Όχι πια ψωμί, όχι πια δουλειές, ούτε καν σοβαρά επιδόματα, μόνο ελεγχόμενος εθισμός - αυτό είναι το «plan Β» του συστήματος
Η κοινωνία δεν βυθίζεται από μόνη της σπρώχνεται. Ο πλούτος συγκεντρώνεται στα χέρια λίγων, οι φτωχοί γίνονται φτωχότεροι και οι κυβερνήσεις που υποτίθεται πως υπηρετούν τον λαό, δουλεύουν για τα αφεντικά τους.
Τα επιδόματα είναι το παραμύθι για να κρατηθεί η οργή σε χαμηλή φλόγα. Όμως η φτώχεια έχει πνίξει τα νοικοκυριά τόσο βαθιά, που ούτε οι ελεημοσύνες φτάνουν. Έπρεπε λοιπόν να βρεθεί άλλο σχέδιο και βρέθηκε: η μαζική αποβλάκωση.
Social media: Το νέο όπιο του λαού
Τα social media είναι το νέο όπιο του λαού. Σου δίνουν ψεύτικες ζωές να χαζεύεις, ανούσιες «ειδήσεις» να καταναλώνεις, δευτερόλεπτα ευτυχίας σε μορφή like και emoji. Ο εγκέφαλος συρρικνώνεται, η σκέψη εξαφανίζεται, ο χρόνος χάνεται. Ο άνθρωπος δεν ζει, απλώς καταναλώνει περιεχόμενο. Όσο πιο πολύ scroll, τόσο λιγότερη επανάσταση.
Κι όταν η οθόνη δεν αρκεί, έρχεται ο φόβος. Ο τρόμος για πολέμους, καταρρεύσεις, «εθνικούς κινδύνους». Ένας διαρκής συναγερμός που κρατά τον πολίτη παγωμένο, υπάκουο, χωρίς φωνή. Ο πανικόβλητος δεν επαναστατεί∙ τρέχει να κρυφτεί.
Και το τελειωτικό χτύπημα; Η κάνναβη. Νομιμοποιημένη «για φαρμακευτικούς λόγους», αλλά διαθέσιμη πλέον ως lifestyle. Μπισκότα, γλυκά, joints στο περίπτερο. Ένα ολόκληρο σχέδιο νομιμοποιημένης μαστούρας, ώστε αντί για διαδηλώσεις να έχουμε μια κοινωνία βυθισμένη στον καναπέ, με το μυαλό θαμπό και τα μάτια κόκκινα.
Το «σχέδιο Β» του συστήματος
Οργή; Μηδέν. Αντίσταση; Καμία. Μόνο ΦΠΑ για το κράτος και κέρδη για τις πολυεθνικές. Αυτό είναι το «σχέδιο Β» του συστήματος. Όχι πια ψωμί, όχι πια δουλειές, όχι καν σοβαρά επιδόματα. Μόνο ελεγχόμενος εθισμός.
Ένας κόσμος όπου η κοινωνία δεν παράγει, δεν σκέφτεται, δεν αντιδρά. Ένας κόσμος που χαζεύει βιντεάκια, γελάει με ανούσιες ατάκες και πνίγει την οργή του σε καπνό και likes.
Και όσο εμείς καταναλώνουμε αυτήν τη μαστούρα της «νέας κανονικότητας», οι λίγοι πλουτίζουν, οι κυβερνήσεις παριστάνουν τους σωτήρες και το χάσμα μεγαλώνει.
Η κοινωνία έχει μπει σε τεχνητό κώμα. Κι αν δεν ξυπνήσει τώρα, δεν θα ξυπνήσει ποτέ.
1 σχόλιο:
... άφθονη κατανάλωση
και εθισμός,
σε τόσα και τόσα...
για μιά "ζωή", όχι απλά πασπαλισμένη πια, απλώς,
με άχνη,
αλλά που κολυμπά σε μιά γλυκιά
κι απόλυτη αφασία
(πλημμυρισμενη δ ή θ ε ν )
και άφθονο ηδονισμό άνευ ορίων...
συνθετικό και μαζικό...
που επουλήθη νόστιμα
μα και ξαναπουλιέται
(αλλά τώρα... ρηλόα'ντεντ...) κι ως τάχα... επανάσταση και πάλι
στους φάνς τού είδους...
...
και ας ανοίξουμε διαύλους με τα παιδιά μας,
όσον έχουμε καιρό
(κι άφθονος μας εδόθη)
με την βοήθεια τού Θεού...
τώρα που... επιτέλους... είμαστε στό έ λ ε ό ς Του... !
μα... θέλει υπομονή
κι οχι βιασύνες...
κι ούτε και παραμύθια...
κι εύκολα τσιτάτα
και προπαντώς
ν'ακούσουμε προσεκτικά,
(να δώσουμε και χρόνο να πούν τον καϋμό τους...)
γιατί
διψούν γι αλήθεια,
μα θέλει τρόπο
και πολύ-πολύ-πολύ υπομονή
αφού τα 'χουν μπαζώσει
με πολύ τεχνη,
και με απίστευτη
δολιότητατα
τα μυαλά τους,
από όλες τις μεριές
και είναι τα ταλαιπωρα
στην τ σ ί τ α ...
και βλέπουν απειλητικά... στερεότυπα(!)
μ ό ν ο από την μιά μεριά...
όπως τα έμαθαν μέχρι και στο σχολειό τους
αλλά διψούν πιστέψτε με βλέπωντας την τόση ψευτιά
για την αλήθεια...
και όπως ελεγε
ο π. Κωνσταντΐνος,
-νά'χουμε την ευχή του-
κάποτε...
στής Γλυφάδας τίς ερήμους,
και επαναλαμβάνοντας Άγιον Ιωάννη τον Χρυσόστομο...
"το απρόσληπτον αθεράπευτον"...
πρόσληψη,
δεν σημαίνει βέβαια...
ούτε συμβιβασμός, ούτε παραχωρήσεις
κι εύκολα παζαρέματα
και μεταξυ μας κι όφ δε ρέκορντ...
κι ολίγον βίον... οφ δε σούγκαρ...
νά τον έχωμεν...
κι όπως συνήθιζε να λέει,
ο ευλογημένος ερημήτης, τής πολυάνθρωπης, νεόπλουτης, πολύβουης, Γλυφάδας,
που όμως ήταν ερημιά σωστή:
"ο Χριστός, ούτε πόρνεψε με τις πόρνες ούτε τελώνεψε με τούς τελώνες"... !
Δημοσίευση σχολίου