"Γιαλό - γιαλό"

H αγάπη της τυφλής μάνας

Αφιερωμένο σ΄ όλες τις μάνες και τα παιδιά του κόσμου.

Κάποτε σε μια φτωχική γειτονιά, ζούσε μια μονόφθαλμη μητέρα με το μικρό μονάκριβο παιδί της. Ένα μικρό αγόρι μόλις τεσσάρων ετών.

Όμως αυτό δεν την ήθελε και ντρεπόταν πολύ για την όψη της μητέρας του, επειδή όπως είπαμε, είχε ένα μάτι και την έβλεπε σαν τέρας!

Χωρίς να υπάρχει εναλλακτική λύση, αναγκαστικά μεγάλωνε μαζί της, αλλά ποτέ δεν την δέχτηκε και δεν της επέτρεπε να πάει ιδιαίτερα στο σχολείο να ρωτήσει γι΄ αυτόν, αλλά ούτε και την παρουσίαζε στους φίλους του, γιατί ντρεπόταν πολύ με την αναπηρία της μητέρας του.

Τα χρόνια όμως πέρναγαν, τελείωσε τις σπουδές του, και κανείς μέχρι τώρα δεν την είχε ΄δει, γιατί την είχε καλά κρυμμένη.

Ήλθε η ώρα που νεαρός αυτός γνώρισε την σύντροφο της ζωής του. Έκανε οικογένεια - παιδιά, αλλά ουδέποτε τους ανάφερε για την μητέρα του, αλλά το μόνο που τους είχε πει, είναι ότι δεν έχει μητέρα… Και για όλα αυτά δεν είπε τίποτε στην μητέρα του.

Αυτός όμως πήγαινε πότε - πότε κρυφά και την έβλεπε στην φτωχική της παράγκα.

Κάποτε έκανε καιρό να την δει.

Όμως ο πόθος της και η υπέρμετρη αγάπη της, για το μονάκριβο παιδί της, την έκανε να σχίσει τα βουνά και τα λαγκάδια για να τον βρει και να δει έστω και για λίγο το μονάκριβο θησαυρό της.

Όταν εντόπισε τον χώρο που βρισκόταν το παιδί της, πλησίασε και έφτασε μέχρι τη πόρτα του σπιτιού του, εν συνεχεία με φόβο και τρόμο κτύπησε την πόρτα του. Τότε η υπηρέτρια άνοιξε την πόρτα και τα παιδιά που ήταν εκεί, αντίκρισαν μια ζητιάνα γυναίκα – τέρας (με ένα μάτι) και από το φόβο τους άρχισαν να φωνάζουν και να κλαίνε.

Δεν είχαν ξαναδεί ποτέ τους τέτοια «άγρια» όψη και φυσικά η στάση τους ήταν δικαιολογημένη.

Ο στοργικός όμως πατέρας έτρεξε έντρομος να δει τι ακριβώς συμβαίνει και όταν την είδε άρχισε να φωνάζει έξαλλος, να την βρίζει, να την σπρώχνει, και την ελεεινή ζητιάνα όπως την κατονόμαζε την απομάκρυνε σαν ένα κουρέλι από την έπαυλή του.

Αφού την είχε απομακρύνει αρκετά από το παλάτι του, της είπε με άγρια φωνή:

Τι γυρεύεις εδώ;

Δεν σου είπα να μην έρθεις ποτέ στο σπίτι μου; Δεν θέλω να σε δουν τα παιδιά μου, η γυναίκα μου αλλά και ο κοινωνικός μου περίγυρος!

Τότε η πικραμένη μάνα, σιωπηλή και με ανάμεικτα συναισθήματα, χαράς που ξανάδε το παιδί της και λύπης για την όλη συμπεριφορά του, πήρε τον δρόμο της επιστροφής.

Για τον λόγο αυτό ο γιός της είχε θυμώσει τόσο πολύ και για αρκετό χρονικό διάστημα δεν πήγε να την δει, ώσπου κάποτε, κάποιο περίεργο μητρικό συναίσθημα τον οδήγησε έξω από την καλύβα της μητέρας του.

Πλησίασε και χτύπησε την ερειπωμένη πατρική του πόρτα, αλλά απόκριση δεν πήρε, κι εκεί που ετοιμαζόταν να φύγει, άκουσε μια φωνή απ΄ τον διπλανό φτωχόσπιτο να του λέει:

-Γυρεύεις κάτι αγόρι μου;

-Ε, ναι, την μάνα μου θέλω.

-Λυπάμαι πολύ λεβέντη μου, αλλά η μάνα σου, πάει καιρό που έφυγε απ΄ τη ζωή αυτή, όμως μου έδωσε αυτό το γράμμα και με παρακάλεσε να στο δώσω μετά τον θάνατό της.

Τώρα σου ανήκει και μπορείς να το πάρεις.

Το πήρε στα τρεμάμενα χέρια του και αφού το άνοιξε, άρχισε να το διαβάζει:

Πολυαγαπημένο και μονάκριβο παιδί μου, τώρα πια που δεν είμαι στη ζωή, ώστε να με βλέπεις και να ντρέπεσαι, ήλθε η ώρα να μάθεις την μεγάλη αλήθεια.

Όταν ήσουν 6 μηνών, σε ένα δυστύχημα με τον πατέρα σου, ό οποίος χάθηκε από τότε, έχασες το ένα σου μάτι, έτσι λοιπόν παιδί μου έβγαλα το δικό μου και στο δώρισα για να έχεις μια καλύτερη ζωή.

Δεν πειράζει παιδί μου που με απαρνήθηκες, κι ας μου στέρησες την χαρά της μάνας. Το να σε βλέπω όμως να μεγαλώνεις, να σπουδάζεις, να κάνεις την δική σου οικογένεια, σαν μάνα καμάρωνα κρυφά για το παιδί μου....

Όμως να ξέρεις για όλα αυτά, δεν σου κρατώ κακία, σ΄ αγαπώ όμως τόσο πολύ, όσο δεν μπορείς να φαντασθείς.... Αν χρειαζόταν, θα σου έδινα και το άλλο μου μάτι, για να είναι το παιδί μου πάντα καλά ….

Αυτός τότε έκλαψε πικρά για την απαράδεκτη συμπεριφορά του, όμως ήταν πολύ αργά, αφού δεν πρόλαβε ποτέ να πει στην μάνα του, το ποσό πολύ την αγαπούσε, αλλά και πόσο πολύ την πίκρανε σ΄ όλη της ζωή.

Για όλα αυτά που έμαθε τώρα, καιγόταν και ήθελε να πέσει στα πόδια της, ζητώντας της ένα μεγάλο συγνώμη από τα βάθη της καρδιάς του.

Μετάνιωσε πικρά για το μεγάλο κακό που της έκανε, στερώντας της το μητρικό δικαίωμα της αγάπης….

Για όλα αυτά, ας γίνει φωτεινό παράδειγμα και για μας, τώρα που είναι πλέον καιρός, έτσι ώστε να προλάβουμε και να σκορπίσουμε την αγάπη μας στους πικραμένους μας γονείς.

Στην πλώρη

Άγιος Γέρων Ιερώνυμος της Αιγίνης,ο Καππαδόκης

 Ημέρα πού θα πέραση και δεν ένοιωσες τον Χριστό μας στην καρδία σου, δια της προσευχής, αναγνώσεως Ψαλτηρίου, Ευαγγελίου, κλπ., κλπ., να θεωρείς ότι απώλεσες αύτη την μέρα!
 

Να παρακαλείς με δάκρυα, όπως ή Μαρία Μαγδαληνή και να λέγεις: Χριστέ μου, μη με εγκατάλειψης! Χριστέ μου μη με αφήνεις μόνο, Χριστέ μου γλυκύτατε, μη πάρεις την ψυχήν μου αν δεν γίνω όλος Σος!

