επίβλεψον στην ταραγμένη γη μας.
Κοίταξε Κύριε στην ταραγμένη περιοχή που μαίνεται ο πόλεμος. Δες τα παιδιά με τα τρομαγμένα μάτια και τα ματωμένα χείλη. Άκουσε των μανάδων το βογκητό. Πρόσεξε των ανδρών την αγωνία, την απελπισία, την οργή.
Τόση αντάρα, Χριστέ μου… Τόσες ψυχές να αδικοσκοτώνονται, να μην μπορούν να δουν άσπρη μέρα, ήρεμη ζωή.
Κύριε, φθάνει πια. Μίλησε Συ. “Κλίνον ουρανούς και κατάβηθι, άψαι των ορέων και καπνισθήσονται”. Μίλησε Συ, Παντοκράτωρ. Πρόσταξε το ευεργετικό “σχολάσατε”!
Ειρήνευσε τον κόσμο Σου.
Ειρήνευσε τη ματωμένη γη.
Γκρέμισε τα τείχη του μίσους και της βίας. Κάνε να ανατείλει και πάλι εκεί το φως Σου, η “επί γης ειρήνη”.
1 σχόλιο:
Α μ ή ν ... !
Γένοιτο... !
...
καὶ κατάπαυσον Κύριε ἔτι,
τὸν ἐν εἰρήνῃ ὑπόγειον πόλεμον,
τὸν άναίμακτον καὶ κρυϕίως ἐνεργούμενον,
ρυπαρόν, δυσσευήν καὶ τρισάθλιον, ποὺ βιαίως ἐξαθλιώνει κι ἐξαχρειώνει τὸ πλᾶσμα σου
καὶ μᾶς κατευθύνει ζαλισμένους ὡς μέθυσους,
στὸν δίκαίως ἐπικείμενο ἀϕανισμό μας
αλλ' ὡς οἰκτείρμων,
διαϕύλαξον ἡμᾶς τοὺς ἀναξίους, μὰ μὲ πίστιν ἐλπίζοντες στὸν ὡκεανό τοὺ ἀπροσμετρήτου ἐλέους σου
ἄνευ τοῦ ὁποίου πάντες ὁδεύουμε εἰς βαθέως γκρεμνοῦ τὴν ἀπώλειαν...
ἀμήν, γένοιτο!
Δημοσίευση σχολίου