Σουηδία: μετακινούν ιστορική εκκλησία 113 ετών

Μία εκκλησία – ορόσημο, ηλικίας 113 ετών, μεταφέρεται ολόκληρη αυτές τις ημέρες σε νέα τοποθεσία στη βόρεια Σουηδία, σε μία επιχείρηση που έχει χαρακτηριστεί ως «ιστορική».

Η εντυπωσιακή ξύλινη εκκλησία του Κιρούνα, που χτίστηκε το 1912 και θεωρείται από πολλούς το ομορφότερο κτίσμα της Σουηδίας πριν από το 1950, «σηκώθηκε» πάνω σε τεράστιες πλατφόρμες με ρόδες και ξεκίνησε ένα μοναδικό ταξίδι 5 χιλιομέτρων προς το νέο κέντρο της πόλης. Η μεταφορά γίνεται με ταχύτητα περίπου 500 μέτρων την ώρα και υπολογίζεται να διαρκέσει δύο ημέρες.

Η ανάγκη προέκυψε λόγω των ρηγμάτων που έχουν δημιουργηθεί στο έδαφος ύστερα από περισσότερο από έναν αιώνα εξόρυξης σιδηρομεταλλεύματος στην περιοχή. Η μετακίνηση της εκκλησίας αποτελεί το πλέον εντυπωσιακό και συμβολικό κομμάτι της γενικότερης μετεγκατάστασης κτιρίων στην πόλη, 145 χιλιόμετρα βόρεια του Αρκτικού Κύκλου.

Όπως υπογράμμισε η υπεύθυνη πολιτιστικής στρατηγικής, Σοφία Λάγκερλεφ – Μέετα, «είναι σαν να λέμε “επιτέλους, ας το κάνουμε”. Περιμέναμε τόσα χρόνια».

Ο υπεύθυνος του έργου, Στέφαν Χολμπλάντ – Γιόχανσον, τόνισε ότι «είναι ένα ιστορικό γεγονός, μία πολύ μεγάλη και σύνθετη επιχείρηση και δεν υπάρχει περιθώριο λάθους. Όλα όμως είναι υπό έλεγχο».

Η εκκλησία, ύψους 35 μέτρων και βάρους 672 τόνων, δεν αποσυναρμολογείται αλλά μετακινείται ακέραιη με ειδικές χαλύβδινες ενισχύσεις και υπερσύγχρονα οχήματα. Ιδιαίτερη μέριμνα έχει δοθεί στην προστασία των εσωτερικών θησαυρών, όπως ο μεγάλος πίνακας – αλτάρι του πρίγκιπα Ευγένιου και το εκκλησιαστικό όργανο με τις 1.000 πίπες, που παραμένουν στη θέση τους με ειδική κάλυψη και σταθεροποίηση.

Η επιχείρηση έχει και έντονο συναισθηματικό χαρακτήρα για τους κατοίκους. «Η εκκλησία υπήρξε πνευματικό και κοινωνικό κέντρο για γενιές», ανέφερε ακόμη η Λάγκερλεφ – Μέετα.

Ο Χολμπλάντ Γιόχανσον, που εκτός από μηχανικός είναι και μέλος της χορωδίας της εκκλησίας, μίλησε για «μία αποστολή πολύ ιδιαίτερη» στη ζωή του.

Η μετεγκατάσταση γίνεται με δαπάνη της LKAB, της εταιρείας που εκμεταλλεύεται το ορυχείο και είναι ο μεγαλύτερος εργοδότης της περιοχής, με κόστος που ξεπερνά τα 10 δισ. σουηδικές κορώνες (περίπου 1 δισ. δολάρια).