Επιμένετε και αυξάνετε την προσευχήν. θα κάμετε την προσευχήν την οποίαν ορίζει ή Εκκλησία μας, δηλ. Εξάψαλμο, Απόδειπνο, Παράκλησιν κλπ. θα τα διαβάζετε αυτά από τα βιβλία, άλλα ενίοτε αφήνετε τα και δι' ολίγον. Δηλαδή χωρίς το βιβλίον, εκτός τα λόγια, αυτά της προσευχής, μιλήσατε και μόνοι σας στο τον Χριστό μας. Άπλα και από την καρδιά σας, πείτε Του σαν να τον βλέπατε μπροστά σας: «Πατέρα μου, έσφαλλα, δεν πέρασα την ημέρα μου πνευματικά, άλλα με κοσμικά πράγματα. Κατέκρινα, μίλησα πολύ, γέλασα, Έφαγα πολύ, προσευχή δεν έκαμα, είχα τόσες αδυναμίες και πτώσεις. Συγχώρεσέ με Κύριε κλπ.» Έτσι να λέγετε και θα σας λυπηθεί τότε ό Χριστός μας και θα σας στείλει δάκρυα. Και πρέπει να έλθουν δάκρυα, διότι αυτά τα δάκρυα της προσευχής θα σας δώσουν δύναμιν και χαράν. Αυτά θα σας πάρουν τις θλίψεις.

Αγαπήστε και την προσευχή. Ένας έκαμε προσευχή όλην την νύχτα. Τα λόγια της προσευχής του έρχονταν το ένα μετά το άλλο χωρίς δυσκολία.

Είτε έχεις ζήλο είτε όχι, την προσευχήν δεν θα κόβεις Ούτε θα αμελής. Δια πολλούς λόγους την προσευχήν δεν θα κόβεις Ούτε θα αμελής. Προσπάθησε επίσης, ένα κόμπο δάκρυ κάθε βράδυ να έχεις.

Ημέρα να μη περάση χωρίς προσευχήν, αλλά και προσευχή να μη γίνη χωρίς δάκρυ.

ΠΑΥΛΟΣ. ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΣΕΡΒΙΑΣ.

Το φαρμακείο της γιαγιάς...

Βότανα, λεμόνι, μέλι, μαγειρική σόδα, αλάτι, ξίδι και σκόρδο επιστρατεύονται για να ανακουφίσουν από τον πόνο, να απαλύνουν τον βήχα, να απαλλάξουν από τις ψείρες στα μαλλιά και να ρίξουν τον πυρετό. Τα σύγχρονα επιστημονικά στοιχεία υποστηρίζουν αρκετά από τα γιατροσόφια της γιαγιάς μας.

Καταρράκτης

Μελέτες δείχνουν ότι το τσάι του βουνού μπορεί να συμβάλει αποτελεσματικά στην πρόληψη της εμφάνισης καταρράκτη (Tomas -Barberan et al 1986), καθώς και θρόμβων (Villar et al 1985) και υπέρτασης (Paya et al 1985). Το τσάι του βουνού, το οποίο στη χώρα μας συλλέγεται από τον Όλυμπο, τον Ταΰγετο, τον Παρνασσό, την Εύβοια και την Κρήτη, δεν έχει διεγερτική δράση (σε αντίθεση με το κλασικό τσάι) και γι' αυτό μπορεί να καταναλωθεί και βράδυ χωρίς να επηρεάσει τον ύπνο.

Τσιμπήματα

Μπορείτε να ανακουφιστείτε από τον ερεθισμό του δέρματος που προκαλείται από τα τσιμπήματα των εντόμων, σύμφωνα με τους επιστήμονες της Κλινικής Μάγιο στις ΗΠΑ, βάζοντας στο πάσχον σημείο ένα διάλυμα από μαγειρική σόδα και νερό.

Ψείρες

Το ξίδι, διαλυμένο σε χλιαρό νερό, μπορεί να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τις ψείρες στα μαλλιά. «Επί μία εβδομάδα, κάθε φορά που το παιδί γυρνά από το σχολείο, να καθαρίζετε σχολαστικά τα μαλλιά του με το διάλυμα αυτό και μια πολύ λεπτή χτένα», συμβουλεύει η επίκουρη καθηγήτρια Παιδιατρικής του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Πόπη Αναστασέα-Βλάχου. «Ετσι, μπορείτε να αποφύγετε τα τοξικά ψειροκτόνα με μαλαθείο».

Πονοκέφαλος

Με τα πρώτα σημάδια του πονοκεφάλου, να πίνετε ένα φλυτζάνι τσάι, όπως προτείνει η βρετανή διατροφολόγος δρ Τζέιν Κλαρκ. «Οι πονοκέφαλοι προκαλούνται από αλλαγές στα αγγεία», λέει. Μια μικρή δόση καφεΐνης φαίνεται να αναστρέφει αυτές τις αλλαγές».

Κράμπες στα πόδια

Ενα ποτήρι τόνικ πριν από τον ύπνο μπορεί να προλάβει τις κράμπες, όπως αναφέρει o δρ Μάικ Ντίξον, επισκέπτης καθηγητής Ολιστικής Υγείας και Φροντίδας στο Πανεπιστήμιο του Γουεστμίνστερ στο Λονδίνο. To νερό τόνικ περιέχει φυσικά την ουσία κινίνη, που του δίνει την πικρή γεύση του. Η ουσία αυτή προλαμβάνει τους σπασμούς των μυών, που προκαλούν τον πόνο της κράμπας.

Κρυολόγημα

Το φασκόμηλο περιέχει πολλά βιοενεργά συστατικά, όπως καμφορά (1437%), άλφα και βήτα καρυοφυλλένιο, ροσμαρινικό οξύ, χλωρογενικό οξύ, διτερπένια και φλαβονοειδή, όπως είναι η ισχυρή αντιοξειδωτική και αντιφλεγμονώδης λουτεολίνη, σύμφωνα με τον κλινικό διαιτολόγο, αντιπρόεδρο του Ελληνικού Ινστιτούτου Διατροφής, κ. Κ. Ξένο. Εχει αποδειχθεί ότι ασκεί ευεργετική δράση σε περιπτώσεις κρυολογήματος, λαρυγγίτιδας και φαρυγγίτιδας. Δεν συνιστάται η κατανάλωσή του κατά την εγκυμοσύνη ή τον θηλασμό.

Ενα πικάντικο φαγητό, όπως ένα πιάτο με καυτό κάρι, μπορεί να ανακουφίσει από μια μπουκωμένη μύτη ή ένα πονεμένο αυτί, σύμφωνα με τον δρα Π. Γκρίφινς από την Κλινική Blemish του Μάντσεστερ. Αυτό κάνει τη μύτη και τα μάτια να τρέχουν, αποβάλλοντας τη βλέννα. Το σκόρδο, επίσης, βοηθά στην αποβολή της βλέννας, ενώ είναι επίσης γνωστό αντιικό, αντιβακτηριακό και αντιοξειδωτικό τρόφιμο.

Βήχας

Το μέλι πλούσιο σε φλαβονοειδή συνιστάται εδώ και αιώνες ως «φάρμακο» για τον βήχα. Ερευνα του Πολιτειακού Κολεγίου Ιατρικής της Πενσυλβάνια, σε 105 παιδιά που λάμβαναν μία έως δύο κουταλιές μέλι μισή ώρα πριν κοιμηθούν, διαπίστωσε ότι το μέλι δρα πιο αποτελεσματικά κατά του βήχα απ' ό,τι πολλά αντιβηχικά σιρόπια.

Οι γαργάρες με αλατόνερο μπορούν να απομακρύνουν τα περιττά υγρά από τους φλεγμαίνοντες ιστούς στον λαιμό, με αποτέλεσμα να ελαττώνεται ο πόνος, όπως αναφέρει ο δρ Φ. Χέιγκεν, εκδότης του «Οδηγού με τα Σπιτικά Γιατροσόφια» (Mayo Clinic Book). Το αλατόνερο μαλακώνει επίσης την παχιά βλέννα στον λαιμό, διευκολύνοντας έτσι την αποβολή της. Μια άλλη λύση, σύμφωνα με τον «Οδηγό», είναι οι γαργάρες με μείγμα χλιαρού νερού με λίγες σταγόνες λεμόνι και μέλι (δεν συνιστάται για παιδιά).

Πυρετός

Εάν το παιδί έχει πυρετό, να τοποθετήσετε στο μέτωπο και στα χέρια του χλιαρά επιθέματα με νερό και ταυτόχρονα να βάλετε τα πόδια του σε μια λεκάνη με χλιαρό νερό επί είκοσι λεπτά. «Με τον τρόπο αυτό, μπορεί να αποφύγετε τα αντιπυρετικά φάρμακα, τα οποία τελευταία ενοχοποιούνται για παρενέργειες», λέει η κ. Βλάχου.

