χλευάστηκαν από την «αριστοκρατία» της πολιτικής ορθότητας, τη νομενκλατούρα του μηδενισμού και της... ομοφυλομανίας, και την εμπροσθοφυλακή της Νέας Τάξης.
Οι μάζες που ψήφισαν Τραμπ είναι κατά κύριο λόγο χριστιανοί, πρώην ή νυν εκπρόσωποι της μεσαίας τάξης, πατριώτες και οικονομικά πιεσμένοι. Ακούνε και παρακολουθούν εκείνους που πρωταγωνιστούν στη δημόσια σφαίρα να υποστηρίζουν ένα άθρησκο, αποχρωματισμένο, διαστροφικό μοντέλο κοινωνικής οργάνωσης που τους φαντάζει εφιαλτικό. Βλέπουν εδώ και χρόνια την πατρίδα τους να μένει δίχως βιομηχανία, τους Μεξικανούς να εισέρχονται ανεξέλεγκτα στην Αμερική, την Κίνα να θησαυρίζει, την τρομοκρατία να καλπάζει και να διαχέεται στο άρρωστο σώμα της Δύσης, τη Γερμανία να μεταμφιέζει το μάρκο σε ευρώ και να ανταγωνίζεται τις ΗΠΑ, και τη Μέση Ανατολή να περιδινίζεται σαν φύλλο μέσα στη σκοταδιστική θύελλα του ισλαμικού χειμώνα.
Ολα αυτά θέλησαν να τα τερματίσουν ψηφίζοντας Τραμπ. Οι πρώτες ημέρες του 45ου προέδρου των ΗΠΑ στον Λευκό Οίκο δείχνουν ότι εννοούσε όσα έλεγε και σκοπεύει να κάνει ακόμη περισσότερα απ' όσα υποσχέθηκε κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας του.
Η συνέπεια
Η συμπεριφορά του Ντόναλντ Τραμπ εντυπωσιάζει - και τους οπαδούς και τους πολέμιούς του. Οχι μόνο δεν στρογγυλεύει τα λόγια του, αλλά δεν μένει σε αυτά. Αντιμετωπίζει την προεδρία σαν μια κανονική... δουλειά στην οποία πρέπει να είναι γρήγορος και αποτελεσματικός. Ολα όσα είχε υποσχεθεί στο ακροατήριο των διαγγελμάτων του, στους τηλεθεατές των διαξιφισμών του με τη Χίλαρι Κλίντον και στους οπαδούς του στις ανοικτές ομιλίες του τα υλοποιεί! Φυσικά, αυτή η στάση απέναντι στην πολιτική ξενίζει όλους όσοι είχαν συνηθίσει να υπαναχωρούν στις υποσχέσεις τους, να κάνουν τις γνωστές σε όλους «κυβιστήσεις» και να αναβάλλουν τις αποφάσεις τους για τις ελληνικές καλένδες. Ακολουθεί μια λίστα με μερικές από τις βασικότερες εξαγγελίες του, τις οποίες φρόντισε να κάνει πράξη αμέσως μόλις ανέλαβε τα ηνία της χώρας του.
120 Ιανουαρίου. Ακύρωση του συστήματος υγείας του Μπαράκ Ομπάμα. Μια από τις βασικότερες προεκλογικές δεσμεύσεις του Ντόναλντ Τραμπ υλοποιείται στα πρώτα κιόλας λεπτά της θητείας του.
2 23 Ιανουαρίου. Δίνει την εντολή άμεσης διακοπής της χρηματοδότησης διεθνών ΜΚΟ κ.ά. που προάγουν την άμβλωση ως επιλογή οικογενειακού προγραμματισμού. Η προστασία της ανθρώπινης ζωής ήταν στο επίκεντρο της ατζέντας της καμπάνιας του.
3 23 Ιανουαρίου. Με απόφαση του προέδρου, οι ΗΠΑ αποσύρονται από τη Διατλαντική Συμφωνία Εμπορίου (TTIP). Οπως επαναλάμβανε διαρκώς στις ομιλίες του, η TTIP ωφελούσε τους πάντες (και κυρίως την Κίνα), εκτός από την Αμερική.
4 23 Ιανουαρίου. Παγώνει τις προσλήψεις στο δημόσιο. Από την απαγόρευση νέων προσλήψεων εξαιρούνται μόνο οι ένοπλες δυνάμεις.
