Πόσο υπέροχο θα ήταν να μπορούσες έτσι απλά, όπως κλείνεις τη νύχτα τις κουρτίνες, να δώσεις χώρο στα πράγματα.. όχι, όχι τέλος, το τέλος είναι δύσκολο, απλά ένα διάλειμμα..
..σα δυο άδεια φλυτζάνια του καφέ, που περιμένουν να πλυθούν για να ξαναγεμίσουν..
με το φεγγαρι αγκαλια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου