Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου 2025

Αμοργός,Παναγία Χοζοβιώτισσα _θα ανηφορίσετε τα 300 λιθόστρωτα σκαλιά για να φτάσετε στην είσοδο της Μονής.

 Δεν υπάρχει διαθέσιμη περιγραφή για τη φωτογραφία.

3 σχόλια:

Βασίλειος είπε...

Πανέμορφη εικόνα από το στολίδι αρχιτεκτονικής μαστόρων μιας άλλης εποχής , του 980 - 1.080 μ.Χ. με χρηματοδότηση του Αυτοκράτορα Αλέξιου Κομνηνού.
Τότε που τα λεφτά του λαού δεν πήγαιναν σε λαμόγια οπεκεπέδων και διεφθαρμένους νεοναζί μιας χώρας που δεν είναι καν στην ΕΕ. Τότε που η Ελλάδα ήταν το κύριο συστατικό μέλος μιας χιλιόχρονης αυτοκρατορίας και όχι μια αποικία τύπου μπανανίας των απογόνων αυτών που την λεηλάτησαν το 1204 με το πρόσχημα των σταυροφοριών, στρώνοντας το έδαφος στους οθωμανούς. Αυτή η ευλογημένη Μονή μας θυμίζει μέσα από την λιτή ομορφιά της στη καρδιά του Αιγαίου τη δύναμη της Πίστης μας και τα θαύματα που μπορεί να κάνει αυτός ο λαός όταν καθοδηγείται από πιστούς ηγέτες , πιστούς στον Κύριο ημών Ιησού Χριστό και όχι σε στοές και υπηρέτες του άρχοντα του σκότους.

Νεκτάριος είπε...

Άς έχουμε τον νου μας στραμμένο σε μέρη ήμερα, σε τόπους φωτεινούς όλες τις στιγμές της μέρας, να έχει μέρος ξέγνοιαστο να αναπαύεται ο νους.

ἐμπεσῶν εἰς λάκκον τις είπε...

... όταν οι τότε άρχοντές μας

ένοιωσαν τίς απλές, λιτές συνήθειες και συνθήκες βίου
τής Ρωμηοσύνης

ως ανάξιες τής... αφεντομουτσουνάρας τους...

και αλοιθώρησαν...

ως θαμπωμένοι από την κοσμική αίγλη της ευρωπαϊκής αριστοκρατίας, (μιάς κατ' ουσίαν κλεπτοκρατίας),
τών βάρβαρων κατακτητών
(α ρ ε ι α ν ι σ τ ώ ν στο δόγμα
πλήν τών, τύποις, ορθοδόξων Φράγκων)

που με πολυτελή περιτυλίγματα
-χρυσάφια και μετάξια και άφθονη γλυκειά χλιδή-
τ' αγορασμένα με το αίμα τών αγροτοκτηνοτρόφων, σκλαβωμένων δυτικών Ρωμηών,

τών φέουδών τους,

ήξεραν άριστα να κρύβουν την μακιαβελική τους αλητεία,

(όπως και σήμερα άλλωστε τα νεωτερικά... διαφωτερά... ελιτασκέρια,
με πολυτέλεια άφθονη και κουστουμογραβάτες, χλιδάτες σποραμαξεράδες και σκόνες για τη μύτη, κάπως να... πάει κάτω, η τόση πολυτέλεια... )

κι επιζητώντας πώς και πώς, να γίνει να τούς μιμηθούν,
και μέσα από τον δ α ν ε ι σ μ ό
(διαχρονική η μέθοδος)
τούς έκλεβαν σιγά-σιγά τα πάντα, μετετρέποντάς τους σταδιακα

σε δουλοπάροικους

(μιά αδρανής μάζα, απέναντι στις επιδρομές τών όποιων αλλοφύλλων)

και αποσάθρωσαν το κράτος και τα πάντα
και βρέθηκαν να προσκυνούν το παντοφλάκι τού μεγάλου αποστάτη, για να σωθεί η ασωτεία τους

και γίναν λεία και των Φράγκων και τού πάπα

και εχοντας περιφρονήσει,

το αρχοντικό παράδειγμα τού Άγιου της Νικαίας βασιλέα τού Ιωάννη τού Βατάτζη

που τους εδώθη ως μιά τελευταία ευκαιρία γιά μετάνοια
και αλλαγή και αναμόρφωση τού βίου... αλλ' εις μάτην...

και εχοντας παραφρονήσει...

βρεθήκαν κάτω από τα πασούμια, του σκληρού και ρυπαρού ανατολίτη φαραώ,
σ' αιχμαλωσία αιώνων

κι εκρέμασαν τα οργανά τους στις ιτιές τού ποταμού τής τότε Βαβυλώνος

χύνοντας πικρά δάκρυα

ζωντας την ίδια ιστορία και την ιδια πίκρα που φέρνει πάντοτε η αποστασία
κι από τις κεφαλές απλωνεται σε όλον τον λαό...
(το σώμα που βρωμά απ' το κεφάλι)

όπως κι οι αδελφοί μας Ρώσσοι άλλωστε
που άφού μετέτρεψαν
κι εκείνοι τον λαό τους
σε δουλοπαροίκους
και ύστερα βιαίως διαφωτίστηκαν
και με ταχύτητες εξπρές
και σε ρυθμούς φαστφούντ
εξεουρωπαϊστήκαν,

πρόλαβαν πρώτοι κι έγιναν το ινδικό χοιρίδιο των τοκογλύφων για το μεγάλο πείραμα το πιό σκληρό -μετά το κάπως κούλ αμερικάνικο και το πιο τρομοκρατικο παριζιάνικο-

τής ερυθράς επαναστάσεως τής πιό αιματοβαμένης...

και τής απόλυτης παράνοιας...

ενώ η απόλυτη κορύφωση βρίσκεται ήδη εδώ μπροστά μας
κι απ' την απελπισία μας, για την απόλυτη παράνοια και σιχαμάρα,
που χτίζεται τριγύρω μας και υψώνεται σαν τείχη φυλακής

κι έσχατης δυστοπίας

αναζητούμε σωτηρία
στην όποια παραπλέουσα
σάπια σανίδα...
ή εστω... καρυδιά μασίφ...

αλλά με ημίμετρα παντα

και χ ω ρ ί ς Θεό

μόνο με είδωλα, ψευτοθεούς και
ημιαντίχριστους σωτήρες... !