5 24 Ιανουαρίου. Με πράξη νομοθετικού περιεχομένου επανεκκινεί την κατασκευή του αγωγού πετρελαίου στην Ντακότα. Οι εργασίες είχαν σταματήσει λόγω των κινητοποιήσεων περιβαλλοντικών οργανώσεων και των αντιδράσεων των Ινδιάνων Σιου, που ζουν σε περιοχές όπου θα γίνουν εργασίες για τον αγωγό.
6 24 Ιανουαρίου. Με προεδρικό διάταγμα επιβάλλει ταχύτερες διαδικασίες στις περιβαλλοντικές εγκρίσεις για τα σημαντικά έργα υποδομής.
7 24 Ιανουαρίου. Υπογράφει προεδρικό διάταγμα με το οποίο περιορίζεται δραστικά η γραφειοκρατία, θεσμοθετούνται ταχύτερες διαδικασίες και οικονομικές ελαφρύνσεις για την ίδρυση εταιριών που θα παράγουν προϊόντα εντός της επικράτειας των ΗΠΑ.
8 25 Ιανουαρίου. Η πράξη νομοθετικού περιεχομένου για το πολυσυζητημένο «τείχος» που θα προστατεύσει τις ΗΠΑ από την αθρόα λαθρομετανάστευση των Μεξικανών είναι γεγονός. Το είπε πάμπολλες φορές και το έπραξε, παρά τις αντιδράσεις εντός και εκτός της χώρας του. Ταυτόχρονα, επιβάλλει δρακόντειο νόμο για τον έλεγχο των συνόρων και τη διαδικασία αποδοχής μεταναστών στο εσωτερικό των ΗΠΑ.
9 27 Ιανουαρίου. Επιβάλλει προσωρινό «πάγωμα» στην είσοδο στις ΗΠΑ υπηκόων Ιράν, Ιράκ, Συρίας, Σουδάν, Λιβύης, Υεμένης και Σομαλίας.
10 28 Ιανουαρίου. Με πράξη νομοθετικού περιεχομένου απαγορεύει στα στελέχη του επιτελείου του και γενικότερα της κυβέρνησης να προσληφθούν για διάστημα πέντε ετών μετά τη λήξη της θητείας τους ως «λομπίστες». Μια επαναστατικού χαρακτήρα πράξη εναντίον της διαπλοκής.
Οι συγκρίσεις με Ομπάμα και οι επιθέσεις από την κατεστημένη «ελίτ»
Ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Χουσεΐν Ομπάμα το 2009 τιμήθηκε με το Νόμπελ Ειρήνης. Ο νομπελίστας της ειρήνης το 2015 έριξε 23.144 βόμβες* σε έξι χώρες (Ιράκ, Συρία, Αφγανιστάν, Πακιστάν, Υεμένη, Σομαλία). Το 2016 οι επιδόσεις του ήταν ακόμη θεαματικότερες. Εριξε 26.171 βόμβες* σε επτά χώρες (Ιράκ, Συρία, Αφγανιστάν, Πακιστάν, Υεμένη, Σομαλία, Λιβύη). Γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο στην Αμερική τα ΜΜΕ, οι ΜΚΟ, που ελέγχονται και χρηματοδοτούνται από τον Τζορτζ Σόρος, οι εκατομμυριούχοι χολιγουντιανοί ηθοποιοί και οι αστέρες του πενταγράμμου κατηγορούν ως πολεμοχαρή και απάνθρωπο τον Ντόναλντ Τραμπ!
Το ίδιο μοτίβο της επικοινωνιακής εφόδου εναντίον του Ντόναλντ Τραμπ ακολουθείται και σχεδόν στο σύνολο του δυτικού κόσμου. Οι διαδηλώσεις εναντίον του νέου προέδρου των ΗΠΑ γίνονται εν ονόματι της ειρήνης και της ελευθερίας!
H Αραβική Ανοιξη
Η κατεστημένη «ελίτ» φαίνεται να ξεχνάει ποιος άνοιξε τις πληγές στη Βόρειο Αφρική, ποιος (και ποια, ασφαλώς) χρηματοδότησε και υποκίνησε την Αραβική Ανοιξη και αποπειράθηκε να γκρεμίσει το καθεστώς Ασαντ, δολοφονώντας εκατοντάδες χιλιάδες αθώους και οδηγώντας εκατομμύρια ανθρώπους στην προσφυγιά. Η Χίλαρι Κλίντον, ως υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, και ο Μπαράκ Ομπάμα, ως πρόεδρος, ευθύνονται σε μεγάλο βαθμό για την τραγωδία που βιώνει η περιοχή μας.
Επιπλέον, στον κ. Ομπάμα, που εκθειάζεται ως ένας από τους πλέον επιτυχημένους προέδρους στην ιστορία της υπερδύναμης, πιστώνεται (ή χρεώνεται, ανάλογα με τις πεποιθήσεις εκάστου) και ένα από τα κίνητρα να ασχοληθεί ο Ντόναλντ Τραμπ με την πολιτική και τη διεκδίκηση του ύπατου αξιώματος: ο διπλασιασμός του χρέους της χώρας του. Τον Ιανουάριο του 2009 παρέλαβε χρέος περίπου 10 τρισεκατομμυρίων δολαρίων και τον Ιανουάριο του 2017 παρέδωσε χρέος που πλησιάζει τα 20 τρισεκατομμύρια. Αυτό το νούμερο συνοψίζει και την ποιότητα των «επιτυχιών» της απερχόμενης προεδρίας (με δανεικά), αλλά και τους κινδύνους οικονομικής ασφυξίας που μπορεί να αντιμετωπίσει η χώρα.
*Πηγές: www.statista.com/, εφημερίδα «Independent», Combined Forces Air Component Commander 2010-2015 Airpower Statistics, The Bureau of Investigative Journalism (TBIJ)
Η άποψη (στο βιβλίο του) ότι οι καλύτεροι διαπραγματευτές είναι οι χαμαιλέοντες
Ο 45ος πρόεδρος των ΗΠΑ μπόρεσε να νικήσει όλους τους αντιπάλους που συνάντησε στον δρόμο του όχι γιατί ήταν ισχυρότερος. Η πονηριά και η τέχνη της διαπραγμάτευσης τον έστεψαν νικητή στις σκληρές επιχειρηματικές μάχες και στον βρόμικο πόλεμο της πολιτικής.
Μερικές από τις τεχνικές και τα στρατηγήματα που χρησιμοποιεί για να διαπραγματεύεται σωστά τα αποκαλύπτει ο ίδιος στο βιβλίο του «Πώς να γίνεις πλούσιος» (Αττικές Εκδόσεις, Αθήνα, 2004, σελ. 116-117): «Αν προσπαθήσετε να πείσετε τους ανθρώπους πόσο θαυμάσιος είστε και πόσο υψηλού επιπέδου είναι οι ιδέες σας, είναι ένας καλός τρόπος για να κλείσουν τα αυτιά τους ή, ακόμη καλύτερα, να την κοπανήσουν το συντομότερο.
Ολοι πρέπει να έχουμε μια υγιή δόση αυτοπεποίθησης, αλλά να μην ισοπεδώνετε τους άλλους. Αν το κάνετε, μπορεί στην αρχή να βλέπετε πολλούς ανθρώπους γύρω σας, αλλά σύντομα το δωμάτιο θα είναι άδειο. Οπως λέει το απόφθεγμα: “Μια λεπτή γραμμή χωρίζει την αποδοχή από την υποχώρηση”.
Θέλετε να αποδεχθούν τις ιδέες σας, όχι απλώς να ενδώσουν σε αυτές, γιατί νομίζουν ότι δεν μπορούν να αντισταθούν ή απλώς τους έχετε εξαντλήσει. Μην τους εξαναγκάζετε να σας πιστέψουν. Αφήστε τους να νομίζουν ότι η απόφαση ήταν δική τους. Θα τους δώσει μια αίσθηση ελέγχου. [...] Οι διαπραγματεύσεις κανονικά θα πρέπει να γίνονται ήρεμα, όχι με εχθρική συμπεριφορά.
Αλλά μερικές φορές μια διαπραγμάτευση λειτουργεί καλύτερα έπειτα από μερικές φωνές και κοπανήματα του τραπεζιού. Οι καλοί διαπραγματευτές είναι χαμαιλέοντες. Η διάθεση, η συμπεριφορά, η προσέγγιση και η στάση τους σε μια διαπραγμάτευση εξαρτώνται από το άτομο που είναι στην άλλη πλευρά του τραπεζιού».
Από τoνΠαναγιώτη Λιάκο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου