Κάποιος λέγει ότι η ελπίδα είναι η χαρά πριν από την χαρά, σαν να λέμε το γλυκοχάραμα της χαράς. Ελπίζεις να απολαύσεις κάτι και τότε, όταν το απολαύσεις, είναι βέβαια φυσικό να χαίρεσαι. Αλλά και πριν το απολαύσεις, όταν ελπίζεις με όλη την ψυχή σου, και θεωρείς σίγουρο ότι θα γίνει αυτό που θέλεις, χαίρεσαι προκαταβολικά γι’ αυτό. Τόσο στην Παλαιά όσο και στην Καινή Διαθήκη υπάρχουν μαρτυρίες για την μεγάλη αυτή αλήθεια.
Στην Παλαιά Διαθήκη, και συγκεκριμένα στον 5ο Ψαλμό, γράφει ο Προφήτης και βασιλεύς Δαυΐδ «εὐφρανθείησαν πάντες οἱ ἐλπίζοντες ἐπὶ σέ».
