Οι στίχοι εδω
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΤΕ ΕΛΕΥΘΕΡΑ
ΟΤΙ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΡΕΛΟ-ΓΙΑΝΝΗ
αλλά μην νοιώθετε «λύπη»
που αντιγράφουμε τα δικά σας ,
χωρίς να σας ρωτήσουμε...
Για την παράγκα μας
είναι γ ε λ ο ι ό τ η τ α η λεγόμενη
«δεοντολογία περί πνευματικών δικαιωμάτων!»
4 σχόλια:
Προσπαθεί και σφίγγεται πολύ ο τραγουδιστής. Δυστυχώς, μετά τον Ξυλούρη με την δωρικοτητα και την ροή στο λόγο του, δεν έχει υπάρξει δεύτερος. Με τον Ξυλούρη ήταν σαν να τραγουδούσε όλη η φυλή, όλη η ιστορία, όλο το πνεύμα των Ελλήνων. Ευλογημένος άνθρωπος.
... θὰ συμφωνοῦσα ἀπόλυτα μαζί σου...
ἀλλά πάλι...
εἶναι νομίζω τόσο ἄψογη μουσικά... κι ἀπό καρδιᾶς...
(τὸ πιό σημαντικό)
αὐτἡ ἡ κάπως... σύγχρονη ἐκδοχή...
ποὺ μᾶλλον ἀπευθύνεται σὲ ἕνα πιὸ νεανικό κοινό
(μὲ ...ἄλλα ἀκούσματα )
καὶ καταφέρνει νὰ σταθεῖ μὲ τιμιότητα σπάνια
δίπλα στὸν μοναδικό Νῖκο Ξυλούρη
ποὺ πολύ εὔστοχα μᾶς τὸν περιέγραψες...
ἀς τὸ δοῦμε λοιπόν, σὰν μιά ἔντεχνη μουσική τῆς ἐποχῆς μας, ποὺ μακάρι νά ἔχει (κι ἔχει νομίζω) μιμητές...
νέους ἀνθρώπους ποὺ με μεράκι καὶ πολύ δροσιά
ἀλλά και τ ι μ ι ό τ η τ α
χωρίς... ἀταίριαστες εὐκολίες...
ξαναπιάνουν τὴν παράδοση
καὶ βάζουν κι ἕνα πετραδάκι...
(ξέροντας ὅμως...
πόσο... τοὺς παίρνει... )
μὲ σεβασμό...!
Σε σχέση με άλλα ακούσματα της εποχής μας, η προσπάθεια αυτή είναι...όαση. Αλλά όταν τραγούδαγε ο Ξυλούρης τον Ερωτόκριτο, νόμιζες ότι άκουγες ταυτόχρονα την Κρήτη, τις Μυκήνες, την Κωνσταντινούπολη, την Σμύρνη, την Τεργέστη, την Μεσήμβρια και τα Ιεροσόλυμα. Ήταν η Ελλάδα του πριν, του τότε και των πιθανοτήτων, εκτός από αυτό που κατάντησε.
Κι έτσι,
ο Ερωτόκριτος κι η Αρετούσα, έζησαν χίλια χρόνια
και χίλιες δυο περιπέτειες
μα δεν έπαψαν να τραγουδούν την αγάπη τους με χίλιους δύο τρόπους...♥️
Δημοσίευση σχολίου