Μεσολόγγι_ Εορτές Εξόδου Σάββατο 27 Απριλίου 2024

Ξέρεις τι είναι;

 

"Ξέρεις τι είναι να μην πειράζεις, να σε πειράζουν;

Να μην κλέβεις, να σε κλέβουν;

Να ευλογείς, να σε καταριούνται;

Να ελεείς, να σε αδικούν;

Να επαινείς, να σε κατακρίνουν;

Να έρχονται χωρίς λόγο να σε ελέγχουν, να σε φωνάζουν συνεχώς πλανεμένο, εφ’ όρου ζωής;

Και να ξέρεις ότι δεν είναι όπως λένε.

Και να βλέπεις τον πειρασμό, που τους κινεί.

Και συ να μετανοείς και να κλαίς ως αίτιος, ότι είσαι τέτοιος.

Αυτά είναι τα δυνατώτερα.

Καθ’ οτι πολεμείσαι απο αυτούς και πολεμείς και συ με τον εαυτό σου να τον πείθεις ότι έτσι έχει, όπως λένε οι άνθρωποι, χωρίς έτσι να είναι.

Να βλέπεις ότι έχεις όλον εξ ολοκλήρου το δίκαιο και να πείθεις τον εαυτό σου ότι έχεις το άδικο.

Αυτή, αδελφή μου, είναι η τέχνη τεχνών και επιστήμη επιστημών.

Να ραβδίζεις τον εαυτό σου, μέχρις ότου

πεισθεί να ονομάζει το φώς σκότος και το σκότος φώς.

Να φύγει κάθε δικαίωμα.

Και να σβήσει τελείως η έπαρση.

Να γίνεις μωρός με πλήρη σύνεση.

Να τους βλέπεις όλους, χωρίς να σε βλέπει κανείς."

Όσιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής

Η Ανάσταση του Λαζάρου

Ένα όμορφο απόσπασμα από την υπέροχη ταινία "Ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ" του Φράνκο Τζεφιρέλι, με τον υπέροχο Ρόμπερτ Πάουελ στον ρόλο του Ιησού.

Άλλους τους γοητεύει και άλλους τους απογοητεύει . . .

 

Tα βάγια γίνανε καρφιά και τα χειροκροτήματα μετατράπηκαν σε ραπίσματα.

Αλλιώς τον περίμεναν τον Χριστό. Τους απογοήτευσε. Περίμεναν έναν θεό με χρήμα, δόξα και εξουσία και αντίκρισαν ταπείνωση, αγάπη και λόγια για Βασιλεία των Ουρανών. Κάποιοι λίγο καλοπροαίρετοι περίμεναν κάποιος να τους μιλήσει για Αλήθεια, αλλά τελικά ήρθε η Αλήθεια ως πρόσωπο.

Γι’ αυτό και συνέχεια Τον κατηγορούμε: «Γιατί σ’ μένα; Γιατί μου το κάνεις αυτό;». Θέλουμε τη ζωούλα μας κομμένη και ραμμένη στα μέτρα μας κι έναν θεό να μας υπηρετεί τα σχέδιά μας. Θέλουμε καλό γάμο, καλά παιδάκια ήρεμα και σπουδαγμένα, εξοχικό , χρήματα και υγεία μέχρι τα 100. Αν κάτι χαλάσει από αυτό το σενάριο φταίει ο Θεός. Μας απογοητεύει ο Χριστός διότι δεν μας κάνει. Θα θέλαμε έναν θεό είδωλο του εαυτού μας.

Αν ήμασταν στα Ιεροσόλυμα το ίδιο θα κάναμε. Χειροκροτήματα για κάποιον που θέλουμε να μας βγάλει από τα μνημόνια, να αυξήσει τις συντάξεις, να κάνει διορισμούς στο δημόσιο κλπ. Τι, όχι ; Βασιλεία των Ουρανών ; Τι είναι αυτά; Δεν τα θέλουμε! Δεν μας κάνεις! Άρον, άρον σταύρωσον αυτόν!

Να προσέχουμε λοιπόν, τα πολλά μπράβο, τους ενθουσιασμούς και τα χειροκροτήματα.

Πολλές φορές πίσω από όλα αυτά μπορεί να κρύβονται πολλά. Αυτοί που σε χειροκροτούν τις περισσότερες φορές θέλουν κάτι από εσένα. Εύκολα τα χέρια που σε αγκαλιάζουν καταλήγουν να έχουν μαχαίρι και να σε πληγώσουν στην πλάτη. Μην περιμένεις αδερφέ τίποτα από αυτόν τον κόσμο ακόμα και από τη μητέρα που σε γέννησε. Ο κόσμος είναι αχάριστος και πάντα ό,τι δίνει το προσφέρει σε μορφή δολώματος για ν’ αρπάξει κάτι μεγαλύτερο.

Δεν μας νοιάζει τι λέει ο κόσμος.

Μας αρκεί τι λέει ο Θεός. . .

Μου αρέσει που ο Χριστός απογοητεύει την κοσμική μας πλευρά, αλλά γοητεύει την πνευματική. .

Το λες και ελπίδα …

Καλή Μεγάλη Εβδομάδα…

 π.Σπυρίδων Σκουτή

Θράκη_Τα κάλαντα του Λαζάρου αναβιώνουν στο Αρσάκειο από τον Πολιτιστικό Μορφωτικό Σύλλογο Αρσακείου

Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος, ἐλέησον ἡμᾶς!

 

Λουκ. 20, 34 καὶ ἀποκριθεὶς εἶπεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· οἱ υἱοὶ τοῦ αἰῶνος τούτου γαμοῦσι καὶ ἐκγαμίζονται·

Λουκ. 20, 34 Και αποκριθείς ο Ιησούς τους είπεν· οι άνθρωποι της παρούσης ζωής νυμφεύονται και δίδονται εις γάμον.

Λουκ. 20, 35 οἱ δὲ καταξιωθέντες τοῦ αἰῶνος ἐκείνου τυχεῖν καὶ τῆς ἀναστάσεως τῆς ἐκ νεκρῶν οὔτε γαμοῦσιν οὔτε γαμίζονται·

Λουκ. 20, 35 Εκείνοι όμως που θα αξιωθούν να απολαύσουν την μέλλουσαν ζωήν και την εκ νεκρών ανάστασιν ούτε νυμφεύονται ούτε δίδονται εις γάμον.

Λουκ. 20, 36 οὔτε γὰρ ἀποθανεῖν ἔτι δύνανται· ἰσάγγελοι γάρ εἰσι καὶ υἱοί εἰσι τοῦ Θεοῦ, τῆς ἀναστάσεως υἱοὶ ὄντες.

Λουκ. 20, 36 Διότι ούτε και να αποθάνουν πλέον δύνανται, αφού τα σώματα των είναι άφθαρτα και αιώνια. Είναι όμοιοι με τους αγγέλους και υιοί του Θεού, υιοί που δεν προέρχονται από φυσικήν γέννησιν, αλλά από την ανάστασιν που ο Θεός θα διατάξη και θα πραγματοποιήση.

Λουκ. 20, 37 ὅτι δὲ ἐγείρονται οἱ νεκροί, καὶ Μωϋσῆς ἐμήνυσεν ἐπὶ τῆς βάτου, ὡς λέγει Κύριον τὸν Θεὸν Ἀβραὰμ καὶ τὸν Θεὸν Ἰσαὰκ καὶ τὸν Θεὸν Ἰακώβ.

Λουκ. 20, 37 Οτι δε ανασταίνονται οι νεκροί το ανήγγειλε και ο Μωϋσής εκεί εις την βάτον, όταν δηλαδή ονομάζη τον Κυριον ως τον Θεόν του Αβραάμ και τον Θεόν του Ισαάκ και τον Θεόν του Ιακώβ.

Λουκ. 20, 38 Θεὸς δὲ οὐκ ἔστι νεκρῶν, ἀλλὰ ζώντων· πάντες γὰρ αὐτῷ ζῶσιν.

Λουκ. 20, 38 Μαθετε δε ότι ο Θεός δεν είναι Θεός νεκρών, αλλά ζωντανών. Διότι όλοι όσοι έχουν φύγει από την γην και είναι δι' ημάς νεκροί, δια τον Θεόν είναι ζωντανοί, ζουν πλησίον αυτού εις επικοινωνίαν με αυτόν.

Λουκ. 20, 39 ἀποκριθέντες δέ τινες τῶν γραμματέων εἶπον· διδάσκαλε, καλῶς εἶπας.

Λουκ. 20, 39 Μερικοί δε από τους γραμματείς, έλαβαν τον λόγον τότε και είπαν· Διδάσκαλε, πολύ καλά ωμίλησες.

Λουκ. 20, 40 οὐκέτι δὲ ἐτόλμων ἐπερωτᾶν αὐτὸν οὐδέν.

Λουκ. 20, 40 Δεν ετολμούσαν δε πλέον να τον ερωτούν κατά τρόπον δόλιον εις τίποτε, διότι έβγαιναν νικημένοι και εντροπιασμένοι.

Λουκ. 20, 41 Εἶπε δὲ πρὸς αὐτούς· πῶς λέγουσι τὸν Χριστὸν υἱὸν Δαυΐδ εἶναι;

Λουκ. 20, 41 Είπε δε προς αυτούς· πως λέγουν ότι ο Χριστός είναι απόγονος του Δαυΐδ;

Λουκ. 20, 42 καὶ αὐτὸς Δαυΐδ λέγει ἐν βίβλῳ τῶν ψαλμῶν· εἶπεν ὁ Κύριος τῷ Κυρίῳ μου, κάθου ἐκ δεξιῶν μου

Λουκ. 20, 42 Ενώ ο ίδιος ο Δαυίδ στο βιβλίον των ψαλμών λέγει· είπεν ο Κυριος και Θεός στον Κυριον μου Χριστόν, κάθισε εις τα δεξιά μου επί του θρόνου

Λουκ. 20, 43 ἕως ἂν θῶ τοὺς ἐχθρούς σου ὑποπόδιον τῶν ποδῶν σου.

Λουκ. 20, 43 έως ότου βάλω τους εχθρούς σου υποπόδιον εις τα πόδια σου.

Λουκ. 20, 44 Δαυΐδ οὖν αὐτὸν Κύριον καλεῖ· καὶ πῶς υἱὸς αὐτοῦ ἐστιν;

Λουκ. 20, 44 Ο Δαυίδ λοιπόν ονομάζει αυτόν Κυριον, και πως είναι δυνατόν να είναι μόνον απόγονός του; Η προσφώνησις αυτή εκ μέρους του Δαυΐδ, φανερώνει ότι ο Μεσσίας δεν είναι μόνον απόγονος του Δαυΐδ, αλλά Κυριος και Θεός.

Λουκ. 20, 45 Ἀκούοντος δὲ παντὸς τοῦ λαοῦ εἶπε τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ·

Λουκ. 20, 45 Ενώ δε όλος ο λαός τον ήκουε είπε ειδικώτερα στους μαθητάς του·

Λουκ. 20, 46 προσέχετε ἀπὸ τῶν γραμματέων τῶν θελόντων περιπατεῖν ἐν στολαῖς καὶ φιλούντων ἀσπασμοὺς ἐν ταῖς ἀγοραῖς καὶ πρωτοκαθεδρίας ἐν ταῖς συναγωγαῖς καὶ πρωτοκλισίας ἐν τοῖς δείπνοις,

Λουκ. 20, 46 προσέχετε από τους γραματείς, οι οποίοι θέλουν να περιπατούν με επισήμους στολάς και αγαπούν τους τιμητικούς χαιρετισμούς εις τας αγοράς και τας πρωτοκαθεδρίας εις τας συναγωγάς και τας πρώτας θέσεις εις τα δείπνα.

Λουκ. 20, 47 οἳ κατεσθίουσι τὰς οἰκίας τῶν χηρῶν καὶ προφάσει μακρὰ προσεύχονται· οὗτοι λήψονται περισσότερον κρῖμα.

Λουκ. 20, 47 Αυτοί είναι που κατατρώγουν τας οικίας των χηρών και κατόπιν με υποκριτικήν ευλάβειαν κάνουν εμπρός στους ανθρώπους μακράς προσευχάς. Αυτοί θα λάβουν μεγαλυτέραν καταδίκην, από εκείνην που θα λάβουν οι άλλοι αμαρτωλοί.

 

Ένα θαμαστό γεγονός,ο Άγιος Παϊσιος μετέτρεψε το χιόνι σε λουκούμι! Όσο ζω δεν θα το πεις σε κανέναν μου είπε..

ΒΡΗΚΕ Ο ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ ΤΟΝ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ!

Εἶναι ἀπολύτως λογικὸ ὁ χειρότερος ἀρχιεπίσκοπος νὰ ἀποτελεῖ τὸ ἕτερον ἥμισυ τοῦ χειρότερου πρωθυπουργοῦ. Καὶ γι' αὐτὸ πάντα στὶς δύσκολες στιγμὲς ὁ ἕνας σπεύδει νὰ στηρίξει τὸν ἄλλον. Ὅ,τι εἶναι ὁ Μητσοτάκης γιὰ τὸ κράτος εἶναι ὁ Ἰερώνυμος γιὰ τὴν ἐκκλησία.

Ἐὰν ὁ Μητσοτάκης εἶναι ἡ κορωνίδα τοῦ ἐγχώριου ἐθνομηδενισμοῦ (ἀνθελληνισμὸς + ξενοδουλία), ὁ Ἰερώνυμος εἶναι ἡ κορωνίδα τοῦ ἐγχώριου οἰκουμενισμοῦ (θρησκευτικὸς μηδενισμὸς + ὑποταγὴ στὸ ἀντίχριστο κράτος).

Ἐὰν ἡ Νέα Δημοκρατία ὑπὸ τὸν Μητσοτάκη εἶναι ἕνα Ἀνθελληνικὸ Μίασμα, ποὺ δηλητηριάζει θανάσιμα τὸ ἔθνος, ξεπουλάει τὴν χώρα καὶ ἐξανδραποδίζει τὸν λαό, ἡ Ἀνώτατη Ἱεραρχία τῆς «Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος» εἶναι τὸ Ἀντιχριστιανικὸ Μίασμα, ποὺ δηλητηριάζει τὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, ξεπουλάει τὴν Ὀρθοδοξία καὶ ἐξανδραποδίζει τὴν κλῆρο καὶ λαὸ στὸ ἀντίχριστο κράτος.

Ἀμφότεροι, φυσικά, τηροῦν τὰ τυπικὰ προσχήματα γιὰ νὰ διαχειρίζονται τὸ ἀντίστοιχο «ποίμνιο». Ὅπως ἡ Νέα Δημοκρατία κατὰ καιροὺς πουλάει πατριωτισμό, ἐθνικὸ συμφέρον, νόμο καὶ τάξη γιὰ νὰ διαχειρίζεται τὸν κομφορμισμὸ τῶν μικροαστῶν προσφεύγοντας στὴν ρητορικὴ ποὺ καθησυχάζει τὶς βιολογικές τους ἀνασφάλειες, ἔτσι καὶ ἡ Ἀνωτάτη Ἱεραρχία πουλάει κατὰ καιροὺς ὀρθοδοξισμό, ἀγαπουλισμὸ καὶ εὐσεβισμὸ γιὰ νὰ διαχειρίζεται τὸν ἀντίστοιχο κομφορμισμὸ τῶν φοβικῶν πιστῶν προσφεύγοντας στὴν ρητορικὴ ποὺ καθησυχάζει τὶς μεταφυσικές τους ἀνασφάλειες.

Καὶ τὰ τυπικὰ προσχήματα πρέπει νὰ τηροῦνται κάθε φορὰ προκειμένου νὰ καλύπτονται οἱ συγκεκριμένες πράξεις ποὺ ἀναιροῦν τὴν οὐσία καὶ νὰ ἐξωραΐζονται μὲ τὴν κατάλληλη φρασεολογία. Ὅσον ἀφορᾶ μάλιστα τὴν «διπλωματικὴ γλῶσσα» καὶ τοὺς «λεπτοὺς χειρισμούς» ποὺ ἀπαιτεῖ ἡ ἀντίστοιχη διαχείριση συνειδήσεων καὶ ψυχῶν, κυριολεκτικὰ δὲν ξέρεις ποιός ξεπερνάει ποιόν σὲ ἐπιτηδειότητα.

Μέχρι ποὺ κάθε φορὰ ποὺ φθάνει τὸ ζήτημα στὸ «διὰ ταῦτα» γιὰ νὰ δείξουν ἀμφότεροι καθαρὰ καὶ ξάστερα τὸ πραγματικό τους πρόσωπο.

Βγῆκε ὁ Ἰερώνυμος γιὰ νὰ στηρίξει ἀνοιχτὰ τὸν Μητσοτάκη (μερικὲς μάλιστα μέρες μετὰ τὴν θέσπιση τοῦ βδελυροῦ νομοθετήματος) γιὰ νὰ μᾶς πεῖ ὅτι δὲν θὰ πεῖ ὁ κάθε πολιτικὸς τί θὰ κάνει ἡ «Ἐκκλησία» καὶ ὅτι δὲν ὑπάρχει «χριστιανόμετρο».

Ἀλήθεια; Σᾶς εἴδαμε καὶ στὰ «κορωνόμετρα»!

 

ΥΓ: Ἐπειδὴ ὑπάρχει ἀρκετὴ παρεξήγηση τελευταῖα, ξεκαθαρίζω ὅτι δὲν ἔχω τὴν παραμικρὴ σχέση μὲ τὸν χριστέμπορα Βελόπουλο. Κατανοητὸ ἤ νὰ τὸ κάνω ταληράκια;

 Τὸ Ἔνζυμο

Οὐκ ἐλάτρευσαν τῇ κτίσει οἱ θεόφρονες παρὰ τὸν Κτίσαντα.

 

Αυτές τις μέρες μου εμφανίζεται συνεχώς στον ιστότοπο του YouTube αυτή η κυρία. Μου έκανε μεγάλη εντύπωση το ποσό πονηρή είναι και το ποσό ύπουλα έχει τοποθετήσει την κάμερα της.

Πολλοί λαοπλάνοι θέλοντας να δείξουν πως αυτά που λένε δεν έρχονται σε αντίθεση με την εκκλησία τοποθετούν είτε στους τοίχους είτε μπροστά στα εργαλεία τούς εικόνες. Με αυτόν τον τρόπο οι γυναίκες (συνηθέστερα) και οι άντρες (σπανιότερα) που είναι όχι μόνο αδύναμοι στην πίστη και στα μυστήρια αλλά νοιώθουν και μία ανάγκη να γνωρίσουν το μέλλον για να έχουν μια "ευχάριστη ζωή" εμπιστεύονται ακόμα πιο εύκολα αυτά τα άτομα τα λαοπλάνα και τους ψυχοκαταστροφείς.

Ευαγγέλιο και Ταρώ δεν πάνε μαζί. Είτε θα επιλέξεις να εμπιστευτείς τη ζωή σου στον Χριστό, είτε θα πιστεύεις ότι πλανήτες και άστρα μπορούν να επηρεάσουν την ζωή σου. Μαζί δεν γίνεται.

Όπως πολύ όμορφα μας λέει ο Ιερός Ποιητής στον ειρμό του κανόνα του Ακαθίστου Ύμνου, Οὐκ ἐλάτρευσαν τῇ κτίσει οἱ θεόφρονες παρὰ τὸν Κτίσαντα, δεν λάτρεψαν αυτοί που όντως έχουν την φρονημαδα του Θεού, οι Χριστιανοί δηλαδή, την κτίση πάνω από τον Κτίστη. Άρα είτε το ένα μπορούμε είτε το άλλο.

Για αυτό προσοχή.

Είτε τις κάρτες Ταρώ είτε τον Σταυρό του Χριστού αλλιώς είμαστε υποκριτές και θεομπαίχτες.

Μας τοστειλε το mail 

Kυπριακά Κάλαντα Αγίου Λαζάρου από τον μικρό Νικόλα.

Εγώ ειμι η ανάστασις και η ζωή, ο πιστεύων εις εμέ, καν αποθάνη, ζήσεται (Ιωάν.ια' 25).

ΣΑΒΒΑΤΟΝ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ

Την ημέρα αυτή, Σάββατο προ των Βαΐων, εορτάζουμε την ανάσταση του αγίου και δικαίου φίλου του Χριστού Λαζάρου του τετραημέρου.

Ο Λάζαρος ήταν Εβραίος, φαρισαίος και, όπως κάπου αναφέρεται, γιος του φαρισαίου Σίμωνα. Καταγόταν από το χωριό Βηθανία και έγινε και αυτός φίλος του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.

Καθώς δηλαδή ο Χριστός συζητούσε συνεχώς με τον Σίμωνα –γιατί και αυτός πίστευε στην ανάσταση των νεκρών– και συχνά πήγαινε στο σπίτι του, ο Λάζαρος έγινε γνήσιος φίλος του Χριστού, και όχι μόνο αυτός, αλλά και οι δύο αδελφές του, η Μάρθα και η Μαρία.

Όταν πλησίαζε το σωτήριο Πάθος, επειδή ήταν ανάγκη να βεβαιωθεί με μεγαλύτερη ακρίβεια το μυστήριο της Αναστάσεως, ο Χριστός βρισκόταν στην περιοχή πέρα από τον Ιορδάνη, αφού πρώτα ανέστησε την κόρη του Ιάειρου και τον γιο της χήρας. Και τότε ο φίλος του Λάζαρος αρρώστησε βαριά και πέθανε.

Ο Ιησούς λοιπόν, αν και δεν ήταν εκεί, είπε στους μαθητές του: «Ο Λάζαρος ο φίλος μας κοιμήθηκε». Και μετά από λίγο είπε: «Ο Λάζαρος πέθανε».

Άφησε λοιπόν τον Ιορδάνη και ήρθε στη Βηθανία, η οποία απέχει από τα Ιεροσόλυμα περίπου τρία χιλιόμετρα. Τον προϋπάντησαν οι αδελφές τού Λαζάρου λέγοντας: «Κύριε, αν ήσουν εδώ, δεν θα πέθαινε ο αδελφός μας· αλλά και τώρα, αν θελήσεις, μπορείς να τον αναστήσεις».

Ο Χριστός ρώτησε το πλήθος: «Πού τον θάψατε;», και αμέσως όλοι ξεκίνησαν για να του δείξουν το μνήμα.

Όταν σήκωσαν την πέτρα που σκέπαζε τον τάφο, είπε η Μάρθα: «Κύριε, ήδη μυρίζει άσχημα, επειδή είναι τεσσάρων ημερών νεκρός».

Ο Ιησούς δάκρυσε για τον νεκρό, στη συνέχεια προσευχήθηκε και φώναξε με δυνατή φωνή: «Λάζαρε, έλα έξω». Και αμέσως ο πεθαμένος βγήκε από τον τάφο, και αφού τον έλυσαν από τα σάβανα πήγε σπίτι του.

Αυτό το εξαίσιο θαύμα προκάλεσε τον φθόνο του εβραϊκού λαού που μάνιασε εναντίον του Χριστού, ο Ιησούς όμως και πάλι έφυγε.

Οι αρχιερείς μάλιστα σκέφτηκαν να σκοτώσουν και τον Λάζαρο, επειδή πολλοί βλέποντάς τον πίστευαν στον Χριστό. Ο Λάζαρος όμως το έμαθε και έφυγε για την Κύπρο, όπου αργότερα χειροτονήθηκε από τους αποστόλους επίσκοπος Κιτίου. Και αφού έζησε καλά και θεάρεστα, τριάντα χρόνια μετά την ανάστασή του πέθανε πάλι και θάφτηκε εκεί, αφού έκανε πολλά θαύματα.

Λέγεται ότι όσα χρόνια έζησε, ποτέ δεν έτρωγε κάτι χωρίς να του βάλει κάτι γλυκό, και ότι το ωμοφόριό του το έφτιαξε η πάναγνη Μητέρα του Θεού με τα χέρια της και του το χάρισε.

Το τίμιο και άγιο λείψανό του με θεία παρακίνηση ο σοφότατος βασιλιάς Λέων (886-912) το μετέφερε στην Κωνσταντινούπολη και το τοποθέτησε με τιμή στον ναό του Αγίου Λαζάρου, τον οποίο ο ίδιος έκτισε, και εκεί βρισκόταν για πολλά χρόνια και ανέδιδε άρρητη ευωδία.

Οι άγιοι και θεοφόροι πατέρες μας, ή μάλλον οι άγιοι απόστολοι, όρισαν να εορτάζουμε κατά τη σημερινή μέρα την ανάσταση του Λαζάρου –αφού τελείωσε η νηστεία των σαράντα ημερών, ύστερα από την οποία ακολουθούν τα άγια πάθη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού–, επειδή αυτό το θαύμα περισσότερο απ’ όλα τα άλλα βρήκαν ως αρχή και αιτία της μανίας των Ιουδαίων εναντίον του Χριστού, και γι’ αυτό το έβαλαν εδώ. Το υπερφυσικό αυτό θαύμα μόνο ο ευαγγελιστής Ιωάννης το γράφει, ενώ οι άλλοι ευαγγελιστές το παρέλειψαν, ίσως επειδή τότε ζούσε ακόμη ο Λάζαρος.

Λέγεται μάλιστα ότι και γι’ αυτό και μόνο το θαύμα ο ευαγγελιστής Ιωάννης συνέγραψε και το υπόλοιπο Ευαγγέλιο, και διότι για την άναρχη γέννηση του Χριστού τίποτε δεν είπαν οι άλλοι τρεις ευαγγελιστές. Διότι το ζητούμενο ήταν να πιστευθεί ο Χριστός ότι είναι Υιός του Θεού και Θεός και ότι αναστήθηκε, και ότι θα γίνει ανάσταση των νεκρών, πράγμα το οποίο αποδεικνύεται περισσότερο από τον Λάζαρο.

Ο δε Λάζαρος δεν είπε τίποτε σχετικά με τον Άδη· διότι ή δεν του επιτράπηκε να δει τίποτε, ή, αν είδε, προστάχθηκε να σιωπήσει. Από αυτόν λοιπόν και κάθε άνθρωπος που πεθαίνει λέγεται Λάζαρος, και το σαβάνωμα επίσης λέγεται λαζάρωμα, για να θυμόμαστε τον πρώτο εκείνο Λάζαρο. Διότι όπως εκείνος αναστήθηκε με τον λόγο του Χριστού και έζησε ξανά, έτσι και ο νεκρός, αν και πέθανε, στην έσχατη σάλπιγγα θα αναστηθεί και θα ζήσει αιώνια.

Με τις πρεσβείες του φίλου σου Λαζάρου, Χριστέ, Θεέ μας, ελέησέ μας. Αμήν.

Ο Μοναχός π. Αρσένιος Βλιαγκόφτης μιλά για τον Άγιο Παΐσιο τον Αγιορείτη και όχι μόνο..

Ξεπερνώντας φτώχεια και πόλεμο, μια ιστορία που θα σας αγγίξει...

 Μια ιστορία που θα σας αγγίξει την ψυχή: 90 και 85 ετών, μοιράζονται την ζωή τους Στα γραφικά βουνά της Αιτωλοακαρνανίας, στο χωριό Εμπεσός, ζει ένα ζευγάρι που αποτελεί ζωντανή ιστορία.

 Ο κύριος Ανδρέας, 90 ετών, και η κυρία Πανωραία, 85 ετών, μοιράστηκαν μαζί μας τις μνήμες τους από μια ζωή γεμάτη αγάπη, θυσία και ανθεκτικότητα. Παντρεύτηκαν το 1968, σε μια εποχή δύσκολη, σημαδεμένη από φτώχεια και στερήσεις. 

 

Ο κύρ Ανδρέας θυμάται με νοσταλγία την οικογένειά του, που ασχολούνταν με την κτηνοτροφία, εκτρέφοντας γίδια και πρόβατα. 

Η σκληρή δουλειά τους απέφερε έστω και τα ελάχιστα απαραίτητα για την επιβίωση, επιτρέποντάς τους μάλιστα να στηρίξουν και άλλους στο χωριό που πεινούσαν. Η ζωή τους ήταν απλή, γεμάτη με λιγοστά υλικά αγαθά. Τα ρούχα τους ήταν λιγοστά και φτωχά, ενώ τα παπούτσια τους τα έφτιαχναν οι ίδιοι από δέρμα γουρουνιού. Η κυρία Πανωραία, προερχόμενη από ακόμα πιο φτωχή οικογένεια, εργαζόταν σκληρά φυλάσσοντας ξένα πρόβατα για να κερδίσει το μεροκάματό της. Παράλληλα, ασχολούνταν με τον αργαλειό, υφαίνοντας την προίκα της για τον γάμο της. Ο γάμος τους, θυμάται η κυρία Πανωραία, ήταν μια χαρούμενη γιορτή που κράτησε τρεις ολόκληρες μέρες. Τότε, δεν υπήρχε ρεύμα στο χωριό, και η ορχήστρα έπαιζε με παραδοσιακά όργανα, δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα αυθεντικής χαράς. Σήμερα, ο κύριος Ανδρέας και η κυρία Πανωραία απολαμβάνουν την ησυχία της ζωής στο χωριό τους. Ο κύριος Ανδρέας, στον ελεύθερο χρόνο του, ασχολείται με την ξυλογλυπτική, δημιουργώντας όμορφα αντικείμενα. 

Η ιστορία τους αποτελεί μια αδιάψευστη μαρτυρία της δύναμης της αγάπης, της θυσίας και της ανθεκτικότητας του ανθρώπινου πνεύματος, ακόμα και στις πιο δύσκολες συνθήκες.

 Η ζωή τους αγγίζει την ψυχή και αποτελεί έμπνευση για όλους μας, υπενθυμίζοντάς μας την αξία των απλών πραγμάτων και την ομορφιά μιας ζωής γεμάτης αγάπη και αλληλεγγύη.

Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ ἤ Ἐκκλησία τοῦ Κράτους;

Στοιχεῖα "Σεργιανισμοῦ" καί ἀκρίτου ἐκκοσμικεύσεως στήν στάση τοῦ Ἀρχιεπισκόπου ἔναντι τῆς εὐκαιριακῆς καί ἰδιοτελοῦς προσεγγίσεως ἐκ μέρους τῆς ἀμετανοήτου Κυβερνήσεως

 

ὑπό Δημ. Κ. Ἀναγνώστου, Θεολόγου

Ὁ μακαριστός πρωτοπρεσβύτερος πατήρ Βασίλειος Βολουδάκης μέ ἔμφαση ὑπεστήριζε ὅτι ἡ Ἐκκλησία εἶναι τό περιέχον καί ὄχι τό περιεχόμενον. 

Ἡ Ἐκκλησία δέν ἀποτελεῖ φορέα, ἕναν μεταξύ τῶν ἄλλων κοινωνικῶν φορέων, τοῦ Κράτους. Καθώς ἐπίσης, δέν ἀποτελεῖ ἀποστολή της καί μάλιστα κύρια τό φιλανθρωπικό κοινωνικό ἔργο, ἀλλά ἡ ἐν Χριστῶ σωτηρία τῶν ἀνθρώπων ὡς πιστῶν μελῶν Της.

Ἀτυχῶς, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν, μάλιστα πρό τῆς εἰσόδου τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Ἑβδομάδος, ὑπέκυψε στόν πειρασμό καί ἐμμέσως πλήν σαφῶς ἀποδέχθηκε τήν προφανέστατα σκόπιμη προσέγγιση, τήν ὁποία ἐπεχείρησε ὁ εἰσηγητής καί ἔνθερμος ὑποστηρικτής τοῦ διαβοήτου ψηφισθέντος Σοδομονόμου Πρωθυπουργός τῆς Ἑλλάδος . Κυριάκος Μητσοτάκης, πρός τήν πλευρά τῆς Ἐκκλησίας.

Σέ πρόσφατη τηλεοπτική συνέντευξή του ὁ τελευταῖος, μέ τό γνωστό πλέον ὕφος του, εἰρωνικό καί "ἀπό καθέδρας", εἶχε ἀναφέρει ὅτι δέν ὑπάρχει "χριστιανόμετρο", σχολιάζοντας μέ αὐτόν τόν τρόπο τίς διαμαρτυρίες τῶν πιστῶν γιά τήν παρουσία τῶν ἀμετανόητων ὑποστηρικτῶν τοῦ ἀντιθέου νόμου, περί τοῦ "γάμου" καί τῆς "τεκνοθεσίας" τῶν ὁμοφυλοφίλων, ὡς ἐπισήμων προσώπων, ὑπό τήν Βουλευτική τους ἰδιότητα, στούς Ναούς, πρός ἄγραν ψήφων.

Πρός μεγάλη ἀπογοήτευση τῶν πιστῶν ὁ κ. Ἱερώνυμος ὑποδεχόμενος τόν  Μητσοτάκη σέ ἐπίσκεψή του σέ Ἵδρυμα τῆς Ἐκκλησίας, παρουσίᾳ καί τοῦ Μητροπολίτου Φθιώτιδος κ. Συμεών, καταδέχθηκε νά συναινέσει μετά προθυμίας στήν ἀγωνιώδη προσπάθεια τοῦ Πρωθυπουργοῦ νά ἀνατραπεῖ, ἐν ὄψει τῶν προσεχῶν Εὐρωεκλογῶν, τό ἀρνητικό κλίμα τουλάχιστον μεταξύ τῶν πιστῶν ἔναντι τῆς Κυβερνήσεως γιά τήν προώθηση καί ὑπερψήφιση τοῦ ἀντιθέου Νόμου περί τῶν ὁμοφυλοφίλων (ἀναγνωρίσεως δυνατότητος τελέσεως γάμου καί υἱοθετήσεως παιδιῶν), ἄνευ ὅμως διορθώσεως τῶν γενομένων.

Στό ἀνωτέρω πλαίσιο ἐλέχθησαν καί δημοσιοποιήθηκαν λόγοι ἀμφοτέρων πού ἐνῶ εἶναι ἀνέξοδοι, ἀναμενόμενοι λόγῳ σκοπιμότητος καί ὑποκριτικοί, ὅπως ἐπανειλημμένως ἔχει ἀποδειχθεῖ, ἐκ μέρους τοῦ Πρωθυπουργοῦ, χωρίς νά  παύουν νά εἶναι καί ἀπαράδεκτοι, ὅμως γιά τόν Ἀρχιεπίσκοπο, ὡς ἐκπρόσωπο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἀποτελοῦν μελανή σελίδα στήν ἱστορία τῆς ἀσκήσεως τῶν καθηκόντων του καί τῆς παρούσης ἱστορικῆς συγκυρίας τῶν ἰταμῶν προκλήσεων ἐκ μέρους τῶν κυβερνώντων, πρός τήν κατεύθυνση τῆς ἀποχριστιανοποιήσεως τῆς Ἑλληνικῆς κοινωνίας καί ἀπαξιώσεως τῆς Πίστεως καί τῶν ἀρχῶν τῆς συντριπτικῆς πλειονοψηφίας τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ.

Εἰδικότερον, οἱ τοποθετήσεις τοῦ Πρωθυπουργοῦ, οἱ ὁποῖες κινοῦνται στά ὅρια τῆς προκλητικῆς διαστρεβλώσεως τῆς Πίστεως καί τῆς τάξεως τῆς Ἐκκλησίας διατυπωμένες σέ ἕνα λαϊκιστικό καί ἐπικοινωνιακό, δηλαδή παραπλανητικό, πλαίσιο, ἀναφέρονται σέ: "σεβασμό τοῦ ἑνός πρός τόν ἄλλον" ἀσχέτως τῶν διαφωνιῶν καί τῶν ἀντιχριστιανικῶν κυβερνητικῶν κοινοβουλευτικῶν ἐπιλογῶν, "ἀνάχωμα ἀπέναντι σέ αὐτούς πού πρόστυχα καπηλεύονται τήν χριστιανική πίστη" καί διαμαρτύρονται σέ ἀντίθετες πρός τίς θέσεις τῆς Ἐκκλησίας ἀποφάσεις καί νόμους, ἀπαράδεκτο "χριστιανόμετρο" πού μετράει τήν "ἔνταση τῆς πίστης" τοῦ καθενός καί θέτει ζήτημα γιά τήν προκλητική ἐπιδεικτική παρουσία στούς Ναούς τῶν ὑπερψηφισάντων τόν Σοδομονόμο, "ἀγάπη πρός ὅλους" καί "ἀποδοχή ὅλων" στόν χῶρο τῆς Ἐκκλησίας.

Καί ἐνῶ ἐξαιτίας πολιτικῶν εὐθυνῶν, ἐπιλογῶν καί σκανδάλων ἡ Κυβέρνηση βρίσκεται σέ δυσχερή θέση, δεδομένης καί τῆς ἐξαθλιωτικῆς τῶν λαϊκῶν στρωμάτων οἰκονομικῆς κρίσεως καί δυσπραγίας, ἦλθαν ἐνωρίτερον πάσης προσδοκίας οἱ δηλώσεις τοῦ Ἀρχιεπισκόπου νά ἀνταποκριθοῦν στίς ἐκλογικές ἐπιδιώξεις τοῦ κυβερνῶντος κόμματος προκειμένου νά ἀντιμετωπίσει τή δυσαρέσκεια τῶν πολιτῶν καί πολλῶν ἐκ τῶν ψηφοφόρων του καί τήν συνεπακόλουθα ἀναμενομένη διαρροή ψήφων πρός τούς ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ κομματικούς σχηματισμούς.

Δηλώσεις ἐκ μέρους τοῦ Ἀρχιεπισκόπου οἱ ὁποῖες ἐξέπληξαν ἀκόμη καί τά δημοσιογραφικά φερέφωνα τῶν κυβερνώντων, ὥστε νά μεταδίδουν μέ ἀνακούφιση ὅτι ἐπῆλθε "ἀνακωχή" μεταξύ Πολιτείας καί Ἐκκλησίας καί πώς θά "πᾶμε σέ ἕνα ἥρεμο Πάσχα"! Βλέπετε εἶναι αὐτές οἱ ἅγιες ἡμέρες πού συγκεντρώνουν στούς Ναούς τούς περισσοτέρους πολίτες, θρησκεύοντες καί μή, καί κατά τοῦτο οἱ πλέον πρόσφορες γιά τήν παρουσία καί ἐπίδειξη τῆς δῆθεν θρησκευτικότητος τῶν πολιτικῶν καί πολιτευτῶν, ἐν ὄψει μάλιστα τῶν ἐπικειμένων Εὐρωεκλογῶν τοῦ προσεχοῦς Ἰουνίου.

Ἔχει δέ ἰδιαίτερη σημασία τό γεγονός ὅτι, βάσει τῶν δημοσιογραφικῶν σχολίων καί σχετικῶν ἀποκαλύψεων, ἡ μέν Πρωθυπουργική προσπάθεια ἐπαναπροσεγγίσεως τῆς Ἐκκλησίας ἐκδηλώθηκε στό τελευταίως διοργανωθέν Διεθνές Συνέδριο γιά τούς Ὠκεανούς, τό ὁποῖο διεξήχθη στό ἵδρυμα "Σταῦρος Νιάρχος", μέ ἐπίσημο προσκεκλημένο τόν Πατριάρχη  Βαρθολομαῖο ἐκ μέρους τοῦ  Πρωθυπουργοῦ, κατά τήν ὁποία ὁ τελευταῖος ἐκδήλωσε πρός τόν ἐκεῖ ἐπίσης παρευρισκόμενο Ἀρχιεπίσκοπο  Ἱερώνυμο τήν ἐπιθυμία καί πρόθεσή του νά προβάλλει τό κοινωνικό ἔργο τῆς Ἐκκλησίας! 

Λέγεται δέ, ὅτι ἡ ἐν λόγῳ προσπάθεια εἶχε τήν ἄμεση ἀνταπόκριση τοῦ Ἀρχιεπισκόπου, ὁ ὁποῖος περιορίστηκε νά ζητήσει μόνον τόν σεβασμό τῶν κυβερνώντων. "Ἄς ψηφίζετε ὅ,τι θέλετε, ἀρκεῖ νά μᾶς σέβεστε καί νά τό δείχνετε", λέγεται, ἀλλά καί ἀτυχῶς ἐπιβεβαιώνεται ἐκ τῶν ἐπακολουθησάντων, ὅτι ἦταν ἡ ἐκφρασθεῖσα θέση καί ἡ παράκληση τοῦ  Ἱερωνύμου.

Τό ἀπογοητευτικότερο ὅμως εἶναι τό γεγονός ὅτι ὁ . Ἱερώνυμος δέν περιορίστηκε στίς συνήθως παρασκηνιακές συνομιλίες, συνεννοήσεις καί συναλλαγές του μέ τόν . Πρωθυπουργό, ἀλλά ἔκρινε ἤ κρίθηκε σκόπιμο καί ἐπιβεβλημένο νά ἐκδηλώσει, πρός ἔκπληξη τῶν πιστῶν, τήν νέα στάση του (κατά τή γνώμη πολλῶν, μᾶλλον τήν ἐξ ἀρχῆς βαθυτέρα ἐπιθυμία καί ἐπιδίωξή του) νά ἐκτονωθεῖ ἐσπευσμένα ἡ σημειωθεῖσα κρίση στίς σχέσεις τῆς Ἐκκλησίας μέ τήν Πολιτεία, λόγῳ τοῦ ψηφισθέντος ἀντιχριστιανικοῦ νομοθετήματος.

Ἔτσι, κινούμενος καί ὁ Ἀρχιεπίσκοπος σέ ἕνα πλαίσιο ἐκκοσμικεύσεως καί ἐπικινδύνου "στρογγυλέματος" τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ λόγου, ἀναφέρθηκε σέ: "Ἀγάπη μόνο καί συγχώρεση" καί ὄχι σέ "χριστιανόμετρο", σέ "ἅγιες ἡμέρες (τοῦ Πάσχα) πού δέν ἐπιτρέπουν μικροπρέπειες", καί ὅτι "δέν θά μᾶς πεῖ ὁ Βελόπουλος τί θά κάνουμε ἤ ὁ ὁποιοσδήποτε πολιτικός"! Φαίνεται ὅτι ἐκ τῶν πολιτικῶν ἐξαιρεῖται λόγῳ ἀξιώματος ὁ  Πρωθυπουργός, ὁ ὁποῖος ἔμεινε ὡς φαίνεται πλήρως ἱκανοποιημένος ἀπό τήν ὑποστήριξη τοῦ . Ἱερωνύμου, ἰδιαιτέρως ἔναντι τῶν ἐκ δεξιῶν τοῦ κυβερνῶντος κομμάτων, ὅπως τοῦ σύμφωνα μέ τίς δημοσκοπήσεις ἐνισχυμένου κόμματος "Ἑλληνική Λύση" ἤ τοῦ χαρακτηριζομένου ὑπό ὑπουργῶν τῆς Κυβερνήσεως ὡς δῆθεν σκοταδιστικοῦ κόμματος "ΝΙΚΗ", τά ὁποῖα κατηγοροῦνται ὅτι ἐργαλειοποιοῦν τήν Πίστη καί τή σχέση τους μέ τήν Ἐκκλησία. Ἐνῶ, ὡς φαίνεται, μόνον οἱ κυβερνῶντες διεκδικοῦν τήν εἰλικρίνεια καί τό ἀνιδιοτελές τῶν προθέσεων καί ἐνεργειῶν των!

Δέν εἴμαστε ἀφελεῖς νά παραθεωροῦμε τίς δύσκολες ἰσορροπίες πού ἀπαιτοῦνται στή συνεργασία τῆς Ἐκκλησίας μέ τήν Πολιτεία. Ὅπως δέν ἐπιτρέπεται νά παραθεωρήσουμε ὅτι καί ἡ Ἐκκλησία, ὅπως ἄλλωστε ἀνέφερε ὀρθῶς ἐν προκειμένῳ ὁ Ἀρχιεπίσκοπος, δέν μπορεῖ νά ἀλλάζει τίς θέσεις πού ὑπαγορεύει ἡ Πίστη καί ὁ νόμος τοῦ Θεοῦ. Καί μπορεῖ ἡ δημοσιογραφική ἀσχετοσύνη ἤ θρασύτητα, ἄν ὄχι σκοπιμότητα, νά αὐθαιρετεῖ ὑποστηρίζοντας ὅτι "δέν μπορεῖ νά ὑπάρχει "πόρτα" στήν Ἐκκλησία" (ὅπως χαρακτηριστικῶς ἀνέφερε ὁ κ. Εὐαγγελᾶτος στόν τηλεοπτικό σταθμό "Σκάϊ"), ὅμως οἱ πιστοί γνωρίζουν αὐτό πού ἐπί αἰῶνες ἐπαναλαμβάνει στή λατρευτική ζωή της ἡ Ἐκκλησία διά τῶν ἱερουργῶν της λέγουσα: "τάς θύρας, τάς θύρας ἐν σοφίᾳ πρόσχωμεν"! 

Διότι, ναί μέν ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ τόν ἐρχόμενον πρός Αὐτήν δέν θά τόν ἐκβάλει ἔξω, ἀρκεῖ ὅμως αὐτός νά προσέρχεται ἀποδεχόμενος πλήρως τήν Πίστη καί διδασκαλία Της καί ὡς ἁμαρτωλός νά ἀποδέχεται ἐν μετανοία τήν προβλεπομένη διόρθωση γιά τήν θεραπεία καί σωτηρία του. 

Καί ναί μέν οἱ πολιτικοί ἡγέτες καί ἡγετίσκοι ἐνδέχεται νά εἶναι τυφλοί ὁδηγοί τυφλῶν, ὧν ἡ τύχη ἀναμενομένη κατά τό Γραφικόν "τυφλός δέ τυφλόν ἐάν ὁδηγῆ ἀμφότεροι εἰς βόθυνον πεσοῦνται" (Ματθ. ιε΄, 14), εἶναι ὅμως ἀποκαρδιωτικό καί οἱ Ποιμένες τῆς Ἐκκλησίας οἱ θεωρούμενοι ὡς "βλέποντες" νά ἀποδεικνύονται ἐπίσης τυφλοί, ὁμιλοῦντες ὅπως ἐκεῖνοι, ἐπιμένοντες δέ καί ἀπαιτοῦντες νά τούς ἀκολουθοῦν καί ὑπακούουν οἱ πιστοί στήν ἀδιέξοδη πορεία των.

Τροφή Για Σκέψη

 

Λαζαρίνες - Λευκοπηγή Κοζάνης

 Περιγραφή του εθίμου των Λαζαρίνων από τα χωριά Λευκοπηγή Κοζάνης και Σαρακήνα Γρεβενών, που γίνεται το Σάββατο του Λαζάρου και την Κυριακή των Βαΐων. Μέρος των στίχων του τελευταίου τραγουδιού που ακούγεται η Δόμνα Σαμίου το κατέγραψε στην Αγία Παρασκευή Κοζάνης, το 1996. Γιοφύρι πα στη θάλασσα και σκάλα μες στα βάθη ανέβαιναν, κατέβαιναν, το Χάρο χαιρετούσαν. - Δείξε με Xάρε μ' δείξε με, πως θέλω να πεθάνω. - Την Kυριακίτσα πό 'ρχεται, την άλλη παραπάνω, αν έχεις άσπρα, φάγε τα, φλουριά χαρτζένεψέ τα κι αν έχεις κι άλογον καλό, περπάτια πανηγύρια.

Ο ΜΠΑΡΜΠΑΣ ΑΠ' ΤΗΝ ΚΟΡΩΝΗ.

Οι ευρωεκλογές έρχονται και κάθε φορά που έρχονται ο Έλληνας θυμάται τον μπάρμπα που έχει η που ήθελε να έχει στην Κορώνη.

Η Ελληνική κοινωνία δυστυχώς είναι δομημένη πάνω σε αυτήν την φράση χρόνια τώρα, αλλά ας πούμε καλύτερα την ιστορία και πως όλα άρχισαν.

Στην δεκαετία του 1840 στην Κορώνη υπήρχε ένας δήμαρχος αρκετά ευκατάστατος που έλυνε και έδενε όταν όμως εξελέγη μέλος στην Εθνοσυνέλευση της Αθήνας στην θέση του δημάρχου ήθελε να προωθήσει τον ανιψιό του, έτσι λοιπόν έβαλε ένα πολεμικό καράβι στο λιμάνι να εκφοβίσει τους κατοίκους, επίσης νόθευσε τους εκλογικούς καταλόγους βάζοντας ονόματα μωρών αλλά και πεθαμένων για να κερδίσει ο ανιψιός ψήφους.

Τα τεχνάσματα δούλεψαν στην εντέλεια κι ο ανιψιός εξελέγη δήμαρχος κι έτσι ήταν ο πρώτος που είχε μπάρμπα στην Κορώνη με επιτυχία και από τότε αν και πέρασαν 184 χρόνια αυτή η συνταγή στην Ελλάδα είναι πάντα επιτυχημένη.

Η έννοια "έχει μπάρμπα στην Κορώνη" είναι συνυφασμένη με τις διασυνδέσεις, τις γνωριμίες, το βύσμα που επικρατούν στην Ελληνική μας κοινωνία κι έτσι οι μέτριοι, οι μουσίτσες, οι κομπιναδόροι, οι λακέδες, οι συμφεροντολόγοι, οι ανίκανοι, οι τεμπέληδες, οι ακαμάτηδες, τα παράσιτα και οι παντός είδους και καιρούς οι τοξικοί άνθρωποι κυριαρχούν και έχουν εξουσία στην κοινωνία μας.....

Εγώ για να μην γίνει καμμιά παρεξήγηση την ιστορία με τον μπάρμπα στην Κορώνη έγραψα και ουδεμία σχέση έχει με την πολιτική εξουσία και ποιοι μας κυβερνούν και εκλέγονται, ούτε ποιοι προωθούνται μέσω τηλεόρασης, ποιοι προωθούνται στο τραγούδι, στον αθλητισμό, στις πρωινές εκπομπές, στην δημοσιογραφία, στο lifeStyle....

Επίσης καμία σχέση δεν έχει με το πως εμείς οι πολίτες ψηφίζουμε

και το πώς την άλλη ημέρα με ευκολία κατηγορούμε αυτούς που εμείς ψηφίσαμε, άσε που όταν έρχονται οι εκλογές λέμε πάντα το αμίμητο "εμένα να μου κοπεί το χέρι αν τους ξαναψηφίσω άλλη φορά" που μάλλον τελικά πρέπει να έχουμε καμιά δεκαριά χέρια αφού συνέχεια τα κόβουμε κι αυτά ξαναφυτρώνουν....

Εγώ για την ιστορία λοιπόν του μπάρμπα απ΄την Κορώνη έγραψα που ουδεμία σχέση έχει ακόμα και με τον τρόπο που παίρνουν τα παιδιά μας τα 20αρια στο γυμνάσιο χωρίς να ξέρουν αν το Καρπενήσι δεν είναι νησί και το ψαρονέφρι δεν είναι ψάρι.

Επίσης δηλώνω ρητά και κατηγορηματικά ότι σίγουρα δεν εννοώ όσους από εμάς συνωστιζόμασταν στα πολιτικά γραφεία για έναν διορισμό, μια άδεια πολεοδομίας, μια μετάθεση του κανακάρη μας στον στρατό, ακόμα και για σβήσιμο μιας κλίσης για παράνομο παρκάρισμα κι αν κάτι τέτοιο έχει περάσει από το μυαλό σας απλώς θα σας πω ότι έχετε πονηρή και αρρωστημένη σκέψη.

Ζήτω ο μπάρμπας απ΄την Κορώνη και ζήτω σ' αυτούς που τον έχουν συγγενή τους.

Καλημέρα γείτονες κι εμείς εδώ στην Θεσσαλονίκη τον μπάρμπα τον λέμε θείο κι όταν λέμε μπάρμπα ο νούς μας πάει στην Βάνα Μπάρμπα η στο μπάρμπα Μητούση και που επίσης θυμώνουμε όταν κάποιος πιτσιρικάς μας φωνάζει στον δρόμο "μπάρμπα τι ώρα είναιςς;;" κι εμείς να απαντάμε μπαρμπαριά και Τούνεζι που θα με πεις εμένα μπάρμπα.

 

 θεία Ευτέρπη

Ορθόδοξοι Εβραίοι αντιμετωπίζουν Μεσσιανικούς Εβραίους

 Ο Τζεφ και ο Ελισαιέ είναι Εβραίοι πιστοί στον Ιησού που πήγαν στην Ιερουσαλήμ για να μοιραστούν τη Γραφή και τον Ιησού με τους θρησκευόμενους ορθόδοξους Εβραίους. Δείτε τις απαντήσεις τους. 

 

(*Όλοι οι ερωτηθέντες συμφώνησαν να κινηματογραφηθούν.) Η δια-Ιουδαϊκή διαμάχη σχετικά με τον Ιησού ως Μεσσία υπάρχει από την εποχή του Ιησού. Μοιραζόμαστε την πίστη μας στον Ιησού ως Εβραίοι με άλλους Εβραίους, με αγάπη και σεβασμό. Αγαπάμε τους Εβραίους αδελφούς και αδελφές μας, παρόλο που διαφωνούμε σχετικά με την πίστη μας. Προσευχόμαστε όλοι να αναγνωρίσουν τον Ιησού ως τον Εβραίο Μεσσία και Σωτήρα του κόσμου. Στοιχεία της Καινής Διαθήκης από την Παλαιά Διαθήκη: Ιερεμίας 31:31-32 «Έρχονται μέρες», λέει ο Κύριος, «που θα κάνω καινούρια διαθήκη με το λαό του Ισραήλ και του Ιούδα. Δε θα έχει καμιά σχέση με τη διαθήκη που είχα κάνει με τους προγόνους τους την ημέρα που τους πήρα από το χέρι και τους οδήγησα έξω από τη Αίγυπτο. Εκείνοι δεν τήρησαν τη διαθήκη μου κι εγώ τους παραμέλησα. Προφητείες που δείχνουν τον Ιησού στην Παλαιά Διαθήκη - Ησαΐας 52:13 - Ησαΐας53:12 - Ψαλμός 22 - Ζαχαρίας 12:10 - Ψαλμός 2 - Γένεση 3:15 - Ησαΐας 9:6 - Ησαΐας 7:14

«Κι όταν τα είπε αυτά, κραύγασε με δυνατή φωνή: Λάζαρε βγες έξω!» (Ιωάν. ια΄ 43).

 

Και τη θυγατέρα του Ιαείρου όταν ανέστησε και όταν έδωσε πάλι ζωή στον γιο της χήρας δεν φαίνεται να έκραξε με δυνατή φωνή, αλλά κρατώντας το χέρι και με ήρεμη φωνή, στη μεν θυγατέρα είπε «Κοριτσάκι σήκω» (Ματθ. θ΄ 25), στον δε γιο «Σου λέω σήκω επάνω» (Λουκ. ζ΄ 14). Εδώ όμως, στον Λάζαρο φώναξε με δυνατή φωνή. Γιατί; Διότι εκείνοι είχαν πρόσφατα πεθάνει και η ψυχή τους βρισκόταν πλησίον του σώματος (διότι φωνή των πατέρων μας πείθει πως μέχρι την τρίτη ημέρα η ψυχή επισκέπτεται το σώμα της), την ψυχή όμως του Λαζάρου καλώντας την από μακρυά, έκραξε με δυνατή φωνή. Και επειδή είχε πει πριν στους Ιουδαίους «πως πλησιάζει ο καιρός, έφτασε κιόλας, που οι νεκροί θα ακούσουν τη φωνή του Υιού του Θεού, και όσοι την ακούσουν θα ζήσουν» (Ιωάν. ε΄ 25), εκπληρώνει την υπόσχεση. Και με την ισχυρή φωνή χαρίζει ζωή στον νεκρό, για να γίνει γνωστό ότι, όπως ακριβώς ο Πατέρας, έτσι και ο Υιός, σ’ όποιον θέλει δίνει ζωή. Αυτή η φωνή θα ακουστεί σαν σάλπιγγα κατά την τελευταία ημέρα και θα αναστηθούν οι νεκροί. Ίσως πάλι ο Χριστός να κραύγασε με δυνατή φωνή, θέλοντας να επισημάνει πως ο λόγος Του είναι δραστήριος και μέγας και ισχυρός. Διότι ήταν τόσο μεγάλη η δύναμη της φωνής ώστε αφανίστηκε η δύναμη του άδη, και γρήγορα η ψυχή εμφανίστηκε μέσα από τους νεκρούς, το δε σώμα που ήδη είχε διαλυθεί, με δύναμη οικοδομήθηκε, και με όλα αυτά πραγματοποιούνταν αυτό το μεγάλο θαύμα, το υπερφυσικό και ανέλπιστο. Διότι δεν αναστήθηκε από αρρώστια κάποιος που βρισκόταν στις τελευταίες του αναπνοές, όπως ο δούλος του εκατόνταρχου, ούτε ζωογονείται παιδάκι που μόλις πέθανε, όπως το κοριτσάκι του αρχισυναγώγου, ούτε νεαρός που πρόκειται σε λίγο να οδηγηθεί στον τάφο και επιστρέφει ζωντανός από τη σορό, όπως έγινε στην πόλη Ναΐν, αλλά ένας άνδρας ήδη ηλικιωμένος, νεκρός από πολύ πριν και προχωρημένος στη σήψη της γης και πεσμένος από την ανάγκη του σώματος, με μια πρόσκληση επανέρχεται προς τη ζωή και βγαίνει και έρχεται, ενώ είναι δεμένος με υφασμάτινες ταινίες. Διότι, το να είναι δεμένος στα χέρια και τα πόδια και σκεπασμένος στο πρόσωπο με κάλυμμα, και όντας έτσι να βαδίζει τρέχοντας, ήταν θαύμα όχι μικρότερο της αναστάσεως. Προστίθεται στο γεγονός και άλλο παραδοξότερο. Επειδή υπήρχε συνήθεια στους Ιουδαίους με σμύρνη και αλόη να ενταφιάζουν, για να διατηρούνται τα σώματα των νεκρών, και αυτά είναι κολλητικά και δυσκολοαπόσπαστα, πρέπει κανείς να σκεφτεί πόσο μεγάλη ήταν η δύναμη του λόγου η οποία αυτά τα ξεχώρισε εύκολα από το σώμα. Και γι’ αυτό βέβαια είπε σ’ εκείνους ο Χριστός να λύσουν τον αναστημένο με τα λόγια: «Λύστε τον και αφήστε τον να περπατήσει» (Ιωάν. ια΄ 44), ώστε αν κάποιοι απιστούσαν να βεβαιωθούν με όλες τους τις αισθήσεις. Με τη φωνή τους και δείχνοντας τον τάφο έλεγαν «έλα να δεις», και με τα μάτια, αναγνωρίζοντας τον νεκρό και βλέποντας την ανάσταση, με την ακοή ακούγοντας τη μεγάλη και δυνατή φωνή του Χριστού: «Λάζαρε βγες έξω», και αισθανόμενοι με την όσφρηση τη δυσοσμία, όταν σηκώθηκε ο λίθος, και με την αφή λύνοντας του δεμένου τα χέρια και τα πόδια και το κάλυμμα που σκέπαζε το πρόσωπο. Η δυνατή, λοιπόν, εκείνη φωνή του Χριστού σήμαινε το κήρυγμα του Ευαγγελίου, με το οποίο η ανθρώπινη φύση, που ήταν δεμένη χειροπόδαρα με τα σχοινιά της αμαρτίας, και ήταν νεκρή στην σορό της απιστίας, ήλθε προς της αληθινή ζωή, καθώς της αφαιρέθηκε το κάλυμμα από τα μάτια, δηλαδή από το πυκνό νέφος που σκοτείνιαζε το φως της ψυχής, και αφού από αυτά λύθηκε από τους αποστόλους και διδασκάλους αφέθηκε να πορεύεται προς τη μακάρια ζωή. Και είναι βέβαια καλό, και να οδηγηθεί η ιστορία και προς πιο ηθική έννοια, έστω κι αν ο λόγος γίνεται μακρύτερος.

Ο Λάζαρος, λοιπόν, είναι ο νους μας, που είναι φίλος του Χριστού, γιατί βέβαια δημιουργήθηκε σύμφωνα με την εικόνα Εκείνου. Η Μάρθα πάλι, που το όνομά της μεταφράζεται «κοπιώσα» σημαίνει τη σάρκα. Η Μαρία, που σημαίνει «κυρία», είναι σύμβολο της ψυχής. Διότι αυτή είναι η κυρία του σώματος. Αυτές πρέπει να θρηνούν, όταν ο νους γλιστρήσει στον θάνατο της αμαρτίας παίρνοντας μαζί του ως Ιουδαίους, για να θρηνούν, την εξομολόγηση των αμαρτημάτων. Διότι αυτό σημαίνει το όνομα του Ιουδαίου. Κλαίγοντας, λοιπόν, οπωσδήποτε θα εμφανιστεί ο Κύριος και με το Ευαγγέλιο θα φωνάξει και θα σηκώσει την πώρωση και θα καλέσει έξω από την πτώση τον νεκρό που δεν ενεργεί και εφαρμόζει τις τέσσερις αρετές που φωτίζουν, ώστε αφού πετάξει μακριά την αμαρτία που βράζει, κι αφού λυθεί από τους Αγγέλους και τους Ιερείς, να καθίσει στο ίδιο τραπέζι με τον Σωτήρα, και να μυηθεί στη γνώση της Αγίας Τριάδας, να τρέχει συνεχώς με πόθο προς Εκείνην, διότι σ’ Αυτήν την Τριάδα πρέπει να εκδηλώνεται τιμή και δοξολογία στους ατέλειωτους αιώνες Αμήν.

ΘΕΟΦΑΝΗΣ Ο ΚΕΡΑΜΕΥΣ

Η ζωή εν τάφω

Tὀ χαστούκι τῆς Βίας καὶ ἡ Βία τῆς ἐξουσίας

 Εἶμαι κι έγὼ ἐνάντια στὴν Βία - στὴν βία τῶν ἐμβολίων, τῆς κλιματικῆς ἀλλαγῆς, τῆς πλαστικῆς διατροφῆς, τῆς εἰκονικῆς ζωῆς,

τῆς ἰδιωτικοποιήσεως τοῦ νεροῦ, τῶν δυνάμεων καταστολῆς, τῆς παραποίησης τῆς ἀλήθειας καὶ τῆς ἱστορίας, τῆς ὀλιγαρχίας καὶ τῆς τυραννίας.

Ἕνα χαστούκι δὲν εἶναι Βία - ὅποιος ψηφίζει  ΝΑΙ  σὲ νόμους ἀντιχριστιανικοὺς καὶ ἀντιλαϊκούς, θέτει ἐαυτὸν ἐκτὸς Ἐκκλησίας καὶ Δημοκρατίας, καὶ 

πολὺ πιθανόν, νὰ φάῃ καὶ τὰ χαστούκια του, πρὸς συμμόρφωσιν.

ΒΙΑ εἶναι ἡ κατακρεούργησις τῆς γλῶσσας, ἡ αὐθαίρετη κατάργησις τόνων καὶ πνευμάτων, ἡ κατάργησις τῆς τρίτης κλίσεως τῶν ὀνομάτων, ἡ κατάργησις τῆς Δοτικῆς καὶ τῆς Κλιτικῆς πτώσεως, οἱ μεταλλάξεις τῶν ἐπιρρημάτων σὲ ἐπίθετα, ἡ ἐπιβολὴ τοῦ Πώ Πώ ! σὲ ποπὸ καὶ τοῦ κοκκάλου σὲ κόκαλο ( ἆραγε ὁ κόκκος καὶ ὀ κόκκινος τί θὰ ἀπογίνουν ;; καὶ στὸ «ἀπ' τὰ κόκκαλα βγαλμένη τῶν Ἑλλήνων τὰ ἱερά » τί θὰ ἀπομείνει;; ( μὲ τὶς ἀποτεφρώσεις, τὰ κόκκαλα ἐπειδὴ δὲν καίγονται, μπαίνουν στὸ μπλεντεράκι καὶ τὰ κάνουνε σκόνη - ὅλα σκόνη λοιπόν, μαζὶ μὲ τὴν διαολόσκονη ποὺ μᾶς στέλνουν, χωρὶς νὰ ἔχουμε Νοτιάδες, ἀπὸ τὴν Ἀφρική.)

