Δυστυχώς η κοινωνία, οι θεσμοί, οι επιστήμονες δεν θέλουν να δουν την πραγματικότητα και να την αντιμετωπίσουν, πιθανόν γιατί θα τους ζητηθούν και οι ανάλογες ευθύνες και κανείς δεν θέλει να αναλάβει την ευθύνη της αποτυχίας, ειδικά όταν η αποτυχία αυτή οδηγεί σε απώλειες ανθρώπινων ζωών. Γιατί περί αποτυχίας πρόκειται... Και την επιτυχία όλοι θέλουν να την καρπωθούν, την αποτυχία όμως κανείς.
ΠΡΕΠΕΙ επιτέλους 4 χρόνια μετά την κυκλοφορία των σκευασμάτων για την Covid-19, οι επιστήμονες να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και να βγουν μπροστά, να ενημερώσουν ΥΠΕΘΥΝΑ τον κόσμο για τις ανεπιθύμητες ενέργειες των σκευασμάτων για την Covid-19, όχι για να τρομάξουν τον κόσμο αλλά για να του βάλουν την καλή ανησυχία μέσα του.
Να δώσουν οδηγίες για τακτικές προληπτικές εξετάσεις σε κάθε άτομο γενικά αλλά κι εξατομικευμένα, που έκανε έστω και και δόση απ τα σκευάσματα αυτά.
Δεν μπορεί να ΥΠΑΡΧΟΥΝ επιστήμονες ΣΉΜΕΡΑ ΠΟΥ ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΔΟΥΝ ΤΟ ΚΑΚΟ ΠΟΥ ΧΟΥΝ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΣΚΕΥΆΣΜΑΤΑ!
Αρνούνται ακόμη και να το δεχτούν σαν ενδεχόμενο να εμπλέκονται στους μηχανισμούς πρόκλησης βλαβων στην υγεία αλλά και στους θανάτους, ειδικά στους αιφνιδιους θανάτους!
ΔΕΝ γίνεται σε άλλες χώρες να μην συνιστούν τη χορήγηση των σκευασμάτων αυτών ειδικά σε νέους κάτω των 18 ετών γιατί είδαν, έστω και 4 χρόνια μετά, πως τελικά τα οφέλη ΔΕΝ ΥΠΕΡΤΕΡΟΥΝ των κινδύνων πρόκλησης βλαβών στην υγεία απ αυτά τα σκευάσματα!
Η σιωπή σημαίνει συνενοχή και κυρίως σημαίνει ΑΠΩΛΕΙΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΖΩΩΝ, γιατί δεν υπάρχει ενημέρωση και πρόληψη.
Δεν γίνεται να κρατάς τον κόσμο σε λήθαργο και ανενημερωτο και να εισαι επιστημονικός φορέας στο χώρο της υγείας!
Ο επιστήμονας αναλογιζομενος το χρέος του απέναντι στον εαυτό του, στην επιστήμη του, στους ασθενείς του ΟΦΕΙΛΕΙ να αναλάβει και την ευθύνη ακόμη κι όταν κάτι δεν πάει καλά, να αναθεωρήσει με βάση τα σύγχρονα επιστημονικά δεδομένα και να προσαρμόσει τη θεραπεία στον ασθενή!
Δεν γίνεται να πολεμήσεις κάτι, πόσο μάλλον να το νικήσεις όταν ΑΡΝΕΙΣΑΙ την ύπαρξή του!
Δυστυχώς, όπως ειχα γράψει πριν καιρό θα πρέπει να φύγουν πολλοί επώνυμοι για να ξυπνήσουν κάποιοι μιας και οι θάνατοι απλών καθημερινών ανθρώπων, δεν φαίνεται να τους συγκινούν ιδιαίτερα... Όλες οι ψυχές όμως είναι ισότιμες ενώπιον του Θεού. Όποιος βλέπει, ακούει και δεν μιλάει έχει τη ίδια ευθύνη με αυτόν που κάνει το κακό και θα του ζητηθεί λόγος γιατί δεν έκανε τίποτα όταν έβλεπε πως το κακό γινόταν, αλλά επέλεξε το προσωπικό του βολεμα.....
Καλό παράδεισο να έχει η κοπέλα, καλό παράδεισο να έχουν όσοι και όσες έφυγαν πρόωρα ενώ δεν θα έπρεπε...
1 σχόλιο:
... ὅλ' αυτά ἔχουν...
ἄρωμα... κόζα νόστρα...
ϕυσικά... (;)
ποὺ ἀρχικά μᾶς ξάϕνιασε με τὸ πόσο εἶχε σϕιχταγγαλιάσει
τὴν πολιτική...
πάνω ποὺ κάπως εἴχαμε ἀρχίσει λίγο νὰ συνερχόμαστε ἀπὸ το... κάζο τῆς οικουμενικῆς... οὐτοπικῆς...
Κοροναβηρίας...
καὶ τώρα νοιώθουμε κάθε μας μέρα ὅλο πιό πολύ (κι ἀπό παντοῦ)
αδύναμοι θεατές
καὶ ἔρμαια τῶν παγκοσμίων περιστάσεων
μέ τὸν πυρηνικό καὶ οἰκονομικό ἀρμαγεδῶνα
τὴν πεῖνα, δηλαδή
καὶ τόν ϕαινόμενο ἐκμηδενισμό μας,
ποὺ τα βιώνουμε ἤδη ἔντονα
σ'ἐπίπεδο... συμβολικό...
καὶ... μᾶς... σ ο κ ά ρ ε ι
μᾶς... σ τ ρ ε σ ά ρ ε ι
μολύνοντας...
καὶ παραλύοντας πνευματικά
κι ἐνῶ παπαγαλίζουμε λόγια εὔκολα γιὰ δράση λέει... πολιτική...
ἀπό αὐτά που οἱ ἐπαγγελματίες τηλεπατριῶτες... μιμιεσωτῆρες
διαλαλοῦν μὲ ἀϕθονία
ἐλπίζοντας ἴσως οἱ ταλαίπωροι,
πὼς μιᾶς και ἡ παλιοκατάσταση αὐτή...
χρονίζει...
μήπως μπορέσουν καὶ κερδάνουν
κάτιτις, ἀπὸ τοὺ... μιτσι(σ)κούλικα τὰ τυχερά,
ποὺ ἔϕαγε τὸν ἄμπακο καὶ τὸν ἀγλέουρα συνάμα...
καὶ ὡς... -μεταξύ μας καὶ μὴν διαδοθεῖ-
ὑλόϕρονες...
κρυϕοί ἤ ϕανεροί -τὸ... κατα δύναμιν-
ἐλπίζουμε... (πάντα κρυϕά) πὼς...
τὶ καλά ποὺ θὰ ἦταν, βρέ παιδάκι μου, νὰ τσεπώναμε... τέσσερα... πέντε μηδεν'κούλια μὲ... τὸ 'να... δυό... τρία... μπροστά...
(πάπαπα... )
τὶ κλέος καὶ τί εὐτυχία... καὶ πόσα θὰ λυνόντουσαν...
αὐτοστιγμή καὶ παρά χρῆμα (ἀσκαρδαμυκτί)
καὶ... νὰ ξεϕύγουμε ἐν τέλει απ' αὐτό το... ἔλεος... τὸ... ξέρετε ποιοῦ... !
παπαπα... ἤ... καὶ ἐν τέλει... μήπως...
ἄπαπα... ;
Δημοσίευση σχολίου