Πληγές, εγκαύματα

Ο γάλλος καθηγητής Μπ. Ντεκότ, διευθυντής του χειρουργικού τμήματος στο νοσοκομείο Λιμόζ, απέδειξε ότι το θυμαρίσιο μέλι (περιέχει θυμόλη, μια φαινόλη με αντισηπτικές ιδιότητες) βοηθά στην ταχύτερη επούλωση πληγών και εγκαυμάτων, δύο φορές μάλιστα πιο γρήγορα απ' ό,τι η ειδική γάζα.

Κακή διάθεση

Το φυτό υπερικό ή βαλσαμόχορτο ή χόρτο του Αγίου Ιωάννη αναφέρεται από τα αρχαία κιόλας χρόνια ότι μπορεί να μειώσει τη θλίψη. Μία ανάλυση 23 μελετών που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση «British Medical Journal» έδειξε ότι είναι αποτελεσματικό στην ανακούφιση των συμπτωμάτων της ήπιας έως μέτριας κατάθλιψης.

«Επειδή όμως περιέχει δραστική ουσία η οποία μπορεί να αλληλεπιδράσει με φάρμακα, δεν πρέπει να λαμβάνεται χωρίς τη συμβουλή και παρακολούθηση του γιατρού» διευκρινίζει η ψυχίατρος του Κέντρου Ψυχικής Υγιεινής κ. Γ. Χαλκούση.

Εάν υποφέρετε από αϋπνία, ένα φλιτζάνι τίλιο ή χαμομήλι με μέλι μπορεί να σας οδηγήσει στις αγκάλες του Μορφέα. «Τα ροφήματα αυτά έχουν χαλαρωτικές ιδιότητες και μπορεί να βοηθήσουν. Στις σοβαρές περιπτώσεις όμως δεν αρκούν» λέει η κ. Χαλκούση.

Πεπτικό σύστημα

Το δίκταµο χρησιμοποιείται παραδοσιακά ως επουλωτικό ρόφημα. «Τελευταία επιβεβαιώθηκε η δράση του κατά του έλκους του στομάχου με πειράματα που έγιναν σε στελέχη ελικοβακτηριδίου του πυλωρού» λέει ο κ. Ξένος. «Τα κυριότερα συστατικά του αιθέριου ελαίου του δίκταμου είναι η καρβακρόλη (πανίσχυρη αντιμικροβιακή ουσία, την οποία συναντάμε επίσης στη ρίγανη και στο θυμάρι), η θυμόλη και η πουλεγκιόνη. Οι ουσίες αυτές έχουν ισχυρές αντισηπτικές και αντισπασμωδικές ιδιότητες».

Ηδη από την εποχή του Γαληνού υποστηριζόταν ότι η μαστίχα Χίου καταπολεμά τις φλεγμονές του στομάχου. Μελέτη επιστημόνων από το Νοσοκομείο του Νότιγχαμ στη Βρετανία έδειξε ότι η χρήση ακόμα και μικρής ποσότητας μαστίχας Χίου (ένα γραμμάριο την ημέρα) επί δύο εβδομάδες μπορεί να θεραπεύσει το έλκος.

Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «The New England Journal of Medicine», καθώς και έρευνα του Tμήματος Φαρμακογνωσίας του Πανεπιστημίου Αθηνών (με τον καθηγητή Α. Σκαλτσούνη), η μαστίχα μειώνει τη φλεγμονή που προκαλεί το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού στο στομάχι.

Το χαμομήλι χρησιμοποιείται παραδοσιακά για τις καταπραϋντικές και αντισηπτικές του ιδιότητες στο πεπτικό σύστημα, όπως και σε κάθε μόλυνση βλεννογόνου. Ερευνα του ImperialCollege στο Λονδίνο έδειξε ότι η κατανάλωσή του προκαλεί στα ούρα την εμφάνιση ουσιών (γλυκίνης και ιππουρικού οξέος), που μειώνουν τους μυικούς σπασμούς και καταπολεμούν τη φλεγμονή. Να αποφεύγεται από άτομα με διαπιστωμένη αλλεργία σε φυτά της οικογένειας Asteraceae/Compositae.

Ουρολοιμώξεις

Για να ανακουφισθείτε από τον πόνο που προκαλεί μια μόλυνση του ουροποιητικού συστήματος (όπως η κυστίτιδα), αναμείξτε μισό κουταλάκι του τσαγιού διττανθαρκική σόδα σε ένα ποτήρι νερό και πίνετέ το μία έως δύο φορές την ημέρα, σύμφωνα με τη γυναικολόγο στο Νοσοκομείο Γυναικών του Μπέρμινγχαμ δρα Τζ. Μπάιρομ.

Αυτό το διάλυμα αλλάζει το pH των ούρων και έτσι θα έχετε λιγότερα συμπτώματα καύσου στην περιοχή. Ενα ποτήρι χυμός κράνμπερι δύο φορές την ημέρα μπορεί επίσης να βοηθήσει την κατάσταση. Ο χυμός αυτός περιέχει ουσίες που εμποδίζουν τη δράση του Ε. coli, του βακτηρίου που είναι συχνά υπεύθυνο για τις κυστίτιδες.

Διάρροια

Εάν το παιδί σας έχει διάρροια, λίγο νερό στο οποίο προσθέτετε λίγες σταγόνες λεμόνι μπορεί να βοηθήσει στην ελάττωση της κινητικότητας του εντέρου, καθώς και στην ενυδάτωση του παιδιού, σύμφωνα με την κ. Βλάχου.

Στοματίτιδα

Η στοματίτιδα, χαρακτηριστική φλεγμονή που παρουσιάζεται σε ασθενείς υπό χημειοθεραπεία, μπορεί να αντιμετωπιστεί με επιτυχία με την καθημερινή χρήση χαμόμηλου.

Ανοσοποιητικό

«Ερευνητικά δεδομένα δείχνουν ότι το κόκκινο τσάι (Rooibos), που χρησιμοποιείται εδώ και χρόνια στην Αφρική ως όπλο κατά πολλών αλλεργικών συμπτωμάτων, είναι εξαίσιο ενισχυτικό του ανοσοποιητικού συστήματος» λέει ο κ. Ξένος.«Το πλούσιο σε αντιοξειδωτικά Rooibos δεν περιέχει καφεΐνη, ούτε οξαλικό οξύ. Ετσι, μπορεί να καταναλώνεται άφοβα από όλες τις πληθυσμιακές ομάδες».

Το φυτό των αστέρων του Χόλιγουντ, η εχινάκεα, περιέχει τη δραστική ουσία εχινακίνη. Η εχινακίνη είναι ένα γλυκοσίδιο που καταπολεμά τα βακτήρια σαν φυσικό αντιβιοτικό (6 mgr εχινακίνης αντιστοιχούν εργαστηριακά σε μία μονάδα πενικιλίνης), γεγονός που εξηγεί την αποτελεσματικότητα του φυτού σε στρεπτοκοκκικές και σταφυλοκοκκικές λοιμώξεις.

Σε κυτταρικό επίπεδο, η εχινακίνη ελαττώνει την παραγωγή της υαλουρονιδάσης, ενζύμου που καταστρέφει το υαλουρονικό οξύ και οδηγεί σε λύση του συνδετικού ιστού. Πρόσφατη μελέτη κατέδειξε τη συνεργιστική δράση της εχινάκεας με σκεύασμα σκόρδου στη μείωση της διάρκειας και της έντασης των συμπτωμάτων του κοινού κρυολογήματος.

Δερματίτιδα

Ενα μπάνιο με βρώμη (μερικές κουταλιές βρώμης σε μια μπανιέρα γεμάτη με νερό) μπορεί να βοηθήσει όσους πάσχουν από ατοπική δερματίτιδα, όπως αναφέρουν οι ειδικοί της Κλινικής Μάγιο. Η βρώμη περιέχει αντιφλεγμονώδεις ουσίες (γνωστές ως αβενανθραμίδες), οι οποίες μειώνουν επίσης τον κνησμό.

