Θα μπορούσε να είναι σενάριο κινηματογραφικής ταινίας, μία απίθανη
ιστορία φιλίας στα σύνορα του Ισραήλ με τη Λωρίδα της Γάζας. Είναι όμως
γεγονός. Ενόσω ρουκέτες συνεχίζουν να εκτοξεύονται και μαχητικά
αεροσκάφη σκίζουν τον ουρανό, η Ισραηλινή Ρόνι Κεϊντάρ και η Παλαιστίνια
Μάχα Μεχάνα έχουν για παρηγοριά η μία τον ώμο της άλλης.
Ως γειτόνισσες και κυρίως ως πολύ στενές φίλες, σύμφωνα με την «Washington Post», οι δύο γυναίκες επικοινωνούν κάθε μέρα τηλεφωνικά, πρώτα απ’ όλα για να βεβαιωθούν ότι είναι σώες και αβλαβείς. Αν και μοιράζονται μία εμπόλεμη ζώνη όμως – με όλον τον τρόμο και τον φόβο που αυτό συνεπάγεται – δεν μπορούν να ιδωθούν. Η Κεϊντάρ ζει σε μία μικρή αγροτική κοινότητα στο Νότιο Ισραήλ. Η Μεχάνα στη Λωρίδα της Γάζας.
Σε ένα από αυτά τα τηλεφωνήματα, ένας δυνατός βρόντος, τόσο ζωντανός που δεν μπορούσες να πεις ποια από τις δύο πλευρές των συνόρων είχε χτυπηθεί, οι δύο φίλες πάγωσαν. «Νομίζω ότι είναι από τη δική σου πλευρά», είπε η Μεχάνα στην Κεϊντάρ. «Ναι, νομίζω ότι έχεις δίκιο», απάντησε εκείνη έπειτα από παύση ενός λεπτού.
Ισραηλινοί και Παλαιστίνιοι είναι, ίσως, πιο απομονωμένοι από κάθε άλλη φορά, γεγονός που καθιστά τον δεσμό των δύο γυναικών ένα παράδοξο προς εξερεύνηση. Για πολλούς, η Μεχάνα είναι το πρόσωπο της Γάζας, έστω και αν παραμένει «απρόσωπη». Αυτή άλλωστε ήταν και η προϋπόθεση τόσο για να μιλήσει ανοιχτά για τη φιλία της με την Κεϊντάρ όσο και για να εκφράσει τις απόψεις για τη νέα ισραηλινοπαλαιστινιακή σύρραξη: να μην υπάρξουν φωτογραφίες και βίντεο που θα κάνουν τον γύρο του Ιντερνετ. «Θα μιλήσω από καρδιάς, αλλά αυτές οι μέρες είναι επικίνδυνες», τόνισε στους δημοσιογράφους της «Washington Post».
Ποια είναι η άποψή της γι’ αυτήν την αιματοχυσία, δέκα μέρες τώρα, οι οποία έχει στοιχίσει τη ζωή σχεδόν σε 200 Παλαιστινίους; Το Ισραήλ απέδειξε ότι δεν μπορεί να κερδίσει και οι Παλαιστίνιοι ότι δεν μπορούν να χάσουν», εκτιμά. «Μου λένε ότι είμαι ιδεαλίστρια. Ομως ιδεαλιστές είναι εκείνοι της Χαμάς που πιστεύουν ότι μπορούν να πετάξουν τους Ισραηλινούς στη θάλασσα ή οι Ισραηλινοί που νομίζουν ότι είναι δυνατόν να βομβαρδίζουν συνεχώς τη Γάζα μέχρι να γονατίσει. Τίποτα από αυτά δεν θα συμβεί».
Είναι βέβαιο ότι και η Κεϊντάρ θα κληθεί από την πλευρά της να απαντήσει τι μπορεί να τη συνδέει με τον εχθρό. «Η κόρη μου έχασε τον καλύτερο της φίλο σε μία επίθεση των Ταξιαρχιών Εζεντίν αλ Κασάμ (του ένοπλου βραχίονα της Χαμάς)», προσπαθεί να εξηγήσει η ίδια, μιλώντας «πάνω» από τους αδιάλειπτους ήχους μίας εφαρμογής στο κινητό, η οποία προειδοποιεί κάθε φορά που μία ρουκέτα βρίσκεται καθοδόν προς το έδαφος. «Είμαι σίγουρη – προσθέτει - ότι θα είναι περήφανη γι’ αυτό που κάνω».
Ως Ισραηλινή, η Κεϊντάρ απαγορεύεται να πατήσει το πόδι της στη Γάζα. Η Μεχάνα μπορεί να περάσει τα σύνορα για το Ισραήλ μόνο με ειδικά έγγραφα, προκειμένου να πάει τα ανίψια της, τα οποία υποφέρουν από σπάνια ασθένεια, για θεραπεία. Σε ένα από αυτά τα ταξίδια γνώρισε την Κεϊντάρ, η οποία συνοδεύει τους Παλαιστινίους ως εθελόντρια του Other Voice, μίας οργάνωσης που προωθεί τον ισραηλινοπαλαιστινιακό διάλογο. Η ατέρμονη απειλή του θανάτου από τον ουρανό ήταν αυτό που τις έφερε αμέσως πιο κοντά.
