Νύχτα 18ης Οκτωβρίου 1912.Θερμαϊκός κόλπος.
Έχοντας μαζί του δυο έμπειρους καραβοκύρηδες, τον Νικόλα τον Βλαχόπουλο και τον Μιχάλη τον Κουφό πλέει από το Λιτόχωρο προς την Μακεδονική πρωτεύουσα.
Το παράτολμο αυτό σχέδιο έχει πολλά εμπόδια. Τον ναρκοθετημένο Θερμαϊκό, τις πολλές ξέρες που υπάρχουν κοντά στις εκβολές του Αξιού, τον μεγάλο προβολέα που φωτίζει κάθε βράδυ τον κόλπο, το Καραμπουρνού το μεγάλο κανονιοβολίο και τα ρώσικα και αγγλικά πολεμικά πλοία.
Ο ανηψιός του ναυάρχου Παύλου Κουντουριώτη, με το μικρό σκάφος "Τ-11" πλησιάζει στον Θερμαϊκό και διατάσσει να σβήσουν τα φώτα και να πλέουν ήρεμα. Παράλληλα βολίζουν τα νερά να μην πέσουν σε κάποια ξέρα.
Καταφέρνουν και περνάνε πάνω από τις νάρκες. Με τον Θεό μαζί τους επιτυγχάνουν να περάσουν απαρατήρητοι από το Καραμπουρνού. Πλέον βλέπουν μπροστά τους την αγαπημένη Θεσσαλονίκη και το οθωμανικό θωρηκτό να "ησυχάζει".
Οι τορπιλοσωλήνες είναι έτοιμες από το Καραμπουρνάκι, ο Βότσης εντοπίζει το “Φετχί Μπουλέντ".
Φτάνουν σε απόσταση 150 μέτρων και ο μεγάλος Έλληνας ναυτικός δίνει το σήμα!
«Ελξον!» φωνάζει και ο τορπιλητής αμολάει δύο τορπίλες πάνω στο τουρκικό πλοίο ενώ παράλληλα διατάζει «Ανάποδα ολαταχώς»!
Δυο τεράστιοι κρότοι ακούστηκαν και η Θεσσαλονίκη φωτιστηκε ολάκερη. Το “Μπουλέντ" το καμάρι των Τούρκων βυθίζεται στα νερά του Θερμαϊκού.
Κατά την έξοδό του από το λιμάνι ο Βότσης ρίχνει την χαιρετηστήρια κανονιά προς το Καραμπουρνού.
Ο ίδιος στην απελευθέρωση της Κατερίνης δήλωσε:
«11.35, χθες Πέμπτην, ετορπιλίσαμεν επιτυχώς εις λιμένα Θεσσαλονίκης τουρκικόν θωρηκτόν ‘Φετχί Μπουλέντ’. Πλοίον βυθιζόμενον έκλινε δεξιά. Πλήρωμα και πλοίον ημών αβλαβή.»
Αθάνατοι!
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου