Πέμπτη 4 Απριλίου 2024

Η νομική εφαρμογή της θεωρίας του ανάποδου κόσμου στο παράδειγμα των ομοφυλοφίλων


 

Με δεδομένο ότι, στους δύο προηγούμενους αιώνες, οι ομοφυλόφιλοι συνέθεταν μια στιγματισμένη ομάδα που υφίστατο τον χλευασμό, την καταπίεση και την σκληρή τιμωρία, ήγγικεν η ώρα να πάρουν το αίμα τους πίσω, περνώντας από την δεινή θέση των κυριαρχουμένων στην επικίνδυνη θέση των κυρίαρχων.

Επομένως, στο πλαίσιο μιας καινοφανούς δικτατορίας των θυματοποιημένων μειοψηφιών με λάβαρο το φασιστικό ευαγγέλιο της πολιτικής ορθότητας, πραγματοποιείται η μετάβαση από την εποχή του sua culpa, όπου δηλ. το πρόβλημα το έχουν «εκείνες οι μειοψηφίες», στην εποχή του nostra culpa, όπου δηλ. το πρόβλημα το έχουμε «εμείς οι πλειοψηφίες».

Ένας προσεκτικός (και δικαιολογημένα καχύποπτος) αναλυτής των διωγμών που οργανώθηκαν στο πέρασμα του χρόνου μπορεί να οδηγηθεί στο συμπέρασμα ότι, αν κάποιοι παγκόσμιοι συνωμότες ήθελαν να ευνοήσουν σκανδαλωδώς συγκεκριμένες κατηγορίες πολιτών, κάμπτοντας τις αντιστάσεις της κοινωνίας για την αναγνώρισή τους, τότε μια ιδανική λύση θα ήταν να προκαλούν ή/και να επιτρέπουν την κατάφωρη αδικία, ακόμη δε «καλύτερα»: τις θηριωδίες σε βάρος τους.

Εβραίοι, μάγισσες, κομμουνιστές και ομοφυλόφιλοι αποτελούν μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα· λέγεται ότι οι πρώτοι τρόφιμοι των στρατοπέδων συγκέντρωσης δεν ήσαν οι Εβραίοι, αλλά οι Γερμανοί αριστεροί και ομοφυλόφιλοι.

Βεβαίως, το αναποδογύρισμα του διωγμένου σε υπερπροστατευόμενο πρόσωπο και εντέλει σε διώκτη των αντιφρονούντων δεν μπορεί παρά να επιτευχθεί με την μέθοδο την βαθμιαίας σχετικοποίησης και προσαρμογής: ολίγον κατ’ ολίγον.

Έτσι, φθάσαμε στο πονηρό έτος 2024, για να δούμε να συντελείται ένα από τα θεαματικότερα νομικά αναποδογυρίσματα σε μια χώρα που κάποτε καυχιόταν ότι ήταν η καρδιά της Ορθοδοξίας:

Από το παλαιό άρθρο 347 του Ποινικού Κώδικα, στο οποίο μέχρι το 2016 ήταν τυποποιημένο το πλημμέλημα της ασέλγειας παρά φύσιν, περάσαμε στην θεσμοθέτηση του γάμου παρά φύσιν

Το πλήρες νομικό αναποδογύρισμα στην περίπτωση της μεταχείρισης των ομοφυλόφιλων θα ήταν, βεβαίως, η θέσπιση της υποχρεωτικής άσκησης της ομοφυλοφιλίας, όπως είχε προβλέψει ένας Άγγλος γερο-λόρδος, σύμφωνα με την καταγραφή του Άγγελου Βλάχου στο ημερολόγιό του («Μια φορά κι ένα καιρό ένας διπλωμάτης…», Ε΄ Τόμ.,  Βιβλιοπωλείον της “Εστίας” Ι.Δ. Κολλάρου & Σιας Α.Ε., 2η έκδ., Αθήνα 1989, σελ. 116):

«Κάποτε η ομοφυλοφιλία απαγορευόταν, ύστερα έγινε ανεκτή, τώρα νομιμοποιήθηκε. Θα φύγω από την Αγγλία προτού γίνει υποχρεωτική».



1 σχόλιο:

Βασίλειος είπε...

O φυτευτός το ονόμασε τυραννία της πλειοψηφίας και αντί αυτή η δήλωση να προκαλέσει σεισμό αφού ομολογεί τη δικτατορία μιας σάπιας μειοψηφίας, πέρασε στο ντούκου από τα καθεστωτικά μέσα μαζικής αποχαύνωσης και εξαπάτησης.
Αντιγράφω από άρθρο για τη σαπίλα σε αντικαθεστωτικό ιστολόγιο : κυνονία εγωπροβάτων !
Αυτή η γλίτσα , η σαπίλα που πάει να τα σκεπάσει όλα , είναι ένας κακοήθης καρκίνος που τρώει την Πατρίδα από μέσα . Ό,σο την αφήνουμε , θα έρχονται συμφορές . Αγώνας μόνο με προσευχή , νηστεία και μετάνοια . Δεν υπάρχει άλλος δρόμος . Ο Κύριος μας έδειξε τον δρόμο που είναι η οδός της ταπεινότητας και της θυσίας .
Αυτήν την εποχή που έχουν ανοίξει οι πύλες του άδη , μόνο το φως του Χριστού μπορεί να μας οπλίσει με δύναμη . Το Άγιο Φως της Αναστάσεως, που τα καθεστωτικά μέσα - σαν να ζούμε σε εποχές σοβιετίας - λένε ότι ανάβει αγιοταφίτης με αναπτήρα μπικ μέσα στο Ιερό Κουβούκλιο, θα φωτίζει και θα καίει τα δαιμόνια.
Να κρατήσουμε τη Πίστη μας και τη ψυχή μας και υπάρχει ελπίδα . Στον ανάποδο κόσμο το φως του διαφωτισμού , της αγαπολογίας και του δικαιωματισμού του πρωκτού είναι το πηκτό σκοτάδι.