ΒΙΑ εἶναι τὰ ἑκατομύρια ἀλλογενῶν ποὺ μὲ ἄνεση κατακλύζουν τὶς γειτονιὲς καὶ τοὺς δρόμους, καὶ ποὺ Κυριακὰς καὶ ἑορτάς, ἔχουν τὰ μαγαζιά τους ἀνοικτά, μέχρι τὶς 2 τὴν νύκτα, ΒΙΑ εἶναι, τὸ νὰ μὴν ἀκούω ἑλληνικά, λὲς καὶ ἔχω ξενιτευθεῖ.

ΒΙΑ εἶναι, ἡ Δυτικὴ μουσικὴ μὲ τὰ 12 ἴσα μέρη ποὺ μᾶς ἐπιβλήθηκε, κάνοντας πέρα τὴν πλούσια ἑλληνικὴ μουσική, μὲ τὰ 72 ἄνισα μέρη.

ΒΙΑ εἶναι, ἡ ΔΕΗ ποὺ μὲ ἀναγκάζει νὰ τὴν διακόψω, ἐπειδὴ δὲν μπορῶ νὰ τὴν πληρώσω. ΒΙΑ εἶναι ἡ στέγη ποὺ δὲν ἔχω, διότι τὸ ἐνοίκιο εἶναι μεγαλύτερο 

ἀπὸ τὸν μισθό μου. 

ΒΙΑ εἶναι, οἱ συνεχεῖς ἀπειλὲς γιὰ πανδημίες ποὺ ἔρχονται, γιὰ σεισμοὺς ποὺ θὰ γίνουν, γιὰ πολέμους ποὺ ἁπλώνονται, γιὰ φωτιὲς ποὺ ὅλα θὰ τὰ κάψουν, γιὰ πλημμύρες ποὺ ὅλα θὰ τὰ πνίξουν, ΒΙΑ εἶναι, οἱ ἀνεμογεννήτριες ποὺ «φυτρώνουν» στὶς κορφὲς τῶν βουνῶν  καὶ τὰ φωτοβολταϊκὰ ποὺ «σπέρνονται» στοὺς κάμπους. ΒΙΑ εἶναι, ὁ χλευασμὸς τῆς Πίστεώς μου καὶ τῆς Πατρίδας μου, τῶν Ἁγίων καὶ τῶν Ἡρώων μου, καὶ τοῦ Ἁγίου Φωτός μου.

ΒΙΑ εἶναι ὅσα ἔγιναν στὸ ΜΑΤΙ καὶ στὰ ΤΕΜΠΗ, ὅσα ἔγιναν στὸν Ἔβρο, στὴν Ρόδο καὶ στὸν Θεσσαλικὸ κάμπο, ΒΙΑ εἶναι τὸ ὄνομα τῆς Μακεδονίας ποὺ δόθηκε 

ὡς ὄνομα ἔθνους στοὺς Σλαβοἀλβανοβούλγαρους, ΒΙΑ εἶναι, ὅσα «ψήνονται» στὸ Αἰγαῖο.

Ἄν ὀνοματίζεται μὲ ἀποστροφή, ΒΙΑ, ἕνα χαστούκι συνέσεως, τότε, πῶς θὰ ὀνοματίσετε ὅλα ὅσα βιαίως στὸ κεφάλι σας ἀναπόφευκτα θὰ πέσουν, καθ 'ὅτι, 

ἡ Ἄτη, ἡ Ὕβρις, ἡ Νέμεσις καὶ ἠ Τίσις, ἀκολουθοῦν τὴν πορεία τους, Νομοτελειακῶς !

Καλοί μου ( κατ' εὐφημισμόν) ἄνθρωποι, Μετανοεῖστε- μαζί σας κι ἐγὼ - ἐπειδὴ τὸ « Τὸ ἁμαρτάνειν ἀνθρώπινον, τὸ μετανοεῖν Θεῖον, τὸ δὲ ἐμμένειν τῇ ἁμαρτία, δαιμονικόν» γιὰ νὰ μὴν σᾶς πάρει αὐτὸς ποὺ προσκυνᾶτε.

Ταχτσόγλου Καλλιόπη, ἠθοποιός

Η Ρωμιοσύνη στη Συρία και στο Λίβανο

 Γράφει ο Ανδρέας Σταλίδης. 

Ένα στοιχείο που μας θύμισε ο Ραφαήλ (Rafe Iza) Ρωμιός από τη Συρία στη χθεσινή εκπομπή είναι η μελέτη του Synvet, όπου το 1878 στην ευρύτερη περιοχή της Συρίας είχαν καταγραφεί 125.000 Έλληνες. Πέραν αυτών υπήρχαν και 35.000 «Ελληνοκαθολικοί».

Η  παραπάνω εκπομπή  την οποία οργάνωσα εγώ με καλεσμένους τον Γιώργο Μανωλόπουλο, από το ΔΣ της Επιτροπής Ελληνισμού και τον Ραφαήλ Ηλία Ήσσα, Ρωμιό με καταγωγή από τη Συρία και κάτοικο Σουηδίας)

Για να γίνει μία σύγκριση του αριθμού και να γίνει αντιληπτός καλύτερα, στην ίδια μελέτη, οι Έλληνες της Θεσσαλίας (η οποία προσαρτήθηκε στην Ελλάδα 3 χρόνια αργότερα, το 1881) είχε 247 χιλιάδες Έλληνες, δηλαδή περίπου διπλάσιους. Καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι μιλάμε για υψηλά νούμερα.

Λέω ότι μας θύμισε, διότι η μελέτη αυτή μας είναι γνωστή και μπορείτε να την βρείτε ολόκληρη στον γνωστό σύνδεσμο με τις πηγές που είχα ανακαλύψει την περίοδο 2018/19 και διαθέτω δωρεάν.

Εδώ ο κατάλογος – https://www.antibaro.gr/article/21535
Εδώ ο σύνδεσμος στην εν λόγω μελέτη – https://drive.google.com/file/d/1nn-boYcRZmHjFkGz-u_p_t0RLNqQUk6p/view

«Τι απέγιναν αυτοί οι άνθρωποι;», αναρωτιέται με καημό.

Ξεχασμένοι Έλληνες, Χριστιανοί Ορθόδοξοι, ζουν ανάμεσα σε άραβες που η ιδεολογία του αραβισμού προσπάθησε να τους αφομοιώσει και σήμερα στη Συρία και στον Λίβανο πλησιάζουν το 1 εκατομμύριο, χώρια η Διασπορά τους σε όλον τον κόσμο, και ειδικά στη Νότια Αμερική. Διψούν για Ελλάδα.

Πρέπει κι αυτούς να τους σκεπάσει η Ελλάδα. Κανονικά όμως και με όλες τις τιμές.

Πώς; Ως εξής:

1. Να ζητήσει αναγνώρισή τους ως μειονότητα και όχι ως θρησκευτική σέχτα εντός των Αράβων
2. Να τους δώσει διεθνή φωνή (εδώ μπορεί να χρησιμοποιηθεί και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο)
3. Να στηρίξει περισσότερα ελληνικά σχολεία (τα οποία σήμερα στηρίζει μόνο το Πατριαρχείο Αντιοχείας)
4. Να στηρίξει ανταλλαγές επισκέψεων με μαθητές από τη Συρία και τον Λίβανο στην Ελλάδα, αλλά και μαθητές από την Ελλάδα εκεί
5. Να ενθαρρύνει πολιτιστική, κοινωνική, αλλά και οικονομική συνεργασία της Ελλάδας με την περιοχή αυτή

 

Ένα εξαιρετικό δίδαγμα για όλους τους Έλληνες που παρήχθη από την εκπομπή ήταν η απάντησή του όταν ρωτήθηκε για το πώς βλέπει την κατάσταση στη Μέση Ανατολή. Παρόλο που ρωτήθηκε να σχολιάσει την σημερινή κατάσταση και τις επιπτώσεις της στην παγκόσμια ειρήνη, ο άξονας σκέψης του δεν ξέφυγε ούτε χιλιοστό από τους Έλληνες της Παλαιστίνης.

Είπε ότι πρόκειται για μειονότητα μέσα στη μειονότητα, η οποία θα έχει κακή τύχη, όποιος και αν βγει κερδισμένος από την κλιμακούμενη βία.

Μας επανέφερε λοιπόν εκεί που θα έπρεπε να είμαστε όλοι μας στα διεθνή θέματα και στους πολέμους που ξεσπούν γύρω μας.

Ο νους μας να μένει προσκολλημένος στους συγγενείς πληθυσμούς, στους Έλληνες και στους Ορθόδοξους Χριστιανούς.

Να μην παρασυρόμαστε από οπαδοποίηση και ταύτιση με τη μία πλευρά σαν να πρόκειται για ποδοσφαιρικό αγώνα που θα μας κάνει να χαρούμε αν κερδίσει ή να στεναχωρηθούμε αν χάσει. Μέριμνά μας να είναι οι ελληνικοί πληθυσμοί και όχι οι χώρες ή οι ηγέτες τους.

Η προσπάθεια εξωστρέφειας της Ελλάδας στις εκπομπές που έχω αναλάβει θα συνεχιστεί τις επόμενες εβδομάδες με καλεσμένο έναν φιλόλογο από τους ελληνόφωνους της Κάτω Ιταλίας.

 πηγή