
Σε ένα συνταρακτικό απόσπασμα από την ταινία «Ο Θανάσης στη χώρα της σφαλιάρας» (1976), o Θανάσης Bέγγος μεταφέρει με το κάρο του ένα νεκρό παιδί, κάποιο από τα θύματα του Πολυτεχνείου, ενώ ακούγεται το τραγούδι του Μίκη Θεοδωράκη «Σου είπαν ψέματα πολλά», με τη φωνή του Αντώνη Καλογιάννη. Το πηγαίνει στην εκκλησία, στην Αγία Μαρίνα του Θησείου. Το παίρνει σηκωτό και το κρατάει στην αγκαλιά του, σαν να ήταν δικό του παιδί. Που ήταν. Κοιτάζει προς τον ουρανό και τότε, βάζει τα κλάματα.
Η κάμερα που καταγράφει τις εκφράσεις του Βέγγου από ψηλά πιάνει μία έκφραση που κόβει την αναπνοή. Μέσα από τα απέραντα βάθη της βουβής θλίψης, αναδύεται η σιωπηλή οργή. Το βλέμμα είναι ατσάλινο και ταυτόχρονα τσακισμένο από τον πόνο. Με έπιασε συγκίνηση και δέος. Σε αυτή τη σκηνή, ο Θανάσης Βέγγος έπαιζε τον εαυτό του.
Σύμφωνα με μαρτυρίες της εποχής, ο ήδη διάσημος ηθοποιός καβάλησε το σαραβαλάκι του, έριξε τα καθίσματα και βάλθηκε να σώζει ζωές στους δρόμους γύρω από το Πολυτεχνείου, σκεπάζοντας τα πανικόβλητα κορμιά με κουβέρτες και φελιζόλ για να τα κρύψει!!
«Μπροστά μας ο υπέροχος, ο μοναδικός, ο πραγματικός άνθρωπος και ηθοποιός Θανάσης Βέγγος. Είχε ρίξει τις πίσω θέσεις στο κιτρινόμαυρο παλιό Ντάτσουν και μας έβαζε μπρούμυτα, μας σκέπαζε με κουβέρτες και από πάνω μας έβαζε μακριές πλάκες φελιζόλ, πέρναγε μέσα από τα μαύρα κοράκια και μας πήγε σπίτι μας», θυμάται ο κύριος Φραγκίσκος Κουνάνης, που διασώθηκε χάρη στον καλό μας άνθρωπο.
Η αντιδικτατορική ταινία των Ντίνου Κατσουρίδη και Πάνου Γλυκοφρύδη έκοψε 250.000 εισιτήρια το 1976.
Κείμενο και φωτογραφία από Vaterlo
(Στα σχόλια το απόσπασμα από τη συγκεκριμένη ταινία που δείχνω κάθε φορά στην τάξη καθώς κι ένα απόσπασμα από την ταινία "Ένα τανκ στο κρεβάτι μου" . Άκρως αντιπροσωπευτικά!)

2 σχόλια:
χμμμμ.....
... σσσσσσ...
μὴν τὸ πεῖς σὲ παρακαλῶ...
γιὰ χάρη τοῦ Θανάση...
μὲ τὴν μεγάλη του
ἀνοιχτή καρδιά... !
τοῦ... τελευταίου... Θανάση...
ποὺ ἡ χῶρα του ἐν τέλει
ἐσιχάθη... ἐχάθη...
μὲ τὴ σϕαλιάρα τὸ χρυσό καὶ τὸ μπαμπάκι...
ἀναβαθμίστηκε,
σὲ χῶρα/χῶρο διασκέδασης,
βαρειᾶς βιομηχανίας ἐργοτάξιο, ἀπέραντες ἀκτές καλοκαιριοῦ...
καὶ ἁσσισοϕυτεῖες ἁσσασίνων
καὶ... μὲ μιά πρέζα ἀπόγνωση,
γιὰ τὸν χειμῶνα,
κατάθλιψη... ἕνα μὲ δυό σϕηνάκια
καὶ τηλεπλήξη... βαρεμάρα,
εὐρωταξείδια... ὄνειρα γκρίζα καὶ μουντά,
μὲ καμπόση ὅμως ϕωτογένεια ἀκόμη,
στὰ σαχλά τὰ σοσχιαλμήντ'ια...
καὶ...
ξαϕνική...
ρουλέττα ἀποχώρησης...
(τερματισμοῦ...) •
(πού-σαὶ-Θα-νά-α-α-α-σὴ...
τραγούδησε ὀ Ζαμπέτας,
μὲ τὰ μεράκια καὶ τὰ μινοράκια
τὰ τρέμολα καὶ τὶς ἁπλόχερες διπλοπενιές του
τὶς ἀτόϕια κεντημένες,
τὶς μαργαριταρόπλεχτες...
μὰ τώρα...
σὰ νὰ ϕτάνει
κι εἶναι κοντά ἡ ὧρα
τοῦ Μακρυγιάννη,
ὄχι μὲ ταμπουρᾶ...
μὲ γιαταγάνι, μαῦρο,
γιὰ νὰ 'σάνει
τὰ ὅσα ἀϕήσαμε
στὰ σιγανά,
καὶ ἀσυναίσθητα...
παραστραβῶσαν... !
Δημοσίευση σχολίου