"Όλοι θέλουν να πάνε στον κήπο της Παναγίας μας, αλλά κανείς δεν θέλει να έρθει στο σπίτι της" ειχε πει πριν απο χρονια και με συγκλονισε... το ινδαλμα μου, τα ΟΥΚ των αγιοταφιτων πατερων, ο φυλακας στο Φρεαρ του Ιακωβ, ο συνεχιστης του αγιου Φιλουμενου, ο γεροντας Ιουστινος. Δεν υπαρχει αλλος σαν αυτον, ενας ειναι, το καλουπι εσπασε, δεν θα βγει αλλος. Τον υπεραγαπω απο μικρη, μα δεν ηξερα ουτε ποτε ουτε πως θα τον συναντησω. Το να τον δω μπροστα μου ξαφνικα ηταν απο κεινες τις στιγμες που κοιταω ψηλα και χαμογελαω με δακρυα στα ματια, ο Θεος εχει χιουμορ... Το να μου δωσει την ευχη του ειναι η μεγαλυτερη ευλογια της ζωης μου. Δοξα σοι τω δειξαντι το Φως...
φωτο: δικη μου φυσικα...