Πονόδοντος

Μπορείτε να ανακουφισθείτε από τον πονόδοντο βουτώντας μια μπατονέτα σε έλαιο γαρίφαλου και απλώνοντάς το απευθείας στην περιοχή για ένα δύο λεπτά, κατά τον οδοντίατρο δρα Φίλιπ Στέμερ από την Κλινική Teeth For LIfe του Λονδίνου. Τα γαρίφαλα έχουν παυσίπονες ιδιότητες και γι' αυτό γερμανοί γιατροί επινόησαν πρόσφατα ένα ταχύ αναισθητικό που βασίζεται σε αυτό το φυτό. Μπορείτε να βρείτε το έλαιο γαρίφαλου σε καταστήματα με είδη υγιεινής διατροφής.

Γερά δόντια

Να περνάτε απαλά τα δόντια και τα ούλα των βρεφών 6 έως 15 μηνών με μια μπατονέτα βουτηγμένη σε διάλυμα από τσάι, με ελάχιστη μαγειρική σόδα (στη μύτη του κουταλιού). «Το τσάι περιέχει φθόριο και με τον τρόπο ατό γίνεται μια τοπική φθορίωση», λέει η κ. Βλάχου.

Μαίρη Κατσανοπούλου

Οἱ ὑπολογιστές πάλι ἔδειξαν «λάθος»

  

Γράφει η Γιούλα Δημητρίου, Μαθηματικός.

Ὁ Χάρολντ Χίλλ, Πρόεδρος τῆς Ἑται­ρείας Curtis Engine Co. στή Βαλτιμόρη, σύμβουλος διαστημικῶν προγραμμάτων ἀφηγείται: «Οἱ διαστημικοί ἐπιστήμονες στό Greenbell, Maryland ἐξέταζαν θέσεις τοῦ ἤλιου, τοῦ φεγαριοῦ καί τῶν πλανητῶν, γιά νά ἐτοιμάσουν κάποια διαστημικά προγράμματα.

Mέ τή βοή­θεια ηλεκτρονικῶν ὑπολογιστῶν ἐξέτα­ζαν τά δεδομένα καί τίς τροχιές τῶν πλα­νητῶν, ὄταν σέ κάποια στιγμή οἱ ὑπολογι­στές ἔδειξαν «λάθος». Οἱ ἐπιστήμονες ἔλεγξαν προσεκτικά τίς πληροφορίες πού ἔδωσαν στούς ὑπολογιστές. Ἄρχισαν πάλι ἀπό τήν ἀρχή καί προσπάθησαν νά σχεδιάσουν τίς τροχιές τῶν πλανητῶν γιά τά ἐπόμενα 100 χρόνια.

Οἱ ὑπολογιστές πάλι ἔδειξαν «λάθος». Ὅλοι ἀναρωτήθηκαν ἄν οἱ ὑπολογιστές εἶχαν βλάβη. Μετά ἀπό μέρες ἀγωνίας ἀνακάλυψαν τό.... «λάθος». Μιά μέρα ἐλειπε ἀπό τό διάστημα! Τά διαστημικά προγράμματα καί οἱ ἐκτοξεύσεις δορυφόρων ἔπρεπε νά διακοποῦν μέχρι νά λυθεῖ τό πρόβλημα...

Μετά ἀπό πολλή σκέψη κάποιος ἐπιστήμονας μεγάλης ἡλικίας σηκώθηκε καί εἶπε:

«Ἔχω τήν ἀπάντηση. Βρίσκεται σέ κάποιο πανάρχαιο βιβλίο». Ἔμειναν ὅλοι ἀπορημένοι καί περίμεναν. Ὅταν ἐπέστρεψε ἀργότερα κρατοῦσε μιά Ἁγία Γραφή. Τήν ἄνοιξε στό βιβλίο τού Ἰησοῦ τοῦ Ναυῆ, καί διάβασε:

«Καί εἶπε Κύριος πρός Ἰησοῦν μή φοβηθῇς αὐτούς, εἰς γάρ τάς χεῖράς σου παραδέδωκα αὐτούς, οὐχ ὑπολειφθήσεται ἐξ αὐτῶν οὐδείς ἐνώπιον ὑμῶν.

Τότε ἐλάλησεν Ἰησοῦς πρός Κύριον, ᾖ ἡμέρᾳ παρέδωκεν ὁ Θεός τόν Ἀμορραῖον ὑποχείριον 'Ἰσραήλ, ἡνίκα συνέτριψεν αὐτούς ἐν Γαβαών καί συνετρίβησαν ἀπό προσώπου υἱῶν Ἰσραήλ, καί εἶπεν Ἰησοῦς· Στήτω ὁ ἥλιος κατά Γαβαών καί ἡ σελήνη κατά φάραγγα Αἰλών.

Καί ἔστη ὁ ἥλιος καί ἡ σελήνη ἐν στάσει, ἕως ἠμύνατο ὁ Θεός τούς ἐχθρούς αὐτών, καί ἔστη ὁ ἥλιος κατά μέσον τοῦ οὐρανοῦ, οὐ προεπορεύετο εἰς δυσμάς εἰς τέλος ἡμέρας μιᾶς (Ἰησ. Ναυῆ ι΄, 8,12-13)».

Ὁ Ἰησοῦς τοῦ Ναυῆ ἀνησυχοῦσε ἐπειδή ἡ Γαβαών ἦταν περικυκλωμένη ἀπό τούς βασιλεῖς τῶν Ἀμορραίων. Ἄν νύχτωνε θά ἔχαναν κι ἔτσι ὁ Ἰησοῦς τοῦ Ναυῆ ζήτησε ἀπό τό Θεό νά σταματήσει τόν ἥλιο. Ὁ ἥλιος στάθηκε στή μέση τοῦ οὐρανοῦ γιά «περίπου μιά μέρα».

Οί ἐπιστήμονες ἤλεγξαν τή διάρκεια τῆς μέρας ἐκείνη τήν ἐποχή καί βρήκαν ὅτι ἦταν μόνο 23 ὦρες καί 20 λεπτά. Ὥστε ἔλειπαν ἄλλα 40 λεπτά. Ὁ θεοφοβούμενος ἐπιστήμονας τούς εἶπε νά μήν ἀνησυχοῦν γιατί δέν εἶχε τελειώσει ἀκόμα.

Διάβασε ἀπό τῶν Βασιλειῶν: «καί εἶπεν Ἡσαΐας, τούτο τό σημεῖον παρά Κυρίου, ὅτι ποιήσει Κύριος τόν λόγον. ὅν ἐλάλησε· πορεύσεται ἡ σκιά δέκα βαθμούς, ἐάν έπιστρέψῃ δέκα βαθμούς.

Καί εἶπεν Ἐζεκίας· κοῦφον τήν σκιάν κλῖναι δέκα βαθμούς· οὐχί, ἀλλ’ ἐπιστραφήτω ἡ σκιά ἐν τοῖς ἀναβαθμοῖς δέκα βαθ­μούς εἰς τά ὀπίσω.

Καί ἐβόησεν Ἡσαΐας ὁ προφήτης πρός Κύριον, καί ἐπέστρεψεν ἡ σκιά ἐν τοῖς ἀναβαθμοῖς ἰς τά ὀπίσω δέκα βαθμούς» (Δ' Βασιλειῶν 20,9-11).

Ὁ Ἐζεκίας ἦταν ἐτοιμοθάνατος καί δέν πίστευε τόν προφήτη Ἡσαΐα πού τόν δια­βεβαίωνε ὅτι δέν θά πέθαινε. Ὁ Ἐζεκίας ζήτησε ἕνα σημάδι γιά ἀπόδειξη. Ὁ Ἡ­σαΐας προσευχήθηκε στόν Κύριο καί ἡ σκιά τοῦ ἥλιου γύρισε πίσω δέκα βαθμούς.

Μέ μιά ἁπλή μαθηματική πράξη φαίνε­ται ὅτι δέκα μοῖρες ἰσοδυναμοῦν μέ 40 λε­πτά! 10°/360Χ24Χ60=40.

Ἔτσι συμπληρώθηκαν οἱ 24 χαμένες ὦρες. Μπήκε ἡ πληροφορία στούς ηλε­κτρονικούς ὑπολογιστές καί τά διαστημι­κά προγράμματα συνεχίστηκαν.

Ὁ προφήτης Ἡσαΐας τόσα χρόνια πρό Χριστοῦ ἔγραψε ὅτι ἡ γῆ εἶναι στρογγυλή. Μιλούσε γιά κύκλο τῆς γῆς καί περιστρο­φή. Πώς τό ἤξερε; Μήπως ὅλες οἱ ἐπιστη­μονικές ἀλήθειες πού γράφτηκαν ἀπό τούς προφῆτες φανερώθηκαν ἀπό τόν Δη­μιουργό τοῦ Σύμπαντος;

Andrea Bocelli - Who Wants

Μνήμη του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Μάμαντος του θαυματουργού

Στίχοι
Ἀκμαῖος ὢν Τριάδος εἰς πίστιν Μάμας,
Ἀκμαῖς τριαίνης καρτερεῖ τετρωμένος.
Δευτερίῃ χολάδες Μάμαντος χῦντο τριαίνῃ.

Ο Άγιος καταγόταν από την πόλη Γάγγρα της Παφλαγονίας. Οι γονείς του ήταν χριστιανοί και ομολογητές της πίστης του Χριστού. Όταν συνελήφθησαν από τους ειδωλολάτρες και φυλακίστηκαν για την πίστη τους, μέσα στη φυλακή γεννήθηκε από τη μητέρα του ο Μάμας, το έτος 260. Μετά από προσευχή, οι γονείς του εκοιμήθησαν μέσα στη φυλακή και έτσι ο Μάμας έμεινε ορφανός. Τον ανέλαβε τότε μια πλούσια χριστιανή, ονόματι Αμμία, η οποία τον μεγάλωσε. Επειδή ο μικρός τον περισσότερο καιρό αποκαλούσε τη θετή του μητέρα «μαμά», ονομάστηκε Μάμας.

Όταν έγινε δεκαπέντε χρονών, συνελήφθη από τους ειδωλολάτρες ως χριστιανός και μαστιγώθηκε. Στη συνέχεια, του κρέμασαν στο λαιμό ένα κομμάτι μολύβι και τον έριξαν στη θάλασσα. Με τη δύναμη του Θεού σώθηκε από τον πνιγμό και κρύφτηκε σε μια σπηλιά, όπου τρεφόταν με γάλα από ελάφια. Αργότερα συνελήφθη ξανά και ρίχτηκε σε αναμμένο καμίνι, ενώ τον έριξαν και στα θηρία, αλλά έμεινε αβλαβής. Τελικά τρυπήθηκε με ένα σιδερένιο τρίαινο κοντάρι στην κοιλιά και έτσι παρέδωσε την ψυχή του στον Κύριο, για να λάβει το στεφάνι του μαρτυρίου.

(Ο εκτενής βίος του υπάρχει στον Εφραίμ, ενώ ελληνιστί τον έγραψε ο Μεταφραστής, αρχίζοντας με τα λόγια: «Μάμας ο μέγας ούτος». Το κείμενο φυλάσσεται στη Μεγίστη Λαύρα, στους Ιβήρες και σε άλλα μοναστήρια.)

Σημειώσεις

Σε έντυπο Ωρολόγιο γράφεται ότι ο Άγιος έμεινε άφωνος πέντε χρόνια μετά τη γέννησή του. Έπειτα μίλησε πρώτη φορά στα λατινικά λέγοντας «Mama». Από αυτό πήρε και το όνομά του.

Αφού τρυπήθηκε με τη λόγχη, βγήκε από το θέατρο κρατώντας με τα χέρια του τα σπλάχνα του που πήγαιναν να πέσουν έξω. Με δυσκολία έφτασε σε τόπο κοντά στην Καισάρεια, σε απόσταση ενός σταδίου (125 μέτρα). Εκεί η Αμμία, που τον είχε μεγαλώσει, έκτισε αργότερα πολυτελή ναό στο όνομά του. Στον ναό αυτό οι Καισαρείς γιόρταζαν κάθε άνοιξη. Ο Γρηγόριος ο Θεολόγος, παρουσία του Μεγάλου Βασιλείου, εκφώνησε εκεί τον πανηγυρικό του λόγο, αναφέροντας ότι ο Άγιος που πρώτα έπινε γάλα από ελάφια, τώρα ποιμαίνει λαό ολόκληρης μητρόπολης.

Την ίδια ημέρα η Μνήμη του Αγίου Ιωάννου, Αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως, του Νηστευτή.

Ο Άγιος Ιωάννης ο Νηστευτής έζησε στα χρόνια των βασιλέων Ιουστίνου, Τιβερίου και Μαυρικίου (580 μ.Χ.). Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη και από νέος ήταν χαράκτης στο επάγγελμα. Ήταν ευσεβής, φιλάνθρωπος, φιλόξενος και φοβόταν τον Θεό.

Μια φορά δέχθηκε στο σπίτι του έναν μοναχό από την Παλαιστίνη, τον Ευσέβιο. Καθώς περπατούσαν μαζί, εκείνος άκουσε αόρατη φωνή να του λέει ότι δεν του επιτρεπόταν να περπατά δεξιά από τον μεγάλο Ιωάννη, προμηνύοντας το αξίωμα που θα έπαιρνε ως Πατριάρχης.

Αργότερα γνώρισε τον Άγιο Ιωάννη τον Γ΄, τον από Σχολαστικών, Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, ο οποίος τον έκανε Αναγνώστη, έπειτα Διάκονο και κατόπιν Πρεσβύτερο.

Όταν ήταν ακόμη Διάκονος, είχε μια θαυμαστή οπτασία στον Ναό του Αγίου Λαυρεντίου, όπου είδε πλήθος Αγίων ντυμένων με λευκές στολές και άκουσε ουράνια μελωδία, προμήνυμα της δόξας που θα αποκτούσε.

Ως διαχειριστής των ελεημοσυνών της Εκκλησίας, μοίραζε πλουσιοπάροχα χρήματα από ένα πουγκί, το οποίο θαυματουργικά δεν άδειαζε. Κάποτε όμως ένας φθονερός άνθρωπος γκρίνιαξε γι’ αυτό και τότε το θαύμα σταμάτησε.

Μετά τον θάνατο του Πατριάρχη Ευτύχιου, εκλέχθηκε Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, αφού πρώτα είδε φοβερή έκσταση με τη θάλασσα και τη φωτιά, που του έδειχνε πως δεν μπορούσε να αποφύγει το αξίωμα.

Ο Άγιος έζησε με άκρα εγκράτεια: έξι μήνες δεν ήπιε νερό, έτρωγε μόνο λίγα φρούτα (μαρούλι, πεπόνι, σταφύλια ή σύκα) και κοιμόταν καθιστός, με ένα κερί και βελόνα που τον ξυπνούσε όταν έσβηνε. Ήταν προσευχόμενος συνεχώς και με θαύματα απέτρεπε κινδύνους από πολέμους, ασθένειες και συμφορές.

Έκανε πολλά θαύματα: γαλήνεψε τη θάλασσα με την προσευχή του, θεράπευσε τον Ιωάννη τον Σχολαστικό που ήταν τυφλός, σταμάτησε θανατικό στην πόλη, θεράπευσε δαιμονισμένο και χάρισε τεκνογονία σε στείρες.

Αφού πατριάρχευσε δεκατρία χρόνια και πέντε μήνες, εκοιμήθη ειρηνικά στις 2 Σεπτεμβρίου 595. Μετά την κοίμησή του, το λείψανό του, όταν το προσκύνησε ο έπαρχος Νείλος, σηκώθηκε και τον αντεφίλησε, λέγοντας του μυστικά λόγια που δεν αποκάλυψε ποτέ. Ο λαός έμεινε έκθαμβος από το θαύμα και δόξασε τον Θεό. Το λείψανό του ετέθη με τιμές στο Άγιο Βήμα της Εκκλησίας των Αγίων Αποστόλων.

Ο Άγιος Ιωάννης ο Νηστευτής συνέγραψε και κανονικό βιβλίο, γνωστό ως «Κανονικόν», που διασώζεται μέχρι σήμερα.

