2023 ,Η ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΠΕΦΤΟΥΝ ΟΙ ΜΑΣΚΕΣ
Οι μάσκες πέφτουν, ο Μασκ έρχεται!!!
Το
πρώτο, το πιο εντυπωσιακό, είναι αυτό που αποσπάστηκε από το πρόσωπο
των δυτικών δημοκρατιών όταν υποστήριξαν πλήρως τη σφαγή των
Παλαιστινίων αμάχων από το Ισραήλ. Ο
κυνισμός του Ισραήλ είναι ο κυνισμός της ίδιας της Δύσης, η οποία για
τους δικούς της σκοπούς δεν υποχωρεί ούτε μπροστά στη γενοκτονία και την
εθνοκάθαρση, επιδεικνύοντας την κακή πίστη όσων για δεκαετίες έχουν
γεμίσει το στόμα τους με καταδίκες με στόχο το απόλυτο κακό, μόνο για να
διαπράττουν οι ίδιοι εξίσου φρικιαστικά εγκλήματα χωρίς δισταγμό ούτε
στιγμή. Όπως και στην
περίπτωση της Ουκρανίας, η Δύση θα κάνει χρήση του ισραηλινού
εθνικιστικού φανατισμού όσο αυτό είναι χρήσιμο για το σχέδιό της για την
εξισορρόπηση των παγκόσμιων δομών, μόνο για να απορρίψει τον εταίρο της
χωρίς πάρα πολλούς ενδοιασμούς όταν έχει εξαντλήσει τον ρόλο της στη
γεωπολιτική σκακιέρα. , πιθανώς μετά από καταστροφή ή κατάρρευση.
Αυτή
είναι η περίπτωση της Ουκρανίας, ενός έθνους που, αφού παρασύρθηκε από
τη Δύση και στάλθηκε στη σφαγή φορτωμένο με όπλα και υποσχέσεις, είναι
τώρα ένα ναυάγιο που στέλνει παιδιά και άτομα με αναπηρία στο μέτωπο και
το οποίο υποστηρίζεται αποκλειστικά χάρη στη Δυτική βοήθεια, η οποία
σήμερα είναι όλο και πιο αμφίβολη και συζητείται. Ο
πρωταρχικός στόχος του πολέμου στην Ουκρανία, δηλαδή η πρόθεση των
Ηνωμένων Πολιτειών να υπονομεύσουν κάθε προϋπόθεση αλληλεγγύης μεταξύ
Ρωσίας και Ευρώπης, μπορεί να θεωρηθεί ότι έχει επιτευχθεί σε μεγάλο
βαθμό, με μια διαδικασία αποβιομηχάνισης της περιοχής της ΕΕ σε συνεχή
ανάπτυξη μέ μια ολοένα και πιο επισφαλή . Σήμερα, που η
αδυναμία να νικήσει τη Ρωσία δηλώνεται επίσης από τα γενικά μέσα
ενημέρωσης, οι στόχοι και οι καρποί αυτού του πολέμου είναι ξεκάθαροι σε
οποιονδήποτε. Μπορεί λοιπόν να πέσει
και αυτή η άλλη μάσκα: όχι τόσο αυτή της ήττας της Ουκρανίας, η οποία
ήταν προφανής σε όποιον δεν θόλωσε από τήν ιδεολογία, όσο αυτή του
ψέματος εκείνων που υποσχέθηκαν την ολοκληρωτική νίκη και τώρα είναι
ικανοποιημένοι με τις υποθέσεις της διαπραγμάτευσης και περιορισμός των
ζημιών.
Η μάσκα,
λοιπόν, πέφτει από το πρόσωπο του Τύπου, που σήμερα αμφισβητεί τις
βεβαιότητες του χθες, και των προσωπικοτήτων με την πράσινη φανέλα που
επαίνεσαν πριν από λίγους μήνες και που σήμερα δεν είναι πολύ ξεκάθαροι
και όχι πολύ δημοκρατικοί. Η μάσκα πέφτει επίσης από το πρόσωπο της κυβέρνησης,
που πιάστηκε να δηλώνει την κούρασή της απέναντι σε μια σύγκρουση που
ξέρει ότι δεν μπορεί να κερδίσει, αλλά από την οποία δεν μπορεί να
ξεφύγει. Παρεμπιπτόντως, πόσο σύντομα θα πέσει η μάσκα της εχθρότητας
προς τον ESM, δεδομένου ότι η πιο κυρίαρχη από τις ιταλικές κυβερνήσεις
αποκαλύφθηκε ότι είναι η πιο επιρρεπής στις ευρωπαϊκές επιταγές και στα
γκροτέσκα εικονίδια του; Ας θυμηθούμε en passant την κωμωδία της
κριτικής τής Μελόνι στον Ντράγκι, και τον κωμικό επίλογο διευκρινίσεων
και διαψεύσεων.
Η μάσκα πέφτει από το πρόσωπο της Εκκλησίας, η
οποία με το τελευταίο της άνοιγμα στις ευλογίες των ομοφυλοφιλικών
ενώσεων δηλώνει ρητά (και όχι πλέον διφορούμενα) την αντιπαραδοσιακή,
μοντερνιστική και – τελικά – αντικαθολική κλήση της . Μπροστά
σε αυτή τη στάση, φαίνεται ξεκάθαρη η επιθυμία όχι τόσο να
προσαρμοστείς στο πνεύμα των καιρών, αλλά να γίνεις υποστηρικτής του
ίδιου του πνεύματος, να γίνεις κέντρο διάδοσής του. Όλοι,
αντιμέτωποι με αυτό το σημείο χωρίς επιστροφή, πρέπει να κάνουν τις
δικές τους εκτιμήσεις: το σίγουρο είναι ότι το εύρος και οι συνέπειες
δεν μπορούν πλέον να αγνοηθούν. Επιπλέον, το γεγονός ότι η μανία του πιο
επιθετικού προοδευτισμού αναπνέει από όλα τα μέτωπα έχει γίνει σαφές
από την αποκρουστική ιδεολογική εκμετάλλευση των πρόσφατων αιματηρών
γεγονότων που έχουν πολυσυζητηθεί. Θα ήταν σκόπιμο να αγνοηθούν τέτοια
επεισόδια αν δεν ήταν, ωστόσο, ένας ιδιαίτερα σημαντικός κοινωνικός
δείκτης σχετικά με το πώς οι μάζες είναι εύκολα υποδουλωμένες και
χειραγωγούμενες ξεκινώντας από συγκεκριμένες συλλογικές συναισθηματικές
καταστάσεις, οι οποίες μπορούν να προκληθούν κατάλληλα ξεκινώντας από
αποτελεσματικές προγραμματισμένες και συντονισμένες εκστρατείες
επικοινωνίας. Σε αυτή την οδυνηρή
περίπτωση, η μάσκα του πόνου πέφτει από το πρόσωπο της κοινότητας, για
να δείξει τη νέα ενσάρκωση του ταξικού μίσους, των κοινωνικών
διακρίσεων, των συμφερόντων εκείνων που θέλουν μια διχασμένη και εχθρική
κοινωνία στην πιο οικεία και ουσιαστική της ρίζα: αυτή της οικογένειας,
των στοργών, της σχέσης μεταξύ των φύλων.
Τελικά
η μάσκα πέφτει από το απογοητευμένο πρόσωπο του μετώπου των
διαφωνούντων . Το 2023 ήταν άλλη μια χρονιά με βεντέτες, συγκρούσεις,
αποστάτες, συκοφαντίες, όλα μέσα στο περιβάλλον εκείνων που θα ήθελαν να
εκπροσωπούν την αλήθεια και τη δικαιοσύνη και συχνά δεν ενσαρκώνουν
τίποτα άλλο από τον εαυτό τους, το δικό τους συμφέρον και τον δικό τους
εγωκεντρισμό. Είναι άχρηστο να
επισημάνουμε τη μακρά θεωρία των αντιφάσεων, των δυστυχιών και των
παραλογισμών που χαρακτηρίζει αυτό το περιβάλλον και που δεν θα
σταματήσουμε να καταγγέλλουμε, ακριβώς
επειδή, ως μέρος του, καθρεφτίζουν αυτό που δεν θέλουμε να είμαστε και
αυτό που θεωρούμε τον μεγαλύτερο. από τούς κινδύνους για όσους
επιδιώκουν ένα ιδανικό της αλήθειας και της δικαιοσύνης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου