Παρασκευή 11 Νοεμβρίου 2022

Kάθε λέξη, κάθε εικόνα, κάθε νότα κι ένα δάκρυ...

Μπορεί να είναι εικόνα πουλί και φύση
Όταν ακούς αυτό το υπέροχο τραγούδι, χρειάζεται να ξέρεις ποιος ήταν ο Johnny Cash.
Τρεις μήνες μετά την ηχογράφηση αυτή, πέθανε η γυναίκα του, ενώ ο ίδιος πέθανε μετά από τέσσερις μήνες.
Στο βίντεο εμφανίζεται ο ίδιος και η γυναίκα του, όπως και στιγμές από την ζωή του καλλιτέχνη.
Στην τελευταία σκηνή, ο τραγουδιστής κλείνει το πιάνο...
Λες και γνώριζε καλά, ότι το τέλος της επίγεια πορείας του, ήρθε...
Είναι το τελευταίο του τραγούδι, η τελευταία του δημόσια παρουσία του...
Είναι μια απίστευτη διασκευή, η οποία παίρνει τελείως άλλο νόημα όταν ο Johnny Cash την αποδίδει.
Τέχνη. Η τέχνη της ίδιας της ζωής.
Μια πορεία στα κακοτράχα της πνοής μας.
Όσα χρήματα και δόξα κι αν αποκτήσει κανείς, τελικά τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με τις πολύτιμες σχέσεις που αποκτά κανείς στην ζωή του...
Θλίψη, αυτογνωσία, αυτολύπηση, απώλεια, πόνος, αλήθεια, αγάπη, έρωτας, πλούτος, επιτυχία, φιλοδοξία, ματαιότητα, απελπισία, κενότητα, θυσία, συνειδητοποίηση, μετάνοια…ελπίδα.
Στίχοι με απόδοση στην Ελληνική γλώσσα:
Πλήγωσα τον εαυτό μου σήμερα.
Για να δω αν ακόμα νιώθω.
Εστιάζω στον πόνο
Το μόνο πράγμα που είναι αληθινό.
Η βελόνα ανοίγει μία τρύπα.
Το παλιό, γνώριμο τσίμπημα.
Προσπαθώ να το σκοτώσω πέρα για πέρα.
Αλλά θυμάμαι τα πάντα.
[Ρεφρέν]
Τί έχω γίνει;
Γγλυκύτατέ μου φίλε.
Όλοι όσοι ξέρω,
φεύγουν στο τέλος.
Και μπορούσες να τα έχεις όλα,
το βασίλειο της βρωμιάς μου.
Θα σε απογοητεύσω
Θα σε πληγώσω...
Φοράω αυτό το αγκαθωτό στεφάνι.
Πάνω στην καρέκλα του ψεύτη μου.
Γεμάτος με διακεκομμένες σκέψεις,
που δεν μπορώ να διορθώσω.
Κάτω απ΄τις κηλίδες χρόνου,
τα συναισθήματα εξαφανίζονται.
Είσαι κάποιος άλλος,
εγώ είμαι ακόμα εδώ.
[Ρεφρέν]
Και μπορούσες να τα έχεις όλα,
το βασίλειο της βρωμιάς μου
θα σε απογοητεύσω
θα σε πονέσω (θα σε πληγώσω).
Αν μπορούσα να ξεκινήσω ξανά,
ένα εκατομμύριο μίλια μακριά,
Θα συγκρατήσω τον εαυτό μου,
θα έβρισκα έναν τρόπο...
Στιχουργός: Trent Reznor

6 σχόλια:

Μαρία είπε...

Όλα αχταρμάς. Το τραγούδι αυτό δε έχει καμία σχέση με την Ορθόδοξη οπτική των γηρατειών και του θανάτου. Σε κάποιον άλλο αναφέρεται.

ΤΡΕΛΟ-ΓΙΑΝΝΗΣ είπε...

πω πω βρε Μαριω πολυ αυστηρη εισαι και ξερεις και πραματα Εσυ εε? Βαλε λιγο μελι στο λογο σου ...

Ανώνυμος είπε...

ΣΩΠΑΤΕ ΚΑΛΕ ,ΚΑΙ ΠΙΑ ΕΊΝΑΙ Η "ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΟΠΤΙΚΗ" ΠΑΡΑΚΑΛΩ;;

GeorGRE είπε...


Όσα τραγούδια έχουν
"μνήμη θανάτου" και δεν
δημιουργεί η μουσική τους
αποστροφή, καλοδεχούμενα
είναι.

Και από τα άλλα, αν μπορούν
να ταιριάξουν με... κάτι
το πνευματικό... καλοδεχούμενα.

Τα τραγούδια περιγράφουν
μία κατάσταση που πολλές
φορές δέχονται από εμάς
μία "μεταμόρφωση".

Πριν λίγο καιρό άκουσα
ένα ποπ τραγούδι με τίτλο
"Love Me Like You Do".
(touch me like you do...
What do you waiting for?)

Μου έρχεται σαν εικόνα
μία νεαρή μοναχή που
πάνω στο ζήλο της... αρρώστησε
(φανταστική εικόνα) και
το μόνο που της μένει
είναι να περιμένει Αυτόν
υπομονετικά. Να αντέχει
τον πόνο αλλά η ψυχή να
διψάει ΜΟΝΟ για Εκείνον.

"Έλα Κύριε μου Εσύ που
μόνο Εσύ ξέρεις με αυτόν
τον τρόπο να αγαπάς...
Πάρε με... αφήνομαι
Ψυχή και σώμα στο Θέλημα Σου...
Μην αργείς Χριστέ μου"

Δεν με ενδιαφέρει τι εννοεί
αυτός που έγραψε
το τραγούδι, εγώ όμως το
εξέλαβα έτσι. Και με έπιασαν
τα κλάματα ακούγοντάς το.

Παρεπιπτώντος το τραγούδι
εχει πάνω απο δισεκατομμύριο
πατήματα...

Έτσι που λες...αδερφέ Τρελογιάννη.
Όλα ξεκινούν από μέσα μας.




Ανώνυμος είπε...

Εγώ δεν ξέρω τίποτα . Είμαι ένα κατηχητόπουλο . Όμως εμπιστεύομαι το γούστο του τρελλού αφεντικού . ( αν είναι ) !

ἐμπεσῶν εἰς λάκκον τις είπε...

Ὁ Τζώνυ Κάσς

μὲ μιά φωνή
ὀγκόλιθο
καί μιά ζωή
ξερολιθιά

...

κʹ ὕστερα...
πώς νὰ μεταφράσεις ἕναν λόγο,
γεμάτον συμφραζόμενα
και ὑπονοούμενα, πού μόνον ὁ ἐκεῖθε ντόπιος μονάχα
-και συνομίλικος- μπορεῖ να πιάσει, ποῦ τὸ πάει...;