Συναξαριστής Αγίου Νικοδήμου

 

 

Άγιος Βασίλειος ο Μέγας
[Από την ομιλία για τον Άγιο Μάμα]

«Να θυμάστε τον μάρτυρα, όσοι στα όνειρά σας ευτυχήσατε να τον δείτε.
Όσοι περνώντας από τούτον τον τόπο, σ’ εκείνον προσευχηθήκατε για να σας βοηθήσει.
Όσοι αφού επικαλέστηκαν το όνομά του, είδαν τη συνδρομή του στο έργο τους.
Όσοι ενώ είχαν χαθεί, με την βοήθειά του ξαναβρήκαν τον δρόμο τους.
Όσοι από αρρώστια βρήκαν γιατρειά.
Όσοι τα παιδιά τους εκεί που είχαν ήδη τελειώσει, τα είδαν να ξαναζωντανεύουν.
Σε όσους ζωή μακροχρόνια έδωσε, ενώ κινδύνεψαν να πεθάνουν νέοι.
Όλα αυτά τα καλά αφού προσεκτικά συγκεντρώνετε, σε συνεργασία μεταξύ σας να τα επαινείτε και να εξυμνείτε τη Θεία Χάρη με θέρμη και ενθουσιασμό.
Ο ένας στον άλλον να τα διαδίδετε, ότι γνωρίζει ο καθένας από σας, ώστε να τα μεταδίδετε σε όσους δεν τα γνωρίζουν.
Για να μαθαίνουν όλοι από εκείνους που ήδη ξέρουν, και έτσι συνεισφέροντας, προσφέροντας δηλαδή όλοι από κοινού, γεύματα μεταξύ σας, την δικιά μου ασθένεια και αδυναμία να συγχωρείτε.»
Μεγάλου Βασιλείου Ομιλία ΧΧΙΙΙ, Εις τον Άγιον μάρτυρα Μάμαντα P.G. XXXI σ. 589
Βασιλείου Καισαρείας του Μεγάλου. Άπαντα τα έργα . Τόμος 7, Ομιλίες Ε’ (Εγκωμιαστικές) ΕΠΕ (Έλληνες Πατέρες της Εκκλησίας), Πατερικές εκδόσεις »Γρηγόριος ο Παλαμάς».

 

 Εὐχὴ εἰς κτήνη
[ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΜΑΜΑΝΤΟΣ]
ἀπὸ τὸ μ.Εὐχολόγιον «ΕΥΧΑΙ ΕΙΣ ΔΙΑΦΟΡΟΥΣ ΠΕΡΙΣΤΑΣΕΙΣ»

Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν.
Ἰδοὺ ἐγὼ ὁ ἁμαρτωλὸς καὶ ἐλάχιστος Μάμας, ὑπάρχων ἐν τοῖς ὄρεσι, διὰ τῆς δυνάμεως τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἤμελγον τὰς ἐλάφους, καὶ τυροὺς ποιῶν, διένεμον τοῖς πένησι, καὶ διέτριβον ἐν τοῖς ὄρεσι καὶ σπηλαίοις μέχρι τοῦ μαρτυρίου μου. Ἐκεῖ οὖν ἐμοῦ διατρίβοντος, προσῆλθον Ἰωάννης καὶ Φιλόθεος, παρακαλοῦντες καὶ λέγοντες· Φθόνος τοῦ διαβόλου ἐπέπεσεν εἰς τὰ ποίμνια καὶ βουκόλια καὶ τελευτῶσι κακῶς, καὶ δεόμεθά σου, ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρόσευξαι ὑπὲρ αὐτῶν, ἵνα ἰαθῶσιν ἀπὸ παντός κακοῦ εἰς μνημόσυνον τοῦ μετὰ ταῦτα χρόνου, εἰς δόξαν Θεοῦ· ἐγὼ δὲ εἶπον αὐτοῖς· Ἀδελφοί μου πνευματικοί, ἐγὼ ἁμαρτωλός εἰμι, καὶ ἁμαρτωλοῦ ὁ Θεὸς οὐκ ἀκούει. Αὐτοὶ δὲ ἐπέμενον παρακαλοῦντες με. Καμφθεὶς οὖν πρὸς τὰς δεήσεις αὐτῶν, προσευξάμενος τῷ Κυρίῳ εἶπον·
Ἐπικαλούμεθά σε τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, τὸν ἀληθινὸν Θεόν, τὸν κατελθόντα ἐκ τῶν πατρικῶν κόλπων, καὶ σαρκωθέντα ἐκ τῆς ἁγίας Θεοτόκου, καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας, θελήσει δὲ Σταυρὸν καὶ θάνατον ὑπομείναντα, καὶ τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ ἐξαναστάντα, καὶ ζωὴν τῷ γένει τῶν βροτῶν χαρισάμενον, ἐπάκουσόν μου τοῦ ἁμαρτωλοῦ, καὶ ἀναξίου δούλου σου Μάμαντος, καὶ ὅστις ἐστὶν ἐν ἀθυμίᾳ καὶ θλίψει πολλῇ, καὶ ἐπικαλέσηται τὸ ὄνομά σου, Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν, καὶ μνησθείη τοῦ ὀνόματος τοῦ δούλου σου Μάμαντος, μὴ ἐπέλθῃ ἐπὶ τὴν ποίμνην αὐτοῦ ἢ τὴν ἀγέλην τῶν βοῶν αὐτοῦ διαβολικὴ συμφορὰ ἢ ἄλλη τις νόσος.
Ναί, Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ ποιήσας τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν, καὶ τῷ λόγῳ συστησάμενος πάντα τὰ πρὸς σωτηρίαν τοῦ γένους ἡμῶν, μὴ παρίδῃς τὴν δέησιν ἐμοῦ τοῦ ταπεινοῦ καὶ εὐτελοῦς δούλου σου, ἀλλ᾿ ἐπάκουσόν μου, φιλάνθρωπε Κύριε, καὶ ὅπου ἀναγνωσθῇ αὕτη μου ἡ προσευχή, εἴτε εἰς ποίμνην, εἴτε εἰς βόας, εἴτε εἰς ποίμνην, εἴτε εἰς βόας, εἴτε εἰς ἡμιόνους, μὴ ἐπέλθῃ εἰς τὰ ζῷα αὐτοῦ νόσος ἢ ἕτερος πειρασμός· ὅπως ὑπὸ σοῦ πάντες φυλαττόμενοι, δόξαν καὶ προσκύνησιν ἀναπέμπομεν, τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

 

Το Άγιον Όρος σε μετάλλαξη και το παρασκήνιο του Σινά

Όταν ενας κοσμικός δημοσιογράφος βλέπει αυτά που δεν βλέπουν οι θρυσκευάμενοι...

Παντελής Σαββίδης

Το Άγιον Όρος υπήρξε για περισσότερο από μια χιλιετία τόπος όπου η πνευματικότητα συναντά την πολιτική, η παράδοση συνομιλεί με τη γεωπολιτική, και η προσευχή συνυπάρχει με την εξουσία. Σήμερα όμως η μοναστική πολιτεία φαίνεται να εισέρχεται σε μια περίοδο βαθιών αλλαγών που πολλοί χαρακτηρίζουν «μετάλλαξη».

Δεν πρόκειται για άρνηση της πνευματικής αποστολής, αλλά για μια σύνθετη διαδικασία μετασχηματισμού υπό την πίεση της παγκοσμιοποίησης, των διεθνών εντάσεων και των εσωτερικών αντιφάσεων.

Η εμπειρία του Αγίου Όρους παραμένει ανεξάντλητη. Ακόμη και οι τακτικοί επισκέπτες, που γνωρίζουν τις μονές εδώ και δεκαετίες, διαπιστώνουν ότι το Όρος ποτέ δεν αποκαλύπτεται πλήρως· η απειρία του το καθιστά γοητευτικό και σεβαστό. Η ιστορική του σχέση με το Οικουμενικό Πατριαρχείο θεωρείται αδιαμφισβήτητη, παρότι η ερμηνεία των αποφάσεων του Πατριάρχη ποικίλλει από μονή σε μονή. Ορισμένοι ηγούμενοι επιλέγουν να προβάλουν με έμφαση την αφοσίωσή τους στο Φανάρι, άλλοτε με ειλικρίνεια και άλλοτε για λόγους ισορροπίας. Άλλοι τηρούν πιο σιωπηρή στάση.

Ειδική περίπτωση αποτελεί το ρωσικό μοναστήρι του Αγίου Παντελεήμονος, όπου η παρουσία Ρώσων και Ουκρανών μοναχών δημιουργεί εύφορο έδαφος για την αντανάκλαση των γεωπολιτικών αντιπαραθέσεων στον μικρόκοσμο του Όρους.

Στο ίδιο πλαίσιο, ιδιαίτερο ενδιαφέρον προκαλεί η αναμενόμενη επίσκεψη του μητροπολίτη Κιέβου Επιφάνιου, επικεφαλής της αναγνωρισμένης από το Φανάρι Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας. Μένει να φανεί αν θα λειτουργήσει ως προσκυνηματική παρουσία ή αν θα προκαλέσει νέες εντάσεις σε μια ήδη εύθραυστη ισορροπία.

Η υπόθεση της Μονής Εσφιγμένου εξακολουθεί να σκιάζει την εικόνα του Άθω. Παρά τις αποφάσεις της ελληνικής Δικαιοσύνης και τις εκκλήσεις του Πατριαρχείου, η εκκρεμότητα παραμένει. Κανείς δεν επιθυμεί βίαιη εκδίωξη των μοναχών, καθώς η εικόνα ηλικιωμένων αδελφών να οδηγούνται με χειροπέδες θα αποτελούσε βαρύ τραύμα για την Ορθοδοξία και την Ελλάδα. Όμως η αναζήτηση λύσης είναι επείγουσα, καθώς η παράταση της κρίσης αποδυναμώνει το κύρος του θεσμού.

Η καθημερινότητα στο Όρος αλλάζει. Οι νέοι μοναχοί έχουν διαφορετικές ανάγκες, οι υποδομές εκσυγχρονίζονται, ενώ η παρουσία πολιτικών και τουριστών αλλοιώνει την ασκητική ατμόσφαιρα. Οι χρηματοδοτήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης επέτρεψαν τη διάσωση μνημείων που κινδύνευαν, αλλά άνοιξαν και τη συζήτηση για το βαθμό εκκοσμίκευσης που συνεπάγεται η προσέγγιση αυτή.

Παράλληλα, η απουσία ρωσικών προσκυνηματικών ροών λόγω πολέμου και εκκλησιαστικών διαφορών,  στερεί από το Όρος μια σημαντική παράδοση επισκεπτών. Κεντρικό σημείο τριβής παραμένει το ουκρανικό εκκλησιαστικό ζήτημα.

Η απόφαση του Πατριάρχη Βαρθολομαίου να παραχωρήσει αυτοκεφαλία στην Ουκρανία υπήρξε θεσμικά συνεπής με τις αρμοδιότητες του Φαναρίου, αλλά προκάλεσε ρήξη με τη Μόσχα. Στο Όρος πολλοί προειδοποιούν ότι «θα το πληρώσουμε», βλέποντας την ένταση να επεκτείνεται στην Αφρική και τη Μέση Ανατολή, όπου η ρωσική επιρροή αυξάνεται. Η πνευματικότητα της αγιορείτικης προσέγγισης δεν μπορεί να αποκοπεί από τη βυζαντινή πολιτική παράδοση, όπου τα εκκλησιαστικά ζητήματα συνδέονται αναπόφευκτα με τη γεωπολιτική.

Στην άλλη άκρη του ορθόδοξου κόσμου, η Ιερά Μονή Αγίας Αικατερίνης στο Σινά ζει τη δική της κρίση.

Το μοναστήρι που στέκει ως σύμβολο παγκόσμιας πνευματικής ακτινοβολίας από τον 6ο αιώνα αντιμετωπίζει εσωτερικές έριδες, κατηγορίες για ατασθαλίες και παρεμβάσεις κρατικών Αρχών. Η μετατροπή του σε ΝΠΔΔ από την ελληνική κυβέρνηση θεωρήθηκε βήμα προστασίας, αλλά προκάλεσε αντιδράσεις τόσο στο Κάιρο όσο και στους κόλπους της αδελφότητας.

Η ηγεσία του Αρχιεπισκόπου Δαμιανού –ο οποίος ζει για μεγάλα διαστήματα εκτός της Μονής– δέχεται έντονη αμφισβήτηση. Μοναχοί καταγγέλλουν εξωθεσμικές επιρροές και επισημαίνουν ότι η διαχείριση της Μονής συνδέεται με οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα. Σκηνές βίας, καταγγελίες εκατέρωθεν και παρεμβάσεις «προστατών» αμαυρώνουν την εικόνα της Αγίας Αικατερίνης Σινά που μέχρι πρότινος ήταν συνώνυμο της ιερότητας.

Η κρίση αγγίζει και το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, αρμόδιο να χειροτονεί τον αρχιεπίσκοπο της μονής. Η στάση του, ανάμεσα στη θεσμική ευθύνη και τις πιέσεις, παραμένει αμφίσημη. Το ζητούμενο πάντως είναι σαφές: να προστατευθεί η συνέχεια του μοναχισμού, όχι να επιβληθούν λύσεις που θα οδηγήσουν σε νέες ρήξεις.

Στο παρασκήνιο η Αθήνα φέρεται να προωθεί συμφωνία με τις αιγυπτιακές Αρχές για τη ρύθμιση του καθεστώτος της Μονής· συμφωνία που επικρίνεται ως υπονομευτική. Η σιναϊκή αδελφότητα ωστόσο έχει ήδη αφαιρέσει την ηγουμενία από τον Δαμιανό, γεγονός που καθιστά δύσκολη την αποδοχή του ως συνομιλητή από το Κάιρο.

Το Άγιον Όρος και το Σινά, δύο από τα κορυφαία κέντρα της Ορθοδοξίας, δοκιμάζονται από παρόμοιες πιέσεις: τη σύγκρουση πνευματικότητας και πολιτικής, την παρέμβαση κρατών και την έλξη οικονομικών συμφερόντων. Στον πυρήνα τους ωστόσο παραμένει η ίδια αγωνία: πώς θα διαφυλαχθεί η συνέχεια του μοναχισμού απέναντι σε μια εποχή που αλλάζει με ταχύτητα.

πηγή

Μόνο μέχρι τη Δευτέρα Παρουσία του Χριστού και τη Γενική Ανάσταση!

 

Κάποτε ο μακαριστός Γέροντας Εφραίμ έπρεπε να εμφανιστεί στο δικαστήριο σχετικά με το νεκροταφείο στο μοναστήρι του στην Αριζόνα.

Δικαστής: «Κύριε Εφραίμ, όλα μου φαίνονται ξεκάθαρα: απλά δεν έχετε τις απαραίτητες άδειες για τους τάφους». Έχεις να πεις κάτι προς υπεράσπισή σου; "

Γέροντας: «Ναι, θα ήθελα να πω ότι αυτοί οι τάφοι είναι μόνο προσωρινοί. "

Δικαστής: "Κατάλαβα. Δηλαδή μέχρι πότε θα παραμείνουν εκεί τα πτώματα; "

Γέροντας: «Μόνο μέχρι τη Δευτέρα Παρουσία του Χριστού και τη Γενική Ανάσταση. "

Έκπληκτος από την απάντηση του Πρεσβύτερου, ο δικαστής απέρριψε τις κατηγορίες.

Επιτέλους οι Ελληνικές ψυχές ομιλούν

 

Ανοιχτή επιστολή

προς τον Πρόεδρο της Τουρκικής Δημοκρατίας Ρ. Τ. Ερντογάν

Κοινοποίηση στα:

1) Μέλη του ΟΗΕ

2) Μέλη Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου

CC: Members of United Nations,

Members of European Parliament,

Media

Μετάφραση Αγγλικού κειμένου:

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Αξιότιμε Κύριε Πρόεδρε,

Πρόσφατα έχετε καθιερώσει μια επαναλαμβανόμενη και συνεχή αναφορά στα «σύνορα της καρδιάς των Τούρκων», όπως τα αντιλαμβάνεστε εσείς, τα οποία δεν ταυτίζονται με τα σημερινά φυσικά σύνορα της Τουρκίας προκειμένου να «χωρέσουν» σε αυτά και όλες οι νέο-οθωμανικές, επεκτατικές σας επιδιώξεις. Συχνά μάλιστα, μας πληροφορείτε πως παραδίδετε σε όλους εμάς και «μαθήματα ιστορίας».