Στις κουβέντες τους, οι δύο φίλες δεν αναζητούν ποιος φταίει. Αναζητούν όμως τρόπους που θα μπορούσαν να βάλουν επιτέλους ένα τέλος στη βία, μέσω του διαλόγου, της συνεννόησης και κυρίως ορθολογικών αποφάσεων από ηγέτες που είναι σε θέση να τις λάβουν.
πηγή
Ως γειτόνισσες και κυρίως ως πολύ στενές φίλες, σύμφωνα με την «Washington Post», οι δύο γυναίκες επικοινωνούν κάθε μέρα τηλεφωνικά, πρώτα απ’ όλα για να βεβαιωθούν ότι είναι σώες και αβλαβείς. Αν και μοιράζονται μία εμπόλεμη ζώνη όμως – με όλον τον τρόμο και τον φόβο που αυτό συνεπάγεται – δεν μπορούν να ιδωθούν. Η Κεϊντάρ ζει σε μία μικρή αγροτική κοινότητα στο Νότιο Ισραήλ. Η Μεχάνα στη Λωρίδα της Γάζας.
Σε ένα από αυτά τα τηλεφωνήματα, ένας δυνατός βρόντος, τόσο ζωντανός που δεν μπορούσες να πεις ποια από τις δύο πλευρές των συνόρων είχε χτυπηθεί, οι δύο φίλες πάγωσαν. «Νομίζω ότι είναι από τη δική σου πλευρά», είπε η Μεχάνα στην Κεϊντάρ. «Ναι, νομίζω ότι έχεις δίκιο», απάντησε εκείνη έπειτα από παύση ενός λεπτού.
Ισραηλινοί και Παλαιστίνιοι είναι, ίσως, πιο απομονωμένοι από κάθε άλλη φορά, γεγονός που καθιστά τον δεσμό των δύο γυναικών ένα παράδοξο προς εξερεύνηση. Για πολλούς, η Μεχάνα είναι το πρόσωπο της Γάζας, έστω και αν παραμένει «απρόσωπη». Αυτή άλλωστε ήταν και η προϋπόθεση τόσο για να μιλήσει ανοιχτά για τη φιλία της με την Κεϊντάρ όσο και για να εκφράσει τις απόψεις για τη νέα ισραηλινοπαλαιστινιακή σύρραξη: να μην υπάρξουν φωτογραφίες και βίντεο που θα κάνουν τον γύρο του Ιντερνετ. «Θα μιλήσω από καρδιάς, αλλά αυτές οι μέρες είναι επικίνδυνες», τόνισε στους δημοσιογράφους της «Washington Post».
Ποια είναι η άποψή της γι’ αυτήν την αιματοχυσία, δέκα μέρες τώρα, οι οποία έχει στοιχίσει τη ζωή σχεδόν σε 200 Παλαιστινίους; Το Ισραήλ απέδειξε ότι δεν μπορεί να κερδίσει και οι Παλαιστίνιοι ότι δεν μπορούν να χάσουν», εκτιμά. «Μου λένε ότι είμαι ιδεαλίστρια. Ομως ιδεαλιστές είναι εκείνοι της Χαμάς που πιστεύουν ότι μπορούν να πετάξουν τους Ισραηλινούς στη θάλασσα ή οι Ισραηλινοί που νομίζουν ότι είναι δυνατόν να βομβαρδίζουν συνεχώς τη Γάζα μέχρι να γονατίσει. Τίποτα από αυτά δεν θα συμβεί».
Είναι βέβαιο ότι και η Κεϊντάρ θα κληθεί από την πλευρά της να απαντήσει τι μπορεί να τη συνδέει με τον εχθρό. «Η κόρη μου έχασε τον καλύτερο της φίλο σε μία επίθεση των Ταξιαρχιών Εζεντίν αλ Κασάμ (του ένοπλου βραχίονα της Χαμάς)», προσπαθεί να εξηγήσει η ίδια, μιλώντας «πάνω» από τους αδιάλειπτους ήχους μίας εφαρμογής στο κινητό, η οποία προειδοποιεί κάθε φορά που μία ρουκέτα βρίσκεται καθοδόν προς το έδαφος. «Είμαι σίγουρη – προσθέτει - ότι θα είναι περήφανη γι’ αυτό που κάνω».
Ως Ισραηλινή, η Κεϊντάρ απαγορεύεται να πατήσει το πόδι της στη Γάζα. Η Μεχάνα μπορεί να περάσει τα σύνορα για το Ισραήλ μόνο με ειδικά έγγραφα, προκειμένου να πάει τα ανίψια της, τα οποία υποφέρουν από σπάνια ασθένεια, για θεραπεία. Σε ένα από αυτά τα ταξίδια γνώρισε την Κεϊντάρ, η οποία συνοδεύει τους Παλαιστινίους ως εθελόντρια του Other Voice, μίας οργάνωσης που προωθεί τον ισραηλινοπαλαιστινιακό διάλογο. Η ατέρμονη απειλή του θανάτου από τον ουρανό ήταν αυτό που τις έφερε αμέσως πιο κοντά.
Στις κουβέντες τους, οι δύο φίλες δεν αναζητούν ποιος φταίει. Αναζητούν όμως τρόπους που θα μπορούσαν να βάλουν επιτέλους ένα τέλος στη βία, μέσω του διαλόγου, της συνεννόησης και κυρίως ορθολογικών αποφάσεων από ηγέτες που είναι σε θέση να τις λάβουν.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου