«Ο Τουρκαντένα των προσκυνημένων θεατών»
Δείγμα Έλληνα Ραγιά, είναι αυτός,
που είν΄στο σουλτάνο του πιστός,
του οθωμανικού δικαίου, είναι φίλος
και του Νοστραδίν Χότζα οπαδός.
της Σμύρνης δεν τον καίει η μνήμη,
ούτε της Κύπρου ο καημός,
δεν τον νοιάζει η Ρωμιοσύνη,
μήτε του μαύρου Πόντου ο χαμός.
Στον Σουλεϊμάν καίει λιβάνι
και στον Κεμάλ κουνάει θυμιατό,
τόσο μεγάλο, είναι χαϊβάνι,
που δεν του φτάνει, ούτε αυτό!
Δεν το κρύβει, πως του αρέσει,
να βάλει φερετζέ και αυτός,
και στα γόνατα να πέσει,
στου πασά τα πόδια εμπρός.
Και ολοένα γοερά ανακράζει:
«Ωιμένα, πάει η νύφη Τουρκαντένα!
Έτσι, ο ραγιάς για την Ιφέτ σπαράζει.
«Σώσε τον υμένα, το ζητώ για μένα»!
Πως εχάθη της χανούμ η παρθενιά
και πώς τώρα του αγά θα γίνει νύφη;
Μουρντάρη Τζεμίλ, πάει η όμορφη νια!
Αλίμονο, θα πέσει στα χέρια του χαλίφη!
Αν μπορούσε αυτός να΄βρει τον τρόπο,
της σκηνοθεσίας να αλλάξει τον ειρμό,
τον υμένα της θα έσωζε με κόλπο,
από του δοβλετίου τον διασυρμό!
Δεν βλέπει του νου τις αλυσσίδες,
ούτε αγωνίζεται για τα δικά του πάθη.
Έχει ξεχάσει πια τις χαμένες πατρίδες
και κάνει συνεχώς τα ίδια λάθη.
Έτσι κυλούν οι ώρες του με αγωνία
και μέχρι να αρχίσει το Καρανταγί,
μόνος στου εαυτού του την παραφωνία,
μένει ραγιάς, έως ότου η ψυχή του βγει.
Γ.Γ.Γ.
Η φωτογραφία με το «υπονοούμενο» περί Αιγαίου, από σκηνή τουρκικού σίριαλ του Τουρκαντένα!
ούτε της Κύπρου ο καημός,
δεν τον νοιάζει η Ρωμιοσύνη,
μήτε του μαύρου Πόντου ο χαμός.
Στον Σουλεϊμάν καίει λιβάνι
και στον Κεμάλ κουνάει θυμιατό,
τόσο μεγάλο, είναι χαϊβάνι,
που δεν του φτάνει, ούτε αυτό!
Δεν το κρύβει, πως του αρέσει,
να βάλει φερετζέ και αυτός,
και στα γόνατα να πέσει,
στου πασά τα πόδια εμπρός.
Και ολοένα γοερά ανακράζει:
«Ωιμένα, πάει η νύφη Τουρκαντένα!
Έτσι, ο ραγιάς για την Ιφέτ σπαράζει.
«Σώσε τον υμένα, το ζητώ για μένα»!
Πως εχάθη της χανούμ η παρθενιά
και πώς τώρα του αγά θα γίνει νύφη;
Μουρντάρη Τζεμίλ, πάει η όμορφη νια!
Αλίμονο, θα πέσει στα χέρια του χαλίφη!
Αν μπορούσε αυτός να΄βρει τον τρόπο,
της σκηνοθεσίας να αλλάξει τον ειρμό,
τον υμένα της θα έσωζε με κόλπο,
από του δοβλετίου τον διασυρμό!
Δεν βλέπει του νου τις αλυσσίδες,
ούτε αγωνίζεται για τα δικά του πάθη.
Έχει ξεχάσει πια τις χαμένες πατρίδες
και κάνει συνεχώς τα ίδια λάθη.
Έτσι κυλούν οι ώρες του με αγωνία
και μέχρι να αρχίσει το Καρανταγί,
μόνος στου εαυτού του την παραφωνία,
μένει ραγιάς, έως ότου η ψυχή του βγει.
Γ.Γ.Γ.
Η φωτογραφία με το «υπονοούμενο» περί Αιγαίου, από σκηνή τουρκικού σίριαλ του Τουρκαντένα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου