Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Η Ορθοδοξία ως θεραπεία_Γέροντας Δαμασκηνός Αγιορείτης
Μια θαυμάσια εκλαϊκευμένη κατήχηση 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΤΕ ΕΛΕΥΘΕΡΑ 
ΟΤΙ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΡΕΛΟ-ΓΙΑΝΝΗ
αλλά μην νοιώθετε «λύπη» 
που αντιγράφουμε τα δικά σας ,
χωρίς να σας ρωτήσουμε...
Για την παράγκα μας  
είναι   γ ε λ ο ι ό τ η τ α      η  λεγόμενη
«δεοντολογία  περί πνευματικών δικαιωμάτων!»
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
7 σχόλια:
Ζεϊμπέκικο είναι η μαγκιά τού να έχεις τα κότσια, να σηκωθείς όρθιος και να χορέψεις μερακλίδικα και ζωηρά, αφήνοντας από κάτω σου όλα τα βάρη που σε πνίγουν , τα βάσανα που σε ρημάζουν και όλα τα συντρίμμια της ζωής που σε σαλεύουν. Έτσι τουλάχιστον χορεύουμε εμείς οι θαλασσινοί.
... μὲ λίγη... μπόλικη συγκίνηση...
κάποιοι τὸ ἔχουν κι εὔκολο
(κι ὅλα μαθαίνονται μὲ λίγη ἐπιμονή),
ἀνοίγει ὀρθάνοιχτα,
ὁ δίαυλος τῆς ἐπικοινωνίας...
κι ὅλα περνοῦν
κι ὅλα θρονιάζονται ἀναπαυτικά, στὸ πίσω μέρος τοῦ μυαλοῦ,
καὶ γίνεται χωράϕι τοῦ παπποῦ τους...
καὶ... γνώμη μου...
(λάθος... σωστή...
ποιός ἔχει ἀλάθητο)
ἀν ἀϕεθοῦν κάτω τὰ βάρη καὶ οι καϋμοί, ποὺ ϕορτωμένοι πότε ἔτσι πότε ἀλλιῶς, οὔτως ἤ ἄλλως,
μᾶς πᾶν ὡς συντροϕιά ἔως τὸ τέλος...
μπορεῖ οἱ ϕιγοῦρες νὰ ἐκτελεστοῦν
μὲ ἐπιδεξιότητα,
μὰ θέλει βάρος κι ἔρμα καθε τὶ
γιὰ νάχει τὴν βαρύτητα ποὺ τοῦ ἀρμόζει
κι οὖτε καὶ κάτω πάει ν' ἀϕεθοῦν σὰν χειραποσκευή
οὖτε καὶ χῦμα να ριχτοῦν
πάνω στὸ μάτι τοῦ κοινοῦ
καὶ... ϕυσικά...
μιλῶ γιὰ ἁγιογραϕία... !
Συνεχές ποθούμενο, προς ώρας ανεκπλήρωτο, εν καιρώ πάτημα στέρεο πεπληρωμένο.
Το ζεϊμπέκικο είναι αρσενικός χορός, για αυτούς που φοράνε πανταλόνια και τα έχουνε βαριά τα σήμαντρα και τους νταλκάδες.
χα χα σιγά ρε λεβέντη ..χα χα
Το ζεϊμπέκιο δεν είναι χορός, είναι κάτι άλλο. Ανεβαίνει ένας μ... και κλείνει όλους τους άλλους έξω και κουνιέται μόνος του. Ούτε είναι παραδοσιακό. Από τα καταγώγια βγήκε σχετικά πρόσφατα. Καμία σχέση με ελληνικό παραδοσιακό χορό που χορεύεται από όλο το χωριό μαζί χέρι χέρι.
Νικόλαε ούτε από τα καταγώγια βγήκε, ούτε νεόφερτος είναι, αρχαιοελληνικος πολεμικός χορός τυγχάνει - για αυτό και τον χορεύουν άντρες.
Επί Μεγάλου Αλεξάνδρου τον χορεύανε με σπαθιά - χορός που έχει υποστεί μεταλλάξεις ανάλογα με τις εποχές και τις κοινωνικές ανακατατάξεις των φυλών, και δεν έχει σχέση με το τούρκικο ζειμπέκ που είναι αντικρυστό τσιφτετέλι, αν εννοείς μετάλλαξη αυτού. Οπότε φίλε ο μ... που δεν σε άφησε να χορέψεις μπορεί να υπάρχει, αλλά δεν είναι εκπρόσωπος αυτού τού είδους.
Δημοσίευση σχολίου