Τετάρτη 13 Νοεμβρίου 2024

Μαγεία το Πάπιγκο

 Δεν υπάρχει διαθέσιμη περιγραφή για τη φωτογραφία.

3 σχόλια:

ἐμπεσῶν εἰς λάκκον τις είπε...

... τὸ ὡραιότερο μέρος, γιὰ... ταξίδι τοῦ μέλιτος

μὲ τὸ κτελ... καὶ τὰ πόδια...

στην ἐπιβλητική ἐρημιά
καὶ ἡσυχία τοῦ χειμῶνα...

και...ποδαρόδρομο...
ἀπό χωριό σὲ χωριό

καὶ ὕπνο,
στὸ ἕνα καὶ μοναδικό
κατάλειμμα
ποὺ στὸ καθένα τους λειτουργεῖ

χωρίς κράτηση...
χωρίς πρόγραμμα...

χαμένοι... σὲ μιάν ἅγρια ὁμορφιά...
πάνω, ψηλά,
ἀπό γκρεμούς και φαράγγια

ποὺ ἀγνή... ἀμόλευτη...

σὲ εἰρηνεύει... !

13 Νοεμβρίου 2024 στις 6:30 μ.μ.
Anna είπε...

Αντί για ΚΤΕΛ καλύτερα μηχανή κι ύστερα όπου πάνε τα πόδια!

15 Νοεμβρίου 2024 στις 1:45 π.μ.
ἐμπεσῶν εἰς λάκκον τις είπε...

... ίσως αν είσαι μηχανόβιος κι έχεις και μηχανή...


άν είσαι όμως τού ποδαράτου,
γιατί αυτό είναι το... μόνο μέσο που διαθέτεις

και χαίρεσαι ν αρκείσαι σε αυτό...

κι η Αρετούσα σου
έχει συνήθειο ν' αλωνίζει την Αθήνα
μ' ένα ποδήλατο,
για όποια χρεία της...
(μακρυά και πάνω από τα μπάρ και τα ξενύχτια...

σαν... ζαρκαδάκι... )

τότε καλό είναι και το κτελ από τα Ιωάννινα μέχρι το πρώτο χωριό

κι ύστερα... ποδια

με κουράγιο και υπομονή
κι επιμονή
(και λίγο πείσμα, όποτε είναι απαραίτητο... )

μακρυά απο βιασύνες

και απαραίτητη εδω
η λίγη καλή τρέλλα...
από φυσικού...

κληρονομιά
από παππούδες παλιακούς, απ' τον Παπαδιαμάντη και τον Κόντογλου

και πάνω απ' όλα φυσικά ... ενδυναμωμένη...

από την ευλογία

ευλογημένου...
παραδοσιακού πνευματικού
που ξέρει ν 'αγαπάει και τους σαλούς τής εκκλησίας μας
και μας βοηθά ωστε να κρατιόμαστε

μακρυά

από την πανδημία μίας ζωής συμβιβασμένης και σριμωγμένης
μέσα στα περιβάλλοντα άφθονα
σ υ ν θ ε τ ι κ ά μετάξια,

που αμπαλλάρουνε σφιχτά τον βίο μας με μύρια ψέμματα

τυλίγοντάς μας με σωρούς λαμπυριστούς...
χάντρες και καθρεφτάκια...

σαν μία... τάχα μοίρα...

που ομως την έφτιάξαμε...

εμείς... (παραδομένοι)

με τα χεράκια μας...

15 Νοεμβρίου 2024 στις 9:43 π.μ.

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)