Εμείς όμως γνωρίζουμε πολύ καλά πως αυτά τα «μαθήματα ιστορίας» όπως τα αποκαλείτε, αποτελούν μαθήματα επικίνδυνου λαϊκισμού σε ανιστόρητους και αμόρφωτους ανθρώπους οι οποίοι είναι φυσικό να μην γνωρίζουν όσα θα έπρεπε να γνωρίζετε εσείς!

Γιατί κάθε μορφωμένος άνθρωπος, Τούρκος, Έλληνας ή από οποιαδήποτε άλλη χώρα, ασφαλώς και χαμογελάει όταν σας ακούει να αναφέρεστε στα Ελληνικά νησιά του Αιγαίου ισχυριζόμενος ότι «Σε αυτά τα νησιά έχουμε την ιστορία μας, τα μνημεία μας, τα τζαμιά μας!».

Όλοι οι στοιχειωδώς μορφωμένοι άνθρωποι σε ολόκληρο τον πλανήτη, γνωρίζουν πως το Αιγαίο πέλαγος, από την χαραυγή της ιστορίας ήταν και παραμένει Ελληνικό. Οι περιστασιακοί κατακτητές ποτέ δεν μπόρεσαν, ούτε πρόκειται να μπορέσουν ποτέ στο μέλλον, αυτό να το αλλάξουν.

Μήπως, μια και φαίνεται να σας ενδιαφέρει η ιστορία, πρέπει να σας υπενθυμίσουμε πως η λέξη Αιγαίο, σύμφωνα με την αθάνατη Ελληνική μυθολογία που μελετάει ολόκληρος ο πλανήτης εδώ και χιλιάδες χρόνια, προέρχεται από τον πατέρα του Θησέα και βασιλιά της Αθήνας Αιγέα ο οποίος έπεσε και πνίγηκε στα νερά του πελάγους από το ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο;

Να σας υπενθυμίσουμε πως εδώ και 3.000 τουλάχιστον χρόνια πρωτοελληνικοί λαοί όπως Ίωνες, Αχαιοί, Αιολείς και άλλοι, μετέτρεψαν την Μικρά Ασία σε χώρο πολιτικής και πολιτισμικής ανάπτυξης του Ελληνισμού; Πως τα τετελεσμένα βίας και γενοκτονίας στα οποία είναι συνηθισμένοι οι πρόγονοι σας και δυστυχώς αρκετοί σύγχρονοι σας, όπως εσείς προσωπικά, δεν αλλοιώνουν ούτε κατ ελάχιστο την πραγματική ιστορία;

Αν εσείς στις μέρες μας ψάχνετε απεγνωσμένα «αποδείξεις» για τον απροκάλυπτο επεκτατισμό σας στα τζαμιά που έχτισαν πρόσκαιροι κατακτητές σε ελάχιστα από τα 6.000 νησιά και βραχονησίδες που βρίσκονται στον Ελλαδικό χώρο, τι θα πρέπει να πούμε εμείς για το μνημείο της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς, τον ναό της Αγίας του Θεού Σοφίας που χτίστηκε στην Πόλη του Κωνσταντίνου δέκα ολόκληρους αιώνες πριν εμφανιστούν οι κατακτητές – πρόγονοί σας;

Τι θα πρέπει να πούμε για τον Βυζαντινό Ναό της Αγίας Σοφίας στην Νίκαια της Βιθυνίας όπου πραγματοποιήθηκαν η πρώτη Οικουμενική Σύνοδος στις 20 Μαΐου του 325 και η όγδοη Οικουμενική Σύνοδος το έτος 787 ή για τον ναό της Αγίας Σοφίας της Τραπεζούντος, η οποία χτίστηκε μεταξύ 1238 και 1263 από τον Μανουήλ Α με ανεκτίμητη και μοναδική ψηφιδωτή και γλυπτή διακόσμηση;

Τι θα πρέπει να πούμε για την Ιερά Μονή Παναγίας Σουμελά, το σύμβολο του Ποντιακού Ελληνισμού εδώ και δεκαεπτά σχεδόν αιώνες, την οποία ίδρυσαν το 386 οι Αθηναίοι μοναχοί Βαρνάβας και Σοφρώνιος σε απάτητες βουνοκορφές του Πόντου; Τι θα πρέπει να πούμε για το ιερό της Άρτεμις στην Έφεσο, ένα από τα επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου, τα ερείπια του οποίου θαυμάζουν σήμερα πλήθη που συρρέουν από ολόκληρο τον κόσμο ή για την Καππαδοκία η οποία από τον πρώτο αιώνα π.Χ. αποτελούσε κέντρο του Ελληνισμού;

Να θυμηθούμε μήπως την Νικομήδεια της αρχαίας Βιθυνίας, όπου καταγράφεται Ελληνική παρουσία από το 712 π.Χ.; Ή μήπως την Σμύρνη, από τις αρχαιότερες πόλεις της Μεσογείου, η οποία κατοικήθηκε από Ελληνικούς πληθυσμούς εδώ και χιλιάδες χρόνια - μέχρι πρόσφατα;

Μήπως να θυμηθούμε την Αλικαρνασσό, την Προύσα, το Ικόνιο ή την Ανατολική Θράκη στην οποία ο Ελληνικός μύθος της Ηρώς και του Λέανδρου λαμβάνει χώρα στην αρχαία πόλη της Σηστού εδώ και χιλιάδες χρόνια;

Τι θα πρέπει άραγε να πούμε για την μαρτυρική Κύπρο, το νησί της Αφροδίτης, καθαρά Ελληνικό από την εποχή του Τρωικού πολέμου; Τι θα πρέπει να πούμε για την Ίμβρο και την Τένεδο με Ελληνικό πληθυσμό που ξεπερνούσε το 90% όταν σας παραδόθηκαν σαν «δώρο» με την Συνθήκη της Λωζάνης που δεν σας αρέσει σήμερα;

Αξιότιμε Κύριε Πρόεδρε,

Πρέπει επιτέλους να κατανοήσετε πως στα σπλάχνα ολόκληρης της σημερινής Τουρκίας βρίσκονται παντού σπαρμένα αδιάψευστα τεκμήρια Ελληνικού πολιτισμού που άνθησε χιλιάδες χρόνια πριν εμφανιστούν στην περιοχή οι κατακτητές – πρόγονοι σας.

Για ποια ιστορία λοιπόν μας μιλάτε Κύριε Πρόεδρε; Για την ιστορία των γενοκτονιών, των σφαγών, της βίας και της απληστίας για πλιάτσικο; Γιατί αυτή ακριβώς είναι η αυθεντική σας ιστορία!

Ίσως θα σας ήταν χρήσιμο να μάθετε και τα σύνορα της δικής μας καρδιάς.

Πρώτα όμως προσπαθήστε να αντιληφθείτε, όσο δύσκολο και αν σας φαίνεται, πως τα σύνορα του διαχρονικού Ελληνισμού, από την εποχή της αρχαιότητας μέχρι σήμερα, δεν έχουν κανένα απολύτως γεωγραφικό όριο. Γιατί το Ελληνικό πνεύμα αγκάλιαζε, αγκαλιάζει και θα αγκαλιάζει πάντοτε κάθε μορφωμένο άνθρωπο, σε κάθε γωνιά του πλανήτη μας.

Όσον αφορά τα γεωγραφικά σύνορα του σημερινού Ελληνισμού, αν σας δίνουν την εντύπωση μιας εύκολης λείας στον απροκάλυπτο επεκτατισμό που εκδηλώνετε, ξανασκεφτείτε το καλά.

Γιατί θα πρέπει να γνωρίζετε πως τα σύνορα της καρδιάς των Ελλήνων πάντοτε θα φθάνουν μέχρι την Κόκκινη Μηλιά, τον τόπο που θα ξαναβρεθείτε κάποτε, γιατί όπως λένε οι παραδόσεις μας, και πάλι με χρόνους, με καιρούς, πάλι ……….

Κείμενο: Λεωνίδας Κουμάκης, μέλος ΙΗΑ, Ελλάς.

ΠΗΓΗ: International Hellenic Association (USA)

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ.

ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΤΟ ΚΑΙ ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΕΤΕ ΤΟ.