Τρίτη 19 Νοεμβρίου 2024

Το χαμόγελο είναι ένα μυστικό δώρο της χάριτος.

 Μπορεί να είναι εικόνα 2 άτομα 



Μετά από κάθε καταιγίδα, έρχεται η γαλήνη, όπως μετά τον Σταυρό ανατέλλει η Ανάσταση. Και εκείνοι οι άνθρωποι που, μέσα στη θλίψη τους, επιλέγουν να χαμογελούν, είναι οι αληθινοί μάρτυρες της δύναμης του Θεού μέσα τους. Το χαμόγελό τους δεν είναι απλώς μια έκφραση· είναι ένα μυστικό δώρο της Χάριτος, ένας αόρατος ύμνος που υψώνεται από τη γη προς τον ουρανό.

Χρειάζεται πίστη βαθιά για να μεταμορφώνεις τον πόνο σου σε φως, για να κάνεις τα δάκρυά σου ποτάμι που ποτίζει τις καρδιές των άλλων. Αυτοί οι άνθρωποι γίνονται ζωντανές εικόνες του Χριστού, που στην πιο μεγάλη Του δοκιμασία δεν έπαψε να αγαπά, να συγχωρεί, να δίνει. Το χαμόγελό τους είναι σαν το καντήλι που καίει σιωπηλά μπροστά από το τέμπλο, φωτίζοντας με ταπεινότητα και αγιότητα τον χώρο γύρω του.

Όταν βλέπεις έναν τέτοιο άνθρωπο, νιώθεις ότι κρατά μέσα του κάτι αιώνιο. Το χαμόγελό του δεν προέρχεται από τη γαλήνη των περιστάσεων, αλλά από τη γαλήνη της ψυχής που εμπιστεύεται τον Θεό. Είναι μια πρόσκληση και μια υπενθύμιση σε όλους μας: να σηκώνουμε με υπομονή τους δικούς μας σταυρούς και να μη σταματάμε ποτέ να σκορπίζουμε ελπίδα.

Ας αντλήσουμε δύναμη από το παράδειγμά τους, και ας γίνουμε κι εμείς φως για τους άλλους. Ένα χαμόγελο μπορεί να γίνει ο καθρέφτης της πίστης μας, η μαρτυρία της αγάπης μας για τον συνάνθρωπο, η γέφυρα που μας ενώνει με την αιωνιότητα. Όπως ο Ήλιος της Δικαιοσύνης ανέτειλε για όλο τον κόσμο, έτσι κι εμείς ας αφήσουμε το φως της ψυχής μας και το χαμόγελο μας να διαλύει τα σκοτάδια γύρω μας.

 Ιεραποστολή στην Επισκοπή Τολιάρας και Νοτίου Μαδαγασκάρης

3 σχόλια:

Νεκτάριος είπε...

"Αρχίζω να πιστεύω ότι δεν θα μπορέσω να ξαναπερπατήσω, όσο κι' άν προσεύχομαι, χειροτερεύω".
Είμαστε ανήμποροι για το παραμικρό, σίγουρα τα κάνουμε χειρότερα με στενάχωρες προβλέψεις για το αύριό μας. Δες τις καθημερινές σου βιοτικές ανάγκες, και ελπίζουμε για τα άλλα. Εν τέλει, μπορείς να κρατάς την ελπίδα της μέλλουσας ζωής;
"Ναι, το μπορώ".
Τότε κράτα μόνο αυτό! Αφού μπορείς αυτό, όλα τα μπορείς.
Διάλογος με τον αδελφό μου.
Του λέω μια μέρα, Μ...... άκουσα να εύχονται υγεία πάνα απ' όλα, άν σου ευχηθώ έτσι τι θα πεις;
"Ότι με κοροιδεύεις" απάντησε, χαμογέλασε πάραυτα.
Η ευχή μου για σένα αλλά και για κάθε άνθρωπο είναι, να έχουμε την ελπίδα, να την κρατάμε ως κόρην οφθαλμού.

ἐμπεσῶν εἰς λάκκον τις είπε...

... σ'ἕνα μεγάλο πρόβλημα ὑγείας,

πολύ βαρύ, για νὰ τ'αντέξει ἡ ψυχή,

μόλις ἀργότερα ἔγινε συμϕιλίωση καὶ κάμποση ἀποδοχή
πῶς...

ἔτσι θέλει ὁ Θεός...

καὶ ξ έ ρ ε ι... !

καὶ μὲ τὴν β ε β α ι ό τ η τ α τὴν σίγουρη
γιὰ τούτη τὴν...

καλύτερη ἐπένδυση... γιὰ τὸ αὔριο

μιά ἄγνωστη... ἀναβλύζουσα, κελαρυστή χαρά
(ἰσως καὶ ξεχασμένη)

ἐρχόταν ξάϕνου, τακτικά, γιὰ συντροϕιά
καὶ εξισορροποῦσε (μὲ τὸ παραπάνω)

τὴν κάθε ἄβολη ταλαιπωρία...

κι ὒστερα ἦρθε ξαϕνικά... καὶ ἀναπάντεχα... ἡ ἴαση...

μά ἡ χαρά, δὲν ξαναῆρθε...

...

ὅπως κι ἀν ἔχει τὸ πρᾶγμα...
καὶ γι' ἄλλη μιά ϕορά

τό... Ἔκανε... καλύτερα...

καλύτερα ἀπ' ὁ,τι τὸ μποροῦσε, τὸ ἄχρηστο ϕτωχό μυαλό, να ϕανταστεῖ...

(ᾶλλά καὶ πόσο ἀδερϕέ μου...

ταίριαζε γάντι στὴν περίπτωση...

καὶ πόσα μπάζα πεταχτήκαν...
πόσα σαπίζαν ξεχασμένα ἐδῶ κι ἐκεῖ, καὶ μόνη ἐλπίδα γιὰ νὰ ἰσιώση ἡ κατάσταση,

ἦταν ξεκάθαρο,

πῶς ἔπρεπε νὰ βγοῦνε ἔξω

μακρυά...

κι ἔπρεπε ἄπλετο τὸ ϕῶς
νὰ ἔρθει μέσα,

γιὰ νὰ καθαρίσει καὶ νὰ λαμπικάρει...

...καὶ... νὰ ἀποστειρώσει... !)

Νεκτάριος είπε...

Το αγαπημένο του τραγούδι, ομολογία σωματικής κατάστασης: "είμαι αετός χωρίς φτερά"
https://youtu.be/-sAeA_bdvp0?si=mRgtjpdpkIHNuQRI


Το ζητούμενο τραγούδι, ομολογία ποθούμενης κατάστασης: "εγώ είμαι αετός και ΕΣΥ είσαι τα φτερά μου"
https://youtu.be/4WEIdy9hwOc?si=QWyxqjYOy6YMfhpv

Ευχή για τα πληγωμένα αετόπουλα
να νοιώσουν βαθιά στην καρδιά τους
που τον νου τους να στρέψουνε
για νά 'βρουν τα φτερά τους
και ποτέ να μην τα 'φήσουνε
να φύγουν μακριά τους.